قطره قطره ی خونم را گذاشته ام

یک باخت دیگر برای آرسن ونگر و شاگردانش و یک بار دیگر موج انتقادات به تیمی که بار دیگر فرصت خود برای صدر نشینی جزیره را از دست داد تا وبلاگ های آرسنالی هم 34 دلیل برای سال هفتم بی جامی بشمارند!!

آرسن جانش را سرمایه ی تیمش برای قهرمانی کرده و مطمئنا" شنبه برای اولین شکستش در خانه رو در روی تاتنهام نایستاده بود. «احساسات چندگانه ای داریم؛ البته که یک ناامیدی بزرگ از شیوه ای که باختیم نصیبمان شد چون هیچ دلیل عقلانی برای شکست در چنین بازی بزرگی پیدا نمی کنیم، این که با دو گل پیش باشیم و چطور آن گل ها را دریافت کنیم.»

«باخت مان به این خاطر بود که شاید کمی در تمرکز در بازی دچار سهل انگاری شدیم. سهل انگاری ای که در بعضی بازی ها ناخودآگاه باعث می شود به شکلی که نباید دست به حرکت و جنب و جوش بزنیم.
ولی در کنار این حس مان حسی دقیق تر باز هم ناخودآگاه در حین بازی در تیم ایجاد می شود که بازی را هنوز نبرده ایم و این ما را در زمانی که باید حسابی محکم باشیم کمی عصبی می کند.»

«این ما را دچار حسرتی بزرگ می کند ولی در سوی دیگر آن نوع نتیجه در بازی چیزی نیست که ما را در پتانسیل مان دچار شک و تردید کند. شک نمی کنیم چون خارج از این بازی باید احساسی بسیار قوی در خود داشته باشیم که در حال ایفای نقشی مهم در این لیگ هستیم.»

«تنها حسم حالا این است که دو یا سه بار شانس رسیدن به صدر را داشته ایم ولی هر بار را به دلیلی از دست داده ایم. چیزی که از بازی شنبه دلگرم مان می کند این است که با عملکرد خوبی ظاهر شدیم و در حالی که همه ی بازیکنان وسط هفته خارج از باشگاه بودند(بازی های ملی) این طور ب نظر می رسید که کمی در حفظ تمرکز کامل و جمع آن بر روی بازی ضعف داشتیم که ما را از اوج تاکتیکی دور کرد.»

«خیلی خیلی می خواهم این تیم پیروز شود و برای این که مطمئن شوم آن ها برنده می شوند، دارم تک تک قطرات خونم را هم برایش می دهم. می خواهم موفق باشند چون شایسته ی آن اند. وقتی آن قدر که شنبه به برد نزدیک بودیم، می بازیم، واقعا جریحه دار می شویم.»