آرتتا: پپ؟ سرم شلوغه

میکل آرتتا امروز در کنفرانس مطبوعاتی پیش از بازی با تیم لوتون در لندن کلنی حضور یافت.  

از او در مورد مصدومیت تاکه‌هیرو تومی‌یاسو، 200مین بازی بوکایو ساکا، چالش بازی برای اولین‌بار از سال 1991 مقابل لوتون و دیگر موارد پرسیده شد.

در ادامه پاسخ‌های او را می‌خوانید:

• در مورد مصدومیت تومی‌یاسو:

پس از بازی او را معاینه کردیم و به صورت احتیاطی از بازی خارج شد. باید صبر کنیم. تصمیم می‌گیریم فردا بتواند بازی کند یا خیر. پسر قوی‌ای است و امیدواریم مشکلی نداشته باشد.  

• در مورد اینکه آیا بن وایت می‌تواند جایگزین او باشد:

پس از مصدومیتش، تصمیم گرفتیم بار بازی کردنش را مدیریت کنیم. الان احساس می‌کند کاملاً رو فرمه و برگشته است. کمی بازی کرد و الان وضعیت خوبی دارد.

• در مورد اینکه 14 گل اخیر توسط 9 بازیکن زده شده است:  

واقعاً خوب است، یعنی تیم گل‌هایی که می زند از نقاط مختلف است و این بازی را غیرقابل پیش‌بینی می‌کند. بازیکنان هم مشتاق گلزنی هستند. فصل گذشته هم وضع مشابهی داشتیم و گل‌ها بین تیم عالی توزیع شده بود که باید ادامه دهیم.  

• در مورد رسیدن ساکا به 200مین بازی:  

 برای سنش این بد نیست! خیلی سریع گذشته اما دوباره نشان‌دهنده ثبات و در دسترس بودن او در چند سال اخیر بوده. فوق‌العاده بوده و تاثیر مثبتی روی تیم داشته است.  

• در مورد چالش بازی در کنیلوورت رود:

مکان الهام‌بخشی است. آنچه آن‌ها با راب انجام دادند و نحوه عملکرد دوره‌ای و انتقال انرژی آن مکان عالی بوده است. ما همسایه ایم و خیلی نزدیک به آن‌ها هستیم. داستان شگفت‌انگیزی است. امسال و پارسال کاملاً شایسته تحسین هستند. دیدن نتایج و مسابقاتشان هویدای سختی فردا و بازی شدید است.  

• در مورد رابطه با راب ادواردز:

مربی عالی و فرد ویژه‌ای است. می‌توانید از نحوه هدایت و رفتار تیم بفهمید و واقعاً برایش خوشحالم. ما در تماس بودیم، خیلی نزدیک بودیم.  

• در مورد مصاحبه پس از بازی گواردیولا:

بهتر است بگذاریم کنار! کنار کارهای خودم کارهای زیادی دارم. 

• آیا لوتون از لحاظ کیفی تیم بهتری از آن چیزی هستند که جدول نشان می‌دهد؟

فکر می‌کنم واقعاً تیم خوبی هستند و شاید جدول واقعاً منعکس کننده آنچه در بازی‌ها انجام داده‌اند نباشد. نحوه بازی‌های طولانی و مساله‌دارشان و طوری که در 5 دقیقه پایانی باخته‌اند یا مساوی کرده‌اند. اما فکر می‌کنم جدول واقعاً انعکاس‌دهنده نیست. ولی قطعاً بازی سختی خواهد بود.  

• در مورد مصاف با تیمی که قبلا برابرش بازی نکرده‌اید:

الهام‌بخش است و بازی کردن در آنجا هم متفاوت خواهد بود که با بازیکنانمان در مورد آن صحبت کرده‌ایم. اما بسیار مثبت هم هست، جزء سنت‌های فوتبال انگلیس و لیگمان است. آن‌ها مدت طولانی از لیگ دور بوده‌اند و فکر می‌کنم آخرین باری که آرسنال برابرشان بازی کرده سال 1991 بوده است. پس شب جالبی خواهد بود.  

• هیچ کدام از بازیکن ما مقابل ولوز وقتی آخرین بار برابر لوتون بازی کردیم متولد نشده بودند:

ولی ما پیر هستیم! شگفت‌انگیز است آنچه لوتون انجام داده است. ناکامی‌هایی که تحمل کردند الگویی برای هر تیم لیگ برتر است تا امیدوار باشند هر تیمی می‌تواند کارهای فوق‌العاده‌ای مثل آن‌ها انجام دهند. یک داستان زیباست.  

• در مورد فضای ورزشگاه چه انتظاری باید داشته باشیم؟

بازیکنان می‌دانند. قبلاً به آن‌ها هشدار داده‌ایم و می‌دانند چه انتظاری باید داشته باشند. در مورد فضا و دسترسی و همه‌چیز مطلع هستند. مهم‌تر از همه اینکه باید در مورد تیمی که فردا مقابلشان قرار داریم و دشواری‌هایی که برای بازی مقابلشان خواهیم داشت و فرصت‌هایمان مطلع باشند.  

• در مورد روند رشد ساکا زیر نظر شما:

انگار دارم بزرگ شدن یک بچه را نگاه می‌کنم. بالغ و بزرگ می‌شود. همچنان فروتنی و اشتیاق برای بهتر شدن بیشتر دارد. تاثیر افراد اطرافش در زندگی‌اش را می‌فهمد. مربیان اکادمی که سال‌ها با او کار کردند تا او را به بازیکن امروز تبدیل کنند باید تحسین شوند. باید بگذاریم خودش باشد. او پسر ویژه‌ای است و امیدواریم سال‌ها در کنار ما بماند.   

• آیا برای او محدودیتی وجود دارد؟

فعلاً نه، چون بی‌حدوحصر است و می‌خواهد به چیزهای بیشتری برسد و افراد اطرافش هم می‌خواهند او رشد کند. هم‌تیمی‌ها درک بهتری از نیازهای او پیدا کرده‌اند. مربیان، کادر فنی و باشگاه هم می‌خواهند بیشتر حمایتش کنند تا بهتر شود. به نظر می‌رسد شرایط خوبی دارد تا همچنان رشد کند.  

• در مورد اشتباه زینچنکو و بازی کردن او فردا:

او فرصت‌های زیادی هم ایجاد کرد و یک پاس گل هم داد. این بخشی از فوتبال است که همه اشتباه می‌کنیم و اشتباه تنها موضوع نیست. موضوع واکنش به آن است. اتفاقات دیگری هم پس از آن رخ داد که می‌توانست بهتر انجام شود. پس اصلاً.  

• آیا نسبت به سال گذشته بهتر شده‌ایم؟

نمی‌دانم. متفاوت است. لیگ هم متفاوت شده است. سطح به سطح بالاتری رفته است که می‌توانید ببینید. دیروز بازی‌های زیادی دیدم و واقعاً شگفت‌انگیز بود که چطور وضعیت بازی و مومنتم تغییر می‌کند. کیفیت حریفان و مربیان... این یک لیگ بسیار سخت است و نمی‌دانیم چطور ادامه پیدا می‌کند اما فعلاً در جایگاه خوبی هستیم و فردا می‌خواهیم در جایگاه بهتری باشیم. برای این کار باید فردا واقعاً خوب بازی کنیم.

• در مورد شانس ایجاد فاصله در صدر جدول و وضعیت بهتر برای قهرمانی نسبت به فصل قبل:

بهش فکر نمی کنم. فقط در مورد اینکه فردا چطور بهتر بازی کنیم و تبدیل به تیمی شویم که سخت شکست میخورد و چطور بازیکنانمان را به بهترین شکل ممکن استفاده کنیم، فکر می‌کنم. هنوز مسیر طولانی پیش روی ماست.  

• در مورد 3 مساوی پیاپی سیتی و آیا دلگرم می‌شویم؟

دلگرمی؟ خیر. دلگرمی از نگاه کردن به بازی تیمم و رفتار روزانه‌شان ایجاد می‌شود. چقدر گرسنه و مشتاق هستند بازی کنند و چطور خود را برای تمرینات آماده می‌کنند. اینهاست که به من دلگرمی می‌دهد. دیگران چیزی هستند که نمی‌توانیم کنترل کنیم.  

• آیا افت سیتی نسبت به فصل قبل وجود دارد؟  

به این چیزها نگاه نمی‌کنم. به اندازه کافی به تیم خودم نگاه می‌کنم.

• آیا با پپ به بازی روانی می‌روید؟  

احتمالا در بازی‌های روانی خوب باشم، اما شاید متوجه نشوید!