سباستین اسکیلاچی

سباستین جین-باپتیست اسکیلاچی متولد 11 آگوست 1980

زندگی اولیه و شخصی

اسکیلاچی در تولون، وار به دنیا آمد. اسکیلاچی از طریق مادر و پدرش از تبار کورسیکی است. این زوج از شهر Ghisonaccia در Haute-Corse به سرزمین اصلی نقل مکان کردند. اسکیلاچی متاهل است و یک پسر به نام آرون دارد. او یکی از اعضای Champions for Peace است، که یک گروه 54 نفره ورزشکار است که متعهد به خدمت به صلح در جهان از طریق ورزش هستند. این گروه توسط Peace and Sport، یک سازمان بین المللی مستقر در موناکو ایجاد شده است.

در آغاز کار

اسکیلاچی فوتبال خود را با بازی در باشگاه FC Seynois شروع کرد. در حین تمرین در La Seyne، مربی اش فرانک سوا او را به عنوان یک پسر دوست داشتنی و آرام توصیف کرد. اسکیلاچی یک دهه را در باشگاه گذراند تا اینکه در سال 1996 در سن 16 سالگی به باشگاه حرفه ای تولون رفت. او در اصل یک هافبک دفاعی بود و تنها یک فصل را در آکادمی جوانان باشگاه گذراند، جایی که تحت نظارت بازیکن سابق باشگاه کریستین دالگر بود. اسکیلاچی فصل 1997/98 را با بازی در تیم ذخیره باشگاه آغاز کرد. در مارچ 1998، دالگر، متعاقبا، اسکیلاچی را به تیم اصلی دعوت کرد و او اولین بازی حرفه‌ای خود را در 7 مارچ 1998 در پیروزی 1-0 لیگ مقابل نیس انجام داد.

با تولون در نبرد سقوط، اسکیلاچی در پیروزی مقابل لیل، لومان، و لوریان و شکست مقابل مارتیگ و ستاره سرخ پاریس به عنوان بازیکن جایگزین ظاهر شد. تولون در نهایت فصل را در جایگاه بیستم به پایان رساند که منجر به سقوط این باشگاه به قهرمانی ملی، سطح سوم فوتبال فرانسه شد. اسکیلاچی فصل را با پنج بازی در لیگ و یک بازی در کوپه دو فرانس به پایان رساند. تولون در کمال تعجب به مرحله یک شانزدهم نهایی رسید.

موناکو

به دلیل نداشتن قرارداد حرفه‌ای در دوران بازی با تولون، اسکیلاچی به صورت رایگان از باشگاه خارج شد. او توسط موناکو جذب شد و در سال 1998 به این باشگاه پیوست. پس از امضای قرارداد، اسکیلاچی به تیم ذخیره باشگاه که در Championnat de France Amator، سطح چهارم فوتبال فرانسه بازی می کرد، قرار گرفت. او دو سال را در تیم ذخیره باشگاه از سال 1998 تا 2000 گذراند و بیش از 45 بازی انجام داد.
پس از ناکامی در تثبیت خود تحت نظر کلود پوئل، مقامات موناکو اعلام کردند که اسکیلاچی برای پیوستن به باشگاه لیگ 2 آژاکسیو به صورت قرضی راهی آنجا خواهد شد.

در دو فصل حضور در این باشگاه، اسکیلاچی در بیش از 70 بازی ظاهر شد و به باشگاه کمک کرد تا به لیگ 2 صعود کند. پس از جدایی پوئل و انتصاب سرمربی جدید دیدیه دشان، اسکیلاچی در سال 2002 به موناکو پیوست. موناکو در اولین فصل کامل خود به عنوان بازیکن تیمش، مقابل رئال مادرید در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا 04-2003، علیرغم شکست 4-2 در مادرید، به دلیل پیروزی 3-1 در بازی برگشت، به مرحله بعد صعود کرد. روند آنها با شکست 3-0 مقابل پورتو در فینال به پایان رسید. اسکیلاچی در طول شش فصل 217 بازی برای این باشگاه انجام داد.

لیون

پس از جدایی دشان و کسب مقام یازدهم ناامیدکننده پس از سال ها حضور در اروپا، اسکیلاچی تصمیم گرفت در جای دیگری بازی کند. او قبل از امضای قراردادی چهار ساله با لیون به چندین باشگاه مرتبط بود. اسکیلاچی اولین بازی خود را در لیون در بازی افتتاحیه فصل در کنار کریس مدافع میانی برزیل انجام داد. لیون به تسلط خود در این فصل ادامه داد و با اختلاف بی سابقه 18 امتیازی لیگ را فتح کرد.

سویا

در 14 جولای 2008، گزارش شد که لیون با باشگاه سویا برای انتقال اسکیلاچی با مبلغ 6.25 میلیون یورو به اضافه 500 هزار یورو پاداش به توافق رسیده است. اسکیلاچی با قراردادی سه ساله موافقت کرد. شش ماه پس از جدایی او از سویا، در ژانویه 2011، مقامات باشگاه سابقش تولون، تایید کردند که این باشگاه به دنبال غرامت 150 هزار یورویی از سویا است. غرامتی که تولون به دنبال آن بود مربوط به کمک همبستگی بود که در آن 5 درصد از هر مبلغ انتقال آینده به باشگاه‌های جوانانی که بازیکنی را بین 12 تا 23 سال آموزش می‌دادند اختصاص می‌داد. سویا با تولون موافقت کرد اما در ابتدا توافقی حاصل نشد.

آرسنال

اسکیلاچی در تابستان 2010 با قراردادی سه ساله با مبلغی حدود 4 میلیون پوند به آرسنال پیوست. او پیراهن شماره 18 را که پیش از این در اختیار میکل سیلوستره و پاسکال سیگان، مدافعان میانی سابق آرسنال بود، بر تن کرد. پس از مصدومیت توماس ورمالن، اسکیلاچی یک همکاری دفاعی مرکزی با کوشیلنی، خرید جدید آرسنال ایجاد کرد. اسکیلاچی اولین گل خود را برای آرسنال در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا مقابل پارتیزان به ثمر رساند.
اولین گل او در لیگ برتر مقابل استوک در 23 فوریه 2011 با ارسال نیکلاس بنتنر به ثمر رسید. در طول فصل 2010/11، اسکیلاچی 28 بازی انجام داد و 2 گل برای توپچی‌ها در تمام رقابت‌ها به ثمر رساند و آرسنال به فینال جام اتحادیه رسید.

اسکیلاچی به دلیل عملکرد ضعیفش در فصل اول و ورود پر مرتساکر در تابستان 2011، در آستانه فصل 2011/12 نیمکت نشین شد. او اولین حضور خود در این فصل را در برد جام اتحادیه مقابل بولتون انجام داد و در شکست یک چهارم نهایی مقابل منچسترسیتی بازی کرد. او اولین بازی فصل خود در لیگ قهرمانان اروپا را در 6 دسامبر 2011 انجام داد، جایی که او 90 دقیقه کامل در شکست 3-1 آرسنال مقابل المپیاکوس، آخرین بازی مرحله گروهی آرسنال، بازی کرد. او اولین بازی فصل خود در لیگ برتر را در 2 ژانویه 2012 انجام داد، زمانی که پس از اخراج یوهان ژورو، جایگزین آرون رمزی در ده دقیقه پایانی مقابل فولام شد. آرسنال در ادامه بازی را 2-1 واگذار کرد که ضربه سر اسکیلاچی در دقیقه 92 بازی جلوی پای بابی زامورا افتاد و او با گلزنی فولام را به سه امتیاز رساند.

در 17 فوریه، اسکیلاچی در بازی دور پنجم جام حذفی مقابل ساندرلند، پس از مصدومیت فرانسیس کوکلین، به عنوان بازیکن تعویضی وارد زمین شد. اسکیلاچی یک بازی سخت داشت و شوت دقیقه 40 کایران ریچاردسون را به سمت دروازه خود منحرف کرد و خودش به دلیل مصدومیت در دقیقه 52 تعویض شد و آرسنال با نتیجه 2-0 شکست خورد. او فصل 12-2011 را با 6 بازی به پایان رساند که تنها یکی از این حضورها در لیگ برتر بود. اسکیلاچی تنها بازی خود در فصل 13-2012 را در شکست 2-1 مقابل المپیاکوس در لیگ قهرمانان اروپا انجام داد. در 5 ژوئن 2013، آرسنال اعلام کرد اسکیلاچی به همراه آرشاوین و دنیلسون، پس از پایان قراردادشان در 30 ژوئن، باشگاه را ترک خواهند کرد.

باستیا

در 17 ژوئیه 2013، اسکیلاچی به عنوان شماره 5 جدید باستیا با قراردادی یک ساله، با تمدید اختیاری برای دو سال، معرفی شد. او اولین بازی خود را در بازی ابتدایی فصل مقابل نانت انجام داد و به باشگاه کمک کرد تا در بین ده تیم برتر لیگ 1 قرار گیرد. او اولین گل فصل خود را با ضربه سر در پیروزی 1-0 مقابل نیس در 26 اکتبر 2013 به ثمر رساند. او در اکتبر 2016 دچار پارگی رباط های صلیبی زانوی راست شد. اگرچه او برای فصل جدید با باستیا قرارداد امضا کرد، اما پایان دوران حرفه‌ای خود را در نوامبر 2017 اعلام کرد.

حرفه بین المللی

اسکیلاچی اولین بازی ملی خود را در سال 2004 در بازی دوستانه مقابل بوسنی و هرزگوین انجام داد. او 21 بازی ملی برای فرانسه انجام داد. اسکیلاچی همچنین برای تیم Corse (جزیره‌ای در کشور فرانسه) که عضو فیفا نمی‌باشد هم واجد شرایط بازی بود و سه بار برای بازی‌های دوستانه به این تیم دعوت شده است: سال 2009 مقابل کنگو، سال 2011 مقابل بلغارستان و سال 2012 در برابر یک تیم بین‌المللی از بازیکنان به مربیگری جرارد هولیه. او از طریق میراث کورسیکی پدر و مادرش واجد شرایط است.