مصاحبه مفصل رایت و برگکمپ

فرار کردن از دست مدافعان و فضاهای محافظت شده توسط آنها از آن مهارت های مادرزادی است که فقط بهترین گل زنان دنیا قادر به انجام آن هستند. اما‌ این قابلیت نقطه ی رو به روی فداکاری و پاس کاری است و توانایی زیادی هم می طلبد. ایان رایت از بهترین مهاجمان زمان خود بود که از لیگ های غیر معتبر رشد کرد و  به کریستال پالاس و آرسنال و در نهایت تیم ملی انگلیس رسید. او یک گل زن رکورد شکن در دوره ی ۱۵ ساله ی بازی خود بود. مهاجمی خطرناک که از هر زاویه و فاصله ای توپ را به تور دروازه می کوبید. زمان بندی های دقیق و هنر فرار کردن و نفوذ های زیرکانه به محوطه ی جریمه خصوصیاتی است که به طور طبیعی در یک مهاجم جمع نمیشوند.

"وقتی جوان بودم بازی مهاجمانِ آن زمان را نگاه میکردم اما هیچوقت به حرکات و جابجایی آنها دقت نمیکردم. به حفظ توپهای بی نظیر کایرل رجیز (Cyril Regis) یا دریبلهای لاوری کانینگهام (Laurie Cunningham) نگاه و مواردی از این قبیل دقت داشتم. وقتی که یکشنبه صبح فوتبال بازی میکردم (منظور بازی های محلی و غیر حرفه ای با دوستان است)  به حرکت کردن در بین مدافعان برای پیدا کردن فضا دقت نمیکردم زیرا من آنقدر سریع بودم که به راحتی با دویدن و استارت زدن مدافع روبروی خودم را جا میگذاشتم.

"وقتی که به تیم ملی دعوت شدم دائما گری لینکر (Gary Lineker ) را تماشا می کردم. من یک روز  دیدم که چگونه او دس واکر (Des Walker ) را که از بهترین ها بود رد کرد. او واکر را به سمت خود کشاند و بعد با چرخش از او عبور کرد. او وانمود می کرد که خوب عمل نمی کند و شما حس می کردید که تمایلی به عبور از دفاع و دویدن ندارد اما ناگهان بنگ! او شما را رد کرده می کرد.

وقتی راهی تور استرالیا [در ژوئن ١٩٩١] شدیم، استیو هریسون [مربی تیم] مرا به کناری کشید و به من یاد داد که چگونه در جناحین حرکت کنم و به کنار مدافعان بروم و برای خود فضا سازی کنم. استیو هریسون بعد از اتمام تمرینات به راحتی ۴۵ دقیقه را صرف آموزش به من می‌کرد، و روی حرکات من تمرکز می‌کرد. بسیار تجربه ارزشمندی برایم بود. "

 

 

مهارت یک مهاجم در پیدا کردن و ساختن فضا ها متکی به مهارت او در کار تیمی است، هماهنگ بودن با هافبکهای تیم که پاس‌های عمقی را در بهترین زمان ممکن به سمت دروازه حریف تزریق میکنند، یا وینگرها که به سمت دروازه حریف سانتر‌های خطرناکی ارسال میکنند، با مهاجمان دیگر تیم که توپ های عمقی یا عرضی زیادی برایش میفرستند. 

"شما باید بدانید توپ زیر پای کدام هافبک است و تواناییهای او برای صاحب توپ کردن شما به چه صورت است و با چه سرعتی شما را پیدا می‌کند. می‌توانید تصور کنید، به محض اینکه پاتریک ویرا و امانوئل پتی و دنیس برگکمپ صاحب توپ می‌شدند حرکت خود را براساس سبک بازی آن‌ها تنظیم می‌کردم. "همیشه حواسم بود که 'بسیار خب، توپ زیر پای لی دیکسون است. باید به آرامی به سمت چپ زمین حرکت کنم و مدافعان را به سمت خودم بکشم.' اگر مارک اورمارس صاحب توپ می‌شد، لی دیکسون به خط حمله اضافه می‌شد و من هم با تغییر جهت در حرکتم فضای بسیار زیادی برای خودم فراهم می‌کردم. "همه چیز وابسته به آن است که وقتی توپ در مرکز میدان درحال گردش است، فکر و ذکر من این است که 'مأمور مهار من کجاست؟ آیا کنارم است؟ یا پشت سرم ایستاده؟"

 

 

 

 درگیر شدن با مدافعان حریف همواره موجب لذت ایان رایت بود. او با اندام نحیفش هیچوقت خود را در موقعیت تک به تک با مدافعان مرکزی تنومند قرار نمی‌داد، بلکه با هوش فراوان خود مدافع را به اشتباه می انداخت و برای خود فضا سازی میکرد.

 "به‌ محض اینکه در موقعیتی قرار میگرفتم که دنیس حرکت خود را آغاز کرده و به دل خط میانی حریف حرکت کرده، من هم پا به پای مدافع حریف حرکت میکردم، جوری حرکت میکردم که انگار میخواهم به سمت عرض زمین حرکت کنم و مدافع هم به دنبال من می‌آمد، و ناگهان جهت حرکتم را تغییر میدادم و فضای قابل توجهی برایم ایجاد میشد. به دنیس گفته بودم 'توپ را به سمت چپ من ارسال کن زیرا مدافع را به سمت راست می‌کشانم.' در این حالت شما در موقعیت شوت‌زنی قرار میگیرید. "هرچه شما به محوطه جریمه نزدیک میشوید، مدافع دستپاچه ‌تر میشود. با هر حرکتی که انجام میدهید میتوانید او را گول بزنید. در این صورت میتوانید از موقعیت موجود نهایت استفاده را ببرید."

 

حضور برگکمپ در هایبوری و در سال 1995 که با مبلغ رکورد شکن باشگاه یعنی 5/7 میلیون پوند از اینتر خریداری شده بود موجب گردید ایان رایت به یک مهاجم آزاد در نوک پیکان ترکیب تیم تبدیل شود و این همان پستی بود که رایت همیشه دوست داشت در آن قرار بگیرد. در این حالت مرد هلندی هم پشت سر او مثل حلقه زنجیری بود که خط هافبک را به خط حمله پیوند میداد.