ریچارد رایت

ریچارد یان رایت متولد 5 نوامبر 1977

ایپسویچ

رایت در ایپسویچ متولد شد و در 2 ژانویه 1995 پس از گذراندن دوره شاگردی خود، قرارداد حرفه‌ای با ایپسویچ را امضا کرد و اولین بازی خود را در 17 سالگی در پیروزی 2-0 مقابل کاونتری در ماه می همان سال انجام داد. فصل با سقوط ایپسویچ از لیگ برتر به پایان رسید و برای چهار فصل بعدی، ایپسویچ در پلی آف صعود از لیگ دسته اول فوتبال شکست خورد. او نقش مهمی در فصل 1999/2000 ایپسویچ ایفا کرد، زمانی که این باشگاه از طریق پلی آف در پنجمین تلاش صعود کرد. در اولین فصل ایپسویچ که در لیگ برتر بازگشت، او الهام بخش آنها شد تا به مقام پنجم و راهیابی به جام یوفا برسند.

آرسنال

رایت در 5 ژوئیه 2001 با 2 میلیون پوند به آرسنال پیوست. او قراردادی پنج ساله امضا کرد. آرسن ونگر او را به عنوان جانشین بلندمدت دیوید سیمن و همچنین به عنوان رقیب باتجربه تری برای الکس منینگر، که به زودی باشگاه را ترک کرد، در نظر گرفت. رایت اولین بازی خود را برابر دربی کانتی در 29 سپتامبر انجام داد و در برد 2-0 در پارک پراید که تیمش را در صدر جدول قرار داد، دروازه خود را بسته نگه داشت.

در اولین بازی خود در لیگ قهرمانان اروپا مقابل پاناتینایکوس، او پنالتی آنجلوس باسیناس را مهار کرد تا به تیمش کمک کند تا با نتیجه 2-1 پیروز شود. با وجود مصدومیت سیمن که باعث شد او مدت زیادی در تیم حضور داشته باشد، او از این فرصت استفاده نکرد و در شکست خانگی 4-2 مقابل چارلتون در 4 نوامبر، زمانی که سعی داشت ضربه پل کونچسی را دفع کند، توپ را وارد دروازه خودی کرد. او سپس دو هفته بعد در گل تساوی در دربی شمال لندن مقابل تاتنهام مقصر بود. چهار روز بعد، او در نیمه دوم به دلیل مصدومیت در بازی خارج از خانه مقابل لاکرونیا در لیگ قهرمانان اروپا تعویض شد و در شکست 2-0 جای خود را به استوارت تیلور گلر جوانان داد. او پس از تیلور به گزینه سوم دروازه‌بانی سقوط کرد و بیشتر مسابقات جام حذفی را تا پایان فصل انجام داد، از جمله نیمه نهایی مقابل میدلزبرو، اگرچه سیمن برای فینال جایگزین شد که آرسنال با نتیجه 2-0 مقابل چلسی پیروز شد.

او آخرین بازی خود را در آرسنال در آخرین روز فصل 02-2001 انجام داد، پیروزی 4-3 مقابل اورتون. آرسن ونگر عمداً او را برای شروع مسابقه انتخاب کرد، به طوری که او فصل را با 10 بازی در لیگ به پایان رساند و او را برای کسب مدال قهرمانی واجد شرایط کرد. در اواخر بازی استوارت تیلور جایگزین او شد تا تیلور نیز 10 بار به میدان رفته باشد و واجد شرایط مدال باشد.

اورتون

پس از اینکه سیمن قراردادش را یک سال تمدید کرد، رایت به دنبال حضور در ترکیب اصلی در جای دیگری بود و در 24 ژوئیه 2002 با مبلغ اولیه 3.5 میلیون پوند به اورتون نقل مکان کرد که در صورت رسیدن به تعداد مشخصی از بازی ها، احتمالاً یک میلیون دیگر افزایش می‌یافت. در اولین بازی خود در گودیسون پارک در 17 آگوست، او مرتکب اشتباه شد و در تساوی 2-2 مقابل تاتنهام یک گل به لس فردیناند هدیه داد، اما یک هفته بعد او پنالتی کوین فیلیپس را در برد 1-0 مقابل ساندرلند مهار کرد. پس از پایان فصل، در 13 ژوئن 2003، او با سقوط از اتاق زیر شیروانی خود دچار یک حادثه عجیب شد که باعث زخمی شدن شانه شد. او در مجموع 71 بازی برای اورتون انجام داد.

وستهم

رایت در پایان فصل 2006/07 توسط اورتون بازیکن آزاد اعلام شد و در 4 ژوئیه 2007 با وستهم قرارداد امضا کرد. او که ذخیره رابرت گرین بود، اولین بازی خود را برای چکش‌ها در 28 اوت در برد 2-1 مقابل بریستول روورز در دور دوم جام اتحادیه انجام داد. در 20 مارس 2008، پس از انجام تنها دو بازی دیگر در جام اتحادیه برای وستهم، به صورت قرضی یک ماهه به ساوتهمپتون پیوست، زیرا سه گلر اول آن‌ها همگی به دلیل مصدومیت در دسترس نبودند. دو روز بعد، او اولین بازی خود را در تساوی بدون گل خانگی مقابل کاونتری انجام داد. در 18 آپریل، این قرارداد تا پایان فصل 08-2007 تمدید شد. او در مجموع هفت بازی برای قدیس‌ها انجام داد.

بازگشت به ایپسویچ

رایت در 21 ژوئیه 2008 با مبلغی نامشخص در قراردادی دو ساله با گزینه سال سوم به ایپسویچ پیوست. سپس سیصدمین بازی باشگاهی خود را برای ایپسویچ در باخت 4-1 مقابل ویگان در 23 سپتامبر در دور سوم جام اتحادیه انجام داد. بازی‌های خوب او برای باشگاه محل تولدش، جوایز بهترین بازیکن از نگاه بازیکنان و هواداران را برای فصل 2008/09 به ارمغان آورد. رایت در پایان فصل 2009/10 توسط ایپسویچ بازیکن آزاد شد.

شفیلد یونایتد

پس از یک دوره آزمایشی کوتاه، رایت با قراردادی کوتاه مدت چهار ماهه در سپتامبر 2010 به شفیلد یونایتد پیوست که تا پایان فصل تمدید شد. با وجود این، رایت بیشتر وقت خود را در برامال لین با مصدومیت گذراند و تنها دو بار بازی را از ابتدا شروع کرد، که هر دو بار در اواسط بازی به دلیل مصدومیت کنار رفت. قرارداد او در آغاز آپریل 2011 با توافق دوجانبه با شفیلد یونایتد فسخ شد.

دوره سوم در ایپسویچ

رایت در تابستان 2011 به ایپسویچ بازگشت تا با این باشگاه تمرین کند. او که در باشگاه‌های دیگر به صورت آزمایشی حضور داشت، در حین تمرین با ایپسویچ به اندازه کافی تحت تأثیر قرار گرفت تا به تیم ذخیره‌ها دعوت شود، که در آن در بازی مقابل کولچستر یونایتد ظاهر شد. رایت برای سومین دوره حضورش در 23 نوامبر 2011 دوباره با این باشگاه قرارداد امضا کرد. رایت در اولین بازی خود در سومین دوره حضورش در این باشگاه، سه گل در شکست خانگی 3-2 مقابل ردینگ، دریافت کرد.

پرستون

در 1 ژوئیه 2012، رایت با پرستون قرارداد امضا کرد. با این حال، او باشگاه را تنها یک هفته پس از تمرین پیش فصل ترک کرد، زیرا از دلتنگی رنج می‌برد و هیچ حضوری برای باشگاه نداشت.

منچسترسیتی

رایت پس از حضور آزمایشی در کولچستر یونایتد، در 30 آگوست 2012 با حضور در منچسترسیتی با قراردادی یک ساله موافقت کرد و در 10 ژوئیه 2013، قراردادی یک ساله با سیتی امضا کرد. علیرغم اینکه در هر دو فصل برای باشگاه حضور نداشت، او قرارداد جدیدی برای فصل 2014/15 انتخاب کرد. این قرارداد برای چهارمین فصل متوالی در تابستان 2015 به مدت یک سال تمدید شد.
رایت در مجموع چهار سال در منچسترسیتی ماند، اما قبل از اعلام بازنشستگی خود در 17 می 2016، هرگز در تیم اصلی ظاهر نشد. او زیر نظر سرمربی جدید پپ گواردیولا به عنوان مربی باقی ماند.

حرفه بین المللی

رایت دو بار برای انگلیس بازی کرد و اولین بازی خود را مقابل مالت در یک بازی دوستانه در 3 ژوئن 2000 انجام داد. او مقابل دو ضربه پنالتی قرار گرفت، اولی را در حالی که ضربه دیوید کارابوت پس از برخورد به تیرک دروازه به تور برگشت و ضربه دوم را دوباره از کارابوت در دقیقه 88 مهار کرد و انگلیس با نتیجه 2-1 پیروز شد. او عضوی از تیم انگلیس در یورو 2000 بود، جایی که پس از دیوید سیمن و نایجل مارتین گلر سوم بود. در 15 آگوست 2001، او دومین و آخرین بازی خود را انجام داد و جایگزین دیوید جیمز مصدوم شد، که خودش در شکست دوستانه 2-0 مقابل هلند در وایت هارت لین جایگزین مارتین شده بود.

حرفه مربیگری

رایت پس از بازنشستگی در پایان فصل 2015/16، در منچسترسیتی ماند و به عنوان مربی دروازه‌بانان در کادر مربیگری پپ گواردیولا مشغول به کار شد.

زندگی شخصی

در نوامبر 1998، رایت و دوست دخترش کلی هموند صاحب پسری به نام هری شدند. در می 2000، دو روز پس از اینکه ایپسویچ در نیمه نهایی پلی آف بولتون را شکست داد و به ومبلی رسید، او و کلی ازدواج کردند. جف هاموند، پدر همسر رایت، مدافع کناری سابق، در 69 بازی برای ایپسویچ بین سال های 1970 تا 1973 دو گل به ثمر رساند.