نوانکو کانو

نوانکو کانو متولد 1 اوت 1976

کانو که در اووری، ایمو ایمو، نیجریه به دنیا آمد، قبل از نقل مکان به ایووانیانوو ناسیونال، کار خود را در باشگاه لیگ نیجریه فدراسیون ورکز آغاز کرد. پس از یک عملکرد قابل توجه در مسابقات قهرمانی جهان زیر 17 سال، که در آن قهرمان مسابقات شد، در سال 1993 با مبلغی نامشخص با آژاکس قرارداد امضا کرد. او در آن سال اولین بازی خود را برای آژاکس انجام داد و در 54 بازی 25 گل به ثمر رساند. کانو همچنین در پیروزی آژاکس در فینال لیگ قهرمانان اروپا در سال 1995 مقابل میلان به عنوان بازیکن ذخیره وارد زمین شد و سال بعد او در فینال لیگ قهرمانان اروپا در شکست مقابل یوونتوس، بازی را از ابتدا آغاز کرد.

اینترمیلان

در سال 1996، آژاکس کانو را به مبلغ 4.7 میلیون دلار به اینترمیلان فروخت. در آن تابستان او کاپیتان تیم ملی نیجریه بود که در بازی‌های المپیک مدال طلا گرفت و دو گل دیرهنگام در نیمه نهایی مقابل برزیل قدرتمند به ثمر رساند تا شکست 2-3 را به پیروزی 4-3 در وقت اضافه تغییر دهد.
همچنین کانو در آن سال به عنوان بهترین بازیکن سال آفریقا انتخاب شد. با این حال، بلافاصله پس از بازگشت از المپیک، کانو تحت معاینات پزشکی در اینتر قرار گرفت که نشان دهنده نقص قلبی جدی بود و پزشکان معتقد بودند که دوران حرفه‌ای او به پایان رسیده است. او در ماه نوامبر برای تعویض دریچه آئورت با موفقیت عمل کرد و تا آپریل 1997 به باشگاه خود بازنگشت. در مصاحبه‌ها، کانو مکرراً به ایمان خود به عنوان یک مسیحی اشاره می‌کند و اغلب از این دوران سخت حرفه‌ای خود به‌عنوان مناسبتی برای دعا کردن با خدا یاد کرده است. تجربه کانو همچنین منجر به تأسیس بنیاد قلب کانو شد، سازمانی که به کودکان عمدتاً جوان آفریقایی که از نقایص قلبی رنج می‌برند کمک می‌کند و کارش برای ارائه کمک به کودکان بی‌خانمان در سال 2008 گسترش یافت.

آرسنال

در فوریه 1999، پس از تنها 12 بازی لیگ و یک گل برای اینتر، کانو با حدود 4.15 میلیون پوند به آرسنال پیوست. او اولین بازی خود را برای آرسنال، مقابل شفیلد یونایتد در جام حذفی انجام داد. با تساوی 1-1 و ده دقیقه مانده به پایان بازی، آلن کلی، دروازه بان شفیلد یونایتد، توپ را از دسترس خارج کرد تا لی موریس تحت درمان قرار گیرد. زمانی که توپ توسط ری پارلور به بازی برگشت، اگرچه برای کلی فرستاده شد، اما کانو توپ را تعقیب کرد و برای مارک اورمارس در مرکز قرار داد، که با گلزنی بازی را 2-1 کرد. پس از بازی، آرسن ونگر، مدیر آرسنال پذیرفت که این رفتار ورزشی درست نیست و پیشنهاد کرد که بازی را دوباره برگزار کنند که دوباره آرسنال به پیروزی رسید.

علیرغم حوادثی که اولین بازی او را تحت الشعاع قرار داد، حرفه کانو به سرعت در آرسنال احیا شد. او اولین گل خود را برای این باشگاه در دور بعدی جام حذفی مقابل دربی کانتی به ثمر رساند و از روی نیمکت آمد و تنها گل بازی را به ثمر رساند. او به سرعت به خاطر توانایی گلزنی خود از روی نیمکت، به ثمر رساندن گل های مهم مقابل شفیلد ونزدی، تاتنهام و استون ویلا به عنوان بازیکن تعویضی معروف شد. او به خاطر سلام دو انگشتی‌اش که در سال 1999 در برابر میدلزبورو شروع شد، در بین هواداران بسیار محبوب شد - چیزی که او بعداً توضیح داد بر اساس نام مستعار تیم، توپچی‌ها بود.

کانو در سال 1999 برای دومین بار به عنوان بهترین بازیکن سال آفریقا انتخاب شد. در فصل 1999/2000 او 17 بار در 50 مسابقه برای توپچی‌ها گلزنی کرد، از جمله هت تریک در پانزده دقیقه مقابل چلسی در اکتبر 1999 تا شکست 2-0 به پیروزی 3-2 تبدیل شود.

در آگوست 2001، آرسنال پیشنهاد 7 میلیون پوندی فولام برای کانو را رد کرد.

با این حال، حضور کانو برای آرسنال به تدریج کمتر شد، به خصوص پس از ظهور تیری آنری به عنوان مهاجم اول آرسنال و کانو عمدتاً به عنوان بازیکن تعویضی استفاده می‌شد. سپس کانو در سال 2003 با آرسنال قهرمان جام حذفی شد. کانو همراه با دیگر بازیکنان مشهور، مانند آنری و رابرت پیرس، عضوی از "شکست ناپذیرها" است، تیم آرسنال که فصل 04-2003 لیگ برتر را بدون شکست به پایان رساند.

او 197 بازی برای آرسنال انجام داد و 44 گل به ثمر رساند. در تابستان 2004، پس از پایان قراردادش با آرسنال، او به صورت آزاد به وست بروم رفت. در سال 2008، کانو در نظرسنجی "50 بازیکن برتر توپچی‌ها" در رتبه سیزدهم قرار گرفت. در تابستان 2006، کانو به عنوان میهمان برای آرسنال در بازی خداحافظی دنیس برکمپ بازی کرد، اولین مسابقه‌ای که در ورزشگاه جدید امارات برگزار شد. زمانی که کانو گل پیروزی را به ثمر رساند، بازی 1-1 مساوی بود و او سومین نفری بود که در این استادیوم گلزنی کرد.

در پایان بازی، کانو به سایر اعضای آرسنال پیوست و اسطوره هلندی بازنشسته را بر روی شانه های خود بلند کرد و هواداران او را تشویق کردند. او همچنان یک چهره محبوب در آرسنال است و با حضور در ورزشگاه امارات مورد تشویق قرار می‌گیرد. او در دوران حضورش در این باشگاه، پیراهن شماره 25 را بر تن می‌کرد.

وست بروم

کانو به عنوان بازیکن ثابت باشگاه شروع کرد و اولین بازی خود را در تساوی 1-1 مقابل بلکبرن در 14 اوت 2004 انجام داد. او اولین گل خود را برای آلبیون در 18 سپتامبر 2004 به ثمر رساند، گل تساوی دقیقه 88 در تساوی 1-1 خانگی مقابل فولام. فصل 2004/05 در نهایت برای وست بروم خاطره انگیز بود، زیرا آنها اولین باشگاهی بودند که پس از قرار گرفتن در انتهای جدول در کریسمس، از سقوط از لیگ برتر اجتناب کردند. یکی از خاطره انگیزترین بازی های فصل 2005/06 برای کانو، دیدار با باشگاه سابقش آرسنال در 15 اکتبر 2005 بود. فیلیپ سندروس در دقیقه 17 تیم میهمان را پیش انداخت اما کانو کمی قبل از نیمه کار را به تساوی کشاند. وست بروم با ضربه تماشایی دارن کارتر بازی را 2-1 برد. این اولین برد خانگی آنها مقابل آرسنال از سال 1973 بود، و اولین باری بود که آنها در یک بازی لیگ برتر پیروز شدند. اما چنین اتفاقاتی برای آلبیون در آن فصل نادر بود و این باشگاه در پایان فصل 2005/06 سقوط کرد. قرارداد کانو به پایان رسیده بود و او ترجیح داد آن را تمدید نکند. در دو سال حضورش در هاثورنز، او در مجموع 58 بازی (16 تای آنها به عنوان بازیکن تعویضی) انجام داد و 9 گل به ثمر رساند.

پورتموث

کانو پس از جدایی از وست بروم یک بازیکن آزاد بود و کمی قبل از شروع فصل 07-2006 قراردادی یک ساله با پورتموث امضا کرد. کانو اولین بازی خود را برای پورتموث به عنوان بازیکن تعویضی در برابر بلکبرن در 19 اوت 2006 انجام داد، روز افتتاحیه فصل 07-2006 لیگ برتر. او دو گل زد و یک پنالتی را از دست داد. کانو در ادامه فصل را به عنوان بهترین گلزن پورتموث با 12 گل به پایان رساند. او سپس قرارداد یک ساله جدید با این باشگاه امضا کرد. در دومین فصل حضورش در پورتموث، کانو در برد نیمه نهایی جام حذفی 1-0 مقابل وست بروم و پیروزی 1-0 در فینال مقابل کاردیف گلزنی کرد و سومین مدال جام حذفی را به دست آورد. او در آگوست 2010 مجدداً با پومپی قرارداد امضا کرد و به دنبال بازنشستگی و مربی شدن بود. کانو قراردادی سه ساله امضا کرد و پیراهن شماره 27 را حفظ کرد، اما در طول فصل یک شروع کننده ثابت نبود و تنها دو گل به ثمر رساند.

در طول فصل 2011/12 زمان بازی او کاهش یافت و تنها از روی نیمکت به زمین می‌آمد. پورتموث در نهایت به دسته پایین‌تر سقوط کرد. برای کاهش هزینه‌ها، مدیر امیدوار بود که به توافق برسد که قرارداد کانو را با شش بازیکن دیگر فسخ کند، زیرا آنها پردرآمدترین بازیکنان باشگاه هستند. در 9 ژوئیه 2012، اعلام شد که انتظار می‌رود کانو پس از عدم حضور در اولین روز بازگشت در تمرینات پیش فصل باشگاه را ترک کند. کانو تهدید کرد که از پورتموث بخاطر دستمزدهای عقب افتاده شکایت خواهد کرد. در 30 ژوئیه، کانو موافقت کرد که پورتموث را ترک کند، اما او تکرار کرد که هنوز بر سر دستمزدهای پرداخت نشده ای که باشگاه به او بدهکار است، اختلاف دارد. در آپریل 2013 او تایید کرد که این پرونده را رها کرده و باشگاه را از 3 میلیون پوندی که ادعا می‌کرد بدهکار است، رها کرده است.

حرفه بین المللی

کانو از سال 1994 تا 2010 در تیم ملی نیجریه عضویت داشت و اولین بازی خود را در بازی دوستانه مقابل سوئد انجام داد. کانو در اوایل کار خود در موفقیت کلی نیجریه در مسابقات جهانی فوتبال زیر 17 سال 1993 و پیروزی 2-1 بعدی آنها مقابل غنا در فینال نقش اساسی داشت. او با پنج گل به همراه پیتر آنوسیکه و مانوئل نیرا پس از هموطن و کاپیتان ویلسون اوروما دومین گلزن مشترک این مسابقات بود و همچنین کسب طلای المپیک در مسابقات فوتبال در المپیک 1996 آتلانتا، جایی که او گل پیروزی را در پیروزی 4-3 نیمه نهایی مقابل برزیل به ثمر رساند.

کانو در جام جهانی 1998 و 2002 شرکت کرد. در 24 ژوئن 2010، کانو پس از خروج نیجریه از جام جهانی 2010، به حرفه ملی خود پایان داد. سوپر ایگلز در دیدارهای گروهی خود مقابل آرژانتین و یونان شکست خورد و با کره جنوبی به تساوی 2-2 رسید. او 86 بازی ملی انجام داد و 13 گل برای کشورش به ثمر رساند و در کنار مودا لوال باسابقه‌ترین بازیکن تیم ملی نیجریه بود، تا اینکه جوزف یوبو در سال 2012 از هر دو بازیکن پیشی گرفت و هشتاد و هفتمین بازی ملی خود را انجام داد. او با وجود مهاجم بودن، پیراهن شماره 4 تیم ملی را بر تن کرد. در سال 2022، زمانی که توسط سایت معتبر فوتبال نیجریه، BetwithMusa.com، به عنوان بهترین بازیکن فوتبال نیجریه در تمام دوران انتخاب شد، وضعیت او بیشتر تثبیت شد. این افتخار نشان دهنده سهم قابل توجه کانو در فوتبال نیجریه و تأثیر ماندگار او بر نسل های مختلف بازیکنان است.

زندگی شخصی

کانو بومی ایالت ابیا در جنوب شرقی نیجریه و عضو زیرگروه آرو از گروه قومی ایگبو است. نوانکو در زبان ایگبو به معنای "کودکی متولد شده در روز بازار Nkwo" است. برادر کوچکتر کانو، کریستوفر، نیز یک فوتبالیست بود که به عنوان مدافع بازی می‌کرد. او همچنین یک برادر کوچکتر دیگر به نام اوگبونا دارد. کانو با یک نقص مادرزادی قلب به دنیا آمد که مانع از بسته شدن دریچه آئورت به درستی شد. این اتفاق در سال 1996 کشف و مورد عمل قرار گرفت. با وجود اینکه بیم آن می‌رفت که او دیگر نتواند بازی کند و این موضوع روی حرفه او تأثیر بگذارد، اما او بهبودی کامل پیدا کرد.
او سالانه تحت معاینه پزشکی برای این وضعیت قرار می‌گیرد. در مارچ 2014، او یک بار دیگر با موفقیت تحت عمل جراحی اصلاحی قلب در ایالات متحده قرار گرفت. تجربه خود کانو با نقص مادرزادی قلب او را به راه اندازی "بنیاد قلب کانو" در سال 2000 سوق داد، بنیادی که هدف آن مقابله با بی‌خانمانی است و همچنین پنج بیمارستان در آفریقا برای درمان کودکان مبتلا به بیماری قلبی تشخیص داده نشده و ارائه عمل جراحی به آنها ساخته است.