نامه خداحافظی کیسی استونی برای هواداران

 

به تمام کسانی که پیگیر فوتبال من بودند...

 

امروز بازنشتگی ام را از فوتبال که در تمامی عمر دوستش داشتم اعلام میکنم. اگرچه از اینکه کفشهایم را آویزان کرده و بازنشست شده ام ناراحتم اما به دستاوردهایم بسیار افتخار میکنم و به آنچه در انتظار فوتبال بانوان است خوشبین هستم. چیزی که در سر دارم این است که بسیار خوشحالم از اینکه قرار است بخش جدید زندگی ام را با فیل نویل و با تیم ملی زنان انگلستان رقم بزنم. نقش جدید من از هم اکنون آغاز شده و به جامی که یکماه آینده پیش رو داریم فکر میکنم.

 

 

خیلی خوش شانس و خوشبخت بودم که از سال 1994 موفق شدم فوتبال حرفه ای را آغاز کنم و در ترکیب تیم بزرگسالان قرار گیرم. در این مدت 12 جام معتبر به دست اوردم و برنده جایزه ی ام بی ای شدم. جایزه ای که همیشه خودم را با آن میشناسم. سال 2009 بود که با انگلستان مدال نقره ی مسابقات یورو را به دست آوردم و در جام جهانی هم به مقام سوم دست یافتیم و مدال برنز این مسابقات را در سال 2015 بر گردن آویختم.

 

 

رویای من اینجا محقف خواهد شد. چهارشنبه 21 فوریه برای آخرین بار با پیراهن لیورپول به مصاف ساندراند خواهم رفت.

 

دوست دارم قبل از صحبت در این مورد از تمامی اعضای باشگاههای سابقم، آرسنال، چارلتون، چلسی ، لینکلون، لیورپول و البته تیم ملی انگلستان تشکر کنم. از هواداران ، از مدیران، مربیان و هم تیمی هایم که نقش مهمی در فوتبال من داشتند. موفقیت من از آن شما نیز هست و من برای همیشه قدردان شما هستم که به من کمک کردید تا به جایگاهی که الان دارم برسم.

 

به طور ویژه دوست دارم از کیت بواناس در باشگاه چارلتون که مربی من بود تشکر کنم زیرا اوقات خاصی را با هم سپری کردیم. از تری برن مدیر برنامه هایم نیز تشکر میکنم و همچنین از تمامی افرادی که مرا در رسیدن به اهدافم همراهی کردند. مشاوره و راهنمایی های شما بسیار ارزشمند بود. در نهایت سول کمپل مدیریت فوتبال بانوان مرا بسیار در امر مربیگری راهنمایی کرد.

 

جا دارد که من اینجا از مدیریت فعلی باشگاه لیورپول اسکات راجرز تشکر و قدردانی کنم که مرا برای گرفتن  این تصمیم مهم حمایت و پشتیبانی کرد.من در لیورپول نقش کوچک و کوتاهی در تاریخ بزرگ این باشگاه داشتم و خاطرات آن تا ابد همراه من خواهد بود و با آن زندگی خواهم کرد.

 

حضور در تیم ملی انگلستان و تجربه ی کاپیتانی در این تیم برایی من امتیاز و افتخاری بزرگ است. من 130 بازی ملی برای انگلستان دارم. از زمانی که این تیم جز بریتانیای کبیر بود حضور داشتم و 5 بار در المپیک لندن 2012 برای این تیم به میدان رفتم که در ذهن من جاویدان شده است. پاول برای اولین بار سال 2000 به من این اجازه را داد که اولین بازی رسمی خود را انجام دهم و کاپیتان تیم باشم . این اتفاق باعث شد تغییراتی در زندگی من به وجود آید و بسیار هم برای من عالی بود. میخوام از گردن تیلور تشکر ویژه داشته باشم که من را به عنوان اولین زن حاضر در کمیته مدیران پی اف ای انتخاب کرد.

 

فوتبال سربالایی ها و سراشیبی های زیادی دارد و باید بگویم که فوتبال با خانواده ی من به طرز شدیدی عجین شده است. در ابتدا میخوام از مادرم، پدرم و برادرم که از ابتدا با من همراه بودند یاد کنم و پس از آن از دوست هیشه همراهم! مگان و فرزندانم تدی ، تیلی و ویلو که به من این انگیزه را دادند که بهترینه آنچه میتوانستم باشم از خود نشان دهم یاد کنم. همچنین از دوست عزیزم سام که در این 20 سال همیشه پشتیبان و همراهم بوده تشکر میکنم.

 

من به آینده و همکاری با فیل نویل فکر میکنم. کسی که بهترین انتخاب برای پیشرفت فوتبال بانوان بود. من پیشتر از اینکه او این مسئولیت را بپذیرد با او صحبت کرده بودم و او مرا بسیار تحت تاثیر قرار داد و میتوانیم چیزهای زیادی را از او فراگیریم. من هر چه در توان داشته باشم برای حمایت از او انجام خواهم داد تا این دوره از مربیگری ام را به پایان برسانم.

 

فوتبال بانوان طی سایان اخیر در کشور پیشرفت خوبی داشته است و این چیزی است که ما باید به آن افتخار کنیم. چالشی که اکنون پیش روی ماست این است که به کارهایی ادامه دهیم که منجر به افزایش علاقه و انگیزه در مردم شود.

 

یکی از کارهای ساده اما قدرتمندی که در عرصه فوتبالی ام میکردم این بود که همیشه سعی میکردم وقتی شرایط مهیا بود به تیمی که برایم بهتر بود ملحق میشدم. من به این قضیه بسیار اطمینان دارم. با حمایت شما فیل نویل و من میتوانیم با انگلستان به خوبی ادامه دهیم.

 

من واقعا خوشبخت بودم که در بخش موفق فوتبال زنان حضور داشتم. اکنون زمان جدایی من است. اکنون از این پس با تلاش بسیار برای پیشرفت توانایی بازیکنان تیم بانوان انگلستان ادامه خواهد یافت.

 

کیسی متعلق به شماست