۱۰ تا از بهترین لباس‌های آرسنال در دوران لیگ برتر

آرسنال همیشه در خط مقدم لیگ برتر بوده است، هم از نظر فوتبال و هم از نظر مد.

توپچی‌ها که از زمان شروع لیگ جدید در سال ۱۹۹۲ سه بار قهرمان لیگ برتر شده‌اند (در مجموع ۱۳ قهرمانی دارند) و در تمام این سال‌ها همواره در لیگ حضور داشته‌اند، به سرعت با سبک جذاب و تماشایی فوتبال دهه ۱۹۹۰ سازگار شدند و مجموعه‌ای از پیراهن‌های فوق‌العاده را به هواداران عرضه کردند.

حالا چه به خاطر طراحی لباس باشد و چه به خاطر اسپانسر، لباس‌های قدیمی آرسنال در سال‌های اخیر به شدت محبوب شده‌اند. شاید این محبوبیت به خاطر افت کیفیت کلی لباس‌های فوتبال در سال‌های اخیر هم باشد.

به هر حال، بیایید نگاهی به ۱۰ تا از بهترین لباس‌های آرسنال در طول ۳۰ سال لیگ برتر فوتبال بیندازیم:

۱۰. کیت خارج از خانه ۲۰۰۱/۰۲

اولین مورد از چندین پیراهن خارج از خانه درخشان که توپچی‌ها در طول سال‌ها پوشیده‌اند، پیراهنی که از رنگ زرد که به طور همیشگی با لباس‌های دوم آن‌ها همراه بوده است، فاصله می‌گیرد.

دلایل زیادی برای تحسین این لباس وجود دارد، از ترکیب فوق العاده شیک سرمه‌ای-طلایی و یقه آن گرفته تا نشان قدیمی آرسنال و اسپانسر سگا. همچنین جالب است که بدانید آرسنال در هیچ یک از بازی‌هایی که با این لباس در طول فصل انجام داد، شکستی را متحمل نشد و در نهایت در مسیر کسب دومین قهرمانی لیگ برتر تحت نظر آرسن ونگر، در تمام بازی‌های خارج از خانه خود نیز با همین لباس به میدان رفت.

۹. کیت خانگی ۲۰۱۰/۱۱

فصلی که در آن یکی از پرستاره‌ترین تیم‌های تاریخ آرسنال بدون جام ماند، در لیگ برتر و لیگ قهرمانان کم آورد و به طرز ناامیدکننده‌ای در جام اتحادیه با درخشش اوبافمی مارتینز مغلوب بیرمنگام شد.

با این حال، ستارگانی مانند سسک فابرگاس، رابین فن‌پرسی و آندری آرشاوین با این طراحی ساده اما شیک، فوق‌العاده به نظر می‌رسیدند، همانطور که سمیر نصری، بهترین بازیکن آن فصل آرسنال، با هدبندی که به ندرت کسی به آن شکل می‌بست، خوش درخشید.

۸. کیت خانگی ۲۰۲۲/۲۳

آخرین لباس آرسنال ادای احترامی به گذشته است و واقعاً یک کار عالی از سوی آدیداس به شمار می‌رود. خطوط سفید روی شانه‌ها به زیبایی هر چه تمام‌تر کار شده‌اند و بازگشت یقه و دکمه‌های سنتی هم بسیار دلنشین است.

بوکایو ساکا، مارتین اودگارد و هم‌تیمی‌هایشان در طول این فصل مانند قهرمانان بازی کردند و این لباس می‌توانست همان لباسی باشد که سرانجام پس از ۱۹ سال انتظار، بر تن یک تیم قهرمان آرسنال دیده شود.

۷. کیت خارج از خانه ۱۹۹۳/۹۴

پیراهن محبوب هواداران آرسنال و لباسی که باشگاه اخیراً آن را به عنوان بخشی از یک کلکسیون رترو دوباره منتشر کرد (به نظر می‌رسد هر 3 ماه یک‌بار یک لباس جدید عرضه می‌کنند؟)

این لباس یک اثر هنری است، با یقه‌ای زیبا و دو نوار سرمه‌ای که با اسپانسر نمادین JVC از هم جدا شده‌اند. علاقه‌ی عجیب آرسنال به اسپانسرهای لوازم و تجهیزات الکترونیکی در سال‌های ابتدایی لیگ برتر چه بود؟

۶. کیت خارج از خانه ۱۹۹۷-۱۹۹۹

این پیراهن، این بار به جای آدیداس، توسط نایک ساخته شده است. این لباس با صعود دوباره باشگاه به قله فوتبال انگلیس تحت نظر ونگر همزمان شد و در اولین فصل استفاده، موفق به کسب دوگانه لیگ و جام حذفی شد.

وقتی به این پیراهن نگاه می‌کنید، به سختی می‌توان تصور نکرد که دنیس برکمپ، نیکولاس آنلکا و مارک اورمارس با آن بازی می‌کنند، بازیکنی که به طور خاص با به ثمر رساندن گل برتری با این پیراهن در اولدترافورد در سال ۱۹۹۸ شناخته می‌شود.

۵. کیت خارج از خانه ۱۹۹۲/۹۳

شوخی می‌کنید؟ یک پیراهن زرد خارج از خانه آرسنال با اسپانسر JVC! این واقعاً ترکیبی بی‌نقص است. اما این پیراهن چیز خاصی بود و در نیمه قرمز شمال لندن به اسم «موز له شده» شهرت داشت.

این لباسی است که به طور کامل ماهیت عجیب و غریب سال‌های ابتدایی لیگ برتر را مجسم می‌کند، دورانی که باشگاه‌ها در طراحی لباس خود در عصر بریت‌پاپ خلاقیت به خرج دادند، دوره‌ای که فرهنگ حرف اول را می‌زد و مد به بخشی از فوتبال تبدیل شده بود. ایان رایت هم با این لباس فوق‌العاده به نظر می‌رسید!

۴. کیت خانگی ۱۹۹۶-۱۹۹۸

این پیراهن خانگی با طراحی کلاسیک، که قبلا به پیراهن خارج از خانه هم‌گروه آن پرداخته شده بود، به خوبی ست می‌شد. این طرح نسبتاً استاندارد است، اما تاج قدیمی [باشگاه] واقعاً عالی است، یقه عالی به نظر می‌رسد و خب، دیگر به اندازه کافی در مورد اسپانسر JVC صحبت کرده‌ایم، نه؟

همچنین، این نکته که این پیراهن اولین لباس از دوران ونگر بود، به آن ارزش ویژه‌ای می‌دهد، زیرا آرسنال در فصل ۱۹۹۷/۹۸ موفق به کسب دوگانه لیگ و جام حذفی شد. ایان رایت نیز در همین فصل با زدن تعداد بیشتری گل، رکورد گلزنی باشگاه را شکست.

۳. کیت خانگی ۱۹۹۲-۱۹۹۴

توپچی‌ها با پیراهن‌های خانگی و خارج از خانه‌ای که احتمالاً در آن زمان بهترین در بین تیم‌ها بودند، به درستی وارد دوران لیگ برتر شدند، هرچند که این موضوع در نتایج لیگ آن‌ها منعکس نشد زیرا در این دوران به تیمی جام‌گرفته [تیمی که بیشتر در جام‌های حذفی موفق است] تبدیل شدند.

وقتی این پیراهن را می‌بینید، به طور خودکار بازیکنانی مانند تونی آدامز، پل مرسون و ایان رایت به یاد می‌آیند، همانطور که هواداران آرسنال به درستی آن را در تعداد زیاد در روزهای بازی، چه در خانه و چه خارج از خانه، می‌پوشند.

۲. کیت خانگی ۲۰۰۰-۲۰۰۲

آخرین فصل قبل از اینکه آرسنال به لوگوی مدرن‌تر اما کسل‌کننده و بی‌روح خود روی بیاورد، با یک پیراهن فوق‌العاده زیبا همراه بود. در حالی که سگا [Sega] اسپانسر پیراهن خارج از خانه بود، دریم‌کست [Dreamcast] حامی مالی خانگی بود که برای هر توپچی‌ای که گیمر هم بود، باید بهشت می‌بود.

طراحی این پیراهن بی‌نقص بود، با یقه کلاسیک همیشگی که دوباره در جای خود قرار داشت، و این هم که آرسنال در این فصل واقعاً استثنایی بودند و قهرمانی لیگ را از چنگ منچستر یونایتد درآوردند، چیزی از ارزش‌های آن کم نمی‌کند.

۱. کیت خانگی ۲۰۰۵/۰۶

حتی کلمه “حماسی” هم برای توصیف این پیراهن کافی نیست. تصمیمی درخشان برای تغییر لباس خانگی به رنگ‌هایی که باشگاه برای اولین بار در دهه ۱۸۸۰ می‌پوشید، برای جشن گرفتن آخرین فصل حضورشان در هایبری گرفته شد.

رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز می‌توانست یک ریسک باشد، اما نتیجه فوق‌العاده شد. خطوط طلایی دور آستین، لمسی از کلاس برای تجلیل از یک ورزشگاه خاص بود. این پیراهن به طور ویژه‌ای در زمانی که آرسنال برای اولین بار به فینال لیگ قهرمانان اروپا رسید، بر تن بازیکنان بود، هرچند که آن‌ها در فینال با پیراهن زرد بازی کردند.

با وجود استفاده تنها برای یک فصل، این پیراهن حس متفاوتی دارد.