آرسنال با نیمه اول طوفانی مقابل نیوکاسل، جدیت خود را به نمایش گذاشت

از همان سوت آغازین در ورزشگاه امارات در روز شنبه، عزم راسخ آرسنال برای پیروزی، نویدبخش دردسر بزرگی برای تیم میهمان بود.

وقایع دیدارهای اخیر باعث شده است که نیوکاسل به رقیبی سرسخت برای تیم میکل آرتتا تبدیل شود و این بازی خانگی فرصتی عالی برای انتقام جنجالی بود که بخش‌هایی از هواداران آرسنال و بدون شک خود آرتتا، آن را بی‌عدالتی در شکست ۱-۰ مقابل نیوکاسل در سنت جیمز پارک در نوامبر می‌دانستند.

علاوه بر انگیزه ارسال یک هشدار جدی دیگر به رقبای قهرمانی خود، آرسنال این پتانسیل را داشت که انتقام خود را از شاگردان ادی هاو بگیرد. کاپیتان، مارتین اودگارد، پس از این پیروزی اعتراف کرد که "آنچه در آخرین بازی مقابل نیوکاسل برای ما اتفاق افتاد، امروز به ما کمی آتش اضافی داد."

هواداران از همان ابتدای کار پرشور بودند و قبل از سوت آغازین، هیاهوی قابل قبولی به راه انداخته بودند، اما غوغای داخل ورزشگاه در مقایسه با نمایشی که بازیکنان ارائه می‌دادند، هیچ بود.

بازی‌های بزرگ اغلب به دلیل جو ورزشگاه و واکنش بازیکنان به هواداران، به یک نمایش تبدیل می‌شوند، اما در این بازی، برعکس بود. آرتتا تیمش را به خوبی آماده کرده بود و بازیکنان نمایشی ارائه دادند که هواداران را از جای خود بلند می‌کرد.

آرسنال از همان ضربه شروع توپ را به جلو فرستاد و با هجوم بازیکنان برای شرکت در حمله، فشار را روی حریف افزایش داد. آنها در کمتر از یک دقیقه دو کرنر به دست آوردند و نیوکاسل را از همان ابتدا عقب راندند.

دو و نیم دقیقه بعد، کای هاورتز پس از یک پاس به عقب، فابیان شار را به اشتباه انداخت و قبل از خطا روی کیران تریپیر کنار پرچم کرنر، او را متوقف کرد. این شروع طوفانی، مسیر بازی را مشخص کرد.

نیوکاسل سعی کرد با بازی پاسکاری همیشگی خود در زمین جلو بیاید، اما بارها و بارها با دیوار سرخ پوشان برخورد کرد. آنها به سادگی نمی‌توانستند از فشار رهایی یابند. پرسینگ آرسنال بی‌امان بود و آن‌ها با کارآمدی بی‌رحمانه حریف را خفه کردند.

هر پاس رو به عقب یا عرضی نیوکاسل، فرصتی برای آرسنال بود که به رهبری و هدایت اودگارد چند متر دیگر توپ را بدزدند، زمین را برای حریف تنگ‌تر کنند و فضای بازی نیوکاسل را محدودتر سازند. همه بازیکنان با جدیت دفاع می‌کردند و نیازی نبود کسی دوبار به آن‌ها بگوید برای تحت فشار قرار دادن توپ از جای خود خارج شوند. دیدن مدافعان میانی، ویلیام سالیبا و گابریل ماگالائس، که برای قطع توپ به میانه میدان می‌آمدند، صحنه‌ای عادی بود.

این نیمه اول طوفانی برای میزبان بود و نیوکاسل به سادگی نمی‌توانست با آن مقابله کند.

آرسنال در 45 دقیقه ابتدایی، به طور باورنکردنی حاکم میدان بود. آن ها تا دقیقه 24 با نتیجه ۲-۰ پیش افتادند و هرچند گل اول با اشتباه مدافع حریف، اسون بوتمن، به ثمر رسید، اما این چیزی از درخشش آن‌ها کم نمی‌کند.

آرسنال در پایان بازی ۱۴ بار در یک سوم هجومی مالکیت توپ را به دست آورد که بالاترین آمار آن‌ها در یک بازی در این فصل است، اما ۱۱ مورد از این ۱۴ بار در همان نیمه اول طوفانی به دست آمد. هیچ تیمی در لیگ برتر در فصل جاری، در نیمه اول یک بازی، به اندازه آرسنال در یک سوم نهایی توپ‌ربایی نداشته است - این آمار آن‌ها با دو بازی از ماه گذشته (تاتنهام مقابل برایتون و وستهام مقابل ناتینگهام فارست) برابری می‌کند.

آرسنال در نیمه اول، ۱۱ شوت به سمت دروازه زده بود که بر اساس "مدل xG" (مدل ارزیابی شانس گلزنی)، معادل ۱.۷۳ گل بود. نیوکاسل تنها یک لمس توپ در محوطه جریمه آرسنال داشت و حتی نتوانست یک ضربه هم به سمت دروازه بزند - این اولین باری است که آن‌ها در نیمه اول یک بازی لیگ برتر (از مارس ۲۰۱۴ مقابل ساوتهمپتون) هیچ ضربه‌ای به سمت دروازه نداشته‌اند.

در حالی که تاتنهام با یک گل دقایق پایانی توانست برایتون را شکست دهد و وستهام با نتیجه ۲-۰ مغلوب شد، آرسنال برتری خود را به ثمر رساند و حاکمیت مطلق خود را به اثبات رساند. نیوکاسل در طول بازی پیشرفت کرد و توانست با بازی مستقیم‌تر در چند نوبت از پشت مدافعان آرسنال عبور کند، اما آرسنال دو گل دیگر به ثمر رساند تا خیال خود را از بابت پیروزی راحت کند.

دو گل آرسنال از روی ضربات ایستگاهی به ثمر رسید که مجموع گل‌های آن‌ها در این فصل را به ۱۹ گل (۱۸ گل به غیر از گل‌های به خودی) رساند - بیشتر از هر تیم دیگری در لیگ برتر انگلیس. آن‌ها همچنین با ۱۳ گل، در صدر گل‌های زده با سر قرار دارند.

نیوکاسل تا به خود آمد، کار از کار گذشته بود. آن‌ها در نهایت موفق به زدن سه ضربه و حتی گلزنی به آرسنال شدند. جو ویلوک با یک ضربه سر زیبا دروازه حریف را باز کرد، اما این برای جبران نتیجه کافی نبود. آرسنال کاملا از حریف پیش بود.

شاگردان آرتتا اخیراً در فرم استثنایی قرار داشته‌اند و با این برد پرگل، تعداد گل‌های خود را در شش بازی اخیر به ۲۵ رساندند. آن‌ها امیدوارند که باخت هفته گذشته در لیگ قهرمانان مقابل پورتو، تنها یک لغزش کوچک بوده باشد، همان‌طور که این نمایش آن‌ها نشان می‌دهد. مطمئناً تکرار عملکردی مشابه در امارات، آن شکست را جبران خواهد کرد.

هر یک از بردهای قبلی آن‌ها در این روند شش بردی، به نوعی چشمگیر بود، اما عملکرد مقابل نیوکاسل شاید بهترین نمایش آن‌ها در این مدت بوده باشد.

پیروزی مقابل لیورپول به دلیل رویارویی با رقیبی مستقیم، از اهمیت بیشتری برخوردار بود، اما در آن بازی هم لحظاتی وجود داشت که به نظر می‌رسید آرسنال ممکن است بازی را از دست بدهد و آن‌ها مساوی را در حالی پذیرفتند که تا پیش از آن، به حریف حتی یک موقعیت جدی هم نداده بودند.

سپس با برتری مقابل کریستال پالاس، وستهام و برنلی، آن‌ها گل‌های بیشتری به ثمر رساندند، اما با تیم‌هایی روبرو بودند که در فرم ایده‌آل خود قرار نداشتند. در پیروزی ۲-۱ مقابل ناتینگهام فارست، آن‌ها به هیچ وجه در بهترین فرم خود نبودند.

اما در این بازی، آرسنال به اندازه هر زمان دیگری زیر نظر آرتتا ثابت کرد که واقعاً مدعی قهرمانی است. آن‌ها ممکن است همچنان سومین بخت قهرمانی باشند، اما این پیروزی، هشدار جدی و معناداری برای رقبای قهرمانی به شمار می‌رود.