دیوید سیمن

دیوید اندرو سیمن متولد 19 سپتامبر 1963

در دوران حرفه‌ای از سال 1981 تا 2004، او بیشتر به خاطر بازی برای آرسنال شناخته شده است. او 75 بازی ملی برای انگلیس انجام داد و بعد از پیتر شیلتون دومین گلر ملی پوش این کشور است. در سال 1997، به دلیل خدمات به فوتبال، جایزه MBE را دریافت کرد. اوج کار سیمن در دوران او به عنوان گلر آرسنال و انگلیس در دهه 1990 و اوایل دهه 2000 بود. او در مدت حضورش در آرسنال سه قهرمانی لیگ (1991، 1998، 2002)، چهار جام حذفی (1993، 1998، 2002، 2003)، جام اتحادیه در سال 1993 و جام برندگان جام اروپا در سال 1994 را به دست آورد. در این مدت او همچنین برای انگلیس در جام های جهانی 1998 و 2002 و یورو 96 و یورو 2000 بازی کرد.

او علاوه بر آرسنال، در لیگ برتر برای منچستر سیتی بازی کرد و همچنین برای پیتربورو یونایتد، بیرمنگام و کوئینز پارک رنجرز در لیگ بازی کرد. مهار ضربه سر پل پسچیزولیدو از شفیلد یونایتد در نیمه نهایی جام حذفی 2002/03 در رسانه‌ها به عنوان یکی از بهترین های تاریخ توصیف شد. افت قابل توجه با دو اشتباه پرهزینه همراه بود، هر دو بر روی شوت های از راه دور - دریافت گل در آخرین لحظه در فینال جام برندگان جام اروپا 1995 مقابل رئال ساراگوسا، و ضربه ایستگاهی رونالدینیو در برابر برزیل در دور یک چهارم نهایی جام جهانی 2002. او در سال 2004 به دلیل مصدومیت مکرر شانه بازنشسته شد. در ژوئن 2012، او به عنوان مربی دروازبانان باشگاه آماتور ومبلی منصوب شد.

در آغاز کار

سیمن در روترهام، یورکشایر به دنیا آمد. او در مدرسه جامع کیمبرورث تحصیل کرد. او کار خود را در لیدز آغاز کرد، باشگاهی که در دوران کودکی از آن حمایت می‌کرد. با این حال ادی گری، سرمربی وقت، که بازیکن مورد علاقه او بود، او را نمی‌خواست. سیمن در آگوست 1982 با مبلغ 4000 پوند به باشگاه لیگ دسته چهارم پیتربورو یونایتد رفت و در آنجا نامی برای خود دست و پا کرد. کمی بیش از دو سال بعد، در اکتبر 1984، بیرمنگام 100 هزار پوند برای خدمات سیمن پرداخت.

آنها در پایان آن فصل صعود کردند، اما در پایان فصل بعد دوباره سقوط کردند. سیمن قرار نبود آنها را به دسته دوم برگرداند، زیرا در آگوست 1986، با 225 هزار پوند به کوئینز پارک رنجرز نقل مکان کرد. او که برای یک باشگاه با سابقه بازی می‌کرد، برای اولین بار در نوامبر 1988 توسط تیم ملی فوتبال انگلیس دعوت شد. سیمن در زمانی که در کیو پی آر بود، توسط باب ویلسون (برنده دوگانه آرسنال در سال 1971) هدایت می‌شد که قرار بود بیش از یک دهه با او کار کند.

آرسنال

در سال 1990، مدت ها قبل از اینکه سیستم پنجره نقل و انتقالات فعلی به فوتبال انگلیس بیاید، هنوز مهلت نقل و انتقالات چند هفته مانده به پایان فصل وجود داشت. آرسنال که در سال 1989 قهرمان لیگ شده بود، می‌خواست سیمن را به خدمت بگیرد، اما این قرارداد شامل جان لوکیچ گلر آرسنال بود که به صورت قرضی در مسیر مخالف قرار می‌گرفت. لوکیچ نمی خواست این کار را انجام دهد و با پایان مهلت، معامله شکست خورد و حل نشد. به محض اینکه فصل به پایان رسید و باشگاه‌ها اجازه یافتند دوباره بازیکن بخرند، جورج گراهام، مدیر آرسنال، برای سیمن بازگشت، و مبلغ 1.3 میلیون پوند (در آن زمان رکورد بریتانیا برای یک گلر) توافق شده بود. لوکیچ که در بین هواداران آرسنال بسیار محبوب بود، برای پیوستن به لیدز آنجا را ترک کرد. دوران سیمن در آرسنال مصادف شد با یکی از موفق ترین دوره های تاریخ باشگاه. در فصل 1990/91 سیمن در 38 بازی فصل تنها 18 گل دریافت کرد و آرسنال دوباره عنوان لیگ را به دست آورد.

آرسنال هر دو جام حذفی و جام اتحادیه را در سال 1993 برد و یک سال بعد با جام برندگان جام اروپا تکمیل شد. آرسنال قهرمانی خود در جام اتحادیه را مقابل میلوال آغاز کرد و پس از دو بازی، بازی به ضربات پنالتی کشیده شد. سیمن سه پنالتی از چهار پنالتی میلوال را مهار کرد تا به صعود تیمش کمک کند.

در سال 1995، جورج گراهام اخراج شد و آرسنال نزدیک بود به اولین باشگاهی تبدیل شود که جام برندگان جام اروپا را حفظ می‌کند و سیمن پس از مهار سینیشا میهایلوویچ، ولادیمیر یوگوویچ و آتیلیو لومباردو در نیمه نهایی، به عنوان یک متخصص پنالتی شهرت پیدا کرد. با این حال، آرسنال در فینال به رئال ساراگوسا، در پارک دو پرنس باخت، زمانی که نعیم در آخرین دقیقه وقت اضافه با یک ضربه 40 قدمی مقابل سیمن، یک گل به ثمر رساند. در آگوست 1996، آرسن ونگر سرمربی جدید آرسنال شد. ونگر به سیمن امتیاز بالایی داد و در سال 1998، سیمن به تیم کمک کرد تا دبل لیگ برتر و جام حذفی را به دست آورد.

در فصل 1998/99، سیمن در تمام 38 بازی لیگ شرکت کرد و تنها 17 گل در لیگ دریافت کرد و آرسنال یک امتیاز تا حفظ لیگ برتر فاصله داشت و در نیمه نهایی جام حذفی مقابل منچستریونایتد شکست خورد. فصل بعد سیمن موفق شد به فینال جام یوفا 2000 برسد که آرسنال با گالاتاسرای 0-0 مساوی کرد، اما در ضربات پنالتی شکست خورد. در سال 2002، سیمن دوباره قهرمان لیگ برتر و جام حذفی شد تا دومین دبل دوران حرفه‌ای خود را تکمیل کند، اگرچه استوارت تیلور (10 بازی) و ریچارد رایت (12 بازی) گلرهای دیگر آرسنال نیز مدال‌های قهرمانی را کسب کردند که عمدتاً به دلیل غیبت سیمن به دلیل مصدومیت بود.

نکته جالب این فصل زمانی بود که سیمن به طور چشمگیری پنالتی گرت بری را مهار کرد و آرسنال 2-1 در استون ویلا پیروز شد. علی‌رغم اینکه دوران حرفه‌ای بین‌المللی او به‌طور واضح به پایان رسید و اتهام‌هایی که تحرک او با افزایش سن کمرنگ شده بود، فصل 2002/03، آخرین فصل سیمن در آرسنال به پایان رسید.

او فصل را با مهار پنالتی فردی کانوته در تساوی در آپتون پارک آغاز کرد. در جام حذفی، او در نیمه نهایی مقابل پل پشیزولیدو از شفیلد یونایتد یک سیو انجام داد که پیتر اشمایکل، گلر سابق منچستریونایتد، کارشناس BBC آن روز، آن را "بهترین سیوی که تا به حال دیده‌ام" نامید. آرسنال از برتری 1-0 دفاع می کرد که در کمتر از 10 دقیقه مانده به پایان، پشیزولیدو یک ضربه سر به سمت دروازه ظاهراً خالی از فاصله 6 یاردی داشت و سیمن در تیرک نزدیک دروازه قرار داشت. با این حال، سیمن به پهلو و عقب پرید و موفق شد با دست راست خود را دراز کند و توپ را از دروازه خود و بازیکنان حریف که آماده حمله به ریباند بودند دور کند. این مسابقه هزارمین بازی حرفه‌ای سیمن بود.

سیمن در فینال جام حذفی 2003 در غیاب پاتریک ویرا مجروح به عنوان کاپیتان تیم به میدان رفت و در حالی که ساوتهمپتون را 1-0 شکست داد، یک کلین شیت دیگر در استادیوم میلنیوم ثبت کرد. آخرین اقدام او با آرسنال بالا بردن جام حذفی بود که نهمین جام مهم او با تیمش بود. سیمن بیش از هر کس دیگری در دروازه آرسنال بازی کرد و پس از ری پارلور در جدول بازی های تاریخ لیگ برتر برای آرسنال با 325 بازی در رتبه دوم قرار دارد. در ژوئن 2008 او در لیست 50 بازیکن برتر توپچی ها به عنوان نفر هفتم انتخاب شد.

منچسترسیتی

سیمن که توسط آرسنال بازیکن آزاد شد، در تابستان 2003 به کوین کیگان در منچسترسیتی پیوست، اما دوران حرفه‌ای سیمن در استادیوم سیتی منچستر طولانی نبود. سیمن در حالی که به دلیل مصدومیت از میادین دور بود، در ژانویه 2004 در سن 40 سالگی بازنشستگی خود را اعلام کرد. آخرین اقدام او در سیتی این بود که به کیگان کمک کرد تا جانشین خود در دروازه، دیوید جیمز را انتخاب کند، مردی که کمی بیش از یک سال قبل او را به عنوان گلر اول انگلیس کنار گذاشته بود. در نوامبر 2005، پل مرسون و والسال به سیمن نزدیک شدند تا در یک بازی جام حذفی در مرتیر تیدفیل بازی کند، زیرا گلرهای آنها، جو مورفی و اندی اوکس، در دسترس نبودند. با این حال، سیمن مجبور شد این پیشنهاد را رد کند، زیرا این امر به منزله نقض شرایط پرداخت بیمه بازنشستگی او برای مصدومیت مکرر شانه‌اش بود.

حرفه بین المللی

سیمن اولین بازی خود برای انگلیس را در سال 1988 انجام داد و پانزده سال متوالی برای این تیم ظاهر شد که یک رکورد ملی است و با ریو فردیناند برابری کرد. او اولین بازی ملی خود در انگلیس را زیر نظر بابی رابسون در یک بازی دوستانه مقابل عربستان در نوامبر 1988 انجام داد. رابسون او را به عنوان گلر سوم انگلیس پس از پیتر شیلتون و کریس وودز در جام جهانی 1990 انتخاب کرد، اما پس از ورود به ایتالیا به دلیل مصدومیت مجبور شد از تیم خارج شود و دیو بیسنت جایگزین او شد. سیمن با سرمربی جدید گراهام تیلور در تیم انگلیس باقی ماند، اگرچه او برای یورو 92 انتخاب نشد. در طول مقدماتی جام جهانی 1994، سیمن در بازی حساس مقابل هلند بازی کرد که انگلیس با نتیجه 2-0 شکست خورد. او همچنین در پیروزی 7-1 مقابل سن مارینو بازی کرد که در آن داوید گوالتیری پس از 8.3 ثانیه، سریع‌ترین گل تاریخ سن مارینو را به ثمر رساند. انگلیس در نهایت نتوانست به مسابقات راه پیدا کند.
 
سیمن با آمدن تری ونبلز به عنوان سرمربی جایگاه خود را به عنوان گلر شماره یک ثابت کرد و در تمام دقایق مسابقات یورو 96 بازی کرد. سیمن دو ضربه پنالتی را در مسابقات مهار کرد. اولین ضربه پنالتی در وقت معمول بازی از گری مک آلیستر اسکاتلندی در مرحله گروهی، در حالی که انگلیس 1-0 جلو بود (پل گاسکوئین بلافاصله بعد از آن گل زد تا بازی 2-0 شود). سپس، پس از اینکه بازی یک چهارم نهایی انگلیس مقابل اسپانیا بدون گل به پایان رسید، سیمن ضربه میگل آنخل نادال را در ضربات پنالتی مهار کرد و اسپانیا را از مسابقات حذف کرد. انگلیس در نهایت در نیمه نهایی توسط آلمان در ضربات پنالتی حذف شد، پس از آن که آندریاس کوپکه پنالتی گرت ساوتگیت را مهار کرد. سیمن در کنار آلن شیرر، آقای گل مسابقات و استیو مک منمن در تیم منتخب جام قرار گرفت و شرکت فیلیپس اسپانسر یورو 96 او را به عنوان بهترین بازیکن مسابقات معرفی کرد.
 
سیمن با مدیریت گلن هادل برای جام جهانی 1998 فرانسه انتخاب اول باقی ماند. سیمن در مرحله گروهی دو کلین شیت داشت و انگلیس پس از رومانی دوم شد. انگلیس در مرحله یک هشتم نهایی به مصاف آرژانتین رفت. بازی با نتیجه 2-2 تمام شد و انگلیس در ضربات پنالتی شکست خورد. کوین کیگان او را برای یورو 2000 انتخاب کرد، جایی که او در برابر پرتغال و آلمان بازی را شروع کرد اما در تمرینات گرم کردن خود برای بازی سوم مقابل رومانی آسیب دید و نایجل مارتین جایگزین او شد. انگلیس بازی را باخت و در دور گروهی حذف شد.

سیمن بخشی از تیم اسون گوران اریکسون در جام جهانی 2002 بود و در هر بازی در حالی که انگلیس به مرحله یک چهارم نهایی رسید، بازی کرد. با این حال، در این مرحله مقابل برزیل، سیمن با ضربه ایستگاهی از راه دور رونالدینیو از دروازه خود خارج شد و انگلیس 2-1 شکست خورد. او خود را به خاطر این خطا سرزنش کرد. این نتیجه منجر به این بحث شد که آیا سیمن باید شماره یک انگلیس باقی بماند یا خیر. او تا زمان بازی مقدماتی یورو 2004 در اکتبر 2002 مقابل مقدونیه، گلر اول انگلیس باقی ماند. او در این دیدار مستقیماً از روی یک ضربه کرنر گل خورد که انتقادات مطبوعاتی بیشتری را به همراه داشت. این آخرین حضور سیمن برای تیم ملی انگلیس بود، زیرا اریکسون دیوید جیمز را به او ترجیح داد.

حرفه بعدی

سیمن کار بر روی مربیگری خود با هدف مربیگری دروازبانان آغاز کرد، اما پس از اطلاع از اینکه ابتدا به یک نشان در مربیگری خارج از زمین نیاز دارد که هیچ علاقه ای به آن ندارد، تصمیم گرفت صبر کند. حضور او روی صفحه نمایش او را به گزینه‌ای محبوب برای برنامه های چت و برنامه های تلویزیونی در طول دوران ورزشی خود تبدیل کرد و گهگاه می‌توان او را در تلویزیون بریتانیا مشاهده کرد. در حالی که هنوز یک بازیکن بود، در یک نقش کوتاه در یک فیلم BBC بر اساس رویدادهای تورنمنت موفق یورو 96 انگلستان، با بازی راشل وایز و نیل موریسی، با عنوان تابستان من با دس، ایفای نقش کرد. در دسامبر 2004، پس از بازنشستگی از فوتبال حرفه ای، او یکی از افراد مشهوری شد که در Strictly Ice Dancing، نسخه رقص یخی Strictly Come Dancing، که در آن افراد مشهور با رقصندگان حرفه‌ای جفت می‌شوند، شرکت کرد. او دیر به برنامه پیوست و جایگزین پل گاسکوئین شد. تنها هشت روز برای آماده شدن برای نمایش که در 26 دسامبر از BBC1 پخش شد، وقت داشتند و سیمن و شریک حرفه‌ایش زویا بیرمنگام موفق شدند در این مسابقه برنده شوند. سایر رقبا یک ماه را در تمرین برای نمایش سپری کردند.
 
در اواخر سال 2005، موهای دم اسبی‌اش را در تلویزیون زنده به‌خاطر امور خیریه قطع کردند، که به مذاکرات با شرکت‌هایی مانند L'Oréal پایان داد که می‌خواستند مانند دیوید ژینولا از موهای او حمایت کنند. او برای سریال رقص روی یخ دیگری به نام Dancing on Ice که از ITV پخش شد به یخ بازگشت. این سریال در 14 ژانویه 2006 شروع شد و سیمن در جایگاه چهارم قرار گرفت. او همچنین در All Star Family Fortunes ظاهر شده است. سیمن همچنین سالانه یک رویداد گلف خیریه "Safe Hands" را میزبانی می‌کند و دو DVD با مضمون فوتبال به نام کابوس های دروازه بان دیوید سیمن در سال 2003 و جیپرز در سال 2004 منتشر کرده است. سیمن همچنین در هر شش بازی Soccer Aid برای انگلیس بازی کرده است.
 
در ژوئن 2012، سیمن به عنوان مربی دروازه‌بان در فصل 2012/13 جام حذفی، به عنوان بخشی از یک مستند تلویزیونی پس از تلاش باشگاه برای بازی در ورزشگاه ومبلی، به باشگاه ومبلی در لیگ های سطح پایین انگلستان پیوست. بازیکنان سابق بین المللی، گریم لو ساکس، ری پارلور، مارتین کیون، کلودیو کانیگیا و برایان مک براید به تیم برای بازی پیوستند و تری ونبلز، سرمربی سابق تیم ملی انگلیس، به عنوان مشاور فنی به این تیم پیوستند. در سال‌های 2019 و 2020، سیمن در هر دو فصل برنامه ITV Herry's Heroes حضور داشت، که در آن هری ردنپ، مربی سابق فوتبال، تلاش می‌کرد تا تیمی از فوتبالیست‌های بین‌المللی سابق انگلیس را برای بازی مقابل اسطوره‌های آلمان آماده و مهیا کند. در سال 2021، او شروع به ارائه مجموعه پادکست خود Seaman Says کرد. این سریال در سراسر یورو 2020 انگلیس را دنبال کرد و سری دوم آن از ابتدای فصل جدید در ماه اوت شروع شد. در اکتبر 2022، سیمن و همسرش فرانکی پولتنی در سری دوم رقصنده نقابدار در نقش «ستون و پست» ظاهر شدند. آنها در قسمت پنجم نقاب زدند.

زندگی شخصی

سیمن در سال 1985 با همسر اولش ساندرا ازدواج کرد. این ازدواج ده سال به طول انجامید. او در سال 1995 با همسر دومش دبی راجرز آشنا شد. آنها در 15 ژوئیه 1998 ازدواج کردند. این زوج در سال 2009 از هم جدا شدند و در سال 2010 طلاق گرفتند. در 7 فوریه 2015، سیمن با همسر سوم خود فرانکی پولتنی، که بیشتر به عنوان یک اسکیت باز حرفه‌ای در رقص روی یخ شناخته می‌شود، ازدواج کرد. سیمن نامزدی خود را در دسامبر 2013 اعلام کرد. این زوج در سال 2008 با هم آشنا شدند و از سال 2009 با هم رابطه داشتند. او چهار فرزند دارد: دو پسر از ازدواج اول و یک پسر و دختر از ازدواج دوم. زندگی نامه سیمن با عنوان ''دستان امن'' در سال 2000 توسط Orion منتشر شد.

افتخارات:

آرسنال

لیگ انگلستان: 1990/91

لیگ برتر: 1997/98، 2001/02

جام حذفی: 1992/93، 1997/98، 2001/02، 2002/03

جام اتحادیه: 1992/93

کامیونیتی شیلد: 1991، 1998، 2002

جام برندگان جام اروپا: 1993/94

شخصی

بازیکن ماه لیگ برتر: آپریل 1995

عضو تیم منتخب یورو 1996

عضو تیم منتخب لیگ برتر از نگاه PFA: 1990/91، 1996/97

عضو تیم منتخب دهه لیگ برتر (1992-2002)

بیشترین کلین شیت در یک فصل از لیگ برتر: 1993/94، 1998/99