مارک اورمارس

مارک اورمارس متولد 29 مارچ 1973

او پیش از این مدیر فوتبال آژاکس بود. او در دوران فوتبالش به عنوان وینگر بازی می‌کرد و به دلیل سرعت و مهارت های فنی‌اش شهرت داشت. اورمارس در Emst متولد شد و از سنین پایین به فوتبال علاقه داشت. او قبل از پیوستن به تیم جوانان Go Ahead Eagles در سال 1987 حرفه بازی‌گری خود را در SV Epe آغاز کرد. او در فصل 1990/91 در تیم اصلی حضور پیدا کرد، اما به موقع برای فصل بعد به ویلم تیلبورگ دو پیوست. اقامت او در باشگاه کوتاه بود. پس از 31 بازی، او در سال 1992 با آژاکس قرارداد امضا کرد. او خود را به عنوان یکی از اعضای مهم تیمی معرفی کرد که سه عنوان قهرمانی Eredivisie را از سال های 1994 تا 1996 و لیگ قهرمانان اروپا در سال 1995 کسب کرد.

در دسامبر 1995، اورمارس دچار آسیب دیدگی رباط صلیبی شد که باعث شد او هشت ماه از میادین دور باشد. در سال 1997 به آرسنال پیوست. بازی های او در این باشگاه در ابتدا بی‌تفاوت بود و انتقاد کارشناسان و هواداران فوتبال را برانگیخت. در پایان اولین فصل خود، اورمارس به یک نقطه کانونی برای موفقیت دوگانه آرسنال در لیگ و جام حذفی تبدیل شد. او گل پیروزی مقابل رقیب لیگ منچستریونایتد را به ثمر رساند که تیمش را در راه کسب عنوان قهرمانی لیگ برتر قرار داد و دروازه نیوکاسل را در فینال جام حذفی 1998 باز کرد. در سال 2000 با قراردادی به ارزش 25 میلیون پوند به بارسلونا رفت و گران ترین بازیکن تاریخ فوتبال هلند شد. باشگاه در طول اقامت او موفق به کسب جام نشد و تغییرات متعدد مدیریتی او را به بازیکنی نیمکت نشین تبدیل کرد.

مصدومیت مداوم زانو باعث شد اورمارس در سال 2004 اعلام بازنشستگی کند، اما او تصمیم خود را در سال 2008 تغییر داد و پیش از بازنشستگی، یک فصل برای Go Ahead Eagles بازی کرد. در سال 2012، اورمارس به عنوان مدیر فوتبال آژاکس انتخاب شد. طبق بیانیه رسمی باشگاه، در فوریه 2022، او پس از "مجموعه پیام های نامناسب به چندین همکار زن" این نقش را ترک کرد. از جمله اینکه حداقل برای یکی از کارمندانش عکس هایی از اندام تناسلی‌اش فرستاده بود. در مارچ 2022، او به عنوان مدیر فوتبال رویال آنتورپ معرفی شد و باعث شد که چهار اسپانسر در همان هفته از باشگاه خارج شوند. اورمارس به مدت 11 سال نماینده تیم ملی هلند بود. او در اولین بازی ملی خود در سال 1993 مقابل ترکیه گلزنی کرد و در چهار تورنمنت بزرگ در تیم هلند حضور داشت: جام جهانی 1994 و 1998 و یورو 2000 و 2004.

اوایل زندگی

اورمارس در امست، گلدرلند به دنیا آمد و در یک مزرعه خانوادگی با والدینش بزرگ شد و هر سال در برداشت سیب زمینی به پدربزرگش کمک می‌کرد. هیچ ماشین یا تراکتوری وجود نداشت، بنابراین وقتی زمان استخراج سیب زمینی فرا رسید، خانواده او طنابی را به دور کمر اورمارس بستند، آن را به یک گاری وصل کردند و او را مجبور کردند در حالی که محصول را بیرون می‌کشیدند بدود. پدرش بن، او را کودکی "دست و پا چلفتی" توصیف کرد که علاقه اصلی‌اش فوتبال بازی کردن بود: "او برای صبحانه از 24 پله پایین می‌آمد و توپی را روی سرش می‌پراند." این کار روی مدرسه او تأثیر داشت. اورمارس علاقه ای به مدرسه نداشت، اما "چند آزمون GCE" را گذراند. اورمارس در نوجوانی تمرینات وزنه‌ای انجام داد که سرعت او را بهبود بخشید. او همچنین سرعت خود را به مادرش نسبت داد که سریع بود، اما "زمانی برای ورزش نداشت".

در آغاز کار

اورمارس دوران بازی خود را در باشگاه محلی SV Epe آغاز کرد. در سال 1987 در سن 14 سالگی به Go Ahead Eagles پیوست. پس از موفقیت خود در تیم اول، او با مبلغ 500 هزار پوند به ویلم تیلبورگ دو پیوست.

آژاکس

پس از یک فصل حضور در ویلم دو، اورمارس در جولای 1992 با آژاکس قرارداد امضا کرد. پس از رد پیشنهاد اولیه آژاکس به مبلغ 1.5 میلیون پوند، هر دو باشگاه با مبلغ 2.5 میلیون پوند به توافق رسیدند. لوئیس فن خال از قبل به اورمارس علاقه زیادی داشت و او را یک "بازیکن چند منظوره" توصیف کرد. اولین بازی اورمارس در پیروزی 3-0 مقابل دوردرخت در 16 اوت 1992 انجام شد. اولین گل او برای آژاکس در خارج از خانه به والویک در اکتبر بود و او هفت گل دیگر را در فصل 1992/93 به ثمر رساند.

آژاکس رقابت های لیگ را به عنوان تیم سوم جدول به پایان رساند. فرم آنها در چند ماه آخر توسط دیوید وینر، نویسنده فوتبال، "دیوانه کننده" توصیف شد، زیرا آنها قهرمان نهایی فاینورد را با پنج گل شکست دادند، اما در برابر تیم هایی مانند ماستریخت امتیاز از دست دادند. این تیم در مرحله یک چهارم نهایی جام یوفا مقابل اوسر شکست خورد، اما فصل را بدون جام به پایان نرساند - آنها هیرنوین را با نتیجه 6-2 شکست دادند و جام KNVB را به دست آوردند که اورمارس در فینال دو گل به ثمر رساند.

آژاکس فصل 1993/94 را با شکست 4-0 فاینورد آغاز کرد و سوپرجام هلند را بالای سر برد که اورمارس گل چهارم این تیم را به ثمر رساند. در آگوست 1993، طبق رای روزنامه نگاران هلندی، کفش طلای هلند را دریافت کرد. اورمارس از پیشرفت حرفه ای خود خوشحال بود و گفت که بازی برای آژاکس "رویایی" است. اگرچه او در 42 بازی به میدان رفت - پنج بازی کمتر از فصل قبل - تعداد گل های او بسیار بهبود یافته بود: او در مجموع 12 گل به ثمر رساند که همه آنها در لیگ هلند به ثمر رسید. گل‌های او به آژاکس کمک کرد تا قهرمان لیگ شود. این تیم با 25 امتیاز اختلاف نسبت به فاینورد رده دوم، رقابت‌ها را به پایان رساند.

اورمارس در فصل 1994/95 موفقیت بیشتری کسب کرد. آژاکس لیگ را حفظ کرد و قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد و در فینال میلان را شکست داد. او در مرحله نیمه نهایی مقابل بایرن مونیخ گلزنی کرد. قرار گرفتن اورمارس در فوتبال اروپا باعث شد تا او به بازیکنی محبوب در انگلیس تبدیل شود. او از علاقه آرسنال آگاه بود، اما متحیر بود که چرا یک انتقال "به نتیجه نرسید." در تابستان 1995 او با انتقال به منچستریونایتد در ارتباط بود، اما گفت: "نه متشکرم، می خواهم دو فصل دیگر در آژاکس بمانم." در دسامبر 1995، اورمارس در جریان بازی آژاکس مقابل دی گرافشاپ خود را مجروح کرد. معاینه دقیق نشان داد که این بازیکن رباط های زانوی چپ خود را پاره کرده بود که "به طور کامل قطع شده بود".

بنابراین او باقیمانده فصل 1995/96 را از دست داد و به آژاکس توصیه کرد که یک مهاجم جدید بخرد تا نبود خود را جبران کند. با این حال، این باشگاه در ژانویه 1996، وینگر چپ پیتر هوکسترا را به خدمت گرفت. آژاکس دومین فینال متوالی لیگ قهرمانان اروپا را در می 1996 انجام داد، اما در ضربات پنالتی به یوونتوس باخت. با این حال آنها لیگ را برای فصل سوم حفظ کردند. اورمارس در 28 اوت 1996 پس از مصدومیت در برابر آلکمار بازگشت. او کمترین حضور خود را برای آژاکس داشت و دو گل به ثمر رساند. این باشگاه فصل را در رده چهارم به پایان رساند.

آرسنال

اورمارس در ژوئن 1997 با آرسنال قرارداد امضا کرد. این مبلغ بین 5 تا 7 میلیون پوند گزارش شده است و این بازیکن با قراردادی 5 ساله، 18 هزار پوند در هفته دریافت می‌کند. اورمارس از چالش بازی در انگلیس لذت برد: "من فوتبال انگلیس را دوست دارم زیرا سرعت بیشتری دارد. با سرعت و کیفیت من فکر می‌کنم اینجا برای من خوب خواهد بود." آرسن ونگر، سرمربی آرسنال معتقد بود اورمارس "بهترین سالهای خود را در پیش داشت" و معیارهای او را برای بازیکنی "عادت به فشارهای ناشی از بازی برای یک باشگاه بزرگ و هر چیزی که همراه آن است" برآورده کرد. او اظهار داشت که آرسنال فصل قبل لیگ برتر را در خانه باخت - "شاید ما بهترین تیم خارج از خانه بودیم" و در مورد ناتوانی آنها در بازی فوتبال گسترده اظهار نظر کرد.

ونگر احساس می کرد که جذب اورمارس این مشکل را برطرف می‌کند. اورمارس اولین بازی خود را برای آرسنال در برابر لیدز در تساوی 1-1 در 9 اوت 1997 انجام داد. دو هفته بعد، او اولین گل خود را برای این باشگاه در خارج از خانه به ساوتهمپتون زد. آرسنال در سپتامبر 1997 پس از پیروزی 4-0 مقابل وستهم، با تفاضل گل در صدر جدول لیگ قرار گرفت. به گفته برایان گلانویل، اورمارس که در این مسابقه دو گل به ثمر رساند، اکنون به "فرم ویرانگری" رسیده است. با این حال تاثیر او در ماه های بعدی کاهش یافت و به همین ترتیب فرم آرسنال نیز کاهش یافت.

شکست 3-1 مقابل بلکبرن در 13 دسامبر 1997 باعث شد این باشگاه به رده پنجم سقوط کند. تغییر سال شاهد بهبود بازی اورمارس بود که مصادف با «جوان‌سازی عمومی‌تر کل تیم» بود. او هر دو گل آرسنال را در پیروزی مقابل لیدز در 11 ژانویه 1998 به ثمر رساند. اورمارس تا این مرحله مورد انتقاد مفسران و طرفداران بود. ونگر تاکید کرد که این اولین سال حضور او در انگلیس است و چیزهای بیشتری از او خواهید دید. او گفت که اورمارس یک خرید مثبت بود و اشاره کرد که رکورد گلزنی او برای یک وینگر بد نیست.

آرسنال در مارچ 1998 با منچستریونایتد، صدرنشین لیگ در اولدترافورد به میدان رفت. اورمارس در این دیدار یک تهدید دائمی بود و در دقیقه 80 به گل رسید. او توپ را از نیکلاس آنلکا دریافت کرد و با آن دوید، قبل از اینکه موفق شود توپ را از پیتر اشمایکل عبور دهد. آرسنال در ادامه پیروز شد و با سه بازی کمتر از منچستریونایتد 6 امتیاز فاصله داشت. اورمارس پس از آن گفت: "این یک نتیجه عالی برای ما بود. اما شما در لیگ برتر مقابل منچستریونایتد پیروز نمی‌شوید، بلکه باید سایر باشگاه ها را شکست دهید."

آرسنال در آوریل 1998 از منچستریونایتد پیشی گرفت و پس از شکست دادن اورتون در 3 می 1998 قهرمان لیگ شد. اورمارس در این دیدار دو گل به ثمر رساند. این تیم بعداً در فینال جام حذفی 1998 به مصاف نیوکاسل رفت و این اورمارس بود که گل اول را در دقیقه 23 به ثمر رساند. گل آنلکا در نیمه دوم پیروزی را تضمین کرد و دبل لیگ و حذفی را برای آرسنال تکمیل کرد.

ونگر پس از فینال از اورمارس تمجید کرد: ''تمام اروپا فکر می کردند اورمارس به خاطر زانوی آسیب دیده‌اش مرده است، اما در هر بازی مهمی که در این فصل داشته‌ایم، او گلزنی کرده است. او قدرت ذهنی بالایی دارد. او بازیکنی در سطح جهانی است.''

اورمارس فصل 1998/99 را برای آرسنال با فرم خوبی آغاز کرد. گل اول را در برد 3-0 مقابل منچستر یونایتد به ثمر رساند و به این ترتیب به عنوان بازیکن برتر بازی چریتی شیلد در سال 1998 انتخاب شد. او همچنین در بازی ابتدایی رقابت های لیگ در خانه ناتینگهام فارست خود را در برگه گل‌ها یافت. آرسنال در لیگ قهرمانان اروپا شرکت کرد، اما زمان حضور آنها در این رقابت‌ها کوتاه بود. این تیم نتوانست از مرحله گروهی عبور کند و در بازی سرنوشت ساز مقابل دیناموکیف که شکست خورد، اورمارس به دلیل آسیب دیدگی از ناحیه شکم، کنار رفت.

در فوریه 1999، او یک گل پیروزی "جنجالی" را در برابر شفیلد یونایتد در دور پنجم جام حذفی به ثمر رساند. نوانکو کانو نتوانست توپ را به حریف بازگرداند تا به یکی از بازیکنان خود اجازه دهد تا به دلیل مصدومیت تحت درمان قرار گیرد. با توجه به شرایط بحث برانگیز که در آن بازی آرسنال برنده شد، ونگر بلافاصله پیشنهاد بازی مجدد داد. پیشنهاد او توسط اتحادیه فوتبال (FA) پذیرفته شد و آرسنال در بازی تکراری 2-1 پیروز شد، جایی که گل نخست توسط اورمارس به ثمر رسید. آرسنال در مرحله نیمه نهایی مقابل منچستریونایتد که قهرمان لیگ شد از دور رقابت‌ها خارج شد.

در نوامبر 1999، اورمارس اولین هت تریک خود را برای آرسنال در خانه میدلزبورو به ثمر رساند. او در ژانویه 2000 در بازی برای آرسنال مقابل شفیلدونزدی مچ پایش پیچید و شش هفته از میادین دور بود. برخلاف دو فصل قبل، آرسنال هرگز خطری جدی برای منچستریونایتد ایجاد نکرد، زیرا در فصل 1999/2000 لیگ را حفظ کرد. اورمارس قبل از شروع رقابت پیشنهاد کرده بود که آرسنال به اندازه رقبای خود قوی است، "مخصوصا در خط حمله که اکنون گزینه های بسیار بیشتری داریم". آرسنال لیگ را با قدرت به پایان رساند و هشت بازی متوالی را بین مارچ تا می برد تا از رتبه پنجم به رتبه دوم صعود کند.

در آپریل 2000، اورمارس گل پیروزی مقابل اورتون را به ثمر رساند و بهترین بازیکن این بازی بود. آخرین بازی او برای آرسنال، فینال جام یوفا 2000 مقابل گالاتاسرای بود که آنها پس از تساوی بدون گل در ضربات پنالتی با نتیجه 4-1 شکست خوردند. در سال 2008، اورمارس به عنوان دوازدهمین بازیکن برتر تاریخ آرسنال از سوی هواداران این باشگاه انتخاب شد.

بارسلونا

پس از خروج هلند از یورو 2000، طبق گزارش‌ها، لاتزیو و بارسلونا علاقه‌مند به جذب اورمارس بودند. بارسلونا پس از انتخاب خوان گاسپارت به عنوان رئیس، تلاش های خود را تسریع کرد. اورمارس از علاقه بارسلونا خبردار شد و گفت که انتقال به چنین باشگاهی "هر بازیکنی" را هیجان زده می‌کند. گاسپارت به لندن سفر کرد تا مذاکرات با آرسنال را آغاز کند و در نهایت به توافق رسید تا اورمارس و هم تیمی‌اش امانوئل پتی را با مبلغی در حدود 32 میلیون پوند در جولای 2000 به خدمت بگیرد. بارسلونا برای اورمارس 25 میلیون پوند هزینه کرد و او را به گران ترین بازیکن تاریخ فوتبال هلند تبدیل کرد. اعلام انتقال او غیر متعارف بود. او قبل از اطلاع رسانی به رسانه ها آن را در سایت شخصی خود منتشر کرد.

اورمارس اولین بازی خود را برای بارسلونا در برابر آرسنال در تورنمنت آمستردام در اوت 2000 انجام داد. او 45 دقیقه دوام آورد و پس از آسیب دیدگی از ناحیه مچ پا تعویض شد. اولین شروع رقابتی او در خانه مالاگا در 8 سپتامبر 2000 بود. او اولین گل خود را برای باشگاه در خانه سانتاندر در 23 سپتامبر 2000 به ثمر رساند. بارسلونا در آپریل 2001 در مرحله نیمه نهایی جام یوفا مقابل لیورپول از دور مسابقات کنار رفت. با نزدیک شدن به پایان فصل، اورمارس به بازیکنی تاثیرگذار برای بارسلونا تبدیل شد. این تیم پس از پیروزی دراماتیک 3-2 مقابل والنسیا، رقابت را در رده چهارم به پایان رساند.

در فصل 2001/02، بارسلونا بار دیگر در رده چهارم لیگ قرار گرفت. پتی قبل از شروع فصل باشگاه را ترک کرد تا به چلسی بپیوندد، زیرا او فرصت های بازی را محدود می‌دید. اورمارس در سپتامبر 2001 در حالی که در تیم ملی هلند حضور داشت، زانویش کبود شد و در نتیجه یک ماه برای بارسلونا بازی نکرد. در نوامبر 2001، او سومین گل بارسلونا را مقابل لیورپول در لیگ قهرمانان اروپا به ثمر رساند که پس از 29 پاس بدون وقفه به ثمر رسید. در مقایسه با فصل قبل، از اورمارس کمتر در مسابقات استفاده می‌شد. رکساچ ترکیب تیم را تغییر داده بود تا خاویر ساویولا، خرید جدید خود را در خود جای دهد و ژاوی را به عنوان بازیکن ثابت تیم اول معرفی کرد.

او در لیگ قهرمانان اروپا در بازی رفت نیمه نهایی مقابل رئال مادرید بازی را از ابتدا شروع کرد. این تیم 2-0 و در مجموع 3-1 شکست خورد. در می 2002، رکساچ برکنار شد و لوئیس فن خال جایگزین او شد، که برای بار دوم مدیریت باشگاه را برعهده داشت. اورمارس پیش از این نسبت به این انتصاب محتاط بود و گفت: "فن خال مربی خوبی است، اما نمی‌دانم بازگشت او برای بارسلونا خوب خواهد بود." او در پایان فصل از ناحیه زانوی راست خود تحت عمل جراحی قرار گرفت و شش ماه از میادین دور بود. فصل 2002/03 شاهد بود که بارسلونا بدترین شروع خود را در یک فصل لیگ انجام داد. این باشگاه پس از شکست مقابل سویا در دسامبر 2002، دو امتیاز با منطقه سقوط فاصله داشت.

اورمارس در جریان بازی کوپا دل ری مقابل تراسا در می 2003، عضله رانش پاره شد و یک ماه از میادین دور بود. در آخرین فصل حضورش برای بارسلونا، باشگاه فرانک رایکارد را به عنوان سرمربی منصوب کرد و خوان لاپورتا را به عنوان رئیس انتخاب کرد. این باشگاه در لالیگا دوم شد و در دور چهارم توسط سلتیک از جام یوفا حذف شد. اورمارس 29 بازی در تیم اصلی انجام داد که سه بازی کمتر از دوره قبلی بود. او به دلیل مصدومیت مداوم زانو، در جولای 2004 از فوتبال خداحافظی کرد و بدون غرامت بارسلونا را ترک کرد.

Go Ahead Eagles

در ژوئیه 2008، اورمارس در مسابقه خداحافظی یاپ استام مقابل آژاکس بازی کرد. عملکرد او که باعث دردسر مدافع جرج اوگارارو شد، او را از باشگاه های هلندی و آلمانی دعوت کرد تا به بازگشت حرفه‌ای خود برگردد. او ابتدا این پیشنهادات را رد کرد، اما در آگوست 2008 اعلام کرد که از بازنشستگی خارج می‌شود و دوباره برای Go Ahead Eagles بازی می‌کند. بازگشت اورمارس تنها یک فصل به طول انجامید زیرا زانوی او همچنان باعث ناراحتی او می‌شد.

حرفه بین المللی

اولین دعوت اورمارس به تیم ملی بزرگسالان هلند در فوریه 1993 برای بازی مقدماتی جام جهانی 1994 مقابل ترکیه صورت گرفت. او پنج دقیقه پس از اولین بازی خود، گلزنی کرد. تیم در ادامه با نتیجه 3-1 پیروز شد و اورمارس گفت که این گل برای اعتماد به نفس او خوب بود. دیک ادووکات، مدیر هلند، از عملکرد اولین بازیکن تعریف کرد. در آوریل 1993، اورمارس پس از اینکه دس واکر روی او خطا کرد، یک پنالتی را برای تیم ملی در مقابل انگلیس دریافت کرد. پیتر ون ووسن ضربه پنالتی را به گل تبدیل کرد تا هلندی که پس از 24 دقیقه با نتیجه 2-0 عقب افتاده بود، یک بازگشت کامل انجام دهد.

تیم ملی هلند در نوامبر 1993 به جام جهانی 1994 راه یافت. ادووکات اورمارس را برای مسابقات انتخاب کرد و او در تمام پنج مسابقه هلند حضور داشت. او در مقابل ایرلند در مرحله یک هشتم نهایی، دنیس برکمپ را برای گلزنی آماده کرد. هلند در مرحله یک چهارم نهایی مقابل برزیل حذف شد. ادووکات اورمارس را به عنوان یک مهاجم اضافی به کار گرفت، اما در بیشتر بازی او به عنوان یکی از پنج نفر در خط میانی بازی کرد. عملکرد اورمارس در این رقابت‌ها باعث شد تا او به عنوان بهترین بازیکن جوان جام جهانی 1994 انتخاب شود.

در اکتبر 1995، او در مقدماتی یورو 1996 خارج از خانه مقابل مالت هت تریک کرد. اورمارس در یورو 96 شرکت نکرد زیرا در حال بهبودی از آسیب دیدگی رباط زانو بود. این بازیکن برای بازی مقدماتی جام جهانی 1998 مقابل ولز در نوامبر 1996 به میادین بین المللی بازگشت. او معتقد بود که بهترین موقعیتش برای تیم ملی در خط حمله است، اما گاس هیدینک می‌خواست که او به عنوان یک وینگر باقی بماند.

اورمارس در لیست تیم برای جام جهانی 1998 فرانسه انتخاب شد. قبل از شروع مسابقات، او در بازی دوستانه مقابل پاراگوئه دو گل به ثمر رساند. او در برد 5-0 مقابل کره جنوبی در مرحله گروهی گلزنی کرد. هنگام تمرین قبل از بازی یک چهارم نهایی مقابل آرژانتین، او دچار مصدومیت شد که ظاهراً او را از رقابت خارج کرد. او در اواخر بازی به عنوان بازیکن تعویضی ظاهر شد، اما مصدومیتش را تشدید کرد. او متعاقباً مجبور شد تا تمام نیمه نهایی مقابل برزیل را در کنار زمین سپری کند که هلند در ضربات پنالتی شکست خورد.

اورمارس قبل از یورو 2000 با درد عضله ران دچار یک شکست جزئی شد. با این حال، او تمرینات خود را از سر گرفت و برای بازی افتتاحیه هلند مقابل جمهوری چک آماده اعلام شد، جایی که او از روی نیمکت بازی را شروع کرد. در یک چهارم نهایی، او دو گل در برد 6-1 تیم مقابل یوگسلاوی به ثمر رساند. هلند در مرحله نیمه نهایی در ضربات پنالتی مغلوب ایتالیا شد.

اورمارس در 8 بازی از 10 بازی مقدماتی تیم ملی در جام جهانی 2002 بازی کرد، اما آنها ناموفق بودند و نتوانستند به مسابقات راه پیدا کنند. پس از یک سال غیبت از فوتبال ملی به دلیل مصدومیت، اورمارس برای بازی دوستانه مقابل پرتغال در آوریل 2003 به تیم هلند فراخوانده شد. دو ماه بعد، او به عنوان یار تعویضی مقابل بلاروس در مقدماتی یورو 2004 وارد زمین شد و گل ابتدایی بازی را به ثمر رساند. او برای مسابقاتی که در پرتغال برگزار شد انتخاب شد و ادووکات به او توصیه کرد که بیش از یک بار در روز تمرین نکند تا بدنش در برابر سوختگی مقاومت کند. اورمارس در یورو 2004 تنها سه بازی را شروع کرد، آخرین بازی او شکست هلند مقابل پرتغال در نیمه نهایی بود. در مجموع او در 86 بازی برای تیم ملی هلند به میدان رفت و 17 گل به ثمر رساند.

حرفه پس از فوتبال

در فوریه 2005، اورمارس سهامدار Go Ahead Eagles شد. دو ماه بعد برای رسیدگی به مسائل فنی به هیات نظارت باشگاه پیوست. هانس دی وروم، رئیس Go Ahead Eagles، گفت که از ورود اورمارس "بیش از حد راضی" است و افزود: "هیئت مدیره به فردی با سابقه فوتبالی خوب نیاز دارد."

در سال 2011، اورمارس به مدت یک روز در هفته به عنوان مربی جوانان آژاکس مشغول به کار شد. در پایان فصل 2011/12، اورمارس پست خود را در Go Ahead Eagles ترک کرد. او گفت: "من هفت سال است که به صورت داوطلبانه در باشگاه فعالیت می‌کنم. این دوران بزرگی در زندگی من است." اورمارس در جولای 2012 مدیر فوتبال آژاکس شد. او در 6 فوریه 2022 پس از اعتراف به ارسال یک سری پیام های نامناسب به همکاران زن از سمت خود در آژاکس استعفا داد. از جمله اینکه حداقل برای یکی از کارمندانش عکس هایی از اندام تناسلی‌اش فرستاده بود.

در 21 مارس 2022 او به عنوان مدیر فوتبال رویال آنتورپ معرفی شد و باعث شد چهار اسپانسر در همان هفته از باشگاه خارج شوند.

زندگی شخصی

اورمارس در می 2013 با شریک طولانی مدت خود شانتال ون وونسل ازدواج کرد. قبل از عروسی، این زوج دو پسر به نام های فرنکی و نیک داشتند که هر دو فوتبالیست هستند. او یکی از مالکان یک رستوران در ایپه، در استان گلدرلند، جایی که در آن زندگی می‌کند، است. کسب و کار خانوادگی، Overmars Vastgoed bv، در دهه 1990 تاسیس شد و به سرمایه گذاری خود در میان چیزهای دیگر، در ساختمان های تجاری و مسکونی ادامه می دهد. او به همراه پدرش بن و برادرش ادوین، یک سرویس ترمیم خودرو به نام Overmars Classic Cars را نیز اداره می‌کند. در سال 2002، اورمارس برای اولین بار در فهرست 500 ثروتمند هلندی با رتبه 441 ظاهر شد. در دسامبر 2022، اورمارس پس از تحمل یک "سکته مغزی خفیف" در بیمارستان بستری شد. در حقیقت، بعداً مشخص شد که او دچار ایست قلبی شده است و برای بهبودی به یک سال زمان نیاز دارد زیرا قلب او در حال حاضر تنها قادر به پمپاژ خون با کارایی 30 درصد است.