ری پارلر

ریموند پارلور متولد 7 مارچ 1973

آرسنال

شهرت پارلور به خاطر دوران حضورش در آرسنال است، جایی که پانزده سال در آنجا بازی کرد. او در سال 1989 به عنوان کارآموز به باشگاه پیوست و اولین بازی خود را برای توپچی‌ها در برابر لیورپول در 29 ژانویه 1992 انجام داد و در شکست 2-0 یک خطای پنالتی مرتکب شد.

او در فصل 1994/95، زمانی که در شکست آرسنال در فینال جام برندگان جام اروپا مقابل رئال ساراگوسا شرکت کرد (که در پیروزی 1-0 توپچی ها مقابل پارما در فصل 1993/94 یک جایگزین استفاده نشده بود) به شهرت رسید. پس از ورود آرسن ونگر به عنوان سرمربی آرسنال در سال 1996، او بازیکن ثابتی در جناح راست یا هافبک مرکزی شد. در فصل 1997/98 آرسنال موفق به کسب دوگانه شد و پارلور نقش مهمی در موفقیت باشگاهش داشت: او در فینال جام حذفی مقابل نیوکاسل بازیکن برتر زمین بود و گل دوم را به نیکلاس آنلکا پاس داد.

موفقیت فزاینده او در پیراهن توپچی‌ها نتوانست جایگاه او را در ترکیب تیم ملی انگلیس در جام جهانی 1998 تضمین کند. گلن هادل، دارن اندرتون از تاتنهام را به او ترجیح داد. در مارچ 2000، او در برد 4-2 خارج از خانه مقابل وردربرمن (در مجموع 6-2) در مرحله یک چهارم نهایی جام یوفا هت تریک کرد. او تنها بازیکن آرسنال بود که در ضربات پنالتی شکست این تیم مقابل گالاتاسرای در فینال جام یوفا 2000، موفق به گلزنی شد.

هفت ماه بعد، او یک هت تریک دیگر در پیروزی 5-0 مقابل نیوکاسل در هایبری انجام داد. در آوریل 2001 او یک گل 30 یاردی را به ثمر رساند که آرسنال 2-1 والنسیا را در بازی رفت یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا شکست داد. در سال 2002، سال دیگری که در آن آرسنال دوگانه را به دست آورد، او در پیروزی 2-0 توپچی‌ها در فینال جام حذفی مقابل چلسی، دروازه حریف را باز کرد و تیمش را با یک ضربه 30 یاردی پیش انداخت.

در نوامبر 2003، او تیمش را به پیروزی 5-1 مقابل اینترمیلان در سن سیرو هدایت کرد. در مجموع، پارلور 466 بازی برای توپچی‌ها انجام داد و 32 گل در تمام رقابت‌ها به ثمر رساند. رزومه او با این باشگاه شامل سه عنوان لیگ برتر، چهار جام حذفی، یک جام اتحادیه و یک جام برندگان جام اروپا است.

از آپریل 2020، رکورد 333 بازی او در لیگ برتر برای آرسنال توسط هیچ بازیکن دیگری در تاریخ باشگاه پیشی نگرفته است. با این حال، حتی در اوج موفقیت خود، کمتر مورد تحسین روزنامه نگاران فوتبالی نسبت به چند تن از همدوره هایش در آرسنال قرار گرفت و بیشتر وقت خود را در این باشگاه در سایه پاتریک ویرا سپری کرد. بسیاری از هواداران آرسنال معتقدند که او یکی از دست کم گرفته شده ترین بازیکنان نسل خود بوده است.

میدلزبورو

در ژوئیه 2004، پارلور به صورت رایگان به میدلزبورو پیوست و قراردادی سه ساله امضا کرد. او در دو سال و نیم 60 بازی برای بورو انجام داد و در شکست 4-0 آنها مقابل سویا در فینال جام یوفا 2006، یک بازیکن تعویضی بدون استفاده بود. در اکتبر 2005، او به مدت دو ماه به دلیل جراحی غضروف زانو از میادین خارج شد. او در 25 ژانویه 2007 بازیکن آزاد شد و به تمرینات آرسنال بازگشت.

هال سیتی

در 9 فوریه 2007، هال سیتی تا پایان فصل 2006/07 با پارلور قرارداد امضا کرد، به این امید که تجربه او به آنها کمک کند تا از سقوط اجتناب کنند. با تضمین جایگاه آنها در چمپیونشیپ، در 1 ژوئن تایید شد که باشگاه پارلور را برای فصل بعد حفظ نخواهد کرد.

ومبلی

در ژوئن 2012، پارلور یکی از چندین فوتبالیست بازنشسته بود که توسط ومبلی نیمه حرفه‌ای برای کمک به آنها در جام حذفی فصل آینده استخدام شد. کلودیو کانیگیا، گرام لو ساکس، مارتین کیون و برایان مک براید، هموطنان او به عنوان بازیکن به او ملحق شدند، دیوید سیمن به عنوان مربی دروازه‌بان‌ها و تری ونبلز، سرمربی سابق انگلیس، به عنوان مشاور فنی باشگاه مشغول به کار شدند.

حرفه بین المللی

پارلور اولین بازی خود را برای تیم زیر 21 سال انگلیس در 12 می 1992 انجام داد. او بخشی از تیم‌هایی بود که در تورنمنت تولون در سال‌های 1992 و 1994 شرکت کردند، انگلستان در نهایت در سال 1994 با بازی پارلور در فینال مقابل پرتغال قهرمان مسابقات شد. پارلور جایزه Prix Spécial را به خاطر عملکردش در این مسابقات برنده شد. او اولین بازی خود را برای تیم بزرگسالان به عنوان بازیکن تعویضی در مسابقات مقدماتی یورو 2000 مقابل لهستان در 27 مارچ 1999 انجام داد.

او در مجموع ده بازی ملی برای انگلیس انجام داد، بدون اینکه هیچ گلی به ثمر برساند. او در هیچ یک از جام‌های معتبر حضور نداشت، آسیب دیدگی زانو او را مجبور کرد از ترکیب انگلیس برای یورو 2000 کنار بکشد. آخرین بازی او در یک بازی دوستانه مقابل ایتالیا در 15 نوامبر 2000 انجام شد. او در سال 2001 چندین بار توسط سرمربی جدید اسون گوران اریکسون به تیم دعوت شد، اما هرگز به زمین فرستاده نشد.