خوش شانس بودیم چون می خواستیم!

آرزو می کردید که آرسنال برای برگزاری این بازی به این سختی تلاش نمی کرد...
این کار ماست که برای بازی کردن تلاش کنیم و تراکم برنامه به ما خواهد گفت که کارمان را خوب انجام می دهیم یا نه. ولی به هر حال ما چهارشنبه شب(مقابل بولتون) هم به همین اندازه تلاش کرده بودیم.
درباره ی بازی...
ما در مقابل یک تیم خوب اورتون قرار گرفتیم که در بیشتر زمان بازی خظرناک تر بود و سرحال تر از ما بازی می کرد. در پایان روز باید گفت که ما دو امتیاز از دست دادیم ولی در واقع اگر به بازی نگاه کنید، یک امتیاز گرفته ایم! در بازی بیشتر به باخت نزدیک بودیم تا بردو اما امتیاز گرفتیم چون روحیه ی آن را داشتیم و به میل آن بازی می کردیم، ولی امروز بازیمان را پیدا نکردیم. من مشکلاتی تکنیکی در تیم خودمان دیدم ولی به همان اندازه هم اورتون مانع بازی ما شد. آن ها در میانه ی زمین مسلط بودند.
درباره گل تساوی بخش دیرهنگام توماس روسیچکی...
فکر می کنم گل مهمی بود چون روحیه ی تیم را تا دقایق پایانی نشان می داد. در سه دقیقه ی پایانی اورتون سه، چهار کرنر داشت و ما از محوطه ی جریمه ی خود هم خارج نمی شدیم و دیگر به یک امتیاز هم قانع بودیم ولی به خوبی ادامه دادیم و در پایان این امتیاز را حفظ کرده بودیم. این نتیجه ی نیرویی بود که در بازی گذاشته بودیم ولی به اعتقاد من کیفیتی که در بازیمان است را نتوانستیم به وجود بیاوریم. به هر حال روحیه را داشتیم ولی کمی یکنواخت بازی کردیم و اورتون هم تیمی خوب بود.
چرا آرسنال کمی یکنواخت بود...
همیشه دلایل این موارد کمی پیچیده است، مشکل فیزیکی بود یا تکنیکی؟ فکر می کنم کمی از هر دو بود و مقداری هم به اعتبار اورتونی بر می گشت که عالی بازی کرد.
درباره ی گل ها با ضربات منحرف شده...
این خبر خوب روزمان بود. امروز شانس های زیادی ایجاد نکردیم و روی همان ها هم حریفمان خود را در مقابل ضربات قرار داد ولی توپ به راهش ادامه داد. ما در آن لحظه کمی خوش شانس بودیم ولی من دوست دارم به این فکر کنم که خوش شانس بودیم چون روحیه ی آن را داشتیم و به همین خاطر هم توپ برای ما حرکت می کرد.
درباره ی آسیب دیدگی دنیلسون...
همین الان در رختکن او را دیدم، کاملا عادی راه می رفت. باید ببینیم که آیا مشکل شکستگی دنده است یا عمیق تر، در ریه هایش. هنوز نمی دانیم.
درباره ی اینکه آیا بازیکنانش را پس از حمل ی انجام شده به اتوبوس تیم ملی توگو، از مسابقات جام ملت های آفریقا فرا خواهد خواند...
نه، اگر از من بپرسید که نظرم درباره ی این اتفاق و وضعیت چیست، مطمئنا من موافق توقف مسابقات بر اثر این حوادث نیستم چون در این صورت این پاداش مردم خشمگینی خواهد بود که این حوادث را بوجود آورده اند! این یعنی هر مسابقه ای در هر زمانی قابل توقف خواهد بود.
جنبه ی دوم این است که فدراسیون جهانی باید مطمئن شود که موارد امنیتی مناسب است و برای برگزاری مسابقات به حد کافی آماده باشد. مورد سوم هم این است که چنین مواردی باید محدود به افراد و بازیکنانی شود که احساس نا امنی کرده یا می ترسند، یک تصمیم شخصی برای خودشان.
درباره ی نگرانی ها از آنگولا به عنوان کشور میزبان...
این یک کشور مشکل دار است چون درگیر ناآرامی های سیاسی است. درگیری های سرکشانه ای در برابر دولت وجود دارد و این یعنی می تواند خطری وجود داشته باشد. من درست نمی دانم که چه اتفاقی افتاده ولی این عجیب است که یک تیم ورزشی از کنگو به آنگولا برود، آن هم در حالی که می دانند که آشوب هایی در مرز آنگولا با کنگو وجود دارد!
من درباره ی مسائل امنیتی چیز زیادی نمی دانم و اینکه چرا آنگولا انتخاب شده. حتما فکر می کرده اند که مسابقات در امنیت خواهد بود. در صورت رسیدگی کامل به مسائل امنیتی، مسابقات باید ادامه پیدا کند و البته کنترل ها باید استمرار یابد.