انتصاب گراهام به عنوان سر مربی آرسنال

درست است که آرسن ونگر سردمدار سال های طلایی توپچی هاست، ولی باید اعتراف کرد که این جورج گراهام بود که پایه های موفقیت روزهای کنونی باشگاه را بنا نهاد.گراهام، یکی از قهرمانان تیم فصل 71-70 ، در ماه می سال 1986 پس از دوره ای موفق در آغاز حرفه ی مربیگریش در تیم میلوال (Millwall)، به هایبوری بازگشت. آرسنال در اواسط دهه ی 80 ، هدف خاصی را دنبال نمی کرد – آنها از زمانی که خود گراهام جام قهرمانی را در 15 سال پیش بالای سر برده بود، طعم قهرمانی را نچشیده بودند – و نیاز به شخصی داشتند تا اوضاع را تغییر دهد.

آن شخص گراهام بود. او به باشگاه قدرت دوباره ای بخشید و تعدادی بازیکن جواد و مستعد مانند دیوید روکستل ، مایکل توماس و تونی آدامز(Tony Adams) را چهره کرد و به علاوه خرید های موشکافانه ای مانند لی دیکسون (Lee Dixon)، نایجل وینتربورن (Nigel Winterburn) و استیو بولد (Steve Bould) انجام داد. این سه بازیکن به علاوه ی آدامز ،چهار دفاع توپچی ها را تشکیل دادند. دیواری بتنی که پایه های موفقیت گراهام بر آن بنا شده بود.

این مرد اسکاتلندی در دوران بازیگری به " قدم زن " (Stroller) معروف شده بود. لقبی که به دلیل سبک بازی آرام و خونسردش در میانه ی میدان بر او نهاده شده بود. ولی اگر بازیکنان آرسنال در سال 1986 انتظار یک مربی جدید آرام و سهل انگار را داشتند، سخت در اشتباه بودند. گراهام مربی سختگیری بود و از همان روز اول نظم و روحیه ی جنگندگی و سخت کار کردن را بر تیم القا کرد.

نتیجه ی روش های او در اولین فصل حضورش روی نیمکت توپچی ها ، جایگاه چهارمی بود و مهمتر از آن، اولین جام باشگاه پس از 8 سال! چارلی نیکولاس (Charlie Nicholas) با دو گل خود به لیورپول در ورزشگاه ومبلی به چهره ای قهرمان تبدیل شد تا آرسنال در فینال جام لیتل وودز شکست را با پیروزی عوض کند و به قهرمانی برسد اما این پیروزی یک تیم متحد و سرسخت بود. و اتفاقات خوب بیشتری در راه بود.
برای اولین بار از سال 1971 ،زمانی که مایکل توماس در آخرین ثانیه های بازی در آنفیلد گل قهرمانی را به ثمر رساند ، جام قهرمانی لیگ انگلستان به هایبوری بازگشت. این تاریخ و بازی در ذهن هر هواداری حک شده است و گراهام، طراح اصلی آن پیروزی تاریخی بود. لیورپول از لحاظ فنی از آرسنال برتر بود ولی گراهام نبرد تاکتیکی را به نفع خود به پایان رساند و به وسیله ی آن توانست بزرگترین جایزه در فوتبال انگلستان را پیروز شود.

توانایی گراهام در بالا بردن روحیه ی بازیکنان در رختکن نیز بسیار کمک حال تیم بود. آرسنال در فصل 91-90 به دلیل درگیری در بازی برابر یونایتد در اولدترافورد ، با کسر 2 امیتاز جریمه شد ولی آنها تحت تاثیر آن قرار نگرفتند و توانستند تنها با یک باخت ، فقط 18 گل خورده و 7 امیتاز اختلاف قهرمان انگلستان شوند.
آرسنال آمار 18 گل خورده را مدیون چهار دفاع مطرح خود و دروازه بان جدیدش دیوید سیمن ، کسی که گراهام با وجود محبوبیت جان لوکیچ (John Lukic) در نزد هواداران ، بر خرید آن اصرار زیادی داشت ، بود. گراهام در اینباره اینگونه می گوید :" هنوز هم فکر می کنم جان لوکیچ یکی از بهترین دروازه بانان انگلستان است ولی معتقدم دیوید سیمن بهترین است." نظریه ای که کاملا به اثبات رسید.

خریدهای روحیه بخش ادامه پیدا کرد. ورود یان رایت (Ian Wright) در اوایل فصل 92-91 منبعی همیشگی از گل را به آرسنال بخشید و او در ادامه توانست رکورد گل زده ی باشگاه را نیز بشکند. هرچند که چندی پس از ورود رایت به تیم ، تاکتیک بازی آرسنال تغییر کرد.شاید به دلیل شکست در جام اروپا برابر بنفیکا، گراهام نقش روکستل و آندرس لیمپار را به هافبک های دونده و تخریبی تغییر داد.
اینکار نفوذ به دفاع آرسنال را سخت تر از پیش کرد ولی در عین حال کمی از قوای تهاجمی آنها هم کاسته شد. با وجود این آرسنال در سال 91 به راحتی قهرمان انگلستان شد . هرچند گراهام دیگر نتوانست در ادامه سال های خود به عنوان سر مری آرسنال این عنوان را تکرار کند ولی در عوض ،با توانایی یان رایت در گل زدن و چهار دفاع غیر قابل نفوذ ، آرسنال شروع به فرمانروایی در رقابت های حذفی کرد.

آنها زمانی که اندی لینیگان (Andy Linighan) و استیو مورو (Steve Morrow) در سال 1993 به عنوان قهرمانان باشگاه شهره شدند، به اولین باشگاهی تبدیل شدند که در یک فصل هم جام حذفی و هم جام اتحادیه را پیروز شده بود. به دنبال آن ، پیروزی در جام در جام اروپا نیز پس از 24 سال اولین قهرمانی اروپایی آرسنال را رقم زد. پس از یک بازی بسته و تاکتیکی برابر پارما در کوپنهاگن ، "یک هیچ به نفع آرسنال " متولد شد!
یک سال بعد از این ماجرا گراهام از آرسنال رفته بود ولی او روزهای خوب را به هایبوری بازگردانده بود و وظایف زیادی را بر دوش جانشینش گذاشته بود. البته به غیر آن دفاع پولادین.
این روزها هواداران به خوبی با عبارت " آرسن می داند " آشنا هستند ولی باید دانست که " جورج می داند " زودتر به وجود آمده بود.