المپیکی های آرسنالی: بابی وایت

رهبری تیم المپیک بریتانیا را کاپیتان تیم هندبال انگلستان به عهده خواهد داشت٬ دروازبان این تیم و هوادار دو آتشه آرسنال٬ بابی وایت. در اولین قسمت از المپیکی های آرسنالی٬ بابی از ورودش به ورزش و آرسنال صحبت میکند.

فامیل های طرف پدری من آرسنالی هستند٬ از منطقه فینزبری پارک لندن و من هم واقعا انتخاب دیگری نداشتم. اولین بازیی که از آرسنال دیدم زمانی بود که ۶ سال داشتم و روز پس از کریسمس ۱۹۹۵ برای دیدن بازی مقابل کوئینز پارک رنجرز به هایبوری رفتیم٬ تیمی که فامیل های طرف مادری من هوادارشان بودند! ما بازی را ۳-۰ بردیم و از آن زمان عاشق آرسنال هستم. برادر من بلیط های فصلی آرسنال را دارد و من هم زمانی که بتوانم برای دیدن بازیها به اَشبرتون گِرُو میروم ولی فصل هندبال همزمان با فصل فوتبال است و با زندگی کردن در خارج از کشور٬ نمیتوانم تعداد بازیهایی را که دوست دارم از نزدیک ببینم.

دیوید سیمن از کودکی قهرمان من بود زیرا از ۸ سالگی دروازبان فوتبال بودم. پدر من برای تیم برادرم تمرین هایی را تدارک میدید و به کسی احتیاج داشتند تا درون دروازه بایستد٬ من به درون دروازه رفتم و تا کنون نیز آنجا بوده ام. البته من یان رایت٬ تونی آدامز٬ آندرس لیمپار را هم دوست داشتم و همچنین استفان سوآرتز را٬ اگرچه او تنها یک فصل با ما بود.

به صورت اتفاقی. در دروازبانی به سطح خوبی رسیدم٬ برای انگلستان بازی میکردم و به صورت نیمه حرفه ای در باشگاه فوتبال آردلی یونایتد بازی میکردم که در سال ۲۰۰۷ باشگاه Steve Redgraves Sporting Giants فراخوانی را برای کسانی که قدشان ۱۹۰ و بلندتر بود اعلام کرد که دنبال بازیکنان با استعداد از رشته های دیگر میگشت تا میزان توانایی های آنها را برای ورود به المپیک محک بزند.

۲۵۰۰ نفر برای این فراخوان ثبت نام کردند و آنها اعلام کردند که تنها بازیکنان توانا میتوانند وارد این ورزش شوند و شاید هم همه این ۲۵۰۰ نفر خط بخورند. من برای والیبال٬ روئینگ و هندبال ثبت نام کردم و در نهایت برای حضور در اردوی هندبال برای سال ۲۰۰۸ دعوت شدم.

اردوی سختی بود و بسیاری از بازیکنان طی مراحل متوالی خط خوردند. روشن بود که اگر میخواهید به استانداردهای المپیک برسید باید سختی بکشید و بسیاری نتوانستند فشار تمرینات را تحمل کنند یا برای حضور در اردوی دانمارک از شهرشان جدا شوند. کسانی که به سختی تلاش کردند٬ اکنون جزئی از تیم بریتانیا هستند.

پس از یک سال از قرارگیری در این پروژه٬ در ترکیب تیم هندبال المپیک بریتانیا قرار گرفتم. واقعا عجیب و غریب بود زیرا هندبال رشته نوپایی در انگلستان بود و شما همه قوانین را نمیدانستید. هرگز تا پیش از اینکه به اردوی انتخابی بروم یک بازی هندبال را ندیده بودم و تنها روز پیش از تست در گوگل این رشته را پیدا کردم!

ابتدا من در آکادمی بریتانیا در دانمارک بودم سپس برای دو سال در آنجا در یک باشگاه مشغول شدم پس از آن ۶ ماهی را در اتریش سپری کردم و اخیرا هم در یونان بوده ام. امیدوارم در یونان بمانم اما وضعیت مالی آنجا شاید مانع از ماندنم شود. برایم در آلمان و سوئیس فرصت هایی وجود دارد، همچنین می توانم به دانمارک برگردم و در یکی از تیم هایشان بازی کنم تیم اصلی آنها یکی از بهترین های اروپاست که حتی تمرین کردم با آنها هم برایم اتفاق بزرگی است.

من هنوز بازی های آرسنال را دنبال می کنم. در یونان در ۴۵ متری خانه ام یک کافه هست که بازی های لیگ برتر را پخش می کند و بعضی از بازی های آرسنال را آنجا می بینم. ما در آنجا تعداد زیادی هستیم. زمانی هم که در دانمارک بودم٬ کافه ها برای بازیهای آرسنال پر میشد. ما طرفداران زیادی در آنجا داریم.

خیلی زیاد! زمانی که ما شروع کردیم به تیم های زنگ تفریحی از دسته ی پنجم دانمارک هم می باختیم. اکنون در سطح خوبی هستیم، در ماه آوریل ایتالیا را بردیم که در رده ی ۲۵ام جهان است و در اولین دیدار رسمی خود در تابستان گذشته بلغارستان را بردیم که تیم قدرتمندی است. در ژوئن گذشته هم با برزیل بازی کردیم که با اختلاف هفت گل باختیم - که در هندبال اختلاف کمی است میانگین گل در هر راند هندبال ۲۵ تا ۳۰ گل است - و اینکه برزیل همیشه در جام جهانی و المپیک حضور داشته.

دو گروه شش تیمی که از هر گروه چهار تیم به مرحله ی حذفی صعود می کنند. قصد داریم تیم های غیر اروپایی گروهمان را ببریم و می دانیم که با کمی پیشرفت بیشتر میتوانیم این کار را انجام دهیم. کسی چه می داند شاید اگر در یک چهارم به یکی از تیم های ضعیف تر بخوریم حتی بتوانیم بالاتر هم برویم٬ خصوصا با امتیاز میزبانی و ۷۰۰۰ تماشاچی که تشویقمان می کنند.

آن ها می گویند باید برای دروازبانی در فوتبال کمی دیوانه باشید . خوب این در هندبال نیز مشابه است . اخیرا پرتاب کریستین زیت آلمانی ۱۳۰ کیلومتر در ساعت تخمین زده شد. تصور کنید که آن توپ به شما برخورد کند.

این خطرناک است اما به آن عادت میکنید. من بازی را دوست دارم چرا که همیشه درگیر بازی هستید و همیشه بازی سریع است. در فوتبال دروازبانان ممکن است برای مدتی از بازی خارج باشند. من این را نمی پسندم. احساسی که در هندبال دارم هیچ گاه در فوتبال نداشتم. اگر شما برخی دفع توپ های خوب داشته باشید می تواند احساس شکست ناپذیری بکنید٬ حتی اگر شما یک نفر را در مقابل داشته باشید که از فاصله نزدیک ضربه بزند٬ شما مطمئنید آن ها نمی توانند شما را پشت سر بگذارند. این احساس فوق العاده ای است. به مانند اینکه شما ۳ متر قد دارید.

من این موضوع را کاملا در واکنش های ویچک شزنی دیده ام. اگر به نحوه حرکت های وی در تک به تک ها دقت کنید او بیرون می آید و دست هایش را در عرض باز می کند٬ به مانند یک دروازبان هندبال و نه به مانند قالب که دست ها را پایین نگه می دارند. پیتر اشمایکل آشکار ترین مثال دروازبانانی است که از این تکنیک هندبالی استفاده می کند و او یک بازیکن بسیار خوب هدنبال بود و می توانید این مسئله را در پسر او کسپر نیز ببینید . 

مردم حالا به سمت اتحادیه هندبال بریتانیا می روند و مردمی هستند که برای یاد گرفتن آن کلاس میروند. این یک ورزش فوق العاده است چرا که مانند فوتبال گروهی از پسران جوان می توانند به پارک بروند و با یک توپ بازی کنند. من واقعا امیدوارم باشگاه های هندبال زیادی پس از المپیک شروع به کار کنند چرا که مردم اشتیاق زیادی به ورزش دارند. این شانس بزرگی برای معرفی این ورزش است.

اینکه ببینیم قبل از بسته شدن پنجره نقل و انتقالات چه اتفاقی می افتد جذاب خواهد بود. به مانند همه هواداران من نیز علاقه مندم که برخی بازیکنان جدید در تیم بیایند اما با این بازیکنانی که داریم من فکر می کنم می توانم برای سه تیم اول رقابت کنیم٬ حتی فراتر.