تاریخچه مربیان

Sam Hollis - سام هولیس - (1897-1894)

او اولین مربی آرسنال بود. قبل از آمدن او تیم توسط بازیکنان و عده ای از اعضای کمیته باشگاه هدایت می شد. او 3 سال مربی آرسنال بود و در این مدت تیم در میانه های جدول در دسته دوم حضور داشت. در تابستان 1987 مربیگری تیم بریستول سیتی را بر عهده گرفت.

Thomas Brown Mitchell - توماس بروون میشل (1898-1897)

بروون اولین مربی حرفه ای آرسنال به شمار می رفت. این مرد اسکاتلندی به عنوان منشی 12 سال در تیم بلکبرن فعالیت داشت و سپس به آرسنال آمد. او کمتر از یک سال مربی آرسنال بود و موفق شد مجوز حضور در جام حذفی را بدست بیاورد، اما در دور اول مقابل بارنلی شکست خورد و حذف شد. او همچنین توانست تیم را از مکان 10 لیگ به مکان 5 انتقال دهد. وی در مارچ سال 1898 از کار استعفا داد و دوباره به بلکبرن بازگشت و تا سال 1921 در آن جا فعالیت کرد و در سن 78 سالگی درگذشت.

George Elcoat - جورج الکات (1899-1898)

الکات دوست سابق بروون بود و بعد از رفتن بروون یک سال هدایت تیم را در دست گرفت. او هم اسکاتلندی بود و به بازیکنان کشورش بیش از حد بها می داد. در پاره ای از فصل 8 اسکاتلندی همزمان در ترکیب آرسنال به میدان می رفتند!! الکات آرسنال را در لیگ به مقام هفتم رساند هر چند در آن سال تیم های لیگ به 18 تیم افزایش پیدا گرده بود. همچنین با شکست سنگین مقابل دربی کانتی از گردونه مسابقات جام حذفی کنار رفت.

Harry Bradshaw - هری برادشو (1904-1899)

وقتی او تیم را از الکات تحویل گرفت 5 سال مربی آرسنال باقی ماند و موجب دگرگونی های فراوان در باشگاه شد. آرسنال بیش از پیش شناخته تر شد زیرا هری بردشو از سال 1891 - 1899 هدایت تیم بارنلی را بر عهده داشت و با این تیم موفقیت های زیادی کسب کرد. و حالا او مربی آرسنال بود. هری سیستم تاکتیکی آرسنال را متحول کرد و توانست آرسنال را در لیگ 1802 - 1803 به مقام سوم برساند. او بعدها به فولهام پیوست و قبل از مرگش در سال 1924 به عنوان منشی در لیگ های جنوبی فعالیت کرد.

Phil Kelso - فیل کلسو (1908-1904)

فیل کلسو یک اسکاتلندی سخت کوش بود. او قبلاً در هیبرنیان مربیگری کرده بود و با تغییر نام باشگاه به (وولویچ آرسنال) او به مدت 4 سال مربی آرسنال شد. کلسو تیم را 2 بار تا دور چهارم جام حذفی پیش برد اما در لیگ نتایج دلچسبی کسب نکرد. او آرسنال را ترک کرد و به یک هتل بزرگ در اسکاتلند بازگشت. و در 1909 به عنوان مدیر باشگاه فولهام منسوب شد. او 15 سال آخر عمر خود را در غرب لندن سپری کرد و در 1935 در سن 64 سالگی درگذشت.

George Morrell - جورج مورل (1915-1908)

او 7 سال مربی وولویچ آرسنال بود. در زمان مربیگری او آرسنال می خواست به خانه جدید خود در شمال شرقی لندن نقل مکان کند (ورزشگاه هایبوری) بنابراین او مجبور شد 6 تن از بهترین بازیکنان خود را بفروشد تا بخشی از هزینه های استادیوم جدید جبران شود. او توانست تیم را به مقام ششم لیگ برساند. رفتن به استادیوم جدید مشکلات فراوانی را برای آرسنال بوجود آورد. نداشتن بازیکن جدید و توانمند باعث شد آرسنال نتایج ضعیفی بگیرد و در لیگ 1913 در مکان 20 جدول قرار گیرد و به رقابت های لیگ دو سقوط کند. مورل موفق شد در سال 1915 تیم را به مقام 5 لیگ دو برساند و مجددا جواز حضور در لیگ یک را بدست آورد.

Leslie Knighton - لسلی نایگتون (1925-1919)

او به عنوان کمک مربی در لیدز یونایتد و منچستر سیتی فعالیت داشت. او هیچ وقت نتوانست تیم را از مقام 10 بالاتر بیاورد و توسط اسطوره همیشگی آرسنال هربرت چپمن کنار گذاشته شد. بعد از ترک توپچی ها او به عنوان مربی در تیم های برونموث، بیرمنگام و چلسی فعالیت کرد.

Herbert Chapman - هربرت چپمن (1934-1925)

هربرت چپمن متولد شهر شفیلد بود. بدون شک بخشی از فوتبال امروز آرسنال - انگلستان و جهان مدیون فعالیت های چپمن است. او نه تنها تفکرات خود را در آرسنال به اجرا گذاشت بلکه تمامی مدیران و مربیان فوتبال جهان از تاکتیک های او به عنوان الگوئی بی مانند استفاده می کردند. او در لیدز یونایتد و هادرزفیلد مربیگری کرد. او آرسنال را به موفقیت های بسیاری رساند. وی برای اولین بار در هایبری از سیستم 4 - 3 - 3 استفاده کرد (سیستمی که به خاطر شکل ظاهریش در موقع حمله و دفاع به دو حرف انگلیسی WM معروف بود) تیم او موفق شد 127 گل در فصل (31-1930) به ثمر برساند که رکوردی تکرار نشدی است. چپمن در این سال جام حذفی و لیگ را با هم به دست آورد تا اولین مربی ای باشد که آرسنال را قهرمان لیگ و جام حذفی می کند. 2 سال بعد او تیم را دوباره به مقام اول لیگ رسانید (1933). حالا دیگر همه آرسنال بزرگ را می شناختند. اما مرگ نا به هنگام هربرت چپمن در ژوئن سال 1934 همه را شوکه کرده بود. او 55 سال بیشتر سن نداشت. به عنوان تشکر و قدردانی از او مجسمه برنزی وی در هایبوری ساخته شد.

George Allison - جورج آلیسون (1947-1934)

آلیسون در دارلینگتون متولد شد و قبل از آمدنش به آرسنال در سال 1905 یک روزنامه نگار بود. او ابتدا به عنوان سردبیر برنامه های باشگاه به تیم پیوست و سپس به عنوان منشی و مدیر باشگاه منسوب شد. وی در ژوئن سال 1934 به عنوان سرمربی تیم انتخاب گردید. بعد از مرگ چپمن او توانست کار نیمه تمام وی را با شایستگی به اتمام برساند و برای دومین سال پیاپی و سومین بار در تاریخ باشگاه تیم را قهرمان لیگ کرد (1934). در سال 1935 آرسنال برای سومین سال پیاپی قهرمان لیگ شد. آلیسون همچنین در سال 1936 موفق شد جام حذفی را به دست بیاورد و 2 سال بعد در سال 1938 دوباره قهرمان لیگ شد. در فصل 47-1946 آلیسون تصمیم گرفت تا بازنشسته شود

Tom Whittaker - تام ویتاکر (1956-1947)

توماس جیمز ویتاکر در آلدرشات متولد شد. او در 1919 به باشگاه آمد و در 1927 به عنوان یکی از دستیاران چپمن فعالیت کرد. او نقش مهمی در موفقیت چپمن داشت. او با ایجاد رژیم درمانی فیزیکی، بازیکنان را همیشه در اوج آمادگی نگه می داشت. وی در سال 1947 جانشین چپمن و الیسون شد. ویتاکر در سال های 1948 و 1953 دو بار قهرمان لیگ شد و یک بار نیز در 1950 قهرمان جام حذفی شد. تام ویتاکر نیز در کمال ناباوری در سن 58 سالگی بر اثر سکته قلبی درگذشت.

Jack Crayston - جک کرایستون (1958-1956)

کرایستون سال 1910 در لانکشیر متولد شد و در سال 1956 به عنوان مربی آرسنال منصوب شد. او بازیکن پیشین آرسنال بود و بیش از 200 بازی برای تیم انجام داده بود. او آرسنال را از مکان 11 جدول به مکان سوم آورد ولی در پایان فصل پنجم شد. او بعد از 24 سال خدمت به باشگاه در ماه می 1958 استعفا کرد و به دانکستر راورز رفت تا شاید موفق شود. کرایستون در سال 1992 درگذشت.

George Swindin - جورج سویندین (1962-1958)

وی دروازبان سابق آرسنال بود و بیش از 272 بازی برای تیم اول انجام داد. وی بعد از مربیگری در پترزبورگ یونایتد در سال 1958 به هایبوری آمد تا مربیگری تیم را بر عهده بگیرد. وی یک بازبینی کلی تیم انجام داد و در اولین فصل حضور خود به مقام سومی لیگ دست پیدا کرد. بعد از ترک توپچی ها او به تیم های نوریچ و کاردیف رفت و سپس به اسپانیا رفت و در تیم های کترینگ و کوربی مربیگری کرد. جورج در اکتبر 2005 در سن 90 سالگی درگذشت.

Billy Wright - بیلی رایت (1966-1962)

بیلی متولد 1924 است. او اولین بازیکنی به شمار می رفت که بیش از 100 بازی کامل برای تیم ملی انگلستان انجام داده بود. او در 3 دوره جام های جهانی 50، 54 و 58 حضور داشت. او سال 62 مربی آرسنال شد اما هیچ وقت مقامی بهتر از هفتمی کسب نکرد. در فصل 166-1965 او باشگاه را ترک کرد. زمانی که آرسنال چهاردهم لیگ شد و در جام حذفی توسط بلکیرن کنار رفت. بیلی رایت هم اکنون با 84 سال سن به عنوان کارشناس در تلویزیون آرسنال فعالیت دارد.

Bertie Mee - برتی می (1976 - 1966)

او متولد ناتینگهام است. با آمدن او آرسنال دوباره به روزهای اوج خود بازگشت و توانست در سال 71 دابل کند و هم جام حذفی و هم لیگ را پیروز شود. پیروزی در وایت هارت لین مقابل تاتنهام حکم قهرمانی آرسنال در لیگ بود. همچنین در فینال جام حذفی بعد از تساوی 0 - 0 در وقت معمول در وقت اضافه 2 - 1 لیورپول را در آنفیلد شکست داد. او در سال 66 مربی آرسنال شد و داون هاوو و دیو سکستون را به عنوان دستیاران خود انتخاب کرد. با تفکرات او آرسنال 2 با پیاپی به فینال جام حذفی در سال های 68 و 69 راه پیدا کرد ولی متأسفانه برابر لیدز و سویدین تاون شکست خورد و نتوانست جامی ببرد. در جام نمایشی اروپا که در رده سنی17 سال برگزار میشد آرسنال توانست تیم اندرلخت را در مجموع با حساب 4 - 3 در هم بکوبد و قهرمان این جام شود. بازی رفت در هایبری 3 - 1 به سود آرسنال تمام شد. او در 1976 استعفا داد و بعدها به واتفورد پیوست و دستیار گراهام تیلور شد. او در سال 2001 در سن 82 سالگی درگذشت.

Terry Neill - تری نیل (1983-1976)

ویلیام جان ترنس ملقب به تری نیل در سال 1942 در بلفاست متولد شد و و در سال 1959 به عنوان بازیکن به تیم آرسنال ملحق شد. او تا سال 73 به بازی ادامه داد و در باشگاه رقیب، تاتنهام زیر نظر بیل نیکولسون از فوتبال خداحافظی کرد. او 2 فصل به عنوان مربی در تاتنهام فعالیت کرد و تقریبا موفق بود.وی در سال 76 به آرسنال آمد تا جوانترین مربی تاریخ باشگاه لقب گیرد. با آمدن تری آرسنال جان تازه ای گرفت و موفق شد 3 سال متوالی در سال های 78 - 79 و 80 به فینال جام حذفی راه پیدا کند. ولی فقط توانست در سال 79 برنده این جام شود. همچنین در فینال جام در جام اروپا در مقابل والنسیا در ضربات پنالتی شکست خورد. او در دسامبر 1983 از آرسنال اخراج شد و برای همیشه از فوتبال خداحافظی کرد.

Don Howe - دوون هاوو (1986-1984)

وی در 12 اکتبر 1935 متولد شد. او بازیکن وست برومویچ بود و در زمان بیلی رایت در سال 64 به آرسنال آمد و به عنوان کاپیتان مشغول بازی شد. او در زمان برتی می مربی تیم ذخیره ها بود و در سال 1968 بعد از رفتن دیو سکستون به تیم بزرگسالان آمد. او بعدها دوباره به باشگاه خود وست برومویچ بازگشت. او همچنین در گالاتاسرای ترکیه و لیدز مربیگری کره است. وی در سال 77 دوباره به آرسنال بازگشت. وقتی به عنوان سرمربی تیم انتخاب شد بازیکنانی را که خودش در تیم جوانان پرورش داده بود به تیم اصلی آورد. (تونی آدامز - دیوید روکاستل - نیال کویین) وی در مارچ سال 86 برای معالجه بیماری خود از آرسنال رفت. بعد از رفع بیماری به عنوان کمک در ویمبلدون و همچینن مربی در کویینز پارک رنجرز و کاونتری مشغول فعالیت شد. او هم اکنون به روزنامه نگاری و کار در رادیو مشغول است.

George Graham - جورج گراهام (1995-1986)

بازیکن سابق آرسنال، گراهام بعد از 3 سال مربیگری در میلوال به آرسنال ملحق شد. دو قهرمانی در لیگ، دو قهرمانی در جام اتحادیه، یک قهرمانی در جام حذفی و یک قهرمانی در جام یوفا و جام در جام اروپا کارنامه فوق العاده درخشانی از وی به جا گذاشته است. تیم او ساخته شده از استعدادهای ناب انگلستان بین سال های 80 تا 90 بود. او برای ایجاد این ساختمان تیمی منسجم، مشهور شد. تله آفسایدگیری که او پدید آورده بود نتیجه گرفتن برای هر تیمی را مشکل می ساخت. وی یان رایت را پرورش داد و او را به بهترین گلزن تاریخ آرسنال تبدیل کرد. رکوردی که بعدها توسط هانری شکسته شد. وی در سال 95 آرسنال را ترک کرد و مربیگری تیم های لیدز و تاتنهام را بر عهده گرفت. گراهام بعد از قهرمانی در جام یوفادر اوج افتخار آرسنال را ترک کرد. او هم اکنون یک کارشناس فوتبال است.

Stewart Houston - استیوارت هاستون (1996-1995)

بعد از استعفای گراهام او مربی موقت آرسنال شد. وی مدتی با ریوچ کار کرد ولی بعد به تاتنهام رفت و کمک گراهام شد. سپس به عنوان مربی در کویینز پارک رنجرز فعالیت کرد.

Bruce Rioch - بروس ریوچ (1996-1995)

ریوچ توسط گراهام به دیوید دین معرفی شد. او باور داشت که ریوچ می تواند تیم را موفق کند. او قبل از آرسنال مربی بولتون بود. وی در ادامه فصل 96- 1995 آرسنال را در جام یوفا هدایت کرد و در آخرین روزهای این فصل برابر اورتون، بلکبرن و تتنهام روی نیمکت آرسنال نشست. وی توانست به نیمه نهایی جام اتحادیه برسد ولی مقابل استون ویلا شکست خورد و حذف شد. او در انتهای فصل باشگاه را ترک گفت و به کویینز پارک رنجرز رفت تا در کنار هاستون فعالیت کند. او بعدها مربی ویگان و نوریچ سیتی شد و هم اکنون در باشگاه دانمارکی ادنسن فعالیت می کند. بزرگترین حرکت او برای آرسنال خرید دنیس برگ کمپ از اینتر میلان بود.

Arsene Wenger- آرسن ونگر (1996 - تا به امروز)

ونگر در سپتامبر سال 96 به آرسنال آمد. او قبلاً مربیگری تیم های نانسی و موناکو در فرانسه و گرامپوس ایت در ژاپن را بر عهده داشت. ونگر در دومین فصل حضورش در آرسنال موفق شد که با این تیم دابل کند و هم جام حذفی و هم لیگ را برنده شود (98-1997). او بعدها 2 بار دیگر در سال های 2002 و 2004 قهرمان لیگ شد. وی چهار بار جام حذفی را بالای سر برده و هرگز رتبه تیمش در لیگ از 4 پائینتر نیامده است. ونگر آرسنال را به فینال جام یوفا 2000 رسانید ولی مقابل گالاتاسرای در ضربات پنالتی مغلوب شد. همچنین به فینال جام باشگاههای اروپا در سال 2006 رسید که در آن دیدار از بارسلونا شکست خورد. آرسن ونگر همچنان هدایت توپچی ها را بر عهده دارد و بعد از جابجایی از هایبوری به استادیوم جدید امارات به فکر روزهای موفق آینده است.

اونای امری ( از می 2018 تا کنون )

اونای امری بعد از خداحافظی آرسن ونگر به آرسنال ملحق شد. او پیش از آرسنال در اسپانیا، فرانسه و روسیه مربیگری کرده بود. در سال 2004 امری از دنیای بازی فوتبال خداحافظی کرد و به سمت مربیگری رفت. مصدومیت جدی او در لرکا دیپورتیو باعث این جدایی او از فوتبال شد.

او در دنیا مربیگری با آلمیرا آغاز کرد و پس از آن به والنسیا رفت. دو بار موفق شد در لالیگا به مقام سوم برسد و به لیگ قهرمانان راه پیدا کند. این موفقیت برای او نامی دست و پا کرد. بعد از والنسیا برای مدتی کوتاه در اسپارتاک مسکو کار کرد و سپس به سویا پیوست و با سه قهرمانی در لیگ اروپا نامش بر سر زبان‌ها افتاد. بعد از سویا، دو فصل را با پاریس سنت ژرمن سپری کرد و بعد از پاریس راهی لندن شد و جانشین آرسن ونگر شد.