کامل شدن اولین دوگانه ی ونگر

وقتی آرسنال در سپتامبر 1996 آرسن ونگر ناشناس را به تیمش آورده بود، همه ی ابروها به نشانه ی تعجب بالا رفته بود.
اما تنها 10 ماه بعد آرسن ونگر ترکیبی را شکل داده بود که رقابتی فوق العاده را با منچستر یونایتد بر سر قهرمانی انجام می داد.

با تقویت هایی که توسط قراردادهای جدید و زیرکانه ای مانند امانوئل پتیت، مارک اورمارسو نیکولاس آنلکا انجام شده بود، ونگر و آرسنال برای حمله ای همه جانبه به قهرمانی فصل 1997/98 آماده می شدند.

با ناهماهنگی توپچی ها در ابتدای فصل موفقیت برای آن ها بعید به نظر می رسید. یک باخت 1-3 خانگی برابر بلکبرن در 13 دسامبر شاهد این موضوع است ولی این شروعی برای دوره ای از 26 بازی بدون باخت بود که اولین قهرمانی لیگ برتر را برای آرسنال به هایبوری آورد.

یک برد الهام بخش به کمک پتیت در 29 آپریل برابر دربی کانتی توپچی ها را در موقعیتی قرار داد که از سه بازی باقی مانده ی خود تنها 3 امتیاز برای قهرمانی نیاز داشتند. اما با سفرهای سخت تیم به ویلا پارک و آنفیلد در دو بازی بعد، بازی با اورتون در هایبوری در 3 می چیزی بود که کار را سخت و ترسناک می کرد.

مدافع تافی ها(لقب اورتون)، اسلاون بیلیچ پیش از دو حمله ی مارک اورمارس قهرمانی را برای آرسنال تضمین کرد و با یک ضربه ی سر توپ را به تور دروازه ی خودی رساند. کارناوالی از شادی در ورزشگاه به راه افتاد تا به یاد ماندنی ترین لحظات فصل که تا به حال رخ داده باشد، اتفاق افتاد.

در حالی که ثانیه هایی روی ساعت باقی مانده بوددفاع آخر کهنه کار، تونی آدامز از کناره به سرعت از میانه های زمین آرسنال استارت زد. یک دوی سریع برای دریافت پاس هم کار دفاعی اش، استیو بولد. کاپیتان توپ را با سینه استپ کرد و یک ضربه ی پای چپ مهار نشدنی را راهی گوشه ی دروازه کرد. چهار-هیچ.
آرسنال دوباره قهرمان بود. کمتر از دو هفته بعد این قهرمانی تبدیل به دوگانه شد.

توپچی ها کمی از بهترین حالتشان دور بودند ولی هنوز به حدی قوی بودند که در هر نیمه گلی به نیوکاسل بزنند و هفتمین قهرمانی حذفی را برای باشگاه کسب کنند.
اولی در دقیقه ی 23 به ثمر رسید. هیچ کدام از تیم ها در یک چهارم اول بازی موقعیت های زیادی ایجاد نکردند و بیشتر ا زیرکی در حال محک یکدیگر بودند تا اینکه پتیت حرکت سریع اورمارس در نقطه ی کور الساندرو پیستونه را دید و گوش هلندی توپچی ها که از مدافع مستقیمش عبور کرده بود با ضربه ای توپ را از دروازه بان، شی گیون عبور داد.

نیوکاسل پس از استراحت نیمه تهدیدهای مختصری را ایجاد کرد که آلن شیرر و نیکوس دابیزاس تا آستانه ی کشیدن بازی به تساوی پیش رفتند. اما این تمام امید آن ها بود که 21 دقیقه مانده به پایان بازی دیگر از بین رفت. آنلکا برای گرفتن پاس ری پارلر از تله ی آفساید فرار کرد و در فضای زیادی که در اختیار داشت با اقتدار گیون را مغلوب کرد.

پارلر پس از یک بازی خستگی ناپذیر در میانه ی زمین، مرد میدان لقب گرفت. او حتی موقعیت داشت که خودش هم گل زنی کند که توپش به کنار دروازه برخورد کرد. بعد از آن اورمارس هم یک ضربه ی چیپ بی باکانه را از چهل یاردی روانه ی دروازه ی شی گیون کرد.

سوت پایان بازی وضعیت عالی آرسنال در انگلستان را تایید می کرد و البته تصمیم درست مسولین برای به خدمت گرفتن آرسن ونگر در سال 1996. بعد از تمام این ها چطور می توان به برنده ی یک دوگانه شک داشت؟