آرسنال، رئال مادرید مروان کوچولو!

«در باشگاه رویایی تمام زندگی ام هستم.»
مروان شاماخ، مراکشی 26 ساله، شماره ی 29 قرمز و سفیدهای لندن، کابوس جدید مدافعین غیر آرسنالی جزیره.

«نمی خواهم فاصله ی خیلی دوری در فوتبالم را به تماشا بنشینم؛ فعلا" به سمت پایان قرارداد فعلی ام پیش می روم و این، چهار سال خوب جلوی پایم خواهد گذاشت.
در فرانسه در باشگاه محبوبم بازی می کردم و الان در باشگاهی بازی می کنم که از وقتی کوچک بودم، عاشق آن بودم. برای دیگران رئال یا بارسا ست ولی برای من همیشه آرسنال بوده.
در پایان هر بازی می توانید ببینید که حسابی خسته ام و واقعا" تمام شده ام. در طول بازی نیز به ظرز وحشتناکی مورد ضربات بازیکنان قرار دارم و این سخت است؛ بنابراین می خواهم (به ازای تمام این ها) کاملا" از این چهارسال لذت ببرم. افتخار می کنم که یک توپچی ام.»

«یادگرفتن انگلیسی در اینجا غیرممکن است. حتی برای رانندگی در جاده ها، سعی خودم را می کنم ولی مدام به سمت چپ کشیده می شوم. برای رفتن از امارات به درون شهر راننده می گیرم.
در همین لحظه هیچ چیز خاصی وجود ندارد ولی باز هم دلپذیر است. همه چیز درست همان طوری است که فکر می کردم. چه درباره ی فوتبالش، چه فرهنگ فوتبالی، حمایت کننده هایمان(هواداران)، اشتیاق و خود بازی ... اصلا" چیزی مایوسم نکرد.»

«در شروع کمی بیش از حد فشار به خودم وارد کردم، چون می خواستم پا جا پای تیری هانری و امانوئل آدبایور بگذارم و با تمام باشگاه هایی که دیده بودم می دانستم که حداقل یک فصل برای هماهنگ شدن نیاز دارم ولی حالا از جدول تقویمم حسابی جلو افتاده ام. هرگز تصور نمی کردم که به این زیادی بازی کنم ولی با محرومیت ها و مصدومیت ها آوانتاژی به من داده شد و این کمک کرد تا بهتر پیشرفت کنم.»