میکل آرتتا از پنج سال مربیگری‌اش در آرسنال می‌گوید

در آستانه بازی روز شنبه مقابل کریستال پالاس در لیگ برتر، میکل آرتتا پنج سال حضورش روی نیمکت مربیگری آرسنال را جشن می‌گیرد. فرصتی بود تا با او کمی گپ بزنیم.

• نگاه به امروز، برنامه برای فردا:

آرتتا در کنفرانس خبری پیش از مسابقه، با اشاره به اینکه دنیای مربیگری خیلی سریع می‌گذرد، گفت: "به نظرم توی این کار باید زندگی رو تو لحظه حال سپری کنی، ولی خب نباید از برنامه ریزی برای آینده هم غافل شد. من ریز به ریز مسائل رو بررسی می‌کنم، حواسم به روند کارها هست و سعی می‌کنم با تحلیل دقیق‌تر تصمیم‌های بهتری بگیرم."

• از وسواس تاکتیکی تا توجه به جنبه‌های دیگر:

وقتی از آرتتا پرسیدند که چطور ذهنش از روز اولی که با چالش‌های بزرگی کارش رو شروع کرد تا حالا تغییر کرده، جواب داد: "اول کار که اومدم، خیلی خیلی روی مسائل تاکتیکی متمرکز بودم. یه جورایی وسواس داشتم."

• کرونا و تغییر اولویت‌ها:

آرتتا در ادامه حرف‌هایش گفت: "ولی خیلی زود، دو سه ماه بعد از اینکه کار رو شروع کردم، فهمیدم که تاکتیک تنها چیزی نیست که باید بهش فکر کرد. ما با کووید تو خونه هامون نشسته بودیم و مجبور شدیم جور دیگه‌ای به فکر باشگاه و بازیکنا باشیم. جنبه‌های روحی و جسمی اون موقع خیلی اهمیت داشت."

• انعطاف پذیری؛ وظیفه اصلی یک مربی:

آرتتا حرف‌هایش را اینطور به پایان رساند: "به نظرم یه تیم همیشه یه سری نیازهای خاص داره، اما این نیازها بسته به شرایط، بازی‌های مختلف یا حتی شرایط روحی و روانی تیم تغییر می‌کنن. یه مربی باید بتونه خودش رو با این تغییرات وفق بده و اولویت‌ها رو درست تشخیص بده تا به تیمش بیشترین کمک رو برسونه."