همه چیز درباره بایرن مونیخ

برای مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان به آلمان سفر خواهیم کرد، جایی که با بایرن مونیخ روبرو خواهیم شد - حریفی با تاریخی غنی، نه فقط در مقابل ما.

قهرمان شش دوره لیگ قهرمانان اروپا، یکی از بزرگترین نام‌های فوتبال جهان است، اما اگر به مرور نیاز دارید یا فقط می‌خواهید در مورد حریفی که در انتظار ماست بیشتر بدانید، در اینجا راهنمای کامل ما برای حریفان مرحله یک چهارم نهایی آورده شده است:

تاریخچه

بایرن مونیخ با ۳۳ قهرمانی در لیگ داخلی و افتخارات متعدد در جام باشگاه‌های اروپا و لیگ قهرمانان، پرافتخارترین باشگاه آلمان است. این باشگاه در سال ۱۹۰۰ تأسیس شد، اما اولین قهرمانی ملی آن‌ها تا سال ۱۹۳۲ به دست نیامد. این موفقیت به تنهایی به همراه مشکلات مالی باعث شد تا آن‌ها در ابتدا برای حضور در بوندسلیگای تازه تأسیس شده در سال ۱۹۶۳ نادیده گرفته شوند، اما دو سال بعد موفق به صعود به لیگ برتر شدند و دیگر هرگز به عقب نگاه نکردند.

در پنج سال بعد، بایرن موفق به کسب چهار قهرمانی در جام حذفی آلمان، یک قهرمانی در جام در جام اروپا در سال ۱۹۶۷ و اولین قهرمانی در بوندسلیگا در سال ۱۹۶۹ شد. آن‌ها اولین جام باشگاه‌های اروپا (لیگ قهرمانان) خود را در سال ۱۹۷۴ به دست آوردند که به مدت سه سال تحت کاپیتانی اسطوره فرانتس بکن‌باوئر و با درخشش گرد مولر آن را حفظ کردند.

پس از دوران کوتاه سلطه در دهه‌های ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، بایرن قرن جدید را با کسب اولین قهرمانی لیگ قهرمانان به عنوان بخشی از سه گانه در سال ۲۰۰۱ آغاز کرد، شاهکاری که در سال ۲۰۱۳ تکرار شد. آن‌ها با وجود تغییرات متعدد در کادر مربیگری، ۱۱ بوندسلیگای گذشته را فتح کرده‌اند و آخرین عنوان اروپایی آن‌ها به سال ۲۰۲۰ باز می‌گردد.

ورزشگاه خانگی

بایرن مونیخ از سال ۲۰۰۵، زمانی که ورزشگاه خانگی مشهور المپیک‌اشتادیون را ترک کرد، در آلیانز آرنا به میدان می‌رود. این ورزشگاه با ظرفیت ۷۵۰۰۰ نفر به خاطر نمای رنگارنگ و قابلیت تغییر رنگ مشهور است و بعد از وستفالن بوروسیا دورتموند، دومین ورزشگاه بزرگ آلمان به شمار می‌رود.

این ورزشگاه پیش از این با رقیب همشهری، مونیخ ۱۸۶۰، به اشتراک گذاشته می‌شد، اما اکنون بایرن تنها ساکن آن است. آلیانز آرنا برای جام جهانی ۲۰۰۶ ساخته شد و میزبان ۶ مسابقه بود، همچنین فینال لیگ قهرمانان ۲۰۱۲ که در آن چلسی بر بایرن در خانه‌اش غلبه کرد را نیز برگزار کرد.

این ورزشگاه خیره‌کننده همچنین یکی از ورزشگاه‌های یورو ۲۰۲۰ بود و قرار است میزبان ۶ مسابقه دیگر در یورو ۲۰۲۴ تابستان امسال باشد. فینال لیگ قهرمانان ۲۰۲۵ نیز در این ورزشگاه برگزار می‌شود که اولین بازی فصل عادی لیگ ملی فوتبال آمریکا (NFL) را نیز در سال ۲۰۲۲ به خود دید.

سرمربی

توماس توخل در ماه‌های پایانی حضور خود روی نیمکت مربیگری به سر می‌برد، زیرا قرار است در پایان فصل از سمت خود کناره‌گیری کند. او به تازگی یک سال حضور در بایرن را پشت سر گذاشته است، که مهمترین دستاورد او کسب یک قهرمانی غیرمنتظره در بوندسلیگا در ماه مه گذشته با پشت سر گذاشتن دورتموند در یک روز پایانی دراماتیک بود.

این سومین قهرمانی دوران مربیگری او بود که از سال ۲۰۰۹ و با تیم ماینز، پس از یک دوران بازیگری نه چندان درخشان، آغاز شد. این مربی آلمانی با ماینز دو بار به لیگ اروپا رسید و سپس جانشین یورگن کلوپ در دورتموند شد و دو سال را در آنجا گذراند و بعد راهی پاریس سن ژرمن شد.

او در پاریس دو قهرمانی لوشامپیونه به دست آورد و در سال ۲۰۲۰ تا آستانه کسب چهارگانه نیز پیش رفت، اما در فینال لیگ قهرمانان مغلوب بایرن شد. پس از خروج از پاریس، او به سرعت توسط چلسی جذب شد و در سال ۲۰۲۱ با این تیم به قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا دست یافت، اما دوران حضور او در انگلیس در سپتامبر ۲۰۲۲ به پایان رسید.

ترکیب

بایرن مونیخ از پرستاره‌ترین تیم‌های فوتبال جهان است و تابستان گذشته با خرید هری کین با مبلغ ۸۵ میلیون پوند، رکورد نقل و انتقالات خود را شکست. این تیم با کاپیتانی مانوئل نویر، دروازه‌بان باتجربه، همچنین توماس مولر، مهاجم ۳۴ ساله را در اختیار دارد - پرافتخارترین بازیکن آلمانی تاریخ با ۳۳ مدال و به زودی رکورددار بیشترین بازی برای بایرن خواهد شد.

این تجربه با حضور برخی از بهترین بازیکنان جوان جهان از جمله جمال موسیالا، بال چپ آلفونسو دیویس و مهاجم نوجوان ماتیاس تل جبران می‌شود، در حالی که ماتیاس دلیخت، مدافع میانی ملی‌پوش هلند، خط دفاعی را رهبری می‌کند. کینگزلی کومان با فرانسه قهرمان جام جهانی شده است، در حالی که جاشوا کیمیچ و لئون گورتزکا ستون‌های تیم ملی آلمان هستند.

همچنین تعدادی از بازیکنان سابق لیگ برتر انگلیس در آلیانز آرنا حضور دارند، از جمله سرژ گنبری، بازیکن سابق آرسنال، لروی سانه، اریک ماکسیم چوپو موتینگ و خرید اخیر اریک دایر.

وضعیت فعلی

سلطه اخیر بایرن بر بوندسلیگا با تهدیدی جدی مواجه شده است، زیرا آن‌ها با ۱۱ بازی باقی مانده، ۱۰ امتیاز از بایر لورکوزن، صدرنشین بدون شکست، عقب هستند که این موضوع، خروج زودهنگام توخل را سرعت بخشیده است.

نتایج مساوی در ماه سپتامبر مقابل مدعی قهرمانی و لایپزیگ باعث شد تا بایرن از همان ابتدای فصل به دنبال جبران امتیاز باشد و چهار شکست از آن زمان به بعد، از جمله باخت ۳-۰ مقابل لورکوزن در ماه گذشته، این فاصله را حتی بیشتر کرد. این در حالی است که کین با وجود زدن ۳۰ گل تنها در ۲۵ مسابقه لیگ، از جمله ۴ هت‌تریک، عملکرد خوبی داشته است.

حذف زودهنگام از هر دو جام حذفی داخلی به این معناست که بایرن ممکن است برای اولین بار از سال ۲۰۱۲، بدون جام بماند، مگر اینکه در لیگ قهرمانان اروپا قهرمان شوند. آن‌ها در گروهی که شامل منچستریونایتد، کپنهاگن و گالاتاسرای می‌شد، بدون شکست صدرنشین شدند، اما در دیدار رفت مرحله یک هشتم نهایی مقابل لاتزیو با نتیجه ۱-۰ شکست خوردند. با این حال، درخشش کین با دو گل و مولر با یک گل، صعود آن‌ها را در آلیانز آرنا قطعی کرد.

رویارویی‌های قبلی

ما در طول تاریخ ۱۲ بار در رقابت‌های رسمی با بایرن مونیخ روبرو شده‌ایم که همه آن‌ها در لیگ قهرمانان اروپا بوده است. اولین دیدار در دسامبر ۲۰۰۰ بود، جایی که برتری ۲-۰ مقابل حریف را از دست دادیم و در نهایت در مرحله دوم گروهی به تساوی ۲-۲ رسیدیم. سپس در مارس ۲۰۰۱ در مونیخ با نتیجه ۱-۰ مغلوب شدیم.

بایرن در چهار نوبت، که همگی در مرحله یک هشتم نهایی بوده، ما را از این رقابت‌ها حذف کرده است. اولین بار در فصل ۲۰۰۴/۰۵ بود که با وجود پیروزی ۱-۰ در هایبری، در مجموع با نتیجه ۳-۲ شکست خوردیم. برتری ۲-۰ در آلیانز آرنا در سال ۲۰۱۳ برای جبران باخت ۳-۱ در بازی رفت کافی نبود و همچنین در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۱۷، که آخرین باری بود که با بایرن روبرو شدیم، مغلوب شدیم.

دیگر دیدارهای ما در مرحله گروهی فصل ۲۰۱۵/۱۶ رقم خورد، جایی که در ورزشگاه امارات با گل‌های اولیویه ژیرو و مسوت اوزیل به برتری ۲-۰ رسیدیم که این، سومین و آخرین باری بود که بایرن را شکست دادیم.