آبراهام؛ ابعاد جدیدی در خط حمله یا انتقالی غیر ضروری؟

خانه
اخبار
نقل و انتقالات
آبراهام؛ ابعاد جدیدی در خط حمله یا انتقالی غیر ضروری؟

اخباری که درمورد علاقه آرسنال به جذب تامی آبراهام به‌گوش می‌رسد، واکنش‌های گوناگونی را از سوی هواداران به‌همراه داشته که کاملا قابل درک هستند.

طبق گزارش اتلتیک، ترجیح آرسنال یک انتقال قرضی است درحالی که چلسی برای این ملی‌پوش انگلیسی برچسب ۴٠ میلیون پوندی در نظر گرفته، که باعث می‌شود بتوان دو رویکرد کاملا متفاوت درمورد این انتقال احتمالی اتخاذ کرد.

وضعیت خط حمله فعلی آرسنال تردیدهایی را به‌همراه داشته، خصوصا حالا که فولارین بالوگان ٢٠ ساله به تیم اصلی وارد شده و دقایق بیشتری را در ترکیب اصلی طلب می‌کند. سرنوشت آبراهام نیز بسیار وابسته به آینده‌ ادی انکتیا و الکساندر لاکازت در آرسنال است، که قرارداد هر دو در سال ٢٠٢٢ به پایان خواهد رسید.

از دسامبر ۲۰۱٩ که آرتتا هدایت آرسنال را برعهده گرفت، درمورد انتظاراتش نسبت به مهاجم تیم کاملا شفاف عمل کرده است.

او از لاکازت و انکتیا انتظار دارد که در عین شرکت کردن در پرس بالای زمین، در زمان مالکیت توپ زمان زیادی را پشت به دروازه بازی کنند، کاری که مربی‌های قبلی کمتر از آن‌ها خواسته بودند.

پیر امریک اوبامیانگ فصل گذشته زمانی که در پست مهاجم مرکزی به‌کار گرفته شد وظایف جدیدی را مقابل خود می‌دید. او در ماه می در این مورد گفت: «به‌عنوان مهاجم نوک تلاش می‌کنم بیشتر در جریان بازی باشم چون مربی از شماره ٩ تیم چنین انتظاری دارد.

«می‌دانم باید عملکردم را زمانی که پشت به دروازه بازی می‌کنم تقویت کنم. این یک نقش متفاوت است. شاید در ابتدا بازی در سمت چپ برایم آسان‌تر بود چراکه فضای بیشتری در اختیار داشتم.»

بسیاری فکر می‌کنند قامت یک متر و نود سانتیمتری آبراهام نقطه قوت او نسبت به همتایان‌ش است. در طول پیش‌فصل ٢٠١٩/٢٠، فرانک لمپارد و جودی موریس بر روی پیشرفت او در تمامی زمینه‌ها تمرکز کردند، از جمله حفظ توپ، اما مهارت این مهاجم ٢٣ ساله محدود به قامت بلندش نیست.

واضح است که نقطه قوت او گل‌زنی است. به‌ثمر رساندن ١۵ گل در فصل ٢٠١٩/٢٠ در ٢١ سالگی موجب می‌شود بسیاری به آینده او بسیار‌ امیدوار باشند، اما باید توجه داشت که این ١۵ گل به چه شکلی وارد دروازه شده‌اند.

او در یافتن فضا درون محوطه جریمه بی‌نقص عمل می‌کند، و تعداد زیادی از گل‌های اولش با پیراهن چلسی را خارج از محوطه جریمه به‌ثمر رساند، اما در ادامه اغلب گل‌هایش را طوری وارد دروازه کرد که با موقعیت‌شناسی و حضور مناسب در زمان کلیدی، با یک ضربه ساده کار را تمام می‌کرد.

باتوجه به مشکلات آرسنال برای رساندن توپ به محوطه جریمه در فصل گذشته، اگر تیرنی و اسمیت رو هم در موقعیت‌سازی عملکرد خوبی نداشته باشند، استعداد آبراهام نیز شکوفا نخواهد شد.

جدای از حرکات بدون‌ توپ هوشمندانه‌اش برای حضور در موقعیت و لحظه مناسب، او در مقایسه با لاکازت و انکتیا در زمان مالکیت توپ از بدنش در مقابل دروازه بهتر استفاده می‌کند.

برای مثال نه لاکازت و نه انکتیا آن‌چنان قدرت پا با توپ چشمگیری ندارند.

لاکازت در ٣٠ سالگی کشندگی دوران جوانی‌اش را از دست داده؛ وضعیتی که در دور رفت یک چهارم نهایی لیگ اروپا فصل گذشته مقابل اسلاویا پراگ مشهود بود.

لاکازت در توپ‌ربایی در میانه زمین عالی کار می‌کند، اما در ادامه به گام‌های بلند و لمس توپ‌های کم و محکم احتیاج دارد تا بتواند به‌خوبی خود را دروازه حریف نزدیک کند.

او از پس این‌ها برنیامد و کنترل خود بر موقعیت را از دست داد. با خروج دروازه‌بان و تعقیب شدنش توسط مدافع، در تمام‌کنندگی دچار تعلل شد.

مشکل انکتیا هم این است که توان لازم را برای پشت سر گذاشتن بازیکنان مقابلش را ندارد؛ تازه‌ترین مثالش هم بازی دوستانه مقابل هیبرنیان است.

بعد از تصاحب توپ، به‌خوبی از سد اولین مدافع عبور می‌کند.

اگرچه وقتی دوباره اقدام می‌کند موفق به پشت سر گذاشتن پاول مک‌گین نمی‌شود.

آبراهام با گام‌های بلند و جثه بزرگ‌ترش، در ضدحمله‌ها کمک بسیاری به چلسی کرده است.

درحالی‌که لاکازت به‌طور غریزی بعد از دریافت توپ به بازیکن نزدیکش پاس می‌دهد، حضور آبراهام در خط حمله به آرسنال اجازه خواهد داد روبه‌جلو حرکت کرده و در انتقال توپ عملکرد بهتری داشته باشند؛ او چنین مهارتی را در مقابل خودمان در استادیوم امارات در دسامبر ۲۰۱٩ به‌ نمایش گذاشت.

او درحالی که پیش‌روی می‌کند توپ را نزدیک به خود نگه داشته و کنترل اوضاع را در دست دارد، درحالی‌که داوید لوئیز و موستفی فاصله قابل توجهی از او دارند.

به محض ورود به یک سوم پایانی زمین، ویلیان برای حمایت از سمت راست به او ملحق می‌شود.

آبراهام توپ را به هم‌تیمی‌اش می‌سپارد و برای یافتن فضا به سمت محوطه جریمه حرکت می‌کند. او برای دریافت توپ خود را آماده کرده و توپ را روی پای چپ خود می‌آورد، اما با چرخش بدنش موسفتی را از بازی خارج کرده و به همین شکل دروازه لنو را باز می‌کند تا گل پیروزی‌بخش چلسی را به‌ثمر رسانده باشد.

این یکی از جنبه‌های مهم بازی آبراهام است؛ استفاده مناسب از بدن.

البته به‌ندرت می‌بینیم که با قدرت فیزیکی خود را به حریف تحمیل کند، اما با فریب، دریبلینگ و جابه‌جایی برای خود در موقعیت‌های فشرده فضا ایجاد می‌کند، که بتواند خطا بگیرد یا شوت بزند و یا هم‌تیمی‌اش را صاحب توپ کند، که ابعاد جدیدی را به کیفیت او به عنوان مهاجم نوک می‌افزاید.

با چنین قامتی مسلما از او انتظار می‌رود که با شدت بیشتری از قدرت فیزیکی‌ خود استفاده کند. در حضور کوتاهش در میدان در دوران توماس توخل نتوانست در این زمینه سرمربی را متقاعد کند و اگرچه در دوران فرانک لمپارد پیشرفت‌هایی در این مورد داشت، طبق آمار و ارقام عملکرد او در حفظ توپ و لینک‌آپ پلی (بازی ترکیبی با هم‌تیمی‌ها) از عمق زمین ثبات کافی را به‌همراه نداشته است.

اگرچه در بازی مقابل برایتون، تاتنهام و خصوصا منچسترسیتی عملکرد مناسبی داشته است، عملکرد باثباتی در زمینه‌های مذکور نشان نداد، و الکساندر لاکازت در این مورد عملکرد بهتری داشته است.

اگرچه لاکازت به اندازه آبراهام صاحب توپ نمی‌شود، اما به‌طور میانگین در نود دقیقه ٢.٣٨ پاس روبه‌جلو ارسال کرده است، درحالی‌که آبراهام تنها ٠.۸۶ پاس روبه‌جلو فرستاده است.

لاکازت که در اغلب بازی‌های فصل گذشته گزینه اصلی مهاجم نوک برای آرسنال بوده است، در زمانی که مالکیت توپ در اختیار تیم نیست عملکرد بسیار بهتری از آبراهام دارد.

درحالی‌که تأکید آرتتا به دفاع کردن از بالای زمین است، لاکازت رهبری این کار را برعهده می‌گیرد و به‌طور میانگین در هر نود دقیقه ١.١ تکل و ٠.۵٧ قطع توپ به ثبت رسانده و از این حیث به‌ترتیب از ٨۴ و ٩٠ درصد مهاجمان لیگ برتر عملکرد بهتری دارد.

آبراهام در زمان عدم مالکیت توپ در این زمینه مشارکت کمتری داشته و با میانگین ٠.۵٣ تکل و ٠.٢١ قطع توپ به‌ترتیب تنها از ٣٣ و ٢١ درصد مهاجم‌های لیگ برتر عملکرد بهتری در این مورد داشته است.

باتوجه به تأکید آرتتا بر پرس از بالای زمین، که از علاقه او به بازیکن قرضی تیم در نیم‌فصل دوم یعنی مارتین اودگارد کاملا مشهود است، باوجود آن‌که اولویت اصلی پست اودگارد در بازی‌سازی است، این یکی از نقاط ضعفی است که ممکن است موجب عدم تطابق آبراهام با سیستم فعلی آرسنال شود.

این‌که آبراهام تعدادی از ویژگی‌هایی مورد انتظار آرتتا از مهاجم نوک تیم را دارا نیست در نگاه اول منطق جذب چنین بازیکنی را زیر سؤال می‌برد.

هیچ شکی در کیفیت او در زمینه گل‌زنی وجود ندارد، چرا که با وجود دقایق کمی که‌ در نیم‌فصل دوم بازی کرد، بدون در نظر گرفتن پنالتی‌ها، به‌طور مشترک گل‌زن‌ترین بازیکن فصل گذشته چلسی بود. اما ضعف او در ویژگی‌های مذکور درصورت عدم تغییر و پیشرفت، به‌صورت علامت سوال باقی خواهد ماند.

تعداد مهاجم‌های حاضر در تیم نیز تردیدهایی را در منطق این انتقال وارد کرده است، باوجود اینکه آرتتا در بازی‌های پیش‌فصل تلاش کرد از دو مهاجم به‌صورت همزمان استفاده کند. مثل بالوگان که بعد از حضور در مقابل هیبرنیان، در بازی مقابل زنجرز در سمت چپ به‌کار گرفته شد، اما با عدم وجود تورنومنت اروپایی در فصل پیش‌رو، تردیدهایی درمورد زمان بازی کافی برای بالوگان شکل گرفته است.

حالا که کمتر ٢٠ روز تا شروع لیگ و بازی مقابل برنتفورد باقیست و پنجره نقل و انتقالات هجده روز بعد از آن یعنی ساعت یازده ٣١ آگوست بسته خواهد شد، تا آن زمان پرسش‌های بسیاری پاسخ خود را پیدا خواهند کرد.

اما حالا که قسمت‌های دیگری از ترکیب نیاز به تقویت دارند، مثل دروازه‌بان ذخیره و یک بازیکن دیگر در خط میانی، ابهامات دیگری هم درمورد ترکیب آرسنال تا هفته‌های آینده وجود خواهد داشت.

به قلم: آرت دو روشه

برگردان: سپهر بهارلوئی