ینس لمن

ینس گرهارد لمن متولد 10 نوامبر 1969 که عضوی از "شکست ناپذیران" آرسنال بود و در تمام بازی های فصل قهرمانی بدون شکست آنها بازی کرد. او رکورددار بیشترین کلین شیت متوالی در لیگ قهرمانان اروپا است، در حالی که او برای آرسنال بازی می‌کرد، در هشت بازی کامل متوالی حتی یک گل هم دریافت نکرد. او همچنین بیشترین تعداد دقایق متوالی بدون گل خورده را دارد که در مجموع 853 دقیقه طول کشید. لمن در فصل‌های 1996/97 و 2005/06 به عنوان بهترین گلر یوفا انتخاب شد و در سه جام جهانی حضور داشت.

شالکه

لمن کار خود را در فصل 1988/89 با شالکه آغاز کرد و نزدیک به یک دهه برای آنها بازی کرد. سال های اول او سخت گذشت، به ویژه بازی مقابل بایر لورکوزن در سال 1993 که در آن سه گل دریافت کرد و پس از 45 دقیقه تعویض شد و باعث شد به جای سوار شدن به اتوبوس تیم، به تنهایی با تراموا از ورزشگاه فرار کند، اما لمن به تدریج خود را به عنوان یک بازیکن خوب معرفی کرد. او اولین گل خود در لیگ را در 12 مارس 1995 در پیروزی 6-2 مقابل مونیخ 1860 در دقیقه 84 به ثمر رساند و ششمین گل شالکه را از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند. گل دوم او گل تساوی دقیقه آخری بود که در 19 دسامبر 1997 برابر رقیب سرسخت بوروسیا دورتموند، به ثمر رسید. لمن در پیروزی فینال جام یوفا در سال 1997 برابر اینترمیلان، پنالتی ایوان زامورانو را در ضربات پنالتی مهار کرد.

میلان

لمن در سال 1998 شالکه را به مقصد میلان ترک کرد، اما عملکرد او کمتر از حد انتظار بود. در یک بازی، گابریل باتیستوتا در برابر او هت تریک کرد، از جمله یک گل از روی ضربه ایستگاهی در محوطه جریمه که لمن یک پاس رو به عقب را با دست جمع کرده بود. او در یک بازی دیگر پس از خطای پنالتی تعویض شد. تنها پس از پنج بازی، لمن از ترکیب تیم کنار رفت. او با این باور که دیگر شانسی در میلان نخواهد داشت، در زمستان آنجا را ترک کرد.
 
بوروسیا دورتموند

در اوایل سال 1999، لمن به آلمان بازگشت تا برای بوروسیا دورتموند بازی کند و جایگزین گلر قدیمی استفان کلوس شود. لمن پس از چندین نمایش ضعیف شروع دشواری در آنجا داشت. شایعاتی مبنی بر اینکه لمن ممکن است آنجا را ترک کند و طرفداران از او انتقاد می‌کردند، وجود داشت. اما در نهایت روند تغییر کرد و فرم لمن بهبود یافت و به یک چهره قابل اعتماد در تیم تبدیل شد. او نقش مهمی در بازگشت باشگاه به رده های بالای فوتبال آلمان و اروپا داشت. بوروسیا دورتموند فصل 2001/02 را قوی آغاز کرد و در نهایت در آن فصل بوندسلیگا را به دست آورد.

در همان سال، بوروسیا دورتموند به فینال جام یوفا رسید، اگرچه این تیم مقابل فاینورد شکست خورد. در همین زمان، لمن به دلیل سابقه ضعیف انضباطی خود شهرت پیدا کرد. در بازی مقابل فرایبورگ، لمن مهاجم حریف را پس از برخورد آنها در محوطه جریمه لگد زد. لمن پس از آن محروم شد. او در حال حاضر رکورد بیشترین کارت قرمز برای هر بازیکن بوروسیا دورتموند و رکورد بیشترین کارت قرمز برای یک گلر در بوندسلیگا را در اختیار دارد. دوران او در دورتموند رو به پایان بود و پس از پایان فصل، دورتموند را ترک کرد. رومن وایدنفلر و گیوم وارموز که به تازگی آرسنال را ترک کرده بودند، جایگزین او شدند.

آرسنال

2003/04

لمن در 25 ژوئیه 2003 به آرسنال پیوست و جایگزین دیوید سیمن شد که اخیراً جدا شده بود. این فصل برای آرسنال تاریخی بود. توپچی ها فصل 2003/04 لیگ برتر را بدون شکست به پایان رساندند و تبدیل به اولین باشگاه انگلیسی شدند که در دوران مدرن به این موفقیت دست یافتند و بعد از پرستون در فصل 1888/89 به دومین تیمی تبدیل شدند که یک فصل بدون شکست در سطح بالای فوتبال انگلیس را به پایان می‌رسانند. لمن در فصل شکست ناپذیری آرسنال در تمام بازی‌ها به میدان رفت، اگرچه سبک بازی بی‌نظیر او منجر به اشتباهات گاه به گاه می‌شد.

به عنوان مثال، در مسابقه‌ای که قهرمانی آرسنال در خانه تاتنهام قطعی شد، لمن، رابی کین را در حالی که این مهاجم منتظر کرنر تاتنهام بود، هل داد. او همچنین مرتکب خطایی شد که منجر به گل تساوی در شکست آرسنال در لیگ قهرمانان در خانه مقابل چلسی در همان فصل شد. علیرغم این اشتباهات، اضافه شدن لمن به تیم آرسنال تأثیر زیادی بر توانایی این تیم برای پایان یک فصل بدون شکست داشت. در پایان اولین فصل حضورش در آرسنال، او 54 بار بازی کرد و مدال قهرمانی لیگ برتر و دستکش طلایی را به دست آورد.

2004/05

در اواسط فصل 2004/05، فرم نامطمئن لمن به مانوئل آلمونیا این فرصت را داد تا به جای آن در چندین مسابقه حضور داشته باشد. با این حال، آلمونیا در طول چندین بازی یک سری اشتباهات را مرتکب شد و به این ترتیب به لمن اجازه داد تا موقعیت خود را به دست آورد. در پایان آن فصل، در حالی که گمانه زنی ها مبنی بر تعویض او در تابستان شروع شد، لمن موقعیت خود را در دروازه آرسنال با نمایش بهترین بازیکن مقابل منچستریونایتد در فینال جام حذفی 2005 تثبیت کرد. او چندین سیو مهم انجام داد تا بازی با نتیجه 0-0 به وقت اضافه برود و سپس ضربه پل اسکولز را در ضربات پنالتی که آرسنال با نتیجه 5-4 پیروز شد، مهار کرد.

2005/06

لمن فصل فوق‌العاده‌ای را با آرسنال پشت سر گذاشت و صدمین بازی خود را در لیگ برتر برای این تیم در بازی مقابل وست بروم در 15 آوریل 2006 انجام داد. او یک عامل کلیدی در اولین صعود تیمش به فینال لیگ قهرمانان اروپا بود. آرسنال در طول فصل، رکورد بیشترین کلین شیت متوالی در لیگ قهرمانان اروپا را با ده کلین شیت شکست داد و رکورد 7 کلین شیت را که میلان تنها یک سال قبل از آن ثبت کرده بود، شکست. این موفقیت بخش عمده ای از یک روند 853 دقیقه‌ای بدون دریافت گل را تشکیل داد و رکورد بیشترین دقایق بدون دریافت گل را که توسط ادوین فن در سار ثبت شده بود، پشت سر گذاشت. حسن صالح حمیدزیچ از بایرن مونیخ آخرین بازیکنی بود که در 22 فوریه 2005 در دقیقه 64 از بازی رفت مرحله یک شانزدهم نهایی مقابل لمن گلزنی کرد.

لمن در بازی دوم کلین شیت کرد و سپس در طول دوران آرسنال در فصل 2005/06، هفت بار دروازه خود را بسته نگه داشت (آلمونیا در پنج بازی دیگر در مرحله گروهی بازی کرد). آخرین کلین شیت در نیمه نهایی مقابل ویارئال، پس از مهار پنالتی خوان رومن ریکلمه در دقیقه 89 توسط لمن به دست آمد.

لمن با وجود پایان تلخ فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 2006 مقابل بارسلونا، روند گل نخوردن خود را حفظ کرد. با نتیجه 0-0 او در دقیقه 18 به دلیل سرنگون کردن ساموئل اتوئو از زمین اخراج شد و او را به اولین بازیکن و تنها دروازه‌بانی تبدیل کرد که در فینال لیگ قهرمانان اخراج شده است. اما این باعث نشد که او پس از 853 دقیقه بدون دریافت گل به عنوان بهترین گلر لیگ قهرمانان اروپا در فصل 06-2005 انتخاب نشود.

2006/07

عملکرد قابل توجه او سرانجام در 13 سپتامبر 2006 توسط بوباکار سانوگو از هامبورگ، که در دقیقه 89 اولین بازی مرحله گروهی آرسنال در فصل 2006/07 لیگ قهرمانان اروپا یک گل به ثمر رساند پایان یافت. قرارداد لمن با آرسنال در تابستان 2007 به پایان می‌رسید و در طول این فصل گمانه زنی های زیادی وجود داشت که او باشگاه را ترک کند. با این حال، در 26 آوریل 2007 گزارش شد که او قرارداد خود را برای یک سال دیگر تمدید کرده است و او را تا سال 2008 در این باشگاه نگه خواهد داشت.

2007/08

در اولین بازی فصل، لمن تنها پس از 52 ثانیه اشتباه عجیبی انجام داد و به دیوید هیلی اجازه داد برای فولام گلزنی کند. با این حال، خجالت کشیدن های لمن در اواخر بازی حذف شد و آرسنال با نتیجه 2-1 پیروز شد. در بازی دوم خود در لیگ مقابل بلکبرن، او به دیوید دان اجازه داد تا بازی را به تساوی بکشاند، در یک بازی که 1-1 به پایان رسید. در 24 اوت، بی‌بی‌سی گزارش داد که او برای درمان آسیب دیدگی تاندون آشیل که در جریان بازی‌های بین‌المللی مقابل انگلیس به دست آورده بود، به آلمان بازگشته است و مانوئل آلمونیا جای او را برای سومین بازی آرسنال گرفت.
 
لمن متعاقباً مجبور شد نزدیک به چهار ماه صبر کند تا یک بازی دیگر را برای آرسنال انجام دهد که در آخرین بازی مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا مقابل استوا بخارست قرار گرفت. نزدیک به یک ماه بعد، او تنها پنجمین بازی فصل خود را برای آرسنال انجام داد، در برابر برنلی در دور سوم جام حذفی. در همین حال، گلر سوم آرسنال، فابیانسکی برای بازی های جام اتحادیه انتخاب شد. لمن از نیمکت نشین بودن ابراز ناامیدی کرد و نگران بود که این موضوع ممکن است به قیمت از دست دادن پیراهن شماره یک تیم ملی آلمان در جام ملت های اروپا 2008 تمام شود. با این حال، آرسن ونگر، نگرش لمن را "فوق حرفه‌ای" توصیف کرد.

در 26 ژانویه 2008، لمن در دومین بازی آرسنال در جام حذفی ظاهر شد و در پیروزی 3-0 آرسنال مقابل نیوکاسل، دومین کلین شیت متوالی خود را به دست آورد. آرسن ونگر بعداً به لمن قول داد که اگر در آرسنال بماند، در هر بازی در جام حذفی بازی خواهد کرد. در 29 ژانویه، لمن اعلام کرد تا زمانی که قراردادش در پایان فصل به پایان برسد، با آرسنال خواهد ماند. لمن دلایل خود را روابط خود با هواداران، بازیکنان، موقعیت های خانوادگی و شانس خود برای کسب امتیاز در این باشگاه عنوان کرد. با این باور که او "این شانس را در جای دیگری نداشت."

در 2 فوریه، پس از مصدومیت آلمونیا، لمن در بازی خارج از خانه مقابل منچسترسیتی، بیش از 5 ماه پس از آخرین بازی خود در لیگ، به دروازه آرسنال در لیگ برتر بازگشت. آرسنال این بازی را 3-1 برد. به دلیل ابتلای آلمونیا به آنفولانزا بلافاصله پس از مصدومیت، لمن جایگاه خود را در سه بازی بعدی در ماه فوریه حفظ کرد، از جمله بازی رفت مرحله یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپا مقابل میلان، اما همچنین شکست 4-0 مقابل منچستریونایتد در جام حذفی. پس از مصدومیت دیگری برای آلمونیا در اوایل آوریل 2008، لمن برای بازی خارج از خانه مقابل منچستریونایتد در 13 آوریل 2008 به دروازه بازگشت. آرسنال در آن بازی با نتیجه 2-1 شکست خورد و عملاً به امیدهای قهرمانی در لیگ برتر پایان داد، سومین فصل متوالی آنها بدون یک جام مهم.

گمانه زنی هایی وجود داشت که این دیدار آخرین بازی او برای آرسنال باشد، اما در 19 آوریل، لمن در بازی خانگی مقابل ردینگ بازی کرد که آرسنال با نتیجه 2-0 پیروز شد. هفته بعد، لوکاژ فابیانسکی اولین بازی خود را در لیگ برتر مقابل دربی کانتی انجام داد و آلمونیا به نیمکت بازگشت. با این حال، لمن دوباره به میدان رفت و در 20 دقیقه آخر بازی مقابل اورتون در 4 می، آخرین بازی خانگی آرسنال در فصل، به جای فابیانسکی وارد زمین شد. او پس از پایان مسابقه با تعظیم و کف زدن برای هواداران مورد تشویق قرار گرفت. بعداً در همان روز، ونگر تأیید کرد که این دیدار خداحافظی لمن است.

اشتوتگارت

در اوایل ژوئن 2008 اعلام شد که لمن قراردادی یک ساله با اشتوتگارت امضا کرده است. او در 24 ژوئیه 2008 به تمرینات پیش فصل تیم پیوست و اولین بازی خود را برای این باشگاه در 30 ژوئیه 2008 در یک بازی دوستانه مقابل تیم سابقش آرسنال انجام داد. اولین بازی رسمی او برای این باشگاه در 10 آگوست 2008 در دور اول DFB-Pokal، پیروزی 5-0 خارج از خانه مقابل هانزا لونبورگ، و اولین بازی او در بوندسلیگا یک هفته بعد در پیروزی 3-1 خارج از خانه مقابل بوروسیا مونشن گلادباخ انجام شد. در 3 آوریل 2009، لمن قرارداد خود را با اشتوتگارت تا تابستان 2010 تمدید کرد و در آگوست 2009 اعلام کرد که در 30 ژوئن 2010 بازنشسته خواهد شد.

بازگشت به آرسنال

در 14 مارس 2011، روزنامه آلمانی بیلد گزارش داد که لمن در حال مذاکره برای بازگشت به آرسنال است، به این دلیل که یک بحران مصدومیت در آرسنال به وجود آمده است که آنها تنها یک گلر (مانوئل آلمونیا) در اختیار دارند. لمن همچنین قرار بود شش هفته روی کار های مربیگری خود در باشگاه قدیمی خود مشغول باشد. به دلیل مصدومیت گلرهای آرسنال (شزنی، فابیانسکی و ویتو مانونه)، در 17 مارس 2011 لمن با قراردادی تا پایان فصل به آرسنال پیوست. لمن در بازی آرسنال مقابل وست بروم در 19 مارس 2011 به عنوان بازیکن تعویضی به میدان آمد.

علی‌رغم گزارش‌های روزنامه‌ها مبنی بر اینکه او ممکن است به دلیل عملکرد ضعیف آلمونیا، جایگزین او شود، لمن اولین حضور خود را در تیم ذخیره‌های آرسنال در 29 مارس 2011 مقابل ویگان انجام داد، زمانی که آرسنال با نتیجه 2-1 شکست خورد. در 10 آوریل 2011، لمن برای تیم اصلی در یک بازی خارج از خانه مقابل بلکپول به میدان رفت. او با مصدومیت آلمونیا هنگام گرم کردن قبل بازی مجبور شد بازی را شروع کند. این دویستمین بازی او برای آرسنال بود. لمن مسن‌ترین بازیکنی بود که برای آرسنال در لیگ برتر بازی می‌کرد اما مسن‌ترین بازیکنی نیست که برای توپچی‌ها در تمامی رقابت‌ها بازی کرده است، رکوردی که در اختیار جک رادرفورد است. قرارداد لمن با آرسنال در پایان فصل به پایان رسید و او تصمیم گرفت بازنشسته شود.

در 8 سپتامبر 2018، مسابقه ای بین اسطوره های آرسنال و اسطوره های رئال مادرید برگزار شد که در آن لمن پس از مصدومیت دیوید سیمن در حین تمرین درون دروازه قرار گرفت. او در نیمه دوم دو سیو داشت و سپس ضربه آلفونسو را در ضربات پنالتی دفع کرد. اسطوره های آرسنال با نتیجه 5-3 در ضربات پنالتی پیروز شدند و لمن آخرین پنالتی را برای آرسنال به ثمر رساند.

حرفه بین المللی

لمن اولین بازی خود را برای تیم ملی آلمان مقابل عمان در فوریه 1998 انجام داد و 61 بازی ملی برای کشورش انجام داد که 32 بازی آن دوستانه بود. او رقابتی با الیور کان گلر سابق بایرن مونیخ داشت که مدت ها حضورش مانع از تبدیل شدن لمن به دروازه بان شماره یک تیم ملی شد. لمن در تیمی بود که در جام جهانی 2002 نایب قهرمان شد، اما هیچ مسابقه‌ای در این رقابت‌ها انجام نداد، زیرا کان همچنان دروازه‌بان اول آلمان بود.
 
با این حال، در 7 آوریل 2006، یورگن کلینزمن، سرمربی تیم ملی آلمان اعلام کرد که لمن دروازه‌بان اول آلمان برای جام جهانی خواهد بود. لمن در بازی افتتاحیه جام جهانی آلمان دو گل دریافت کرد که هر دو توسط پائولو ونچاپ از کاستاریکا به ثمر رسید، اگرچه آلمان با نتیجه 4-2 پیروز شد. لمن در سه بازی بعدی هیچ گلی دریافت نکرد و به آلمان اجازه داد تا بدون شکست از گروه خود صعود کند و در مرحله یک هشتم نهایی سوئد را شکست دهد. نقطه اوج دوران بین المللی لمن در بازی یک چهارم نهایی مقابل آرژانتین بود. بازی پس از 90 دقیقه و وقت اضافه 1-1 مساوی شد. بازی به ضربات پنالتی کشیده شد و لمن مسیر تمام ضربات پنالتی آرژانتینی‌ها را درست تشخیص داد و پنالتی روبرتو آیالا و استبان کامبیاسو را مهار کرد تا آلمان در ضربات پنالتی با نتیجه 4-2 پیروز شود.

با یادداشت هایی که قبل از ضربات به او داده می‌شد، مهارت لمن در پنالتی‌گیری چند برابر می‌شد. آندریاس کوپکه، مربی دروازه‌بانان آلمان، برگه‌ای به لمن داد که در آن پنالتی‌های هفت نفر از آرژانتینی‌ها وجود داشت و لمن کاغذ را در جوراب سمت راست خود نگه داشت. تنها دو بازیکن از هفت بازیکنی که روی کاغذ آمده بودند پنالتی زدند (آیالا و مکسی رودریگز)، اما کوپکه هر دو را به درستی پیش‌بینی کرده بود و لمن ضربه آیالا را مهار کرد. قبل از آخرین پنالتی از کامبیاسو، لمن مدت طولانی به کاغذ نگاه کرد، در حالی که نام کامبیاسو روی آن نبود. سپس لمن پنالتی را مهار کرد و بازی به پایان رسید. لمن پس از این سیوها توسط مردم آلمان یک قهرمان محسوب می‌شد و حتی اولیور کان رقیب دیرینه‌اش از او تمجید کرد.

حریف آلمان در نیمه نهایی ایتالیا بود. ایتالیایی‌ها موقعیت‌های بهتری برای گلزنی داشتند، اما لمن چندین سیو تماشایی انجام داد. در حالی که تنها چند ثانیه به پایان وقت های اضافه باقی مانده بود، او دو گل را در عرض یک دقیقه دریافت کرد تا ایتالیا به فینال جام جهانی برسد. الیور کان که بازنشسته شده بود، افتخار شروع در بازی رده‌بندی را داشت، پیشنهادی که توسط خود لمن ارائه شده بود. کان به دلیل مصدومیت میشائیل بالاک کاپیتان آلمان در آن بازی شد. آلمان با نتیجه 3 بر 1 پرتغال را شکست داد و به مدال برنز دست یافت. لمن در تیم منتخب جام جهانی قرار گرفت.

در آگوست 2006، لمن فاش کرد که در طول جام جهانی از آسیب دیدگی پایش رنج می‌برد که به گفته او در نتیجه پوشیدن کفش‌های مختلف بوده است. اتحادیه فوتبال آلمان به بازیکنان خود دستور داد که فقط از آنهایی استفاده کنند که توسط اسپانسر اصلی، آدیداس ساخته شده است، در حالی که نایکی اسپانسر لمن بود. اکنون به لطف لمن و چندین بازیکن دیگر که به این تصمیم اعتراض کرده‌اند، این موضوع لغو شده و بازیکنان اکنون آزادند تا کفش های ساخت شرکت های دیگر را بپوشند. در همان ماه، لمن اعلام کرد که ممکن است پس از بازی برای آلمان در یورو 2008 از فوتبال ملی خداحافظی کند. با این حال، او متعاقباً در ژانویه 2007 اظهار داشت که هیچ تصمیمی در مورد بازنشستگی نگرفته است.

لمن در 26 مارس 2008 در بازی دوستانه مقابل سوئیس رکورد 681 دقیقه گل نخوردن در تیم ملی را به نام خود ثبت کرد. در یورو 2008، او در کنار ایویکا وستیچ اتریشی، یکی از دو بازیکن متولد دهه 1960 بود. لمن در رسیدن آلمان به فینال، در تمام بازی‌ها حضور داشت. آنها 1-0 به اسپانیا باختند. عدم هماهنگی بین لمن و فیلیپ لام به فرناندو تورس اجازه داد تا تک گل این مسابقه را به ثمر برساند. در 8 آگوست 2008، لمن اعلام کرد از فوتبال ملی خداحافظی می‌کند. او تصمیم خود را پس از گفتگوی دو ساعته با یواخیم لو، سرمربی تیم ملی آلمان و آندریاس کوپکه، مربی دروازه‌بانان، اتخاذ کرد.

پس از بازنشستگی

قبل از فصل 2017/18، تایید شد که لمن به عنوان کمک مربی به آرسنال بازخواهد گشت. در 19 ژوئن 2018، آرسنال تایید کرد که لمن به عنوان بخشی از تغییرات کادر مربیگری سرمربی جدید اونای امری، باشگاه را ترک کرده است. در 29 ژانویه 2019، او در کنار مانوئل باوم به عنوان دستیار مربی آگزبورگ منصوب شد. در می 2020، هولدینگ Tennor BV، از جمله لمن را به عنوان نماینده خود در هیئت نظارت هرتابرلین معرفی کرد. یک سال بعد، او پس از ارسال پیامی نژادپرستانه در واتس اپ به کارشناس و فوتبالیست سابق دنیس آئوگو، در ارتباط با کارش به عنوان کارشناس در اسکای، از کار اخراج شد. لمن بعداً در توییتر عذرخواهی کرد.

زندگی شخصی

لمن و برادر بزرگترش در Essen بزرگ شدند. پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان در سال 1988، او بین سال های 1992 و 1998 در دانشگاه مونستر در رشته اقتصاد تحصیل کرد و در عین حال به فوتبال خود ادامه داد. در سال 1999 با Conny که معلم مدرسه راهنمایی بود ازدواج کرد. لمن بعداً Lasse، پسر Conny از ازدواج قبلی او را به فرزندی پذیرفت. این زوج همچنین دارای دو فرزند دیگر به اسم Mats (متولد 2000) و Lieselotta (متولد 2006) هستند.
 
خیریه

او عضو هیئت مدیره بنیاد فوتبال جوانان Stiftung Jugendfußball است که در سال 2000 به ابتکار یورگن کلینزمن تأسیس شد. لمن همچنین به عنوان سفیر بنیاد Power-Child Campus آفریقای جنوبی که از کودکان مبتلا به HIV حمایت می‌کند و همچنین بنیادهای برت تراتمن، کریستوف متزلدر و باب ویلسون گلر سابق آرسنال، فعالیت دارد.

بازیگری

لمن اولین تجربه بازیگری خود را با فیلم آلمانی/آفریقایی جنوبی Themba انجام داد. او نقش بیگ جان جیکوبز، مربی فوتبال و استعدادیاب را بازی می کند که تمبا، جوانی جوان و جاه طلب را کشف می کند که با فقر، ایدز و خشونت مواجه است، اما در نهایت به تیم ملی آفریقای جنوبی می‌رسد. این فیلم بر اساس رمانی از لوتز ون دایک ساخته شده و در برلیناله 2010 به نمایش درآمد.