شمال لندن برای همیشه

"باهم" با کیم لیتل

• اول از همه، کیم، فکر می‌کنی مهم‌ترین بخش یک تیم چیست؟

خب فکر می‌کنم تنوع شخصیت‌ها در رختکن و سبک‌های بازی درون زمین باشه، و بعد توانایی ارتباط بین این دو پویایی یک تیم را می رساند. این مسئله با گذر زمان و همراهی بازیکن حتماً توسعه پیدا کرده است.

افرادی داریم که بیشتر صحبت می‌کنند و برون‌گرا هستند، در کنار کسانی که آرام هستند و انرژی متفاوتی به تیم می‌آورند. داشتن این ترکیب برای عملکرد بالا و فرمول موفقیت واقعاً مهم است، اما همچنین به همه اجازه می‌دهد راحت باشند و خودشان را نشان دهند.

به ویژه هافبک های امسال ما، اگر به هر بازیکن به طور جداگانه نگاه کنید، همه ما عناصر واقعاً متفاوتی را به بازی می‌آوریم. طیف گسترده‌ای از تجربه با بازیکنان از کشورهای مختلف و مراحل متفاوتی از دوران حرفه‌ای‌شان وجود دارد. این می‌تواند ابزار بسیار قدرتمندی برای یادگیری، پیشرفت و موفقیت فعلی باشد، در حالی که تیم برای آینده نیز ساخته می‌شود. واقعا داشتن این ترکیب سرگرم‌کننده و هیجان‌انگیز است.

• تعداد زیادی بازیکن جوان در تیم داریم - این چه مزایا و چالش‌هایی دارد؟

وقتی 17 سالم بود به باشگاه پیوستم، کلی اسمیت، جین لادلو و کتی چپمن - همه بازیکنان بزرگ با تجربه و با کیفیت فوق‌العاده - آنجا بودند. پس وحشتناک بود، اما فکر نمی‌کنم این لزوماً بد باشد.

برای بازیکنان جوان، حمایت و احساس راحتی در هنگام ورود بسیار مهم است، اما برای پیشرفت آن‌ها ضروری است که احساس چالش کنند.

رسیدن به تعادل مناسب مهم است - بازیکنان احساس کنند در محیطی هستند که نیازهای آن‌ها در اولویت است، در همون حال که می‌دانند شرایط همیشه آسان نخواهد بود. رقابت و چالش وجود خواهد داشت و آن‌ها باید هر روز حاضر باشند.

• البته این تیم بسیار متحد است. چه کسانی در تیم به شما نزدیک‌ترند؟

وقتی مدت زیادی در یک جا بمانید، دوستی‌هایی برای تمام عمر می‌سازید. از زمان اولین حضورم در باشگاه، جنی را می‌شناسم. لیا و والی نیز دوستان صمیمی من هستند. بث همیشه شادی زیادی به تیم می‌آورد و رابطه زیبایی داریم.

می‌توانم در این سال‌ها افراد بسیاری را نام ببرم که برایم ویژه‌اند و این به افرادی که در اینجا داریم مربوط می‌شود. همه بهترین‌ها را برای یکدیگر می‌خواهیم و می‌توان این موضوع را احساس کرد.

• روحیه تیمی برای شما چه معنایی دارد؟

وقتی با افراد ارتباط برقرار می‌کنید، می‌خواهید با هم موفق شوید و در کار ما می‌توانید این را با تلاش 100%ی خود برای هم‌تیمی‌هایتان در زمین نشان دهید. هیچ‌کس نمی‌تواند هر روز بهترین باشد - شما می‌توانید در برخی روزها بیشتر از خودتان را در زمین بذارید، اما در روزهای بد مهم است بدانید که تیم در کنار شماست تا شما را حمایت کند و برعکس.

در مورد اولین تیمی که برای آن بازی کردید بگویید. آیا هنوز با کسی از آن تیم در ارتباط هستید؟

سال‌ها با پسرها بازی می‌کردم، اما اولین تیم دخترانه من بوچان گرلز بود که حدود 10 ساله بودم و به یاد دارم که لباس ارغوانی رنگ شلوغی می‌پوشیدیم. هنوز با یکی از بهترین دوستانم که با هم بزرگ شدیم و بازی می‌کردیم در ارتباط هستم. بازی هفت نفره در آنجا باعث عشق من به این بازی شد - سرگرم‌کننده و لذت‌بخش بود.  

• رهبری این تیم برای شما چه معنایی دارد؟ و نقش شما به عنوان کاپیتان طی زمان چگونه توسعه یافته است؟

وقتی این نقش و مسئولیت به شما داده می‌شود، سفری دائمی است. من همیشه در حال بازبینی این هستم که چطور به عنوان کاپیتان عمل می‌کنم و چگونه بر افراد تأثیر می‌گذارم. سعی می‌کنم اغلب با نمونه بودن رهبری کنم چون چندان برون‌گرا و پر حرف نیستم، پس این احساس طبیعی‌تری برایم دارد، اما فکر نمی‌کنم تنها راه رهبری این باشد. همیشه سعی می‌کنم انعطاف‌پذیر باشم و در هر لحظه آنچه برای تیم بهتر است انجام دهم، چرا که محیط کار ما دائماً در حال تغییر است.

وقتی رهبر هستید، الزاماً تنها نیستید. تنها یک راه برای انجام این کار وجود ندارد. تعداد افراد زیادی در این باشگاه رهبران ذاتی هستند و ما پویایی داریم که به همه اجازه می‌دهد به شیوه خودشان رهبری کنند. 

من همیشه احساس کرده‌ام که توجه به نقاط قوت دیگران و توانمندسازی آن‌ها در شغل‌شان مهم است. وقتی رهبری می‌کنید، به دیگران هم اجازه رهبری می‌دهید.

• شما کمی پس از اینکه تیم بانوان آرسنال چهار گانه را برد، به باشگاه پیوستید. به نظر شما مهم‌ترین جزء آن تیم چه بود؟ و فکر می‌کنید برای اینکه یک تیم به این شکل غالب شود چه نیاز است؟

در آن زمان آرسنال بهترین بازیکنان انگلیس و ایرلند را داشت و یکی از اولین تیم‌های حرفه‌ای انگلیس هم بودیم. و در رختکن، تیم پر از شخصیت‌های قوی با انگیزه بالا برای بهترین بودن بود.

خواه کلی اسمیت، الکس اسکات، اِما برن یا جین لادلو - واقعاً می‌توانم همه را نام ببرم! همین مسئله بیش از همه در مورد آن تیم برایم جالب است و دلیل موفقیت آن‌ها این بود.

فکر نمی‌کنم دیگر ممکن باشد به همان شکل بر بازی مسلط شد. تیم‌ها از نظر کیفیت و منابع خیلی نزدیک‌تر شده‌اند و فکر کنم دیگر فوتبال انحصاری یک تیم نیست چون همه تیم‌های لیگ برتر کاملاً حرفه‌ای هستند.

لیگ همچنین بازیکنان بین‌المللی باکیفیت بالایی را جذب می‌کند. اگرچه از زمان آن تیم چهارجامه به اندازه قبل قهرمان نشده‌ایم، اما در سایر زمینه‌ها رشد زیادی داشته‌ایم که همیشه باعث افتخار من برای حضور در این باشگاه بوده است.

ما یکی از تیم های پیشرو در بازی زنان از نظر رشد پایدار در سرتاسر باشگاه هستیم. حالا باید به بهبود عملکرد در زمین و رسیدن به مرحله بعدی یعنی کسب جام‌ها به صورت مداوم‌ادامه دهیم.

• آیا می‌توانید تصور کنید که به جای ورزش تیمی، ورزش انفرادی مثل گلف یا تنیس انجام دهید؟

با توجه به همه چیزهایی که با ورزش گروهی می‌آید نمی‌توانم تصور کنم که ورزش تیمی نکنم. در کودکی ورزش‌های انفرادی زیادی انجام دادم، اما در نهایت فوتبال انتخاب من بود. پویایی عالی در یک تیم وجود دارد - وقتی می‌توانید کارهایی برای دیگران انجام دهید و نه فقط برای خودتان بهترین باشید.

اما ورزش‌های انفرادی برایم خیلی جالب هستند. وقتی دو و میدانی یا دوچرخه‌سواری را نگاه می‌کنید، خیلی با ورزش تیمی فرق دارد. ما همیشه اطرافمان پر از آدم است، اما برای ورزشکار انفرادی همه‌چیز به خودش بستگی دارد. قطعاً تفاوت در نحوه انگیزه‌دهی ورزشکاران انفرادی در مقایسه با محیط تیمی را قدر می‌دانم و فکر می‌کنم ما هم می‌توانیم از آن به عنوان یک تیم درس بگیریم.

فکر کنم این احساس را تا حدی وقتی دچار مصدومیت می‌شویم و مدتی از تیم جدا می‌افتیم، تجربه می‌کنیم. این قطعاً حالت ذهنی کمی متفاوتی را وقتی از کل تیم جدا می‌شوید، ایجاد می‌کند. اما حتی اگر بخش‌هایی از دوره درمان انفرادی باشد، همیشه هم‌تیمی‌هایتان هستند تا از شما عیادت کنند. گاهی فقط یک بازیکن مصدوم است، گاهی گروهی از شما با هم این را تجربه می‌کنید.

فکر می‌کنم یک عنصر مهم رهبری این است که من مراقب باشم بازیکنان در طول این فرایند چه احساسی دارند و چگونه می‌توانیم آن‌ها را حتی وقتی در زمین نیستند، در ارتباط با دیگران نگه داریم. ممکن است سخت باشد، اما پر کردن این شکاف بسیار حیاتی است.

• یک تیم پشتیبان هم در آرسنال وجود دارد: تیم پزشکی و مربیان. افراد غیرفوتبالی چه پویایی متفاوتی به رختکن می‌آورند؟

تعداد زیادی در زمینه‌های مختلف فعالیت می‌کنند که باهم هماهنگ شدند و تیم بانوان آرسنال را تشکیل می‌دهند. از تیم رسانه‌ای گرفته تا تیم فنی، پزشکان و تحلیل‌گران، مربیان- حالا به دلیل پیشرفت بازی این بخش‌های مختلف را داریم.

این البته چالش‌هایی هم به همراه دارد، چون به معنای تعداد زیادی افراد با تخصص‌های مختلف است. ترکیب کردن همه آن‌ها هدف نهایی است - کارکرد همه این بخش‌ها به صورت هماهنگ در حالی که به هم متصل هستند. داشتن هدف نهایی مشترک است که ما را متحد می‌کند و به ما کمک می‌دهد در بالاترین سطح، در داخل و خارج زمین عمل کنیم.

• آیا می‌توانید به زمانی فکر کنید که تیم در لحظه سختی در کنار شما بوده است؟

بی‌شمار بار. نمونه مصدومیت کاملاً واضح است: وقتی در کنار زمین هستید اما اطرافتان را آدم‌های خوب و دوستان خوب پر کرده‌اند. من خوش‌شانس بوده‌ام که در مواقعی که مصدوم بوده‌ام این را تجربه کرده‌ام و احساس واقعاً ویژه‌ای است.

چند ماه پیش هم وقتی در بازی رفت یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا مصدوم شدم، فرقی نکرد. بازیکنان برای عیادت و حمایت از من آمدند، در حالی که خودشان درگیری‌های دیگری داشتند. همیشه یادآوری زیبایی است که هم‌تیمی‌ها و دوستانم در کنارم هستند.

• بهترین نمونه از همبستگی با هواداران که به خاطر دارید چیست؟

واقعاً مثال‌های زیادی وجود دارد. صادقانه فکر می‌کنم حالا هر بازی در استادیوم امارات این حس ویژه را دارد. به محض خروج از تونل و ورود به مقابل هواداران آرسنال، در حالی که همه آهنگ "شمال لندن برای همیشه" را می‌خوانند، بلافاصله آن وحدت را احساس می‌کنید. می‌دانیم هواداران همیشه پشتیبان ما هستند.

مواقعی هست که طبیعتاً حمایت نمی‌تواند به اندازه یک ورزشگاه پر امارات باشد، اما در هر بازی می‌توانیم آن حمایت پایه را احساس کنیم. اما وقتی بازی‌های ما در امارات رو به افزایش است، نمی‌توان از کنار عظمت این فضا گذشت. فصل گذشته مقابل لیورپول این حمایت را چشیدیم و نمی‌توانیم منتظر جمعیت‌های بزرگ بیشتر در آینده باشیم. این واقعاً باعث می‌شود احساس کنم بخشی از چیزی هستم - چیزی بزرگ‌تر از خودم. به نظر من همین موضوع آرسنال را ویژه می‌کند.