ایستگاه تاکتیک: اوبامیانگ به نوک پیکان خط حمله باز خواهد گشت؟

خانه
اخبار
لیگ برتر انگلستان
ایستگاه تاکتیک: اوبامیانگ به نوک پیکان خط حمله باز خواهد گشت؟

از زمان شروع فعالیت آرتتا در آرسنال گل‌های مشابهی را شاهد بوده‌ایم. گل‌هایی که گویی نحوه به‌ثمر رسیدنشان از الگویی مشابه پیروی می‌کند. اوبامیانگ از سمت چپ میدان شروع به حرکت می‌کند و در آخرین لحظه نزدیک به محوطه جریمه حریف صاحب توپ می‌شود، و این شیوه ای است که آرتتا برای استفاده از ماشین گل‌زنی خود استفاده می کند و توانسته است در برابر فولام، منچسترسیتی و لیورپول آن‌را به نمایش بگذارد.

اما سوال این است که آیا حضور اوبا در سمت چپ باعث کاهش پتانسیل‌های وی می شود؟ با قرار گرفتن اوبا در این پست یک مهاجم مرکزی به نام انکتیا یا لاکازت در ترکیب وجود خواهد داشت و پرس‌های مرکز تا زمان حضور اوبا در سمت چپ توسط آنها انجام خواهد شد. کاری که گاهی اوقات هافبک‌های تیم هم در آن مشارکت می‌کنند.

اما حضور اوبا در مرکز خط حمله برابر شفیلد به ما نشان داد که حضور دو بازیکن دیگر در چپ و راست وی با خلاقیت بیشتر می‌تواند آرسنال را ترسناک‌تر کند. شاید حضور دو گل‌زن خطرناک‌تر به نظر برسد اما در بازی برابر شفیلد با تعویض انکتیا و ورود پپه، عملکرد تیم هجومی‌تر شده و خلاف این موضوع ثابت شد.

اوبا از دسامبر ۲۰۱۹ که در کنار پپه و مارتینلی به میدان رفت، به‌عنوان تک مهاجم در تیم نبوده است. هرچند که در آن بازی هم آمار جالبی را ثبت نکرده است؛ ۳۶ دقیقه، ۷ پاس رو به جلو و تنها یک لمس توپ درون محوطه.

اما بازی روز یکشنبه نشان داد که اعتماد آرتتا به اوبا به عنوان مهاجم مرکزی می‌تواند چاره‌ساز باشد. به‌نظر می‌رسد بازگشت به سیستم چهار دفاعه و حضور اوبا در نوک خط حمله آخرین تغییرهای مد نظر آرتتا بوده است.

حالا می‌خواهیم برخی حرکات اوبامیانگ را در این مسابقه با هم بررسی کنیم. حرکات بدون توپ وی باعث شده است که او بسیار مهاجم زهردار‌تری در تیم آرتتا باشد، حتی اگر خودش هم فرصت کمتری در این راه بدست بیاورد.

همیشه عقب تر از بازیکن حریف!
مانند عملکردش در پست وینگر، در اینجا هم اوبا تمایل دارد تا عقب‌تر از مدافع حریف بازی کند و به سمت مخالف توپ در حرکت باشد. به‌جای محدود شدن بین مدافعان، اوبا تلاش می‌کند تا خارج از محدوده‌ی آن‌ها به‌دنبال توپ‌گیری باشد. او با کمک این نحوه از جای‌گیری می‌تواند به صورت ناگهانی از بین آنها به فضای پشت‌سرشان فرار کند یا حتی در شرایط مناسب اقدام به شوت‌زنی کند.

این حرکت‌ها بی‌شک از روی عمد انجام می‌شوند و براساس گل‌هایی از که از سمت چپ توسط او شاهد بودیم خواهید دید که او بیشترین دید را در زمین دارد.

حرکت‌های پی‌درپی او در خلاف جهت توپ و فرار‌های پشت مدافعین، موجب شده بود که ۳ بازیکن عقب زمین شفیلد درمورد آن‌که یارگیری با او وظیفه آن‌ها است یا دیگری، دچار تردید شوند.
و هر بار که بازی عوض می‌‌شد، بار دیگر اوبا این کار را تکرار می کرد.

شاید بزرگ‌ترین نقطه قوت وی، شتاب فوق‌العاده‌اش باشد که حرکت‌های او را همچنان غیرقابل‌پیش‌بینی می‌کند. در تصاویر بالا می‌توان دید که او چگونه از فضاها خود را جدا می کند. بار‌ها دیده‌ایم که آرسنال چگونه تلاش می‌کند با لاکازت یا حتی در عکس بالا با ساکا، به عمق دفاع نفوذ کند اما عملکرد ذاتی اوبامیانگ زمین را برای او بزرگ‌تر می‌کند تا بتواند این کار را انجام دهد.

این حرکت‌های اوبامیانگ معمولا او را از همکاری های تیمی (به جز برخی موارد مثل گل اول) دور می‌کند اما باعث باز شدن فضا برای بازیکنان خلاق تیم خواهد شد.

حرکت‌های انفجاری و فرارهای پی‌درپی
در صحنه گل اول اوبا خود را از مدافعش جدا کرد و سعی کرد به داخل محوطه شش قدم برود.

هر چند این کار ثمربخش نبود، بعد از برگشتن به عقب، به فاصله ۷ ثانیه او باردیگر این کار را تکرار کرد.

همین کار باعث شد تا مدافع او را رها کند و مهاجم گابنی آرسنال به یک گزینه مناسب برای محمد الننی تبدیل شود. وقتی مدافع منتظر برگشت اوبا بود، وی هکتور بیرین را صاحب توپ کرد و باعث به ثمر رسیدن گل اول شد‌.

با تحرک مداوم می‌توانید چنین وضعیتی را رقم بزنید. اگر این حرکات حساب شده باشند، مدافع حریف را خسته می‌کند. اکثر این حرکات منجر به صاحب توپ شدن اوبامیانگ نمی‌شوند و او از این وضعیت آگاه است. اما در یک آن که مدافع از موقعیت خارج شود، اوبامیانگ آن‌جا حاضر است.

هربار که به نظر می‌رسید توپ درحال رسیدن به محوطه جریمه باشد، مهاجم آرسنال حرکتش را آغاز می‌کرد. در این صحنه باشام خوش‌شانس بود که تلاش نیکولاس پپه منجر به صاحب توپ شدن اوبامیانگ نشد، که حرکتش را به فضای پشت مدافعان آغاز کرده بود.

حرکت انفجاری و شتاب چشمگیر او درکنار گرایشش در نفوذ به فضای پشت مدافعان بدین معناست که اوبامیانگ تقریبا در تمام صحنه‌هایی که نفوذ خود را آغاز می‌کند نسبت به مدافع حریف دست بالا را خواهد داشت. البته در بازی مقابل شفیلد موفق نشد تا از این موقعیت استفاده کند، اما اگر به پست مهاجم نوک بازگردد، هم‌تیمی‌هایش زمان زیادی برای رسیدن به این نتیجه لازم نخواهند داشت که این مهاجم گابنی ریسک‌پذیری بالایی دارد.

علاقه او به حضور نزدیک تیرک دو موجب ایجاد فاصله میان مدافعان حریف می‌شود، چراکه همزمان به‌دنبال تحت فشار گذاشتن بازیکن صاحب توپ بوده و از طرفی درصدد مهار مهاجم خطرناک آرسنال هستند. وقتی این فاصله ایجاد می‌شود، اوبامیانگ با کمال میل به سمت فضای ایجاد شده حرکت می‌کند.

متأسفانه در این موقعیت، ویلیان متوجه حرکت اوبامیانگ نشد. به‌هرحال او مدت زیادی را درکنار اوبامیانگ بازی نکرده است.

با این‌حال اهمیتی ندارد، چراکه اوبامیانگ در هر موقعیتی هوشیار است. در پس هر حرکتی یک حرکت دیگر از او خواهیم دید. گاهی در کمتر از یک ثانیه وارد فضای مورد نظرش می‌شود، چنان‌که در تصویر مشاهده می‌کنید. او مدافع را پشت‌سر می‌گذارد به امید آن‌که در آن فضا صاحب توپ شود. اما به‌محض این‌که مدافع در عرض حرکت می‌کند، اوبامیانگ مجددا استارت می‌زند و مدافع را تعقیب می‌کند تا فضایی که با حرکت اولش ایجاد شده بود را از دست ندهد. او سرعت کافی را برای انجام حرکات انفجاری و استفاده از چنین موقعیت‌هایی دارد.

زمین را بزرگ‌تر کن و از وسط ضربه را وارد کن
اگر به نقش لاکازت توجه کنیم، خواهیم دید که او مهاجمی است که بسیاری از اوقات به خط میانی اضافه می‌شود. اما زمانی که از خط میانی سه نفره استفاده شود، ضرورتی برای اضافه شدن او وجود ندارد. از طرفی اوبامیانگ نسبت به او گرایش بیشتری به حرکت در فضای پشت مدافعان حریف دارد.

هرگاه که موقعیتی ایجاد می‌شود، اوبامیانگ از هم‌تیمی‌هایش انتظار دارد که او را در آن فضاها راه بیاندازند. در بازی مقابل شفیلد بازیکنان آرسنال متوجه حرکات اوبامیانگ نمی‌شدند، چراکه مدت‌هاست شاهد چنین حرکاتی از نوک خط حمله نبوده‌اند. در دورانی که اکثر تیم‌های لیگ برتری بالا بازی می‌کنند و مدافعان حریف را تحت فشار می‌گذارند، این ویژگی می‌تواند برگ برنده توپچی‌ها باشد. هرکدام از مدافعان که عقب‌تر بمانند فضای بیشتری برای بازی‌سازی خواهند داشت و می‌توانند اوبامیانگ را در فضای ایجاد شده پشت مدافعان حریف که در بسیاری از مواقع بالا بازی می‌کنند، راه بیاندازند.

اوبامیانگ در این موقعیت‌ها خودخواهانه عمل نمی‌کند و به هم‌تیمی‌هایش کمک می‌کند تا در موقعیت‌های خطرناک پیش‌روی کنند. به‌جای آن‌که منتظر باشد تا صاحب توپش کنند، در فلنک‌ها حرکت می‌کرد و بااینکار مدافعان حریف را دنبال خودش می‌کشید تا میان خط میانی و دفاع حریف فضای قائل توجهی ایجاد شود.

مدافعان به‌جای آنکه بازیکن صاحب توپ را تحت فشار قرار دهند، برای مهار اوبامیانگ او را دنبال می‌کنند، و در این حالت بازیکن صاحب توپ یا یکی دیگر از بازیکنان خط میانی حرکت خود را در فضای موجود ادامه می‌دهند. نظم تیمی آرسنال در چنین موقعیت‌هایی بهبود یافته و بازیکنان به‌جای حرکت به سمت توپ، برای دیگر هم‌تیمی‌های خود فضاسازی می‌کنند.

هیچ‌کدام از این حرکات یا ارسال‌ها منجربه گل نشدند، با این‌حال آرسنال خطرناک‌تر از قبل بازی می‌کرد و ابزار بهتر و بیشتری برای خلق موقعیت گلزنی دردست داشت. و همین نبوغ اوبامیانگ در حرکات انفجاری و فاصله گرفتن از توپ بود که فضای کافی برای گلزنی نیکولاس پپه و گل دوم آرسنال را فراهم کرد.

به‌جای انجام حرکتی پیش‌بینی‌پذیر و تاحدودی خودخواهانه در فضای پشت مدافعین، همچنان خودش را به‌عنوان گزینه‌ای برای دریافت پاس عمقی نگه داشت و به‌سمت تیرک دو حرکت کرد تا با کشاندن مدافع به‌سمت خود، او را از نیکولاس پپه دور کرده و فضای شوت زدن را برای او مهیا کند.

همانطور که زمانی یوهان کرایوف گفته بود: «من دوست دارم در موقعیت یک در مقابل یک قرار بگیرم، بنابراین با دور شدن از من به من کمک بزرگی کرده‌اید. اما بسیاری فکر می‌کنند که کمک به هم‌تیمی یعنی به او نزدیک‌تر شوند.» و پپه بازیکنی است که علاقه دارد تا در موقعیت یک در مقابل یک قرار گیرد.

به‌نظر می‌آمد که سرفصل «اوبامیانگ باید در نوک خط حمله بازی کند» دیگر محل بحث نبود و اکثرا هواداران از جمله خودم گمان می‌کردند که آرتتا به‌هیچ‌وجه چنین گزینه‌ای را در ذهن ندارد. اما مصاف آخر آرسنال موجب شد تا این موضوع را مورد بازبینی قرار دهیم. شاید عملکرد اوبامیانگ پشت به دروازه آنچنان مناسب نباشد، اما از کیفیتی برخوردار است که با آن در به‌ثمر رسیدن گل اول تأثیرگذار بود و حرکاتش در فضاسازی برای ثبت گل دوم نیز نشان داد که او چه بازیکن خطرناکی است.

نگاه آرتتا در اضافه کردن یک گزینه دیگر برای گلزنی منطقی و توجیه‌پذیر است اما حرکات اوبامیانگ و اضافه شدن یک بازیکن خلاق دیگر در ترکیب راه بسیار مناسبی برای خلق بیشتر موقعیت‌های گلزنی خواهد بود.

باتوجه به این‌که بازی بعدی آرسنال درمقابل منچسترسیتی برگزار خواهد شد، احتمالا باردیگر شاهد حضور اوبامیانگ را در کناره‌ها باشیم، چراکه آرتتا به روشی روی خواهد آورد که با استفاده از آن موفق به کسب پیروزی درمقابل منچسترسیتی و چلسی در نیمه نهایی و فینال جام حذفی فصل گذشته، و همچنین پیروزی مقابل لیورپول در سوپرجام انگلستان شد. اما بدون درنظر گرفتن کیفیت بازیکنان حریف، آرسنال در مقابل تیم‌هایی که عقب می‌نشینند و با عمق بیشتری دفاع می‌کنند به مشکل خورده است.

حضور اوبامیانگ در نوک پیکان خط حمله می‌تواند کلید حل این مشکل باشد.

نویسنده: لوییز امبرز

برگردان: سپهر بهارلوئی و پارسا