یادآوری اعضای فراموش شده تیم شکست ناپذیران

آرسن ونگر هرگز از اینکه کمی با مدیران عادی متفاوت باشد، ترسی نداشت. با این حال، ما نمی دانستیم که او با ورود به دنیای فوتبال انگلیس، همزمان به نوستراداموس تبدیل خواهد شد.

در سال ۲۰۰۲، این مرد فرانسوی با اعلام این جمله خبرنگاران را گیج کرد: ''گذراندن یک فصل بدون شکست غیرممکن نیست و نمی‌فهمم چرا این حرف برایتان شوکه کننده است؟''

طرفداران وقتی تیم او به دنبال دستاوردی رفتند که هیچ تیمی در فوتبال انگلیس از زمان پِرِستون نورث اند در فصل ۱۸۸۸/۸۹ به آن دست نیافته بود، ونگر را به سخره گرفتند.

با این حال، کمتر از دو سال بعد از اینکه سرمربی آرسنال این حرف ها را زد، تیم او یک دوره کامل لیگ برتر را بدون باخت پشت سر گذاشت.

آنهایی که قبلاً خنده سر داده بودند، حالا شوکه شده بودند و چاره ای جز تحسین شکوه تیم ونگر نداشتند.

آن ها با سبکی از فوتبال بی‌رحمانه و هجومی با پاس های سریع که در این کشور برای بازی جدید بود، تیم‌ها را در هم می‌کوبیدند.

در نهایت، آن‌ها با رکورد ۳۸ بازی، ۲۶ برد، ۱۲ تساوی و بدون باخت، قهرمان لیگ برتر شدند، دستاوردی که از آن زمان دیگر به آن نرسیده‌اند.

برخی از بازیکنان مانند تیری آنری، پاتریک ویرا و دنیس برکمپ با درخشش خود در زمین، انقلابی در نحوه دیده شدن لیگ برتر ایجاد کردند و تیم های حریف را به وحشت انداختند.

با این حال، در همان زمان، بازیکنانی نسبتاً گمنام نیز در ترکیب توپچی‌ها حضور داشتند.

بسیاری از آن‌ها مدال قهرمانی دریافت نکردند، اما همچنان در طول یکی از درخشان ترین دستاوردهای تاریخ فوتبال انگلیس، در کنار تیم اصلی بودند.

اما این بازیکنان چه کسانی هستند؟ ادامه مطلب را بخوانید تا متوجه شوید...

پاسكال سیگان

مدافع فرانسوی با سری به براقی جام قهرمانی لیگ برتر، آنقدر خوش شانس بود که در طول فصل قهرمانی آرسنال، صاحب مدال شود. او ۱۸ بار در لیگ به میدان رفت، اما به دلیل اینکه در حد و اندازه های مارتین کیون، سول کمپل و کولو توره نبود، اغلب فراموش می‌شود.

استاتیس تاولاریدیس

مدافع میانی یونانی یادآور دوران قدیم است و یکی از معدود بازیکنانی است که آنقدر بدشانس بوده که در آن فصل در لیگ برتر بازی نکرده است. او در مجموع در طول مسابقات مختلف جام، هشت بار به میدان رفت و بعد از آن برای خود در کشورش به افتخارات زیادی دست یافت. تاولاریدیس بین سال های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۵، سه بازی ملی برای یونان انجام داد.

جرمی آلیادایر

دیگر فرانسوی تیم ونگر، آلیادایر به نوعی به یک قهرمان افسانه‌ای در بین هواداران آرسنال تبدیل شده است. او که حالا به عنوان کارشناس فوتبال فعالیت می‌کند، در آن فصل ۱۰ بار در لیگ برتر به میدان رفت که ۳ بار آن به عنوان بازیکن فیکس بود. رقابت با مهاجمانی مثل تیری آنری، سیلوین ویلتورد، دنیس برکمپ و خوزه آنتونیو ریس هرگز آسان نبود، بنابراین درخشش او در هر مسابقه‌ای که به میدان رفت، قابل تحسین است.

میشال پاپادوپولوس

در حالی که شاید دوران حضور او در آرسنال به عنوان یک ناکامی بزرگ برای ونگر و حتی کل باشگاه به حساب بیاید، میشال پاپادوپولوس قطعا یکی از بدترین بازیکنان تاریخ این باشگاه هم نبوده است. این مهاجم اهل جمهوری چک در فصل ۲۰۰۳/۰۴ به صورت قرضی از بانیک استراوا به جمع توپچی‌ها پیوست، اما تنها توانست یک بار برای تیم اصلی به میدان برود. حضور قرضی او در لندن دوره کوتاه و کم فروغی بود، اما او حداقل توانست بعد از ترک آرسنال، مسیر فوتبالی خوبی را برای خود رقم بزند و حتی ۶ بازی ملی هم برای تیم جمهوری چک انجام دهد.

گراهام استاک

دروازه‌بان ایرلندی که حالا با فعالیت در توییتر تبدیل به شخصیتی پرشور شده، هرگز نتوانست خودش را در آرسنال اثبات کند. او در طول آن فصل در پنج مسابقه از جام اتحادیه به میدان رفت، اما هرگز فرصت بازی در لیگ برتر را پیدا نکرد. استاک در نهایت در طول دوران حرفه‌ای خود برای ۱۱ باشگاه مختلف بازی کرد، که حتی شامل دوره‌ای در باشگاه کِرالا بلاسترز هندوستان هم می‌شود! عجیب است، نه؟

دیوید بنتلی

در برهه‌ای، تصور می‌شد بنتلی می‌تواند به بکهام بعدی تبدیل شود. او ارسال‌های فوق‌العاده‌ای داشت و در ضربات ایستگاهی هم مهارت خوبی نشان می‌داد. با این حال، ورود به ترکیب اصلی این تیم قدرتمند آرسنال برای یک بازیکن جوان، تقریبا غیرممکن بود، مگر اینکه اسم شما سسک فابرگاس باشد. این وینگر در آن فصل تنها یک بار در لیگ به میدان رفت، اما چند سال بعد موفق شد هفت بازی ملی برای تیم ملی انگلیس انجام دهد. او همچنین دوره‌ای را در تاتنهام سپری کرد.

جاستین هویت

با در نظر گرفتن همه موارد، هویت یکی از موفق ترین بازیکنان آرسنال در این لیست به شمار می‌رود. این مدافع راست در فصل ۲۰۰۳/۰۴ تنها در یک بازی لیگ برتر به میدان رفت، اما سرانجام در فصل ۲۰۰۶/۰۷ توانست به طور کامل خودش را ثابت کند. هویت در نهایت پس از ۶۸ بازی برای توپچی‌ها، از این باشگاه جدا شد. اصلا هم بد نبود. این مدافع بعد از ترک آرسنال، ۱۸ بار برای تیم ملی ترینيداد و توباگو به میدان رفت و آخرین باشگاه او هم اف سی سینسیناتی آمریکا بود.

فرانک سيمک

راستی که صحبت از آمریکا شد، بیایید کمی هم درباره فرانک سيمک صحبت کنیم. اگر از اکثر هواداران بخواهید در مورد این مدافع چیزی بگویند، احتمالا به مشکل بر می‌خورند. او در آن فصل تنها یک بار در جام اتحادیه به میدان رفت و بعد از آن دوران‌هایی را در تیم‌های کیوپی‌آر، بورنموث، شفیلدونزدی و کارلایل گذراند. او در سال ۲۰۱۳ و در سن تنها ۲۹ سالگی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

جان اسپایسر

اسپایسر شباهت‌های زیادی به ری پارلر داشت. او که در رامفورد به دنیا آمده بود، از همان دوران کودکی برای آرسنال بازی می‌کرد. اما او هم مثل خیلی‌های دیگر نتوانست خودش را در شمال لندن ثابت کند. اسپایسر تنها حضورش با پیراهن آرسنال را در همان شبی تجربه کرد که فابرگاس هم برای اولین بار به میدان رفت. این مهاجم انگلیسی بعدها با تیم‌هایی مثل بورنموث، برنلی و دانکستر، دوران موفقی را در لیگ دسته پایین انگلیس سپری کرد.

جروم توماس

بسیاری از هواداران فراموش کرده‌اند که توماس محصول آکادمی آرسنال است، اما او هم جزو بازیکنانی بود که در فصل ۲۰۰۳/۰۴ تنها در مسابقات حذفی به میدان رفت. او هرگز در لیگ برای توپچی‌ها بازی نکرد، اما بعد از خداحافظی از دنیای فوتبال در سال ۲۰۱۷، به لطف درخشش در تیم‌هایی مثل چارلتون و وست بروم، به عنوان یک بازیکن موفق شناخته می‌شود.

کوئینسی اووسو آبیی

از بین تمام بازیکنانی که در این لیست حضور دارند، اووسو آبیی احتمالا کسی است که حرفه‌ای پربارتر و متنوع‌تری را تجربه کرده است. او هرچند مدال قهرمانی لیگ برتر را کسب نکرد، اما بعدها برای تیم‌های بسیار خوبی از جمله اسپارتاک مسکو، سلتاویگو، پورتموث، مالاگا و پاناتینایکوس به میدان رفت. او بازیکنی با سرعتی برق‌آسا بود و همچنین ۱۷ بازی ملی برای تیم ملی غنا انجام داد.

اولافور اینگی اسکولاسون

آرسنال دروازه‌بان ایسلندی، الکس رونارسون را در سال ۲۰۲۰ به خدمت گرفته بود، اما او تنها بازیکن اهل ایسلند این باشگاه نیست. اسکولاسون هافبک بود، ولی در طول فصل شکست ناپذیران تنها یک بار در جام اتحادیه به میدان رفت. این بازیکن ۳۷ ساله به طرز عجیبی هنوز هم بازی می‌کند و حالا برای تیم فیلکیر توپ می‌زند، همان تیمی که در سال ۲۰۰۱ برای پیوستن به آرسنال ترک کرد. او در حالی که ۳۶ بازی ملی برای ایسلند انجام داده، دوران حرفه‌ای موفقی را در برخی لیگ‌های نه چندان مطرح اروپا گذرانده است. اسکولاسون حتی در ترکیب تیم ملی ایسلند برای جام جهانی ۲۰۱۸ هم حضور داشت.

رایان اسمیت

اسمیت بازیکنی بود که در دوران حضور در تیم‌های پایه آرسنال، آینده درخشانی را پیش رویش می‌دید و در حالی که تنها ۱۶ سال داشت، برای تیم اصلی به میدان رفت. او در تمام تیم‌های ملی پایه انگلیس از زیر ۱۶ سال تا زیر ۲۰ سال بازی کرد، اما متاسفانه هرگز به بالاترین سطح نرسید. دلیل اصلی این موضوع هم مصدومیت وحشتناکی بود که در بازی برای تیم ذخیره‌های آرسنال گریبانگیرش شد. یک بازیکن با ضربه دو پا به زانویش زد که باعث پارگی غضروف او شد.

اسمیت در طول فصل شکست ناپذیران تنها سه بار در مسابقات حذفی به میدان رفت و بعد از آن برای تیم‌هایی مثل دربی، میدلزبورو، ساوتهمپتون، کریستال پالاس، اسپورتینگ کانزاس سیتی، چیواس آمریکا و تیم یونانی Skoda Xanthi بازی کرد. این وینگر که در ایسلینگتون به دنیا آمده است، در حال حاضر تنها ۳۳ سال سن دارد. او نمونه‌ای بارز از یک استعداد درخشان است که هرگز به پتانسیل کاملش نرسید.