نایجل وینتربرن پنج هم‌تیمی برتر خود را معرفی می‌کند

نایجل وینتربرن در طول ۱۳ سال حضور در آرسنال، با بازیکنان فوق‌العاده‌ای هم‌بازی بوده است، به طوری که انتخاب پنج نفر از بهترین آن‌ها برای او کار بسیار دشواری بود.

وینتربرن که کار خود را در بیرمنگام آغاز کرد، در سال ۱۹۸۳ به ویمبلدون پیوست و جزئی از تیمی بود که به این تیم غیر مدعی جنوب لندن کمک کرد تا از لیگ دسته سوم انگلیس به رتبه ششم در لیگ دسته اول صعود کند.

اما وینتربرن بیشتر با آرسنال شناخته می‌شد؛ او در سال ۱۹۸۷ به هایبری رفت و به عضویت خط دفاعی سرسخت آن‌ها درآمد که به توپچی‌ها کمک کرد سه قهرمانی لیگ را کسب کنند.

این مدافع چپ ملی‌پوش انگلیسی، دو جام حذفی، یک جام اتحادیه و جام در جام اروپا را نیز قبل از پایان دوران حرفه‌ای خود با سه سال حضور در وستهام به دست آورد.

ما از وینتربرن خواستیم تا پنج هم‌تیمی برتر خود را که در کنارشان بازی کرده و علت انتخاب آن‌ها را نام ببرد. نتایج جالب بودند.

مهاجمان

''خب، برای اینکه یکم کار را هیجان‌انگیزتر کنم، با مهاجمان شروع می‌کنم، چون همه آن‌ها را دوست دارند'' وینتربرن گفت. ''پس بیایید از خط حمله آغاز کنیم.''

''اولین نفر [دنیس] برکمپ است. تکنیک فوق‌العاده با توپ، نحوه‌ی کنترل بازی، پاس‌های دقیق و گل‌هایی که می‌زند. این بازیکن در همه زمینه‌ها باکیفیت و باکلاس است.''

''او هر چه را که برای یک بازیکن در فوتبال مدرن لازم است، دارد. حتی اگر امروز او را در تیم‌های امروزی بگذارید، به خاطر کیفیت و حضور قدرتمندش به راحتی در آن‌ها جا می‌افتد.''

''همچنین [تیری] آنری را هم در این لیست قرار می‌دهم، چون من فقط یک سال با آنری هم‌بازی بودم، اما بعد از بازنشستگی‌ام، وقتی به تماشای بازی‌های او در آرسنال رفتم، قطعا زمانی که خودم بازی می‌کردم هم بازی او را دنبال می‌کردم.''

''اما وقتی به عقب برمی‌گردید و بازی کسی را تماشا می‌کنید، متوجه می‌شوید که این بازیکن سرعتی، قدرتی و توانایی حرکت با توپ و نفوذ به محوطه جریمه را دارد.''

''او به عنوان مهاجم مرکزی بازی می‌کرد، اما نه به معنای واقعی کلمه، چون کمی از سمت چپ، از کنار مدافع وسط سمت راست تیم حریف، وارد بازی می‌شد.''

''مدافعان حریف نمی‌دانستند که باید با او یارگیری کنند یا نه، نمی‌دانستند که باید رهایش کنند یا نه. اگر به او فضا می‌دادید و اجازه می‌دادید به سمتتان حرکت کند، به راحتی از شما رد می‌شد و گل‌های فوق‌العاده‌ای به ثمر می‌رساند.''

کاپیتان

پس از نام بردن از دو مهاجم برجسته، وینتربرن توجه خود را به دو کاپیتان موفق آرسنال معطوف کرد.

''بدون هیچ شکی، [پاتریک] ویرا'' او گفت.

''به یاد دارم که ویرا در حالی که من در آرسنال بودم، به عنوان یک مرد جوان، قد بلند، قوی، بااستعداد، و با توانایی رهبری بازی به تیم ما پیوست.''

''می‌توانست با هر کسی پا به پای پیش برود، اما توانایی دویدن و قدرت او بی‌نظیر بود، بنابراین فقط به خاطر توانایی‌های محض هافبکی، او کاملاً فوق‌العاده بود.''

''تونی آدامز، کاپیتان آرسنال، رهبر بزرگ. مدافع میانی عالی. بسیار بااستعدادتر از آن چیزی بود که مردم به او اعتبار می‌دادند.''

''باهوش و با درک بالای بازی. به خصوص تحت نظر جرج گراهام، آنجا بود تا آن تیم را به جلو هدایت کند و منظم نگه دارد. چند مشکل داشت، اما همچنان از آن عبور کرد و نشان داد که چقدر بازیکن چندبعدی و فوق‌العاده‌ای است، حتی اگر مدافع کاملی نبود.''

''و بازیکنی که به آن تعداد بازی ملی برای انگلیس می‌رسد، شایسته‌ی تقدیری است که کسب کرده است.''

برندگان دوگانه

آخرین انتخاب او بیشتر باعث تعجب شد، البته نه برای هواداران آرسنال که با علاقه به یاد تیم قهرمان دوگانه ۱۹۹۷/۹۸ می‌افتند.

مدافع سابق گفت: ''همچنین مارک اورمارس را هم در این لیست قرار می‌دهم. من فقط مدت کوتاهی با مارک هم‌بازی بودم، اما به یاد دارم که او به باشگاه آمد و در پست وینگر چپ بازی کرد. من پشت سر او بازی می‌کردم و ارتباط فوق‌العاده‌ای پس از اولین بازی مشترک‌مان برقرار کردیم.''

''واقعا نیازی به برقراری ارتباط با هم نداشتیم. فقط کافی بود نگاه کنیم. من فقط باید موقعیت بدنی او و اینکه در کجا روی زمین قرار دارد را می‌دانستم و می‌فهمیدم که او می‌خواهد توپ کجا باشد.''

''او بازی را برای شما بسیار آسان می‌کرد و با شروع فوق‌العاده‌ی انفجاری‌اش از حالت ایستاده در مسافت ۳-۵ یاردی، هیچکس نمی‌توانست با او برابری کند.''

''این لیست من بود. سعی کردم کمی تنوع ایجاد کنم، چون بدیهی است که همه گلزنان را دوست دارند.''

''اگر صادق باشم، می‌توانستم بازیکنان بیشتری را هم انتخاب کنم، چون با بسیاری از بازیکنان باکیفیت واقعی هم‌بازی بودم.''

از او پرسیدیم که آیا نام خاصی به ذهنش می‌رسد، بازیکنانی که قهرمانان ناشناخته بودند و شاید خیلی بهتر از آن چیزی باشند که مردم به آن‌ها اعتبار می‌دهند.

او پاسخ داد: ''نمی‌دانم آیا عبارت "اعتبار دادن" عبارت درستی است، زیرا بسیاری از بازیکنانی که با آن‌ها بازی کردم در تیم‌هایی که بودیم بسیار موفق بودند و همیشه از سوی هواداران خود مورد ستایش قرار می‌گرفتند.''

''منظورم این است که لی دیکسون فوق‌العاده باثبات بود، در نبردهای تک به تک فوق‌العاده بود. اگر مقابل لی بازی می‌کردید، می‌دانستید که باید بجنگید.''

''باز هم امانوئل پتی در مرکز خط هافبک با ویرا، چپ پا، بااستعداد، پاسور فوق‌العاده‌ای از راه دور و در عین حال بسیار تکنیکی بود. او خیلی بااستعدادتر از آن چیزی بود که مردم فکر می‌کردند.''

''بنابراین دو بازیکن دیگر هم اضافه شدند، می‌توانستیم واقعاً تا آخر روز ادامه دهیم، اما فکر می‌کنم گاهی اوقات نمی‌دانم آیا "کم‌ارزش‌گذاری‌شده" کلمه‌ی درستی است، اما گاهی اوقات به دلیل اینکه بازیکنی بسیار باثبات است، ممکن است آنطور که سزاوارش است مورد تحسین قرار نگیرد.''