لیلا هاربرت

داستان زندگی من

من یکی از دو دختری بودم که به مدت سه فصل در Hale End با پسرها فوتبال تمرین کردم و این تجربه ای است که به خوبی من را به عنوان یک بازیکن شکل داده است، به خصوص وقتی صحبت از رقابت به میان می آید. وقتی به تیمی ملحق می‌شوید که معمولاً شامل دختران نمی‌شود، باید اجازه دهید فوتبال حرف شما را بزند. در آن سن همیشه کار آسانی نیست، اما وقتی پسرها دیدند ما می توانیم بازی کنیم، ما را پذیرفتند. بنابراین قشنگ بود که آنها را کنار زمین میدیدم

وقتی برای اولین بار با تیم اصلی تمرین کردم، سورئال بود. من رویای آن لحظه را می دیدم، با تماشای این بازیکنان بزرگ شده بودم و اکنون در تمرین با آنها رقابت می کردم! این به ویژه در مورد کیم لیتل، که یک بازیکن بود، صادق است. او تاثیر زیادی بر من که به عنوان یک هافبک مرکزی پرورش می یافتم داشت، هر روز در کنار او تمرین می کنم و جزئیات کارش را تماشا می کنم که باورنکردنی است.

من یک نوجوان ۱۵ ساله بسیار عصبی بودم، اما همه بسیار استقبال کردند.
قبلاً با یوناس ملاقاتی داشتم، اما وقتی به زمین تمرین رسیدم واقعاً انگار به خانه  رسیده ام.
 

پس از اضافه شدن به تیم اصلی، متوجه شدم که سخت کوشی ام نتیجه داده است اما این تازه شروع کار بود. من فقط روی فوتبال تمرکز کرده ام. همان هدبندی را که از ۹ سالگی بر سر می بستم، می زنم و به لطف بازیکنان و کادرفنی، در این محیط بیشتر و بیشتر احساس اعتماد به نفس می کنم.

سفر به آمریکا یک سفر شگفت انگیز با دختران بود. کیتی رید، ویو لیا و فریا از ۱۳ سالگی اینجا بوده و میشل آجیمانگ همیشه در آرسنال بوده است! مسیر رسیدن از آکادمی به تیم اصلی احتمالاً اکنون نسبت به همیشه واضح تر است. بسیاری از ما به تیم راه پیدا کردیم.

اولین بازی من برای آرسنال در تور استرالیا پایانی عالی برای فصل بود. حمایت باورنکردنی بود. این نشان می دهد که آرسنال چقدر اهمیت جهانی دارد. من قبلاً این جو را احساس کرده بودم، وقتی در نیمه نهایی لیگ قهرمانان ۲۰۲۳ روی نیمکت نشستم. نگاه کردن به سکوهای پر ازدحام و احساس اینکه فوتبال ما چقدر پیشرفت کرده شگفت انگیز بود.

خیلی خوب است که باشگاه در طول اردوهای برون مرزی از ما حمایت می کند، زیرا برنامه هایمان اغلب با هم تداخل دارند. من اخیراً در مسابقات یورو زیر ۱۷ سال، کاپیتان انگلیس بودم و این افتخار آفرین ترین لحظه من به عنوان یک فوتبالیست بود. ما دوم شدیم، یعنی در ماه اکتبر به جام جهانی صعود کردیم. کاپیتان بودن کشورم مسئولیت بزرگی است، اما من آن را می پذیرم.

در نهایت هدف من تبدیل شدن به بازیکن تیم اصلی در آرسنال است، اما وقتی ۱۷ ساله هستید این یک شبه اتفاق نمی افتد! در این فصل سعی می کنم در تمرینات با تیم اصلی مهارت های فیزیکی و فنی خود را ارتقا دهم. امیدوارم وقتی ۱۸ ساله شدم بتوانم به صورت قرضی برای کسب تجربه و زمان بازی بیشتر به میدان بروم و زمانی که برگردم برای بازی آماده باشم.