هرآنچه باید درباره اتلتیکو مادرید بدانید

یکی دیگر از بزرگ‌ترین نام‌های فوتبال اروپا، روز سه‌شنبه در چارچوب رقابت‌های لیگ قهرمانان اروپا به ورزشگاه امارات می‌آید؛ جایی که اتلتیکو مادرید مهمان توپچی‌ها در لندن خواهد بود.

این دیدار تنها سومین تقابل رسمی بین دو تیمی است که هر دو با پیراهن‌های قرمز و سفید شناخته می‌شوند. دیه‌گو سیمئونه، سرمربی افسانه‌ای اتلتیکو، امیدوار است بالاخره بتواند جام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را به فهرست افتخارات باشگاهش اضافه کند؛ افتخاری که تاکنون سه بار در فینال از دستانش گریخته است.

در ادامه، نگاهی داریم به تاریخ باشگاه، ستاره‌های فعلی و وضعیت کنونی اتلتیکو مادرید در این فصل:

تاریخچه

اتلتیکو مادرید در سال ۱۹۰۳ توسط گروهی از هواداران باشگاه اتلتیک بیلبائو که در پایتخت اسپانیا زندگی می‌کردند، تأسیس شد. در ابتدا، این تیم به‌عنوان تیم دوم بیلبائو فعالیت می‌کرد، اما در سال ۱۹۲۱ از آن جدا شد و خیلی زود موفقیت‌های خود را آغاز کرد؛ از جمله سه قهرمانی در لیگ منطقه‌ای مادرید.

آن‌ها از جمله اعضای بنیان‌گذار لالیگا در سال ۱۹۲۹ بودند. پس از جنگ داخلی اسپانیا، با باشگاهی به نام Aviación Nacional (وابسته به نیروی هوایی و مستقر در ساراگوسا) ادغام شدند تا از ورشکستگی نجات پیدا کنند.

اولین قهرمانی لالیگا در سال ۱۹۴۰ به دست آمد و در سال بعد تکرار شد. سپس در سال‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۵۱ دوباره قهرمان شدند. نخستین افتخار اروپایی باشگاه نیز در سال ۱۹۶۲ رقم خورد، زمانی که با شکست فیورنتینا فاتح جام در جام اروپا شدند.

در دهه ۱۹۷۰ سه قهرمانی دیگر در لالیگا به دست آمد، اما در فینال جام باشگاه‌های اروپا ۱۹۷۴ مقابل بایرن مونیخ شکست خوردند؛ دیداری که با گل دقیقه پایانی بایرن به تساوی کشیده شد و در بازی تکراری، بایرن پیروز شد.

در دهه ۹۰، اتلتیکو تا مرز سقوط پیش رفت، اما با حضور رادومیر آنتیچ در سال ۱۹۹۵، دگرگون شد و در همان فصل موفق شد دوگانه تاریخی (لالیگا و کوپا دل‌ری) را به دست آورد. با این حال، موفقیت‌ها پایدار نبود و در سال ۲۰۰۰ به دسته دوم سقوط کردند، ولی دو سال بعد به لالیگا بازگشتند.

در سال ۲۰۱۰ با شکست فولام، قهرمان لیگ اروپا شدند، اما نقطه عطف بزرگ باشگاه یک سال بعد رقم خورد؛ دیه‌گو سیمئونه به عنوان سرمربی منصوب شد و عصر طلایی جدیدی را آغاز کرد.

ورزشگاه

اتلتیکو مادرید از سال ۲۰۱۷ بازی‌های خانگی خود را در ورزشگاه مدرن واندا متروپولیتانو با ظرفیت ۷۰٬۶۹۲ نفر برگزار می‌کند.

در محل فعلی این ورزشگاه، در سال ۱۹۹۴ یک استادیوم ۲۰ هزار نفری ساخته شده بود که بخشی از تلاش شهر مادرید برای میزبانی مسابقات جهانی دوومیدانی ۱۹۹۷ محسوب می‌شد. پس از ناکامی مادرید در کسب میزبانی چندین دوره بازی‌های المپیک، این مکان در اختیار اتلتیکو قرار گرفت تا از ورزشگاه قدیمی خود، ویسنته کالدرون (خانه باشگاه از سال ۱۹۶۶)، نقل مکان کند.

با تخریب ورزشگاه دوومیدانی، سازه‌ای کاملاً جدید و مدرن ساخته شد که در مدت کوتاهی به یکی از بهترین ورزشگاه‌های اروپا تبدیل گردید. متروپولیتانو در فینال لیگ قهرمانان ۲۰۱۹ میزبان دیدار لیورپول و تاتنهام بود و قرار است دوباره در سال ۲۰۲۷ نیز میزبانی فینال این رقابت‌ها را بر عهده داشته باشد. همچنین احتمال دارد یکی از ورزشگاه‌های میزبان جام جهانی ۲۰۳۰ باشد.

سرمربی

دیه‌گو سیمئونه یکی از اعضای تیم تاریخی اتلتیکو مادرید در فصل ۱۹۹۶/۹۵ بود که موفق شد دوگانه لالیگا و کوپا دل‌ری را فتح کند. او در دوران بازیگری‌اش با تیم‌های اینتر میلان و لاتزیو نیز به موفقیت رسید و برای تیم ملی آرژانتین ۱۰۸ بازی انجام داد و دو بار قهرمان کوپا آمریکا شد.

سیمئونه دوران مربیگری‌اش را در سال ۲۰۰۶ آغاز کرد و با تیم‌های استودیانتس و ریور پلاته در کشورش قهرمان شد. در سال ۲۰۱۱ به مادرید بازگشت و هدایت اتلتیکو را بر عهده گرفت.

در همان فصل نخست، او تیم را به دومین قهرمانی در لیگ اروپا رساند و در فصل دوم، موفق به کسب سوپرجام اروپا و کوپا دل‌ری شد. در فصل بعد، شاهکار بزرگ‌تری رقم خورد؛ اتلتیکو در بازی پایانی فصل برابر بارسلونا به تساوی رسید و در نتیجه، با اختلافی اندک قهرمان لالیگا شد — نخستین قهرمانی لیگ این تیم از زمان بازیگری خود سیمئونه.

چند هفته بعد، در فینال لیگ قهرمانان اروپا برابر رئال مادرید، اتلتیکو تا آستانه قهرمانی پیش رفت، اما گل تساوی رئال در وقت‌های تلف‌شده، بازی را به وقت اضافه کشاند و نهایتاً رئال ۴-۱ پیروز شد. دو سال بعد نیز همین رقیب همشهری، در فینال دیگر لیگ قهرمانان، این بار در ضربات پنالتی مانع قهرمانی آن‌ها شد.

در سال ۲۰۱۸، اتلتیکو با هدایت او بار دیگر قهرمان لیگ اروپا شد و آخرین جام بزرگ خود را در سال ۲۰۲۱ کسب کرد؛ جایی که با شکستن سلطه همیشگی بارسلونا و رئال مادرید، برای یازدهمین بار قهرمان لالیگا شد.

فصل گذشته

اتلتیکو مادرید فصل گذشته را بسیار قدرتمند آغاز کرد و با ثبت ۱۴ پیروزی پیاپی در تمامی رقابت‌ها – رکوردی تاریخی برای باشگاه – در ماه ژانویه به صدر جدول رسید. اما تنها سه پیروزی در ۱۰ بازی بعدی لیگ باعث شد از کورس قهرمانی عقب بمانند و در نهایت ۱۲ امتیاز کمتر از بارسلونا (قهرمان) و ۸ امتیاز کمتر از رئال مادرید فصل را به پایان برسانند.

در کوپا دل‌ری نیز در مرحله نیمه‌نهایی با مجموع ۵-۴ مقابل بارسلونا حذف شدند. در لیگ قهرمانان، در مرحله گروهی با پیروزی چشمگیر برابر پاری‌سن‌ژرمن (که بعدها قهرمان شد) در زمین حریف، نمایش خوبی داشتند، اما در مرحله یک‌هشتم نهایی بار دیگر مقابل رئال مادرید شکست خوردند — این بار در ضربات پنالتی — و از صعود بازماندند.

در پایان فصل، در جام جهانی باشگاه‌ها شرکت کردند، اما با شکست ۴-۰ مقابل پاری‌سن‌ژرمن از صعود به مراحل بعدی بازماندند؛ هرچند پیش از آن موفق شده بودند سیاتل ساوندرز و بوتافوگو را شکست دهند.

ترکیب تیم

ستاره فرانسوی و با‌تجربه آنتوان گریزمان همچنان یکی از مهره‌های کلیدی تیم است. او ماه گذشته با ثبت دویستمین گل خود برای اتلتیکو مادرید، جایگاهش را به عنوان بهترین گل‌زن تاریخ باشگاه مستحکم‌تر کرد.

با این حال، در فصل گذشته بخش عمده گل‌های تیم توسط دو مهاجم سابق لیگ برتر انگلیس به ثمر رسید:

خولیان آلوارز (بازیکن سابق منچسترسیتی)
الکساندر سورلوث (بازیکن سابق کریستال پالاس)

همچنین هافبک انگلیسی کانر گالاگر نیز یکی از چهره‌های آشنا برای هواداران لیگ برتر است.

کاپیتان تیم، کوکه، تمام دوران حرفه‌ای ۱۶ ساله خود را در اتلتیکو گذرانده و در تمامی سال‌های دوران سیمئونه حضور داشته است. مدافع اروگوئه‌ای خوسه ماریا خیمنز نیز بیش از ۳۵۰ بازی برای باشگاه انجام داده و دروازه‌بان اسلواک یان اوبلاک بیش از یک دهه است که سنگربان ثابت تیم است.

وینگر اسپانیایی الکس بائِنا و مدافع رابین لو نرماند از اعضای تیم ملی اسپانیا در قهرمانی یورو ۲۰۲۴ بودند، در حالی که ناوئل مولینا در قهرمانی جام جهانی ۲۰۲۲ با آرژانتین نقش داشت.

همچنین جیولیانو سیمئونه، مهاجم جوان و پسر سرمربی تیم، یکی از ملی‌پوشان فعلی آرژانتین به شمار می‌رود.

فصل جاری

در تابستان گذشته، اتلتیکو مادرید تغییرات گسترده‌ای در ترکیب خود ایجاد کرد. بازیکنان باسابقه‌ای همچون سزار آزپیلیکوئتا، اکسل ویتسل، آنخل کورئا، سائول نیگز، رودریگو دی‌پائول و توماس لمار از تیم جدا شدند تا سیمئونه فرصت بازسازی و جوان‌سازی تیمش را داشته باشد.

در مقابل، چند چهره شاخص و گران‌قیمت به تیم پیوستند:

الکس بائِنا (هافبک اسپانیایی)
جانی کاردوسو (هافبک ملی‌پوش آمریکایی)
تیاگو آلمادا (پلی‌میکر آرژانتینی)
جاکومو راسپادوری (برنده یورو ۲۰۲۰ با ایتالیا)
دیوید هانکو (مدافع اهل اسلواکی)
همچنین نیکو گونزالس از یوونتوس به صورت قرضی به مادرید آمد.

در آغاز فصل، هماهنگی این بازیکنان جدید با ساختار تیمی سیمئونه به زمان نیاز داشت و اتلتیکو در پنج بازی نخست خود در لالیگا تنها یک پیروزی کسب کرد. اما اوضاع به سرعت تغییر کرد:
با درخشش جولیان آلوارز که هت‌تریک کرد، اتلتیکو ۳-۲ رایو وایه‌کانو را شکست داد، و پس از آن با پیروزی ۵-۲ مقابل رئال مادرید یک نتیجه تاریخی رقم زد — اولین باری در ۷۵ سال گذشته که اتلتیکو پنج گل به رقیب همشهری‌اش زد. آلوارز در آن دیدار نیز دو گل به ثمر رساند.

در دیدار اخیر برابر اوساسونا، گل تیاگو آلمادا پیروزی ۱-۰ را رقم زد و این بازی مصادف بود با ۷۵۰مین حضور دیه‌گو سیمئونه روی نیمکت اتلتیکو مادرید. این پیروزی آن‌ها را به رتبه چهارم جدول رساند، هرچند هنوز ۸ امتیاز با صدرنشین فاصله دارند.

اتلتیکو فصل لیگ قهرمانان را با شکستی پرهیجان آغاز کرد؛ در آنفیلد مقابل لیورپول با نتیجه ۳-۲ مغلوب شدند. در آن بازی، پس از اینکه تنها در شش دقیقه ابتدایی ۲ گل دریافت کردند، توانستند بازی را مساوی کنند، اما در وقت‌های تلف‌شده، ویرجیل فن‌دایک گل برتری را برای لیورپول زد.

آن‌ها در بازی دوم، واکنشی قدرتمند نشان دادند و با پیروزی ۵-۱ مقابل اینتراخت فرانکفورت به میدان بازگشتند؛ دیداری که در آن آنتوان گریزمان دویستمین گل خود برای باشگاه را به ثمر رساند.

دیدارهای پیشین با آرسنال

تنها تقابل رسمی پیشین میان آرسنال و اتلتیکو مادرید به نیمه‌نهایی لیگ اروپا در فصل ۲۰۱۷/۱۸ بازمی‌گردد. در بازی رفت در ورزشگاه امارات، شرایط برای توپچی‌ها امیدوارکننده به نظر می‌رسید؛ زیرا تنها ۱۰ دقیقه پس از شروع بازی، شیمه ورسالیکو از اتلتیکو اخراج شد و الکساندر لاکازت آرسنال را پیش انداخت. اما هشت دقیقه مانده به پایان، آنتوان گریزمان گل تساوی را زد تا همه‌چیز به بازی برگشت در اسپانیا موکول شود.

در بازی برگشت در واندا متروپولیتانو، دیه‌گو کاستا در اواخر نیمه نخست گل زد و همان تک‌گل برای صعود اتلتیکو کافی بود تا آخرین امید آرسن ونگر برای پایان دورانش با اولین جام اروپایی از بین برود.

اتلتیکو در ادامه با پیروزی ۳-۰ برابر مارسی در فینال، قهرمان لیگ اروپا شد؛ گریزمان در آن دیدار دو بار گلزنی کرد.