نقد های متفاوت (۲۹/۸ تا ۷/۹)

از اونجایی که آرسنال در چند دیدار اخیرش نتونسته پیروز باشه این بازی که نسبتا ساده تر نشون میداد اهمیت ویژه ای پیدا کرده بود.  هر چند در بازی های گذشته ،مثل تاتنهام و پاریس ، سبک بازی آرسنال و تاکتیک های استفاده شده تقریبا مناسب بازی ها بود و میتونستیم در این دو بازی برنده زمین باشیم  ولی در بازی منچستر یکی دو مشکل داشتیم که بهش اشاره میشه ...

در بازی با تاتنهام ، استفاده خوبی از سرعت والکات و ضعف مدافعای تاتنهام روی حرکات سرعتی داشتیم هرچند پوچتینو تونسته بود با تاکتیک هایی که به کار برد ، جلوی خلاقیت اوزیل رو بگیره اما در کل ، تاکتیک های متنوع آرسنال و بازیکنایی که با سیستم و سبک بازی آرسنال کاملا هماهنگ هستن ، باعث نمایش مثبت تیم شدن در بازی با یونایتد مشکلاتی داشتیم از قبیل بازی های پایین تر از سطح یه سری از بازیکنا که معمولا کیفیت بالاتری رو ازشون دیده بودیم مثل الننی یا آرون رمسی و مسوت اوزیل که دلایل این ضعف بسیار متفاوت بود در بازی با پاریس بخاطر دریافت گل کمی از مسیر تاکتیکی دور شدیم اما کام بک فوق العاده ای که جلوی این تیم داشتیم نشون داد آرسنال یه سرو گردن از این تیم بالاتره (هرچند بخاطر چند اشتباه فردی گل دریافت کردیم و نتونستیم به گل های بیشتر برسیم)

سبک و سيستم آرسنال:

آرسنال بازي بونموث رو با دو وينگ سرعتي در کنار مهاجم سرعتي شروع کرد و دستور اصلي بازي تا دقيقه 65 بازي ، ارسال پاس هاي بلند براي وينگر ها و بعد از اون ارسال پاس عرضي براي سانچز و اوزيل و وينگ مخالف بود برعکس بازي هاي اول فصل ، نفوذ آرسنال بيشتر از سمت چپ صورت گرفت که شايد بخاطر حضور و مصدوميت دبوشي و جايگزيني گابريل بود...

از اونطرف ، چمبرلين و مونرال هماهنگي بيشتري رو پيدا کرده بودن و متمايل بودن سانچز به سمت چپ هم کمک بيشتري براي چمبرلين بود و از لحظه ورود ژیرو به زمین ، تقریبا هدف اصلی آرسنال ارسالهای بلند برای ژیرو بود که نکته مثبت این تاکتیک اثر گذاری ژیرو روی هر دو سانتر مستقیم بود هر چند موفق نشد ضربه ای به سمت چهارچوب بزنه.

با ورود ژیرو و درگیر شدن دو مدافع بورنموث ، فضای بیشتری برای تعاملات سانچز و اوزیل و حتی ژاکا و الننی محیا شد

مشکل اصلي آرسنال در نيمه اول بازی با بورنموث:

1- شايد اصلي ترين مشکل آرسنال در اين بازي به مصدوميت بد موقع دبوشي برگرده حضور گابريل در صحنه هايي از بازي در پوزيشن هاي نامطلوب ؛ مثل گل اول که کاملا در جايي غير از جاي خودش قرار داشت و حتي اگر پنالتي نميشد و بازيکن توپ رو سانتر ميکرد بخاطر عدم حضور گابريل در سمت راست و پوشش موستافي بين دو بازيکن حريف ، احتمال زياد گل رو دريافت ميکرديم البته در ادامه بازي و تا دقيقه 90 رفته رفته گابريل بهتر و مطمئن تر نشون داد تا جايي که به اين فکر ميفتيم که شايد بهترين جايگزين بيرين در فاز دفاعي (جدا از عدم نفوذ) ميتونه گابريل باشه ( 5 دریبل روش امتحان شد و فقط یکی رو خورد ، دوتا موقعیت مسلم رو پاک سازی کرد ، یک عدد دریبل و نمره 6.9 از هو اسکورد)

2- نوع دوندگي ژاکا نسبت به کازورلا و رمسي و النني جواب مهميه براي کساني که فيکس بازي نکردن ژاکا براشون سوال شده در اغلب صحنه هاي بازي که خطر روي دروازه آرسنال هست ، ژاکا به نسبت النني و مدافعين ، دور تر از صحنه و خارج از درگيريه اگر فيلم بازي رو داشته باشيد اين موضوع رو به وضوح در دقايق مختلف بازي به خصوص دقيقه 22 و 28 و 75 بازي ميبينيم و اگر دقت کنیم میبینیم که با اینکه توی اکثر صحنه های تهاجمی هست به این دلیل نصف بخش های تدافعی رو از دست میده و نشون میده که نمیتونه هافبک طراح و خلاق مرکزز زمین رو خوب اجرا کنه و باید هافبک دفاع باشه ولی اگه به آمار توجه کنیم میبینیم  تکل های بیشتری در دقایق پایانی زده و این نشون میده که به ضعفش در طول بازی با کمک مربیان پی برده و برعکس نیمه اول که فقط 3 تکل و 2 تکل موفق داشت در نیمه دوم 7 تکل زد که 6 تاش موفق بود و  الننی که بار دفاعی رو در نیمه اول کمابیش با دوندگیش تنهایی پرکرد و 2 قصل توپ و صد درصد تکل موفق داشت توی نیمه دوم خسته تر بود ولی ژاکا رو بیشتر کنار خودش دید که به اسطلاح کارگری تیم بزرگ رو انجام دادند و ژاکا علاوه بر 80 درصد تکل موفق که اشاره شد در نیمه دوم 5 قطع توپ و 6 جایگیری موثر دفاعی داشت و الننی دیگه نیاز به درگیری نداشت و با دویدنش فضاها رو بست و اگه دقت کرده باشید تا دقیقه آخر بازی با قدرت دوید و باعث شد که بر خلاف بازی های قبل آرسن هیچ تعویضی در این پست نکنه و ژاکا نمره 7.9 رو دریافت کنه...

و البته از بازي خوب و پاس هاي ژاکا مخصوصا پاس دقيقه 60 براي سانچز نميشه غافل شد که نشون میده همونطوری که آرسن ونگر گفت داره نقش خودشو پیدا میکنه

نکات مهم بازی در صحنه های مختلف:

آرسنال مثل ديگر بازي هاي اين فصل ، شروع خيلي خوبي داشت و قبل از دقيقه 10 دو موقعيت 90% داخل محوطه جريمه ايجاد کرد که با بدشناسي ضربه اوزيل در دقيقه 2 و ضربه النني (که روي يه کار تمرين شده از ضربه شروع مجدد بدست اومد) در دقيقه 8 با بلاک شدن توپ و حضور 11 نفري بازيکناي بورنموث از دست رفت يک بار ديگه پرس در يک سوم دفاعي حريف براي آرسنال نتيجه داد و باز هم توسط سانچز توي اين فصل از پاس هاي مدافعاي حريف توپ رباعي و گل داشتيم که اين سومين گل اين فصل بود که با اين روش (توسط سانچز) بدست اومد ضمن اينکه از حضور هميشگي اوزيل و والکات در اين صحنه هاي پرسينگ نميشه ساده گذشت چون در فصول گذشته نه اوزيل نه والکات اين مشارکت در پرس رو نداشتن در دقيقه 22 بازي ، روي اشتباه موستافي که ضربه سر رو مستقيما به مرکز پشت محوطه دفع کرد و اشتباه سانچز در استوپ اين توپ باعث شد موقعيت خيلي ساده اي براي حريف بوجود بياد که در ادامه ي پنالتي گرفتن هاي ساده براي رقباي آرسنال ، باز هم روي حرکت نه چندان حرفه اي مونرال ، يه پنالتي ديگه به ضرر آرسنال به گل تبديل شد و جالب اينکه همچنان پترچک ، پنالتي هاي مرکز دروازه رو به راحتي دريافت ميکنه و حسرت يه سيو پنالتي به دل ما هوادارا مونده... بدترین آمار مونرئال در این فصل آمار پناتی دادنشه که دیگه از یه حدی داره تجاوز میکنه...

اين گل باعث به هم ريختن تيم آرسنال و جنگنده تر شدن بورنموث شد در دقيقه 25 باز هم روي همون اشتباهات دفع توپ با سر مدافعين آرسنال ، موقعيتي عالي براي بورنموث بدست اومد که بخاطر طراز اول نبودن بازيکناي بورنموث به گل تبديل نشد همينطور موقعيتي نسبتا مشابه روي سردرگمي خط دفاعي آرسنال در دقيقه 28 براي بورنموث بدست اومد

مشاهده شوت های مستقیم و تدارک موقعیت های شوت از نکات ویژه ای هست که در این فصل و بخصوص این بازی شاهدش بودیم شوت هایی که با کمی خوش شانسی میتونستن به گل تبدیل بشن (مخصوصا ضربه سانچز در وقت های اضافه نیمه اول) در نيمه دوم آرسنال با آرامش بيشتري بازي کرد جابجايي بازيکنا بعد از زدن گل دوم آرسنال روي سانتر عالي مونرال توسط والکات، آرسنال به سبک هميشگي به دنبال استفاده از سرعت سانچز بود و حضور همزمان ژاکا و النني کمک زيادي به پخش توپ سريع کرد زدن ضربه هاي سخت داخل محوطه جريمه از زماني که ژيرو به زمين اومد شانس رسيدن به گل براي آرسنال رو به شدت بالا برد با وجود بازيکنايي مثل سانچز و اوزيل و چمبرلين و پشت سرشون ژاکا و النني ، اهميت جاگيري هاي مناسب ژيرو به چشم مياد چون هر توپ بلندي که به سمت ژيرو ارسال ميشه ، با تاثير مستقيم ژيرو همراهه و براي تيمي که به دنبال حفظ نتيجه و بيشتر کردن فاصله هست ، حضور ژيرو نعمته . حضور ژیرو در موقعیت های دفاعی نزدیک دروازه خودی که باعث بالارفتن تعداد بازیکنای خودی در محوطه میشه نشون میده ژیرو جنگیدن برای جایگاهش رو جدی گرفته و به هر نحوی میخواد حضورش در تیم مثبت باشه جاگيري و فرار ژيرو در دقيقه 91 و زمانبدي دقيق اوزيل و فرصت طلبي سانچز نشون ميده که آرسنال مثل تيماي کوچک ، فقط متکي به يک مثلث هجومي نيست و ونگر خيلي خوب از پس مديريت اين مثلث ها (اوزيل - والکات - سانچز) و (اوزيل - سانچز - ژيرو) به خوبي بر اومده و تاثير تعويض ها بر فشار بازي هاي اخير و نتيجه هاي بدست اومده غير قابل انکاره

نکات مثبت:

- استراحت 90 دقیقه ای آیوبی و تشنه تر شدنش برای جنگندگی بیشتر مخصوصا بعد از نمایش هایی که توی این فصل از خودش نشون داد که به شدت لازم می نمود.

- استراحت رمسی برای یه بازی حذفی مهم (که به نظر میبایستی با تیم قوی ای به زمین بریم)

- بازی رسیدن به گابریل و کشف یه بازیکن نسبتا مناسب برای جایگزینی در ادامه فصل

- داشتن ابزار کافی و مختلف روی نیمکت

- دوندگی و روحیه عالی الننی که واقعا داره به سطح آرسنال میرسه و شخصا از دیدن بازیش و حضورش در تک تک صحنه های هجومی و دفاعی لذت بردم و همکاری خوبش با ژاکا که نوید یه زوج خوب دفاعی برای بازی های بزرگ رو میده ومیتونیم در زوج های خوب و امتحان شده  کوک - کازولا و ژاکا -کازولا و الننی -ژاکا رو ببینیم

- تعامل سانچز و اوزیل با ژیرو که شخصا از ابتدای فصل از اختلافاتی که بینشون شایعه شده بود میترسیدم اما حداقل چیزی که در زمین میبینیم غیر از همدلی و تلاش برای پیروزی تیم نیست

-موفقیت 79 درصدی روی هوا در خط دفاعی که پارسال در نبود موستفی این آمار 61 درصد بوده...

نکات منفی:

- مصدومیت دبوشی و ژیرو

- دیر به گل رسیدن با وجود تعداد بالای موقعیت ها که هدر رفتنشون توی بازیهای بزرگ تر با جریمه بزرگ تری روبرو خواهد شد...

- نحوه دور کردن توپ ها توسط دفاع که به نظر همیشه مشکل ایجاد میکنه و اصلاح نشده

- پاس های پشت دفاع از نزدیکی محوطه جریمه که بصورت زمینی و کوتاه فرستاده میشه و باعث پنالتی دادن زیاد مونرئال و درگیری های همیشه مشکوک این بازیکن میشه که به دلیل سرعت پایینتر مونرال نسبت به وینگ های لیگ سریع جزیره و فاصله ایه که از کوشیلنی میگیره و کوشیلنی به علت عدم اضافه شدن هافبک دفاعی برای قطع پاس ها مجبوره جلو بکشه که این قضیه موقعیت های زیادی برای تیم حریف ایجاد میکنه...

- بازی کردن بازیکنان در پست هایی که نمیتونن حداکثر تواناییشون رو نشون بدن و یا پست بهتری براشون هست گاها اجباریه مثل بازی دادن گابریل که یه گزینه به تیم اضافه کرد ولی بازی کردن رمسی در پست وینگ چپ و تمایل ناخوداگاهی که به وسط زمین داره توی بازی منچستر برامون مشکلاتی رو ایجاد کرد و دیدیم که والنسیا انقدر به آزادی عمل رسیده بود  و فشار رو روی خودش حس نمیکرد که تا داخل محوطه ما پیش میومد و پاس های کات بک و سانتر های زیادی انجام داد

-زوج های خط هافبک در نبود کازورلا اون هماهنگی دفاعی-تهاجمی لازمه رو ندارند و یا خیلی خشک و دونده و خشن هستن یا خیلی خلاق و بیخیال نسبت به کارهای دفاعی که نیاز تیم به تجربه رو نشون میده