چک: چگونه یک دروازه‌بان شدم

این ملی‌پوش جمهوری چک وقتی که فوتبال بازی کردن را در دوران کودکی آغاز کرد یک هافبک بود، اما باید در زمان غیاب دروازه‌بان اصلی در دروازه انجام وظیفه می‌کرد.

 

عملکرد خوب او به‌عنوان گلر باعث شد تا به تناوب در دروازه و میانه‌ی میدان بایستد، تا این‌که آن مصدومیت برایش پیش آمد.

 

او در گفت‌وگوبا مجله‌ی آرسنال گفت: «هرگز فکر نمی‌کردم که یک دروازه‌بان شوم. در هاکی روی یخ دروازه‌بان بودم ولی وقتی فوتبال را شروع کردم هافبک یا وینگ چپ می‌ایستادم.»

 

«در آخر جلسات تمرینی وقتی که یک بازی آزاد بدون دروازه‌بان داشتیم معمولا آخرین بازیکن زمین به دروازه می‌رفت اما بعضی اوقات هم من می‌رفتم چون می‌خواستم تفاوت بین یک دروازه‌ی بزرگ و دروازه‌ی کوچک هاکی را ببینم.»

 

«سرمربی چندبار مرا دید و یک روز دروازه‌بان ما برای بازی نیامد. دروازه‌بانی نداشتیم و کسی نبود که او را در آن‌جا بازی دهیم و هیچ‌کس هم خودش مایل به این‌کار نبود. او به من اشاره کرد و گفت: "چند بار تو را در دروازه دیدم و خوب کار کردی، امتحان کن." » 

 

«گفتم یک بازی هم این کار را می‌کنم و بازی خوبی داشتیم. روز بعد وقتی سر تمرین آمدم مربی دروازه‌بان‌ها مرا به کناری کشید و گقت بهتر است پیش او بمانم.»

 

«سرمربی آن زمان به این حرف گوش نکرد و من تا یک سال بسته به حریف مقابل در دروازه یا میانه میدان بازی می‌کردم.»

 

«بعد وقتی 10 سالم شد پایم بدجوری شکست و بهبودم هم طول کشید، نمی‌توانستم بدوم و برای مدت زیادی درد داشتم.»

 

«وقتی در دروازه باشی می‌توانی بنشینی‌، دراز بکشی، توپ بگیری و در عین حال کار و تمرین کنی. این لحظه بزرگ‌ترین تغییر را در زندگی من ایجاد کرد چون از ان زمان مقدر شد که در دروازه بایستم.»