ده بازیکن برتر آرسنال در تاریخ لیگ برتر

آرسنال، که به عنوان یکی از باشگا‌ه‌های بزرگ و پرافتخار در تاریخ فوتبال بریتانیا و اروپا شناخته می‌شود، در طول سال‌ها، بازیکنان فوق‌العاده‌ای را از سراسر جهان به تیم خود جذب کرده است. با این حال، از زمان تأسیس لیگ برتر، توپچی‌ها تنها موفق به کسب سه قهرمانی لیگ (۱۹۹۸، ۲۰۰۲ و ۲۰۰۴) شده‌اند.

شمالی‌های لندن از سال ۱۹۹۲ سابقه درخشانی در این رقابت‌ها داشته‌اند و این مقاله فرصتی را برای گردآوری فهرستی از ده بازیکن برتر تاریخ آرسنال در لیگ برتر فراهم می‌کند.

معیارهای رتبه‌بندی:

عملکرد، رکوردها و جام‌های به دست آمده
میراث
نظر هواداران

۱۰. سسک فابرگاس

۲۰۰۴ تا ۲۰۱۱ در آرسنال
۲۱۲ بازی
۳۵ گل
۷۶ پاس گل
بدون قهرمانی

سسک فابرگاس در سن ۱۶ سالگی پس از گذراندن دوران آکادمی در بارسلونا به آرسنال پیوست و به سرعت خود را به عنوان یکی از بازیکنان کلیدی توپچی‌ها، پس از فصل شکست ناپذیری، در سال ۲۰۰۴ تثبیت کرد. 

این هافبک اسپانیایی درخشان که در سال ۲۰۱۰ به همراه لاروخا قهرمان جهان شد، در طی هفت فصل حضور در شمال لندن، در ۲۱۲ بازی لیگ برتر شرکت کرد، ۳۵ گل به ثمر رساند و ۷۶ پاس گل داد. او پس از بازگشت به بارسلونا در سال ۲۰۱۱، مجبور شد تا زمان انتقال به چلسی صبر کند تا در نهایت اولین قهرمانی لیگ انگلستان (یا بهتر است بگوییم دو قهرمانی در سال‌های ۲۰۱۵ و ۲۰۱۷) را به لیست افتخارات خود اضافه کند.

۹. فردی لیونبرگ

۱۹۹۸ تا ۲۰۰۷ در آرسنال
۲۱۶ بازی
۴۶ گل
۳۱ پاس گل
دو قهرمانی (۲۰۰۲، ۲۰۰۴)

فردی لیونبرگ زمانی که در سال ۱۹۹۸ به آرسنال پیوست، هیچ تجربه ای در بالاترین سطح فوتبال اروپا نداشت. این ستاره سوئدی پس از پیوستن به آرسنال از باشگاه مادر خود هالمشتاد، در دوران حضورش با توپچی‌ها فراز و نشیب های زیادی را تجربه کرد.

لیونگبرگ، هافبک هجومی چندپسته با کیفیت های مرگبار بی نظیر و سرعت های انفجاری غیرمعمول، که ۷۵ بازی ملی برای سوئد (۱۴ گل) انجام داد، متاسفانه در طول دوران حرفه‌ای خود از چندین مصدومیت رنج برد. با این حال، این مشکلات او را از انجام نزدیک به ۲۲۰ بازی لیگ برتر (برای دقت، ۲۱۶ بازی) با آرسنال و تاثیرگذاری در ۷۷ گل (۴۶ گل، ۳۱ پاس گل) باز نداشت.

۸. سول کمپل

۲۰۰۱ تا ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ در آرسنال
۱۴۶ بازی
۸ گل
۵ پاس گل
دو قهرمانی (۲۰۰۲، ۲۰۰۴)

ترک کردن تاتنهام برای پیوستن به آرسنال و بالعکس، به شجاعت زیادی نیاز دارد. با این حال، در سال ۲۰۰۱، این سرنوشتی بود که سول کمپل پذیرفت، حتی با وجود اینکه او فصل خوبی را با اسپرز سپری کرده بود. این مدافع مستحکم، اجتناب ناپذیر زیر ذره‌بین هواداران توپچی‌ها قرار گرفت، و او به سرعت با به نمایش گذاشتن تمام هوش، قدرت و توانایی تکنیکی خود برای رهبری تیمش به سمت تعداد زیادی جام، از جمله دو قهرمانی لیگ برتر انگلیس (۲۰۰۲، ۲۰۰۴)، انتظارات را برآورده کرد.

در هفدهم می ۲۰۰۶، در آخرین بازی از اولین حضور پرقدرت او برای تیم لندنی، کمپل گل اول را در فینال لیگ قهرمانان به ثمر رساند که در نهایت تیمش با نتیجه ۱-۲ مغلوب بارسلونا شد. این یک وداع تلخ بود، اما وداعی که برای همیشه در تاریخ ثبت خواهد شد.

۷. دیوید سیمن

۱۹۹۰ تا ۲۰۰۳ در آرسنال
۳۲۵ بازی
۲۶۶ گل خورده
۱۴۰ کلین‌شیت
دو قهرمانی (۱۹۹۸، ۲۰۰۲)

هنگامی که دیوید سیمن در سال ۱۹۹۰ از کویینز پارک رنجرز به آرسنال پیوست، لیگ برتر هنوز وجود نداشت. اما گویی برای اعلام به مدیران جدیدش که او تجسم کننده آینده باشکوه توپچی هاست، دروازه‌بان ملی‌پوش انگلیسی تیمش را در اولین فصل حضورش با عملکردی فوق العاده و ثبت ۲۴ کلین شیت در ۳۸ بازی، به قهرمانی لیگ دسته اول رساند.

این، شروع دوران درخشان او در شمال لندن بود. سیمن پس از تغییر فرمت لیگ به لیگ برتر، دو قهرمانی دیگر (۱۹۹۸، ۲۰۰۲) کسب کرد و در مجموع ۳۲۵ بازی در این رقابت‌ها به میدان رفت، تنها ۲۶۶ گل دریافت کرد و در ۱۴۰ بازی دروازه خود را بسته نگه داشت. دروازه‌بان غول پیکر (با قد ۱ متر و ۹۳ سانتی متر) در طول ۱۳ سال حضور در آرسنال، ۵۴۱ بازی برای توپچی‌ها انجام داد.

۶. رابرت پیرس

۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ در آرسنال
۱۸۹ بازی
۶۳ گل
۴۲ پاس گل
دو قهرمانی (۲۰۰۲، ۲۰۰۴)

رابرت پیرس در سال ۲۰۰۰، پس از اینکه به تازگی با تیم ملی فرانسه قهرمان اروپا شده بود، به آرسنال پیوست. ماجراجویی او در لندن شش سال به طول انجامید که طی آن در فصل افسانه‌ای ۲۰۰۴ که لقب شکست ناپذیران را برای خودشان دست و پا کردند، نقش کلیدی ایفا کرد و در ۳۸ بازی، ۱۴ گل به ثمر رساند و ۹ پاس گل داد.

این هافبک در مجموع در ۱۸۹ بازی لیگ برتر به میدان رفت، رقابتی که در آن ۱۰۵ بار (با ثبت ۶۳ گل و ۴۲ پاس گل) تاثیرگذار بود و در سال‌های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۴ آن را فتح کرد. پیرس که بازیکنی سرعتی با دید فوق العاده و شم گلزنی بالا بود، حتی موفق شد هواداران آرسنال را باعث شود مارک اورمارس را فراموش کنند.

۵. پاتریک ویرا

۱۹۹۶ تا ۲۰۰۵ در آرسنال
۲۷۹ بازی
۲۸ گل
۳۰ پاس گل
سه قهرمانی (۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۰۴)

در آگوست ۱۹۹۶، پاتریک ویرا نسبتاً ناشناخته از میلان به لندن رسید. اما هافبک فرانسوی خیلی زود نشان داد که چرا آرسن ونگر، سرمربی جدید آرسنال، تصمیم گرفته از خدمات او استفاده کند.

ویرا، بازیکن سابق کان با قامت ۱ متر و ۹۳ سانتی متر، به سرعت در لیگ برتر اثر خودش را گذاشت. او قدرت بدنی را با تکنیک نرم و روان ترکیب کرد و نشان داد که به اندازه‌ای که سخت کوش است، جنگنده هم هست. ویرا که در سال ۲۰۰۲ کاپیتان شد، به رهبری تبدیل شد که همه قبلاً در او دیده بودند. او در ۲۷۹ بازی لیگ برتر، ۲۸ گل به ثمر رساند و ۳۰ پاس گل داد و همچنین ۷۵ کارت زرد گرفت.

۴. ایان رایت

۱۹۹۱ تا ۱۹۹۸ در آرسنال
۱۹۱ بازی
۱۰۴ گل
۱۴ پاس گل
یک قهرمانی (۱۹۹۸)

قطعاً یکی از بهترین بازیکنان تاریخ آرسنال. ایان رایت که در سال ۱۹۹۱ از کریستال پالاس به خدمت گرفته شد، به سرعت به یک مهاجم نوک مشهور تبدیل شد. او با وجود جثه نسبتاً کوچک (۱ متر و ۷۰ سانتی متر)، با استعداد ذاتی‌اش سال‌های ابتدایی لیگ برتر را در هم کوبید و در فصول بین ۱۹۹۲/۹۳ و ۱۹۹۶/۹۷ موفق شد در لیگ از مرز ۱۵ گل زده عبور کند.

رایت که در سال ۱۹۹۸ به همراه توپچی‌ها قهرمان لیگ برتر شد، در مجموع ۲۱۳ بازی در لیگ برتر انجام داد که ۱۹۱ بازی آن برای آرسنال بود. او در این مسابقات ۱۰۴ گل به ثمر رساند و ۱۴ پاس گل برای هم تیمی هایش ساخت. اگرچه رکورد او بعدها توسط تیری آنری شکسته شد، رایت زمانی بهترین گلزن تاریخ باشگاه شمال لندن بود.

۳. تونی آدامز

۱۹۸۳ تا ۲۰۰۲ در آرسنال
۲۵۵ بازی
۱۲ گل
۸ پاس گل
دو قهرمانی (۱۹۹۸، ۲۰۰۲)

چند بازیکن در فوتبال مدرن هستند که تنها پیراهن یک باشگاه را پوشیده باشند و تونی آدامز یکی از آن‌هاست. این مدافع سرسخت انگلیسی که سه سال پس از پیوستن به هیل اند در سال ۱۹۸۰، در ۱۷ سالگی وارد دنیای حرفه‌ای شد، همه چیز را با آرسنال تجربه کرد.

آدامز، کاپیتان توپچی‌ها در لیگ دسته اول (که در سال های ۱۹۸۹ و ۱۹۹۱ قهرمان شد)، با لقب «آقای آرسنال» همچنین تیمش را به دو قهرمانی لیگ برتر در سال های ۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ در لیگ برتر با نام جدید هدایت کرد. او که به مدت نزدیک به دو دهه یک چهره نمادین در باشگاه بود، یکی از شش بازیکنی است که تندیس او در محوطه جلوی ورزشگاه امارات جاودانه شده است.

۲. دنیس برکمپ

۱۹۹۵ تا ۲۰۰۶ در آرسنال
۳۱۵ بازی
۸۷ گل
۸۸ پاس گل
سه قهرمانی (۱۹۹۸، ۲۰۰۲، ۲۰۰۴)

باورش سخت است، اما در سال ۱۹۹۵ اولین گام‌های دنیس برکمپ با آرسنال نسبتاً دشوار بود. اما دو گله او مقابل ساوتهمپتون در ۲۳ سپتامبر همان سال، شروع غیررسمی درخشش او در هایبری بود. بعد از آن، مهاجم هلندی هرگز از درخشش با استعدادش دست برنداشت و نه تنها انگلستان بلکه کل دنیا را خیره کرد.

این بازیکن با لقب «هلندی بدون پرواز» (اشاره به فوبیای او نسبت به هواپیما و تمام حمل و نقل هوایی) در ۳۱۵ بازی لیگ برتر برای توپچی‌ها به میدان رفت، ۸۷ گل به ثمر رساند، که شامل گل افسانه‌ای او در برابر نیوکاسل در دوم مارس ۲۰۰۲ می‌شود، و ۸۸ پاس گل نیز برای هم تیمی‌هایش ساخت. او در طول ۹ سال حضور در پایتخت انگلیس، سه قهرمانی لیگ را به افتخارات خود اضافه کرد.

۱. تیری آنری

۱۹۹۹ تا ۲۰۰۷ و ۲۰۱۲ در آرسنال
۲۵۸ بازی
۱۷۵ گل
۸۰ پاس گل
دو قهرمانی (۲۰۰۲، ۲۰۰۴)

اندازه گیری تأثیری که تیری آنری در آرسنال داشته است، در نهایت کاملاً ساده است: انتخاب او به عنوان «بهترین بازیکن تاریخ» باشگاه توسط هواداران در سال ۲۰۰۸، خود گویای همه چیز است. این مهاجم فرانسوی در طول هشت فصل - به اضافه یک ماه بین ژانویه و فوریه ۲۰۱۲ - در دوران حضورش در شمال لندن، درخشش خود را به جا گذاشت.

هیچ یک از رقبای او او را فراموش نخواهند کرد. آنری، برنده جام جهانی ۱۹۹۸، در ۲۵۸ بازی لیگ برتر که بین سال های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۷ انجام داد، در ۲۵۵ گل (۱۷۵ گل، ۸۰ پاس گل) تأثیرگذار بود و دو قهرمانی لیگ (۲۰۰۲، ۲۰۰۴)، چهار جایزه «کفش طلای لیگ برتر» و دو جایزه «بهترین بازیکن سال اتحادیه فوتبالیست‌های حرفه‌ای» را کسب کرد. از بین ۱۱ بازیکنی که حداقل ۱۵۰ بار در لیگ دروازه حریفان را باز کرده‌اند، او بالاترین نسبت گل زده در دقیقه را دارد (یک گل به ازای هر ۱۲۲ دقیقه). آنری، درست مانند تونی آدامز که در زمان ورودش به انگلیس همبازی او بود، افتخار داشتن تندیس خودش در اطراف ورزشگاه امارات را دارد.