نقد های متفاوت ۹۵/۶/۷

سلام به همه 

در مورد بازی ، میتونم بگم که نیمه اول از نظر روحی عالی بودیم که از 10 بازی آخر فصل قبل تا دیروز ، این روحیه رو ندیده بودم 

خندیدن اوزیل چیزی بود که مدت ها بود توی آرسنال به چشم نیومده بود .. امیدوارم بدونه که آرسنال به وجود نیومده که اونو به جایی برسونه بلکه اون باید آرسنالو به جلو هدایت کنه 

پاس فوق العاده ای که انداخت و منجر به پنالتی شد فقط از اوزیل برمیاد .. سرعت تصمیم گیریش اینقد کوتاه بود که اولش فکر کردم با شیوه ی "علی اصغری !" فقط زیر توپ زد ولی وقتی توپ با قوس مناسب روی سینه سانچز فرود اومد متوجه شدم مغز اوزیل از انسان های معمولی خیلی سریعتر عمل میکنه !!

متاسفانه باید بگم فاز دفاعی تیم و عملکرد کلی تیم در موقع دفاع برام قابل قبول نبود و اصلا راضی نیستم!

درسته که با نتیجه مناسبی بازی رو بردیم اما توقع داشتم با وجود هولدینگ و ژاکا و کوش و در نیمه دوم الننی ، ضربات سر اول رو ما بزنیم ولی متاسفانه هیچکدوم از ضرباتی که روی دروازمون اومد رو نتونستیم با اقتدار دفع کنیم که امیدوارم فقط به دلیل ناهماهنگی باشه و به مرور درست بشه 

و امیدوارم اضافه شدن موستافی به تیم ، این مشکل رو کلا حل کنه (بعد از 3 سال)

در مورد پتر چک هیچی نمیگم فقط همیشه خداروشکر میکنم که پتر چک رو در دروازه آرسنال میبینم !

همونطور که توی کامنت دوستان اشاره کرده بودم ، والکات در پست وینگ راست امیدوار کننده ظاهر میشه 

و با اضافه شدن ژیرو و پرز به ترکیب ، و قرار گرفتن سانچز در وینگ چپ ، رقابت والکات و چمبو برای وینگ راست و تقسیم شدن انرژیشون در طول بازی برای این پست فوق العاده خواهد بود چون چمبرلین نشون داده وقتی در انتهای بازی (نیمه دوم به بعد) وارد زمین بشه ، توان بیشتری برای بازی خرج میکنه

بالاخره روز خوب سانچز هم رسید و اگه اشتباه نکنم ، با گرفتن یه پنالتی و یه گل و یه پاس گل خردمندانه! امتیاز 9.2 در بازی گرفت

بازی های قبل که در پست مهاجم نوک قرار میگرفت ، سردرگم بود ولی در بازی دیروز نشون داد که عقل و استعدادش کمک میکنه خیلی زود در هر پستی جا بیفته 

تشکر ویژه ای که سانچز بعد از گل دوم از والکات داشت نشون داد که تکروی های قبلی والکات چقد رو مخ سانچز بوده و سانچز توقع نداشته که والکات پاس دادن رو به شوت زدن ترجیح بده!!

ژاکا دقیقا بازی ای رو به نمایش گذاشت که در تیم ملی سوییس انجام داده بود

از ابتدای بازی ، قلمروی حکومت خودش رو در وسط زمین مشخص کرد و قدرت گردش توپ ، خونسردی و دید وسیع و پاس دقیقش رو به رخ دیگران کشید

هر چند خیلی از پاسهای ژاکا میتونست با حضور ژیرو به سرانجام بهتری برسه که جای امیدواری داره در بازی هایی که با تیم های قدرتمند بازی داریم ، مثل گذشته ژیرو بتونه روی این پاس ها فرصت ضد حمله رو برای وینگ های سرعتیمون فراهم کنه

نکته مهم دیگه ای که میشه در مورد ژاکا اشاره کرد ، جایگیری فوق العاده ش در پشت محوطه جریمه حریف هست که اگر کمی بازیکنا بیشتر با بازی هم آشنا باشن میتونن فرصت شوتزنی رو در اختیار ژاکا قرار بدن چون جسارت زدن این ضربات رو داره

این موضوع در اشل کوچکتر ، در الننی هم دیده میشه (برخلاف کوکلین که استعدادی در شوتزنی نداره)

یه نکته جالب در مورد خرید پرز هست که ونگر میتونه سبک جدیدی در سیستم 1-3-2-4 ایجاد کنه و در دقایقی از بازی با خارج کردن شماره 10 بازی (اوزیل / ایوبی) و جایگزین کردن پرز ، میتونه ترکیبی از هافبک خلاق / مهاجم سایه ایجاد کنه

احساس میکنم جرقه ی خرید مهاجمی مثل پرز (که خصوصیات بازیسازی و موقعیت سازی داره) از زمانی زده شد که ایوبی وقتی بجای اوزیل در ترکیب قرار گرفت ، راه گلزنی رو بیش از مهاجم نوک، برای خودش باز کرد و ثابت کرد که توی این سیستم هافبک خلاق اگر گلزن و سرعتی باشه (چیزی که اوزیل نیست) تاثیر بیشتری روی بازی مهاجم نوک (با خصوصیات ژیرو) خواهد داشت

بیرین هم بعد از بازیهای نسبتا ضعیفش در چند هفته اخیر، دوباره به اوج برگشته و حضورش هم در دفاع و هم در حمله (و تعاملش با والکات) چشم نواز بود

هرچند مونرال فعلا افت محسوسی داشته (که شاید متاثر از عدم رقابتش برای جایگاه هست) اما نمیشه از عدم حمایتش توسط چمبرلین در این بازی ساده رد شد .. مطمئنا بعد از بازیهای ملی ، وقتی بازیکنا سر جای خودشون قرار بگیرن ، دوباره همون  مثلث مونرال -سانچز - اوزیل رو در سمت چپ خواهیم دید و آرسنال تنها تیمی در لیگ برتر خواهد بود که در سمت چپ و راست ، با مدافعا و وینگ ها ، اتوبان میزنه 

اگه یادتون باشه ، فصل قبل یه انتقادی داشتم و یه بحثی رو شروع کردم در مورد استفاده نکردن آرسنال از پاسهای غافلگیرانه بلند و اشاره کرده بودم که بارسلونا از این شیوه خیلی راحت به گل میرسه 

با وجود ژاکا در تیم این تاکتیک به تیم اضافه شده

ضربه والی والکات روی پاس فوق العاده ژاکا (دقیقه 44) چیزی بود که در بازی های آینده بیشتر میبینیم چون از بازی اول و دوم ، کاملا مشهود بود یکی از تاکتیک های اصلی آرسنال ، فرار والکات از نقطه کور دفاعی حریف هست که هم در بازی با لیورپول و هم این بازی جواب داد و در بازی با لستر هم این تاکتیک برقرار بود ولی والکات در بازی با لستر هیجان زده بود و نتیجه نداد

ضمن اینکه چمبرلین هم در گذشته نشون داده میتونه روی این شیوه موثر باشه و من بیصبرانه منتظرم تا رقابت والکات/چمبرلین در این پست شکل بگیره (با رفتن سانچز به سمت چپ)

همونطور که در بازی با لیورپول هم دیدیم  ، مشکل اصلی آرسنال ، ناهماهنگی خط دفاعی و ارتباط ضعیف مدافعا با هافبک ها برای جمع کردن و پوشش توپ ها هست

انتقال توپ از دفاع به حمله در تیم آرسنال فوق العاده انجام میشه چون بازیکنایی مثل ژاکا ، کازورلا و اوزیل و حتی الننی قبل از اینکه توپ رو دریافت کنن ، تصمیم خودشونو برای ارسال پاس گرفتن و همین موضوع باعث میشه اولا سرعت تدارک حمله بالا بره و ثانیا اشتباهات در زمین خودی پایین بیاد ( و این موضوع چیزیه که در دوران فلامینی - آرتتا  - کوکلین ازش ضربه می خوردیم)

عدم بلاک توپ ها مثل گذشته باعث فشار روی دروازه و دروازه بان میشه که به نظر میرسه تنها کوکلن این کارو به نحو احسن انجام میده وقتی در ترکیب نباشه کسی این مسئولیت رو به گردن نمیگیره !!

گلی که آرسنال خورد منو یاد گل هایی که از منچستر (بازی برگشت) خوردیم انداخت

و اگر از این ناهماهنگی دفاعی فاکتور بگیریم ، در کل بازی قابل قبولی از تیم شاهد بودیم

تعویض هوشمندانه الننی ، سطح دوندگی تیم رو بالا برد و اون دقایق افتی که همیشه در آرسنال شاهدش هستیم (بین دقایق 60 تا 75) هنوز پا برجاست اما با ترکیب قدرتمندی که در زمین و نیمکت داریم ، امیدوارم این مشکل هم مرتفع بشه (اینجاست که متوجه میشیم با اینکه در هافبک دفاعی الننی - کازورلا - کوکلین - ژاکا حضور دارن اما فشار بیش از حد روی این بازیکنا ممکنه تیم رو در اواسط فصل با مشکل روبرو کنه که خداروشکر امسال نسبت به سالهای گذشته بازیکنای این پست از نظر کیفیت و کمیت عالی بسته شدن)

ناپختگی ترکیب فعلی موجب شد در نیمه دوم ، بازیکنا دوندگی بیش از حد داشته باشن و به نظر این امر باید تصحیح بشه چون عامل اصلی مصدومیت های آرسنال ، خستگی بازیکنا و فشار زیادیه که در هر بازی متحمل میشن 

وقتی تیمی با 3 گل جلو باشه نیاز نیست اینقدر دوندگی داشته باشن اما کم تجربگی تیمی در بعضی صحنه ها باعث میشد بازیکنای هافک دفاعی و وینگ ها برای پوشش دفاع ، از پشت محوطه حریف تا پشت محوطه خودی استارت بزنن که توان زیادی رو هدر داد

یاد تفکرات فرگوسن میفتم که وقتی تیمش با دو گل جلو بود ، بازی رو سرد میکرد تا عطش تیم حریف زیاد بشه و بی مهابا جلو بکشن ، و با همین سیستم همیشه بازی 2-0 برده رو با گلهای بیشتری به پایان میرسوند بدون اینکه بازیکناش خسته بشن

اما اگر نیمکتمون 80% فصل با این تراکم موجود باشه ، جای نگرانی زیادی نیست

اما در کل باید بگم به این فصل امیدوارم چون چیزایی که به تیم اضافه شده ، چیزهایی هستن که در سه سال اخیر هیچوقت یکجا در تیم جمع نشده بود:

بازیکنای شوتزن : الننی - ژاکا - کازورلا - سانچز 

بازیکنای سرزن: ژاکا - الننی - ژیرو - کوش (و حتی هولدینگ و موستافی)

بازیکنای سرعتی: والکات - چمبو - سانچز - ایوبی - بیرین ( و انشالله پرز)

بازیکنای خلاق: اوزیل - کازورلا - سانچز - ژاکا - ایوبی (و تا حدی الننی)

بازیکنای فیزیکی: ژیرو - ژاکا و کوکلین + نسبتا فیزیکی: الننی - موستافی (و حتی هولدینگ و کوش)

دروازه بان های مطمئن: چک و اوسپینا

ولی هنوز جای یه بازیکن چاق در تیم خالیه ! هیگواین :)))

به امید موفقیت بیش از پیش 

و به امید خوشحالی همه آرسنالی ها