معجون روسی

موهای طلایی او...لبخند زیبایش...چشمان روشنش را هنوز به یاد دارم...
روزهای اولش...خوب خوب..هیجان انگیز..پر از شور..قوی و چالاک... سرشار از انرژی..
آنفیلد...پسر ما قوی..سرحال..سرپنجه....چهار........گــــل....
دستانش.انگشتانش...به سمت بالا... انگاری عدد 4 را نشان میداد...
پیراهن زردش...موهای زردش...صورت سرخ و زردش...چـــــهار...



اسطوره ای کوتاه مدت....شاید هم ستاره ای که دیر متولد شد و زود خاموش شد...
به رســــــم نیکی و رادمـــردی از تموم زحمت هایی که آندری برامون طی این چند سال کشید تشکر میکنم...
همیشه در قلـــــب و ذهـــــنمون جای خواهی داشت...

موفق باشید...نگارنده : " علیرضا ( هری ) "