آیا حق با پپ گواردیولا است یا میکل آرتتا؟ یا برنامه‌ی فشرده بخشی از ماجراست؟

بعد از پیروزی ۱-۰ مقابل چلسی در نیمه نهایی جام حذفی انگلیس، پپ گواردیولا سرمربی منچسترسیتی به انتقاد تند و تیزی دست زد.

او تنها سه روز پس از باخت تیمش در ضربات پنالتی مقابل رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا، با صحبت با بی‌بی‌سی نارضایتی‌اش را از تنظیم‌کنندگان برنامه‌ی بازی‌ها اعلام کرد.

گواردیولا گفت: ''اجازه دادن به ما برای بازی امروز غیرقابل قبول است. برای سلامتی بازیکنان غیرممکن است. این عادی نیست.

۱۲۰ دقیقه بازی، احساسات بازی با رئال، باخت به آن شکل، می‌دانم این کشور [به خاطر جام حذفی] ارزش ویژه‌ای قائل است، اما برای سلامتی بازیکنان است. نمی‌فهمم چطور دوام آوردیم.''

در روزهای پس از این انتقاد شدید، گواردیولا با همدردی کمی مواجه شد. بسیاری اشاره کرده‌اند که او منابع بیشتری نسبت به اکثر مربیان دیگر در دنیای فوتبال در اختیار دارد، در حالی که برخی دیگر هم به سرعت پرسیده‌اند که اگر در باشگاهی است که امیدوار است در هر تورنمنتی که شرکت می‌کند برنده شود، چه انتظاری دارد. مسلماً اگر در لیگ قهرمانان و جام حذفی پیش بروید، بازی‌های زیادی انجام می‌دهید.

اتهام دیگری که به او زده شد، میزان چرخشی بود که برای بازی با چلسی در روز شنبه انتخاب کرد، کم یا زیاد. گواردیولا نسبت به بازی با رئال مادرید چهار تغییر در ترکیب اصلی خود ایجاد کرد که یکی از آن‌ها مربوط به دروازه‌بان بود، در حالی که بازیکنانی مانند متئو کواچیچ و جرمی دوکو روی نیمکت باقی ماندند. کواچیچ بعد از ۱۱۲ دقیقه مقابل رئال وارد زمین شد و مقابل چلسی به میدان نرفت. به نظر منطقی می‌رسد که اگر او تا این حد نگران رفاه بازیکنانش بود، شاید تغییرات بیشتری انجام می‌داد.

مطلب اصلی صحبت‌های گواردیولا، تعداد زیاد بازی‌ها نبود، بلکه اجبار تیمش به بازی در روز شنبه بود، در حالی که یکشنبه‌ی همان هفته، منچستریونایتد که یک هفته بازی نکرده بود، در نیمه نهایی جام حذفی به مصاف کاونتری سیتی رفت.

در همان روز شنبه، پس از پیروزی آرسنال مقابل ولورهمپتون، میکل آرتتا نیز در مورد این موضوع مورد سوال قرار گرفت. او با صحبت‌های گواردیولا هم‌صدا شد.

آرتتا گفت: ''مسئله ما یا پپ نیست، بلکه در مورد رفاه بازیکنان است. وقتی در رقابت‌های اروپایی شرکت می‌کنید، هر تیمی باید به همین شکل رقابت کند. شما نمی‌توانید تیمی داشته باشید که هفت روز یا سه روز قبل بازی نکرده و زمان بیشتری برای ریکاوری داشته باشد و بعد در لیگ برتر و جام حذفی مجبور باشید مقابل آن‌ها بازی کنید.

این درست نیست. از هر زاویه‌ای که نگاه کنید، درست نیست. اگر می‌خواهید از بازیکنان محافظت کنید، بیایید در مورد قهرمانان این ماجرا صحبت کنیم. بیایید از بازیکنان محافظت کنیم و هر کاری که می‌توانیم انجام دهیم تا به آن‌ها حداکثر زمان برای ریکاوری و عملکرد بهتر بدهیم.''

با حذف بازی‌های تکراری جام حذفی در این هفته، نکته‌ای که گواردیولا و آرتتا مطرح کردند، بیش از پیش اهمیت پیدا می‌کند. بحث در مورد حجم کاری بازیکنان دوباره به کانون توجهات بازگشته است.

هنوز مشخص نیست راه‌حل این موضوع چه باید باشد.

با گذشت سال‌ها، پیشنهادات مختلفی ارائه شده است، اما به نظر می‌رسد هر پیشنهادی با مقاومت سنت‌گرایان این ورزش روبرو می‌شود.

هنوز هم هستند کسانی که خواهان حفظ بازی‌های تکراری جام حذفی باشند. حذف جام اتحادیه گزینه‌ی ساده‌ای برای باز کردن جا در جدول به نظر می‌رسد، به خصوص با توجه به اینکه سایر کشورها تمایل به داشتن تنها یک رقابت جام حذفی داخلی دارند. اما به طور کلی، به نظر نمی‌رسد مردم انگلیس این ایده را بپسندند.

در فرانسه، شرایط کاملاً متفاوت است؛ جایی که صاحبان قدرت هر کاری که می‌توانند برای کاهش حجم کاری بازیکنان انجام می‌دهند. چند سال پیش، فرانسه با حذف دومین رقابت جام حذفی خود، یعنی «کوپه دِلا لیگ» و همچنین کاهش تعداد تیم‌های لیگ یک از ۲۰ به ۱۸ تیم برای فصل ۲۰۲۳/۲۴، به جدیدترین کشوری تبدیل شد که حجم مسابقات داخلی را کاهش داد.

با ادامه‌ی رقابت پاریس سن ژرمن و مارسی در اروپا در این فصل، برنامه‌ریزان لیگ یک، بازی‌های این دو باشگاه را در آخر هفته‌ی بین بازی رفت و برگشت مرحله بعدی لیگ قهرمانان و لیگ اروپا به تعویق انداختند تا به آن‌ها بهترین فرصت را برای رسیدن به فینال بدهند. این تصمیم البته تأثیرات جانبی بر سایر باشگاه‌های لیگ یک داشت، اما همه موظف شدند با نیازهای تیم‌های بزرگ‌تر کنار بیایند.

در همین حال، برای تیم‌های لیگ قهرمانان از فرانسه، آلمان یا ایتالیا، مرسوم است که بازی لیگ آن‌ها برای شب جمعه قبل از یک دور از بازی‌های اروپایی تغییر برنامه داده شود تا کل آخر هفته را برای آماده‌سازی در اختیار داشته باشند.

بنابراین، آیا حرف گواردیولا و آرتتا درست است؟ آیا باید کار بیشتری برای محافظت از بهترین تیم‌های انگلیس انجام شود تا هم به آن‌ها بهترین شانس برای موفقیت در اروپا داده شود و هم شرایط بهتری برای ارائه بازی‌های سرگرم‌کننده ایجاد شود؟

بدون شک هر دو مربی معتقدند که یک روز استراحت بیشتر می‌توانست به ارائه بازی‌های جذاب‌تری برای بینندگان تلویزیونی در آخر هفته و محصولی باکیفیت‌تر برای نمایش منجر شود.

اما این زمان استراحت اضافی از کجا باید بیاید؟ یک روز اضافی تعطیلی در روز شنبه فقط به معنای زمان کمتر برای ریکاوری پیش از بازی‌های وسط هفته‌ی لیگ برتر بود، بازی‌هایی که اتفاقاً به خاطر فشردگی جدول ناشی از جابه‌جایی‌های قبلی برای مراحل پایانی مسابقات دیگر، از جمله جام اتحادیه، به وسط هفته منتقل شده بودند.

در همین حال، هرچند ممکن است هر دو مربی از این بابت راضی نباشند، اما تیم‌های آن‌ها به دلیل حذف از لیگ قهرمانان، چند جای خالی در اواسط هفته دارند. مخالفان آن‌ها ممکن است استدلال کنند که با داشتن یک هفته استراحت کامل در پیش رو، مدیریت یک هفته‌ی پرمشغله در این هفته کاملاً شدنی است.

با این حال، نگاهی به تعداد ساعات بین بازی‌ها در این فصل نشان می‌دهد که سیتی یکی از طاقت‌فرساترین برنامه‌ها را در اروپا داشته است. به طور میانگین در فصل ۲۰۲۳/۲۴، سیتی تنها ۱۲۱ ساعت و ۲۶ دقیقه بین بازی‌ها فاصله داشته است – که کمی بیش از پنج روز می‌شود. تنها لیورپول (۱۱۶ ساعت و ۱۸ دقیقه) زمان کمتری را برای ریکاوری بین بازی‌های لیگ برتر داشته است.

در اوایل فصل، یورگن کلوپ از اینکه تیمش بعد از بازی در اواسط هفته، برای بازی شنبه در زمان ناهار بازی تعیین شده بود، ابراز ناراحتی کرد.

اما تنها لیورپول (۵۳ بازی) بیشتر از سیتی (۵۲ بازی) در این فصل بازی انجام داده است. بدیهی است، زمان‌های کوتاه بین بازی‌ها و تعداد زیاد بازی‌ها ارتباط خوبی با هم دارند. استون ویلا (۵۰ بازی) و وستهام (۴۹ بازی) به ترتیب بعد از سیتی و لیورپول، بیشترین تعداد بازی را انجام داده‌اند و در رده‌های بعدی با کمترین زمان استراحت قرار دارند.

با این حال، آرسنال به طور میانگین زمان بیشتری بین بازی‌ها نسبت به نیوکاسل داشته است، در حالی که نیوکاسل دو بازی کمتر انجام داده است. این موضوع نشان می‌دهد که برنامه‌ریزی بازی‌ها نسبت به تیم آرتتا، از آنچه که ممکن بود باشد، ملایم‌تر بوده است.

با این حال، مقایسه این اعداد با ۱۰ تیم برتر فعلی در رده‌بندی قدرت اپتا نشان می‌دهد که تیم‌های لیگ برتر با برنامه‌های سخت‌تری نسبت به همتایان اروپایی خود روبرو هستند. در میان تیم‌های بزرگ لیگ‌های بزرگ، بارسلونا (۱۳۱ ساعت و ۲۸ دقیقه) تنها تیمی است که میانگین زمان استراحت کمتری نسبت به آرسنال دارد، که در رده‌بندی لیگ برتر در جایگاه ششم قرار دارد.

پاری‌سن‌ژرمن که همچنان در سه جبهه می‌جنگد، تقریباً ۲۲ ساعت بیشتر از لیورپول بین هر یک از بازی‌های خود فاصله داشته است.

با این حال، تمام این موارد به یک استدلال منطقی برای کاهش تراکم بازی‌ها در انگلیس منجر می‌شود. آرتتا روز شنبه گفت: ''این مطمئناً سالم نیست. باید به نحوی، در جایی از تقویم بازی‌ها کم کنیم.''

اگر حذف جام اتحادیه از برنامه‌ها خارج باشد، بدیهی‌ترین راه حل، کاهش تعداد تیم‌های لیگ برتر به دو تیم است که این کار باعث حذف چهار بازی از فصل هر تیم می‌شود. با اضافه شدن دو بازی مرحله گروهی به لیگ قهرمانان از فصل آینده، این کار ممکن است کاملاً ضروری باشد.

اما هیچ یک از این موارد به معنای همدردی بیشتر با گواردیولا یا آرتتا نیست. هر دو تیم سیتی و آرسنال در همان مراحل ابتدایی از جام اتحادیه حذف شدند و به دلیل عملکرد خوب در سایر رقابت‌ها، این همه بازی می‌کنند.

هر دو تیم همچنان در لیگ برتر با تمام توان به میدان می‌روند، چرا که در کورس قهرمانی هستند. بخشی از دلیلی که سیتی بازی‌های بیشتری نسبت به اکثر تیم‌ها انجام داده، به خاطر قهرمانی در لیگ قهرمانان فصل گذشته و رقابت در جام باشگاه‌های جهان در دسامبر است.

و با وجود اینکه تیم‌هایشان دومین و پنجمین تعداد بازی را در بین تیم‌های لیگ برتر در این فصل انجام داده‌اند، گواردیولا و آرتتا به بازیکنان ذخیره تقریباً هیچ فرصتی نداده‌اند. هیچ تیمی در لیگ برتر در این فصل به اندازه سیتی (۲۴) بازیکن در تمامی رقابت‌ها به کار نگرفته است، در حالی که آرسنال تنها با یک بازیکن بیشتر (۲۵) این کار را انجام داده است.

با توجه به نزدیک شدن به انتهای فصل، نگاهی به دقایق بازی هر بازیکن در تیم‌های مدعی قهرمانی لیگ برتر جالبه. بر اساس آمار، میانگین دقایق بازی برای هر بازیکن (با احتساب وقت‌های تلف شده) در تیم‌های منچسترسیتی (۲،۰۳۷ دقیقه) و آرسنال (۱،۹۳۲ دقیقه) بعد از وستهام (۲،۰۶۷ دقیقه) بالاترین رقم در لیگ برتره. البته نباید فراموش کرد که منابع باشگاه دیوید مویس به مراتب کمتر از دو تیم مدعی قهرمانیه.

پپ گواردیولا در طول فصل چرخش خوبی توی ترکیب اصلی تیمش داشته. با ۲۱۹ تغییر در ترکیب اصلی (به طور میانگین ۴.۲ تغییر در هر بازی)، فقط یورگن کلوپ (با ۲۶۵ تغییر و میانگین ۵ تغییر در هر بازی) بیشتر از پپ دست به تغییر ترکیب زده. این چرخش مداوم در ترکیب به سیتیزن‌ها کمک کرده تا بتونن با قدرت تا اینجای فصل پیش برن. با این حال، به نظر می‌رسه اگه گواردیولا مثل کلوپ کمی بیشتر به کل بازیکنای تیمش اعتماد می‌کرد، الان شرایط بهتری داشتن.

از طرف دیگه، میکل آرتتا که عمق کمتری توی ترکیب تیمش داره، فقط ۱۲۴ تغییر در ترکیب اصلی انجام داده (به طور میانگین ۲.۶ تغییر در هر بازی). جای تعجبی نداره که به نظر می‌رسه بازیکنانش توی هفته‌های پایانی فصل خسته شدن.

البته این اطلاعات هیچکس رو که با گواردیولا یا آرتتا همدردی نمی‌کنه، نظرش رو عوض نمی‌کنه. اونا دارن دو تا از بهترین و بزرگترین باشگاه‌های دنیا رو هدایت می‌کنن، برای افتخار در صدر جدول لیگ برتر می‌جنگن و هر فصل برای بردن چند جام تلاش می‌کنن.

مربی‌ها همیشه از فشردگی بازی‌های تیم‌شون شکایت می‌کنن، اما فعلا این بخشی از ماجراست. تیم‌های دیگه و مربی‌های زیادی هستن که آرزو دارن توی نیمه نهایی لیگ قهرمانان چهارشنبه بازی کنن و شنبه توی نیمه نهایی جام حذفی یا یه بازی مهم توی کورس قهرمانی باشن.

هر دوی این تیم‌ها عمق کافی برای مقابله با چنین مشکلی رو دارن.