رتبه بندی هشت خرید بارسلونا از آرسنال

خانه
اخبار
مقاله
رتبه بندی هشت خرید بارسلونا از آرسنال

با خروج پیر امریک اوبامیانگ از آرسنال به بارسلونا، بازیکن دیگری بین این دو باشگاه ردوبدل شد.

قبل از اوبامیانگ، هشت بازیکن دیگر، از شمال لندن مستقیماً به بارسلونا سفر کرده بودند و موفقیت ها و شکست های مختلفی را تجربه کردند.

برای برخی، بازگشت به خانه، برای برخی دیگر تلاش برای ارتقای بازی خود و برای برخی دیگر، مسلماً جذابیت پول بود.

با این حال، برای اوبامیانگ، به نظر می‌رسد که بیش از هر چیز دیگری، نجات حرفه‌اش است. او در تلاش برای ترک آرسنال، با توافق خود به کاتالونیا پرواز کرد، در حالی که قراردادش به پایان نرسیده بود.

اما پیشینیان او در بارسا چگونه کار کردند؟

ما هر هشت بازیکن قبلی را که توپچی‌ها را با بلوگرانا عوض کرده‌اند، بر اساس عملکردشان در نیوکمپ رتبه بندی کرده‌ایم.

8. امانوئل پتی

پتی در سال 2000 از آرسنال به بارسلونا رفت.

در شمال لندن، او یک هافبک ثابت و یکی از بهترین ها در کشور بود و در سال 1998 با فرانسه قهرمان جام جهانی شد، اما تقریباً از همان اولین بازی او با بارسلونا اوضاع بد پیش رفت.

سال‌ها بعد پتی به یاد می‌آورد: ''من برای یک بازی دوستانه حاضر شدم و وقتی برای ملاقات با هم تیمی‌هایم رفتم، اکثر آنها به من توجهی نکردند.''

مشخص شد که علت اصلی جذب او کمک به تقویت جایگاه و محبوبیت مدیر باشگاه در آستانه انتخابات پیش‌رو بود، یعنی نسخه فوتبالی سریال ساکسژن!

شبی که به لندن رسیدم، رئیس از یکی دیگر از فرانسوی‌های تیم یعنی ریچارد دیوترل خواست که حرف‌هایش را برایم ترجمه کند. ریچارد که به وضوح معذب شده بود، به من گفت که نخندم، و در ادامه سوال او را برایم ترجمه کرد؛ رئیس پرسیده بود که پست تخصصی من کجاست!؟

''فکر کردم شوخی‌اش گرفته. اما خیلی سریع متوجه شدم که من صرفا بخشی از برنامه گاسپارت برای نشستن روی صندلی مدیریت بودم.''

یک سال پس از ورود، پتی از کاتالونیا فرار کرد و به لندن بازگشت و با چلسی قرارداد بست.

7. الکساندر هلب

هلب پس از ترک آرسنال در سال 2008 یک فصل کامل را در بارسلونا سپری کرد و در طی آن به طور متناوب بازی کرد.

او فصل بعد به صورت قرضی به باشگاه سابقش اشتوتگارت فرستاده شد و به دوران ضعیف بارسلونا پایان داد.

البته که او در فصل 09-2008 سه‌گانه را برد.

6. توماس فرمالن

در پنج فصل حضور در این باشگاه، او فقط 34 بازی در لیگ انجام داد، با مصدومیت‌های جدی متوالی که بازیکن را پس از ترک آرسنال به مقصد نیوکمپ در سال 2014 با مشکل مواجه کرد.

اما خوشبختانه او در یکی از بهترین دوران بارسلونا بود.

او همه چیز را به دست آورد. لیگ قهرمانان در اولین فصل خود، چهار عنوان قهرمانی لالیگا و خیلی چیزهای دیگر.

در واقع، برای کمتر از هر چهار بازی لیگ که انجام داد، افتخار بزرگی را با بارسلونا به دست آورد.

5. الکس سانگ

زمانی که الکس سانگ از آرسنال به بارسلونا نقل مکان کرد، احتمالاً برخی تعجب کردند که او چه کار می کند.

او در نیوکمپ به طور میانگین حدود 20 بازی در هر فصل انجام نمی داد، پس چرا رفت؟

سانگ از آن زمان گفته است: «من با مدیر ورزشی بارسا ملاقات کردم و او به من گفت که نمی‌توانم بازی‌های زیادی انجام دهم، اما با این کار مخالفت نکردم. می‌دانستم که حالا میلیونر خواهم شد. وقتی بارسلونا به من پیشنهاد قرارداد داد و دیدم چقدر درآمد خواهم داشت، دیگر فکر نکردم. احساس می‌کردم همسر و فرزندانم پس از پایان کارم باید زندگی راحت داشته باشند.»

او به تیم کمک کرد تا در فصل 13-2012 قهرمان لالیگا شود.

4. مارک اورمارس

اورمارس در کنار پتی به تیم ملحق شد، اما برخلاف مرد فرانسوی، زمان بسیار بهتری را در بارسلونا سپری کرد.

او اغلب برای زمان بازی سختی می‌کشید و شاید در مقایسه با سایرین در این لیست هیچ چیز نبرده باشد، اما به مدت چهار سال در ترکیب اصلی تیم باقی ماند و عملکردهای به یادماندنی داشت و او را به پایان دوران حرفه‌ای خود رساند.

این باعث می‌شود اورمارس خریدی بسیار موفق‌تر از چهار بازیکن پایین‌تر از او باشد، اما متأسفانه به دلیل آسیب‌دیدگی شدید، نمی‌توان آن را موفقیت‌آمیز تلقی کرد.

3. سسک فابرگاس

از لحظه ای که فابرگاس در جوانی به دنبال فرصت‌ها بارسلونا را به مقصد آرسنال ترک کرد، بازگشت او اجتناب ناپذیر به نظر می‌رسید.

در تابستان 2011، بالاخره این اتفاق افتاد. این هافبک با استعداد آرسنال را به عنوان کاپیتان باشگاه ترک کرد و یکی از نام‌های اصلی در لیست تیم بود، اما خیلی زود متوجه شد که در تلاش برای ورود به تیم بارسلونا که هنوز ژاوی، اینیستا و بوسکتس در آن حضور داشتند، دست و پنجه نرم می‌کند.

این بدان معنا نیست که او دوران خوبی را در کاتالونیا سپری نکرد، همچنان به طور منظم بازی می‌کرد و گلزنی می‌کرد و همچنین پاس گل می‌داد، اما شاید آن بازگشت رویایی به خانه اولش که انتظارش را داشت محقق نشد.

او در سه سال حضورش یک بار موفق به قهرمانی در لالیگا شد، که در مقایسه با استانداردهای بارسلونا که جام‌های زیادی را در آن دوره برده بود دستاورد چشمگیری به‌حساب نمی‌آید.

فصل قبل از ورود او آنها قهرمان لیگ قهرمانان اروپا و لالیگا شدند، و فصل بعد از ترک او موفق به کسب دومین سه گانه شدند.

فابرگاس در سال 2014 راهی چلسی شد، جایی که دو بار قهرمان لیگ برتر شد و هرگز نتوانست با آرسنال قهرمان شود. دوران حضورش در بارسلونا باعث شد که احساس کند هواداران از او کینه به دل گرفته‌اند.

او گفت: "مورد من متفاوت بود زیرا هواداران من را به عنوان فردی می دیدند که در کودکی اینجا بودم، که آنجا را ترک کرده بودم و باشگاه مجبور بود برایش پول زیادی بپردازد."

2. جیووانی فن برونکهورست

سرمربی فعلی رنجرز در سال 2003 هایبوری را به مقصد نیوکمپ ترک کرد.

در آنجا بود که او بازی خود را برای تبدیل شدن به یک مدافع چپ تطبیق داد و به لطف نقش خود در قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در فصل 06-2005، به اسطوره بارسلونا تبدیل شد و جام را به عنوان تنها بازیکنی که در هر بازی در آن دوره بازی کرده بود، برد.

با انجام این کار، او باشگاه قدیمی خود آرسنال را در فینال شکست داد، اولین باری که پس از جدایی با آنها بازی کرد.

او پس از بازی با پوشیدن پیراهن آرسنالی که پس از سوت پایان بازی عوض کرده بود، گفت: "البته، بازی با آرسنال خاص است. بازی کردن در فینال لیگ قهرمانان اروپا خاص است، حتی بیشتر از آن، بازی در برابر تیم قدیمی شما. کمی عجیب بود اما این اتفاقات رخ می‌دهد، اما من خوشحالم و احساس خوشبختی می‌کنم که در طرف برنده هستم.''

1. تیری آنری

بدون تردید بهترین بازیکن در این لیست، مهم نیست که چگونه تصمیم می گیرید آن را رتبه بندی کنید.

آنری ستاره بی چون و چرای آرسنال بود و زمانی که در سال 2007 جدا شد آنها را ناراحت کرد. بسیاری هنوز او را بهترین بازیکن تاریخ توپچی‌ها می‌دانند.

اما برای آنری این تصمیم به یک مورد ساده تبدیل شد که می‌خواست در صدر اروپا رقابت کند، چیزی که آرسنال دیگر نمی توانست به آن دست یابد.

''آسان نبود و وقتی رفتم گریه کردم. از گفتنش خجالت نمیکشم. مجبور شدم ترک کنم. من هرگز به ترک آرسنال فکر نمی کردم. اما من 29 ساله و روی فرم بودم.''

او بدون شک در آرسنال به اوج رسید و در نیوکمپ به اوج خود نزدیک نشد، اما تصمیم او برای انتقال با قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا در فصل 09-2008، با کسب یک سه گانه معروف، منطقی بود.

ملی‌پوش فرانسوی ستاره تیم پیروز پپ گواردیولا نبود، بلکه یک چرخ دنده مهم در بهترین تیم تاریخ آرسنال بود.