داستان خوشحالی من

این برای هواداران آرسنال به یک منظره ی آشنا تبدیل شده است: یک ضربه تمام کننده ی بی چون و چرا، سپس یک لبخند و بوسیدن خالکوبی حک شده روی مچ دست.

سانتی کازورلا 11 گل برای توپچی ها زده و هر بار هم فقط یک واکنش از خود نشان داده است. اما چه داستانی پشت این خوشحالی وجود دارد؟

"من همیشه به همین شکل خوشحالی می کنم، زیرا گل هایم را به پسرم تقدیم می کنم.

"می توانید خالکوبی روی دستم را ببینید، این برای اوست. اگر این کار را نکنم او از من رنجیده خاطر می شود و در خانه خوشحال نخواهد بود! نه گل های من همیشه به او تقدیم می شوند. او بزرگ ترین بخش زندگی من است و همه کارهایی که می کنم چیز های کوچکی هستند که به او تقدیم می کنم.

"بله، خالکوبی، نام او است. به زبان عبری نوشته شده است و چیز کوچکی است که وقتی گل میزنم یا هر کار دیگری می کنم یادآور او باشد.

آمار گلزنی کازورلا نسبت به یک فصل حضورش در مالاگا بهبود یافته و کازورلا می گوید این مربوط به تمرینات است.

"این یکی از جنبه های بازی ام است که سعی کرده ام آن را بهبود دهم. فصل قبل در مالاگا 9 گل زدم و هدف من عبور از این عدد بود. فکر می کنم آمار 11 گل در این فصل برای یک هافبک خوب باشد اما من فکر می کنم می توانم باز هم گل بزنم و در این شکل از بازی هم پیشرفت کنم.

"همه چیز بر این مسئله [پیشرفت در گلزنی] اثر می گذارد. شما باید تلاش کنید و از لحاظ فردی پیشرفت کنید و در نهایت اگر شما بهتر شده باشید تیم هم باعث بهتر شدن شما می شود. اینها به هم وابسته هستند و شما به هر دوی آنهان یاز دارید، پیشرفت فردی و پیشرفت جمعی."