سیلوینیو

سیلویو مندس کامپوس جونیور ملقب به سیلوینیو متولد 12 آپریل 1974

کورینتیانس

سیلوینیو در سائوپائولو برزیل به دنیا آمد و کار خود را در کورینتیانس در سال 1994 آغاز کرد. سیلوینیو با تیمائو در سال 1995 قهرمان کوپا دو برزیل شد. او همچنین در سال 1998 با کورینتیانس در لیگ برتر برزیل پیروز شد. سیلوینیو همچنین در سال های 1995، 1997 و 1999 با کورینتیانس قهرمان کمپئوناتو پائولیستا شد.

آرسنال

در سال 1999، او اولین بازیکن برزیلی تاریخ شد که با آرسنال قرارداد امضا کرده است. خیلی زود او گزینه اول دفاع چپ نام گرفت و جانشین نایجل وینتربرن، طرفدار قدیمی مورد علاقه او شد. او در اوایل فصل اول خود با از دست دادن یک ضربه پنالتی روبرو شد و آرسنال در جام اتحادیه مقابل میدلزبورو حذف شد. آن فصل با ناراحتی مشابهی به پایان رسید زیرا آرسنال در فینال جام یوفا 2000 در ضربات پنالتی 4-1 مقابل گالاتاسرای شکست خورد، اگرچه این بار او پشت ضربه پنالتی قرار نگرفت.

در طول دومین فصل حضورش در باشگاه، او توسط اشلی کول جابجا شد. اقامت او فقط دو سال به طول انجامید، اما در مدت کوتاهی که در آنجا داشت، دوستان و تحسین‌کنندگان زیادی پیدا کرد و چندین گل تماشایی از جمله گل‌های مقابل شفیلد ونزدی، چارلتون و چلسی به ثمر رساند. او همچنین دو بار در لیگ قهرمانان اروپا برای آرسنال مقابل اسپارتا پراگ و اسپارتاک مسکو گلزنی کرد.

در فصل 2000/01، سیلوینیو در تیم منتخب سال PFA قرار گرفت.

سلتاویگو

در سال 2001، او به سلتاویگو نقل مکان کرد و به مدت سه سال در آنجا بازی کرد و در 26 ژانویه 2003 یک بار در لیگ مقابل بارسلونا، باشگاه آینده اش، گل زد. او به چهره ای محبوب در میان هواداران باشگاه تبدیل شد و به تیم کمک کرد تا در فصل 2003/04 برای اولین بار در تاریخ خود به لیگ قهرمانان اروپا راه یابد. سیلوینیو در سال 2004 پاسپورت اسپانیایی گرفت که پس از اتمام سه سال اقامت در اسپانیا به او اعطا شد. این به او اجازه داد تا محدودیت های بازیکنان غیر اتحادیه اروپا در لالیگا را دور بزند.

بارسلونا

در سال 2004، پس از مبلغ 2 میلیون یورو، او توسط بارسلونا به خدمت گرفته شد، جایی که او سه لالیگا را در سال های 2005، 2006 و 2009 و همچنین لیگ قهرمانان اروپا در سال های 2006 و 2009 را به دست آورد. پس از یک سری بازی های خوب در سال 2008، قرارداد او تا سال 2009 تمدید شد. او تمام بازی را در پیروزی 2-0 بارسلونا مقابل منچستریونایتد مدافع عنوان قهرمانی در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 2009، پیش از اریک آبیدال محروم انجام داد. قبلاً در سه سال آخر قبل از آن به عنوان یک نیمکت نشین استفاده نشده بود. این آخرین بازی او برای باشگاه کاتالانی بود.

منچسترسیتی

منچسترسیتی در 19 آگوست 2009 از نیوکمپ بازدید کرد و پس از شکست 1-0 بارسلونا در یک بازی دوستانه، در مورد پیوستن سیلوینیو به آنها در پایان ماه بحث و گفتگو کرد و بدین ترتیب با روبینیو هموطن خود همراه شد. در 24 آگوست 2009 اعلام شد که او به صورت آزاد و با قراردادی یک ساله با سیتی قرارداد امضا کرده است. او اولین بازی خود را مقابل اسکانتورپ در جام اتحادیه انجام داد. اولین حضور او در لیگ در 12 دسامبر 2009 در مقابل بولتون، پس از غیبت وین بریج مصدوم انجام شد. او اولین گل خود را برای منچستر سیتی در پیروزی 4-2 مقابل اسکانتورپ در جام حذفی در 24 ژانویه 2010 با یک ضربه از راه دور تماشایی به ثمر رساند. در 8 ژوئن 2010، اعلام شد که قرارداد سیلوینیو به پایان رسیده است و او باشگاه را ترک خواهد کرد.

حرفه بین المللی

پس از دریافت اولین فراخوان بین المللی خود در سال 1997 تحت هدایت ماریو زاگالو برای بازی مقابل روسیه، سیلوینیو بخشی از تیم برزیل برای گولد کاپ کونکاکاف در سال 1998 بود که در نهایت با کسب مقام سوم، او مدال برنز را با این تیم به دست آورد. او پس از آن اولین بازی ملی خود را برای برزیل در یک بازی دوستانه مقابل ولز در کاردیف در 23 می 2000 انجام داد که با پیروزی 3-0 به پایان رسید. چهار روز بعد او در یک بازی دوستانه مقابل انگلیس در لندن بازی کرد که با تساوی 1-1 به پایان رسید. او در مجموع 6 بازی ملی به عنوان ذخیره روبرتو کارلوس در پست دفاع چپ انجام داد. آخرین بازی او با برزیل در 28 مارس 2001 در مقدماتی جام جهانی مقابل اکوادور بود.

حرفه مربیگری

در 7 ژوئیه 2011، سیلوینیو اعلام کرد که از فوتبال بازنشسته خواهد شد. او در 27 سپتامبر 2011 به عنوان دستیار سرمربی کروزیرو استخدام شد. پس از مدتی در اسپورت رسیف و نائوتیکو، در 5 ژوئیه 2013 به عنوان دستیار تیته به کورینتیانس بازگشت. در 13 دسامبر 2014 از سوی اینترمیلان به عنوان دستیار مربی روبرتو مانچینی منصوب شد. در 20 ژوئیه 2016، او بار دیگر به عنوان دستیار تیته به تیم ملی برزیل پیوست. در 9 آپریل 2019، او به عنوان سرمربی زیر 23 سال برزیل در آستانه بازی‌های المپیک تابستانی 2020 منصوب شد، اما این مسئولیت را بر عهده نگرفت.

لیون

در 19 می 2019، سیلوینیو به عنوان جانشین برونو جنسیو در المپیک لیون معرفی شد. او در 7 اکتبر 2019 برکنار شد.

کورینتیانس

در 23 می 2021، بازگشت سیلوینیو به کورینتیانس به عنوان سرمربی جدید آنها اعلام شد. در 3 فوریه سال بعد، با تنها سه بازی در فصل جدید، او پس از شکست 1-2 خانگی مقابل سانتوس اخراج شد.

آلبانی

در 2 ژانویه 2023، اتحادیه فوتبال آلبانی اعلام کرد که با سیلوینیو برای سرمربیگری تیم ملی آلبانی به توافق رسیده است و پابلو زابالتا و دوریوا به عنوان کمک مربی به او خواهند پیوست. هفت روز بعد، او رسما به عنوان سرمربی منصوب شد و قراردادی 18 ماهه امضا کرد که هدف از این قرارداد، جواز حضور در یورو 2024 بود.