آتش زیر خاکستر؛ داستان خصومت آرسنال و نیوکاسل

تنش‌های اخیر بین این دو تیم به زمانی برمی‌گردد که نیوکاسل با چهره‌ای جدید و جیب‌های پرپول، در اواخر فصل ۲۰۲۱/۲۲ تقریباً میخ آخر را بر تابوت امیدهای آرسنال برای صعود به لیگ قهرمانان کوبید.

اما این دشمنی با تساوی بدون گل در خانه آرسنال در ژانویه گذشته بدتر شد. میزبانان معتقد بودند تیم مهمان با اتلاف وقت بیش از حد بی‌احترامی به آن‌ها کرده است و همین جرقه‌ای برای شعله‌ور شدن خصومت‌ها شد.

در نهایت، در پایان فصل ۲۰۲۲/۲۳، وقتی آرسنال نیوکاسل را در هم کوبید و آن‌ها را برای حفظ جایگاهشان در جمع چهار تیم برتر به تکاپو انداخت، شاهد اوج این درگیری‌ها بودیم.

درست زمانی که این دو تیم در مسیر فتح قله‌های لیگ برتر گام برمی‌داشتند، تنش‌های پنهان بین آن‌ها مانند آتش زیر خاکستر بود. این دشمنی برای برخی غیرمنتظره و برای برخی دیگر کاملا طبیعی بود. اما قطعه‌ی گمشده‌ی این پازل، یک گل پیروزی جنجالی در ورزشگاه سنت جیمز پارک در ماه نوامبر بود.

آرسنال و نیوکاسل به یک‌باره به رقیب‌های سرسخت هم در لیگ برتر تبدیل شدند. این دو تیم که به دنبال برهم زدن سلطه‌ی تیم‌های قدرتمند در بالای جدول هستند، بازی‌های مقابل هم را به میدان نبردی برای اعصاب‌خردی تبدیل کرده‌اند و به نظر می‌رسد شنبه‌ی آینده نیز شاهد دیداری نفس‌گیر دیگر باشیم.

در این مقاله، نگاهی به بازی‌های اخیر این دو تیم می‌اندازیم تا ببینیم چگونه این رقابت به چنین نقطه‌ای رسیده و چرا باید منتظر تکرار این هیجان در بازی آخر هفته‌ی پیش رو باشیم.

طلیعه‌ی قدرت‌های نوظهور

در دو فصل گذشته، این دو تیم پیشرفت‌های چشمگیری داشته‌اند و به احتمال زیاد، هر یک از آن‌ها دیگری را به عنوان سد راه موفقیت خود می‌دیدند.

تنها دو سال پیش، آرسنال به طور معمول در لیگ اروپا حضور داشت و در پنج فصل متوالی به رتبه‌ای بالاتر از پنجمی نرسید و حتی تا رتبه هشتم هم سقوط کرد. از طرف دیگر، نیوکاسل پس از دوران مالکیت مایک اشلی، فصل گذشته بهترین عملکرد خود در لیگ برتر در ۲۰ سال اخیر را ثبت کرد.

چند سال پیش، هر دو تیم نگاهشان به شکستن طلسم چهار تیم برتر بود و حتی اگر مسیرهایشان در این فصل کمی متفاوت شده باشد - با آرسنالی که به دنبال قهرمانی است و نیوکاسلی که احتمالا از رقابت برای لیگ قهرمانان خارج شده است - اما پایه‌های این رقابت قبلاً ساخته شده است.

اتلاف وقت یا کنترل بازی؟

اینکه به اتفاقات بازی بی‌حاشیه ژانویه ۲۰۲۳ بین آرسنال و نیوکاسل «اتلاف وقت» بگویید یا «کنترل بازی»، کاملاً به این بستگی دارد که طرفدار کدام تیم هستید. حقیقت این است که تقریباً همه تیم‌ها این کار را انجام می‌دهند، اما شاید نیوکاسل در آن بازی خاص، این کار را با مهارت بیشتر (یا شاید هم بدتر!) و به شکلی آزاردهنده‌تر از تیم‌های دیگر انجام داد.

یک تساوی بدون گل در امارات معمولاً چنین احساسات شدیدی را برانگیخته نمی‌کند، اما هواداران آرسنال از طولانی شدن بیش از حد ضربات ایستگاهی نیک پوپ خشمگین شده بودند. به گونه‌ای که بعد از بازی، روایت غالب در بین هواداران آرسنال این بود که نیوکاسل امتیاز کسب شده را نه به دست آورده و نه سزاوار آن بوده است.

در آن بازی، توپ فقط ۵۱ دقیقه و ۲۳ ثانیه در جریان بازی بود. شاید به نظر زمان بسیار کمی برسد، اما این زمان تنها در رتبه ۷۸ کوتاه‌ترین زمان بازی از بین ۳۸۰ بازی لیگ برتر در فصل ۲۰۲۲/۲۳ قرار گرفت. اما نکته مهم این است که گرفتن وقت زیاد روی ضربات ایستگاهی، بخشی از سبک بازی فصل گذشته نیوکاسل بود؛ آن‌ها دیرتر از هر تیم دیگری در لیگ برتر ضربات آزاد را شروع می‌کردند.

این فصل به دلیل بخشنامه های جدید علیه اتلاف وقت، زمان بازی با توپ به طور کلی افزایش یافته است. بازی های نیوکاسل به طور متوسط ۵۸ دقیقه و ۵۳ ثانیه با توپ در جریان بوده است - بسیار بیشتر از آن بازی در امارات - اما تنها سه تیم در این فصل کمتر از آنها توپ را در بازی در اختیار داشته‌اند.

این تیم‌ها - شفیلد یونایتد، بورنموث و لوتون - همگی در نیمه پایین جدول قرار دارند و دو تیم برای فرار از سقوط می‌جنگند، بنابراین می‌توان گفت آنها در هنگام حفظ برتری، نسبت به نیوکاسل دلایل بیشتری برای پایین نگه داشتن ساعت دارند.

علاوه بر این، هنگام بررسی دقیق مدت زمان هر تیم برای انجام ضربات دروازه، نیوکاسل دو مورد از سه میانگین زمان طولانی برای هر تیم در یک بازی لیگ برتر در این فصل را به خود اختصاص داده است (مقابل استون ویلا و مقابل ولوز). وقتی آنها بخواهند این کار را انجام دهند، نیوکاسل در مدیریت بازی بهتر از اکثر تیم ها عمل می‌کند و این می‌تواند حریفان را عصبانی کند.

کارت‌ها

کارت‌ها و مدیریت زمان بازی، خشم هواداران را برمی‌انگیزد که منجر به خطاهای کوچک، جر و بحث و کارت زرد می‌شود. آن تساوی بدون گل پرالتهاب که به آن اشاره شد، شاهد ۹ کارت زرد بود که پس از شروع فصل گذشته، پنجمین بازی با بیشترین کارت زرد در لیگ برتر بوده است. در دیدار رفت که با برد ۱-۰ نیوکاسل به پایان رسید، ۶ کارت زرد گرفته شد که ۵ تا از آنها برای بازیکنان نیوکاسل بود. البته باید بدانید که هیچ کدام از این کارت‌ها به خاطر اتلاف وقت نبوده است.

با توجه به اینکه بازی در ساعت ۸ شب به وقت محلی برگزار می‌شود، انتظار می‌رود جو ورزشگاه حسابی ملتهب باشد؛ پس احتمالاً شاهد یک بازی پر برخورد دیگر خواهیم بود.

جنجال VAR

برای اینکه این بازی هیجان بیشتری داشته باشد، باید به این نکته اشاره کنیم که در دیدار رفت گلی به ثمر رسید که از چند جهت جنجالی بود. بسته به اینکه با چه کسی صحبت کنید و طرفدار کدام تیم باشید، گل دقیقه ۶۴ آنتونی گوردون می‌توانست به سه دلیل مختلف مردود اعلام شود.

در نهایت، هیچ یک از خطاهای مشکوک به اندازه کافی واضح در نظر گرفته نشدند که تصمیم داور را زیر سوال ببرند و گل مورد تأیید قرار گرفت.

اما دو صحنه‌ی دیگر هم بود که می‌توانست با کارت قرمز همراه شود: تکل خشن کای هاورتز روی شان لانگ‌استاف که با کارت زرد جریمه شد و ضربه آرنج کاملاً غیرقابل دفاع برونو گیمارش به سر جورجینیو که با کارت زرد مواجه نشد.

آن شکست، اولین باخت آرسنال در لیگ برتر در این فصل بود و باعث شد تا از رتبه دوم به چهارم سقوط کنند. این باختی تلخ برای آرسنال بود که به دنبال انتقام گرفتن در این آخر هفته هستند.

فرم اخیر دو تیم

آرسنال احتمالا بهترین فرم خود را از زمان حضور آرتتا نشان داده است. توپچی‌ها پنج بازی لیگ را با اختلاف زیاد برده‌اند، ۲۱ گل به ثمر رسانده اند و در سه بازی اخیر خود تنها به حریفانشان اجازه دو شوت در چارچوب و تنها ۰.۹ گل مورد انتظار داده‌اند. باخت مقابل پورتو در لیگ قهرمانان، نمایشی غافلگیرکننده و ناامیدکننده بود و آنها امیدوارند روز شنبه به فرم قبلی خود در لیگ برتر بازگردند.

نیوکاسل در سطح آرسنال نیست، اما آنها روند نزولی خود را که شامل باخت در ۶ از ۸ بازی از اوایل دسامبر تا سال جدید می‌شد، متوقف کرده‌اند. آنها با پنج بازی بدون شکست به این دیدار می‌رسند.

به نظر می‌رسد آنها همچنین با توجه به بازی های خارج از خانه خود، پیشرفت خوبی داشته‌اند. در اواخر ژانویه، آنها تنها یک بار در خارج از خانه در لیگ پیروز شده بودند - پیروزی تاریخی ۸-۰ مقابل شفیلد یونایتد - اما پس از پیروزی های متوالی مقابل استون ویلا و ناتینگهام فارست، با اعتماد به نفس بیشتری به این بازی می‌رسند. آنها به دنبال اولین پیروزی خود در خانه آرسنال از نوامبر ۲۰۱۰ هستند.

فریادهای کنار خط

به نظر می‌رسد در حال حاضر یک وسواس عجیب با مربیانی وجود دارد که ظاهرا بیش از حد پر سر و صدا، هیجانی، ابراز احساسات و بلندقامت در کنار زمین هستند و بازی آرسنال مقابل نیوکاسل دو مردی را به هم می‌آورد که به نظر می‌رسد عده زیادی را ناراحت می‌کنند.

میکل آرتتا به طور حتم خشم بیش از حد زیادی را از افرادی که از حرکات کنار خط او شکایت می‌کنند به خود جلب می‌کند، در حالی که ادی هاو بسیار کمتر فعال است، اما قطعا اگر در منطقه فنی کار به مشکل بخورد عقب نمی‌نشیند. او همچنین یک "بازرگان اذیت کننده" به نام جیسون تیندال، دستیار نیوکاسل را به همراه خود دارد که فصل گذشته در امارات با آرتتا درگیر شد، به نظر می‌رسد سرمربی آرسنال از اینکه تیندال منطقه فنی خود را ترک کرده بود، ناراحت بود - که به وضوح وحشتناک ترین جرم کنار خط است.

میکل آرتتا با دریافت چهار کارت زرد، تا به امروز بیش از هر سرمربی دیگری در لیگ برتر جریمه شده است. برخی معتقدند که به دلیل جنجال های فراوان پیرامون رفتار او، سختگیرانه تر با او برخورد می‌شود، اما احتمال زیاد دیگری هم وجود دارد: شاید او واقعا رفتاری بدتر از بقیه دارد. البته، از ابتدای سال جدید خبری از کارت زرد برای آرتتا نبوده است؛ درست از زمانی که وضعیت آرسنال رو به بهبود رفته است. این اتفاق شاید نشان دهنده خونسردی بیشتر او در این مقطع باشد.

با این حال، با توجه به سابقه درگیری های لفظی میان آرتتا و ادی هاو در بازی های گذشته آرسنال و نیوکاسل، عجیب نخواهد بود که باز هم شاهد کارت زرد برای این دو سرمربی باشیم. نشانه های کمی وجود دارد که آرتتا بتواند در این بازی انتقام جویانه خونسردی خود را حفظ کند.