قدم در دنیای حقیقت, این بار قهرمانی!

در شماره ی روز شنبه ی مجله ی "ال اکیپ" فرانسه مصاحبه ی کامل و جالبی از مرد فرانسوی آرسنال به چاپ رسید.
در این مصاحبه از اولین بخش های مورد توجه, صحبت های رئیس درباره ی پیشنهاد وسوسه انگیز مادریدی ها در تابستان و دلیل ماندن او در شمال لندن بود:"رئال باشگاه دوران کودکی من است. وقتی بچه بودم, دیدن آن مردهای سفید پوش که همه چیز را می بردند جالب بود و البته آن باشگاه من را جذب خود کرده بود. ولی من یک عهد با بازیکنان جوان تیمم داشتم و می خواستیم در این شرط برنده شویم.
تشخیص من این بود که مهم ترین چیز در کار من, آزادی است و این چیزی است که اینجا دارم.می توانستم حتی دستمزد بیشتری در رئال کسب کنم ولی حالا یک زندگی خوب در لندن کسب کرده ام! در سن من پول نکته ی حیاتی نیست.
اگر به مقصد رئال اینجا را ترک می کردم باید فلسفه ام را فیلتر می کردم.باید همه چیز را از نو سازماندهی کرده و پایه ی باشگاه را برای ساختاری جدید می ساختم.
این من را از خرید کاکا و رونالدو محروم نمی کرد ولی آن تیم فقط بر اساس بازیکنان خریده شده ساخته شده و رئال سعی در تجارت فوتبال زیبا دارد.
آن ها باید کاری که در بارسلونا با بازیکنان جوان به آن دست پیدا شده را انجام دهد :درست کردن یک فرهنگ."
ونگر همچنین از هدف امسالش برای لیگ قهرمانان گفت:"مردم می گویند که من عاشق باز های رویایی و رومانتیک هستم. این هم یک نوع جستجوی زیبایی است. شما نیاز به یک همت بلند در ابتدا دارید ولی من فقط یک قهرمان بازی زیبا نیستم, آن وقت خوشایند تر است که شما ببرید. چیزی که من از آن دفاع می کنم یک تیم صبور و جوان است که 5 یا 10 سال حفظ شود و پس از آن می توان آن ها را با فرهنگ بازی و باشگاه یکسان دید.
تیم من آماده ی بازی در فینال لیگ قهرمانان است و چرا آن را نبرد؟ امسال ما چیز بیشتری نسبت به سال قبلمان داریم و آن دارائی بیشتر, اطمینان و قدرت روحی بالایمان است.
شاید من بیشتر یک سازنده ام تا یک سرمایه گذار و در واقع یک انسان واقع گرایم. وقتی ساخت ورزشگاه امارات را دیدم به خودم گفتم: چگونه می توانیم در سطح بالایی بمانیم, با بهترین بازیکنان مقابل بهترین تیم ها بازی کنیم و در باشگاه هم تعادل مالی خوبی داشته باشیم؟
برای من تنها راه حل ساخت یک تیم جوان بود, آرام آرام, تا آن ها را تا بالاترین سطح رهبری کنم.
(خرید ها و خرج زیاد) آرمان گرایانه نیست.ماخیلی نزدیکیم که همان کار را با بازیکنانی جوان در لیگ قهرمانان شکل دهیم در حالی که توجه خاص خود به بودجه را نیز داشته و به آن احترام گذاشته ایم.بازی کردن در حالی که 150 میلیون یورو از دست داده اید برای من یک جور تقلب است."
و داستان همیشگی خریدها و این بار آلونسو و بری و چاماخ در تابستان گذشته:
"(چاماخ) از آن نوع بازیکنانی است که من دوست دارم و داشتن او عالی است ولی ما مهاجمان زیادی داریم. اما اگر رک راست بگویم, بوردو برایم درجه یک عمل نکرد. آن ها پول خیلی زیادی طلب کردند و من دوست ندارم ان مقدار بپردازم! حتی برای صحبت با چاماخ با او تماس گرفتم و به او گفتم:گوش کن, ادواردو برگشته و من نمی خواهم تو را بخرم و روی نیمکت بازیت بدهم!!
برای خرید گرت بری یا ژابی آلونسو هم تحت فشار زیادی بودم ولی اگر با آن ها قرارداد می بستم , سونگ و دیابی و دنیلسون را کشته بودم! اصول من از این خرید ها منعم می کرد. در حقیقت زمانی که در بدترین و پرفشار ترین حالت در باشگاه, در فصل گذشته قرار داشتم, بیشترین کار را برای تیم می کردم. به سهامداران گفتم که باید به این تیم اعتماد کنند و همه چیز به عقیده ی محکم من بستگی داشت.اگر طی دو سال به هیچ موفقیتی نرسم, آنوقت اشتباه من بوده است! این شرطی است که من بسته ام".
و روزهای تمام نشدنی رئیس:" رویایم فنا ناپذیر شدن نیست! یک مربی وقتی مدت زیادی در یک تیم می ماند باید به فکر رهاکردن آن کلیشه و مقام باشد و این آرزوی من است.اینکه با طول عمر زیاد امکان ترسیم هر نوع آینده پس از خودم را از بین ببرم نابخشودنی است ولی یک قهرمانی در جام باشگاه ها اعتماد ها را کسب خواهد کرد و درستی و حقانیت فلسفه ام را ثابت خواهد کرد