چرا آرسنال و منچستر سیتی رقیب هستند؟

رقابت آرسنال با منچستر سیتی در چند سال اخیر به یکی از مهم‌ترین رقابت‌های فوتبال انگلیس تبدیل شده است. این دو تیم در دو فصل گذشته برای قهرمانی لیگ برتر با هم رقابت کرده‌اند. آخرین دیدار این دو تیم که با نتیجه ۲-۲ در ورزشگاه اتحاد به پایان رسید، پر از تنش و کارت‌های زرد و قرمز بود. با این حال، این رقابت به چند سال اخیر محدود نمی‌شود و این مقاله به بررسی ریشه‌های این رقابت و چگونگی توسعه آن می‌پردازد.

حمله منچستر سیتی به آرسنال

فوتبال انگلیس با خرید منچستر سیتی توسط شیخ منصور در سال ۲۰۰۸ برای همیشه تغییر کرد و آرسنال یکی از اولین باشگاه‌هایی بود که قدرت مالی جدید سیتی را احساس کرد. در پنجره نقل و انتقالات تابستانی ۲۰۰۹، سیتی برای جذب مهاجم ستاره آرسنال، امانوئل آدبایور و مدافع میانی کولو توره اقدام کرد.

یکی از خاطرات زنده دوران آدبایور در سیتی، گل او مقابل آرسنال بود. این مهاجم توگویی پس از گلزنی، طول زمین را دوید و مقابل هواداران سابقش جشن گرفت. آدبایور قبلاً با تکل خطرناک روی رابین فن پرسی، خشم هواداران توپچی‌ها را برانگیخته بود و این گل نمک را به زخم آن‌ها مالید.

این آخرین باری نبود که سیتی برای تقویت تیمش به سراغ آرسنال رفت. سمیر نصری در سال ۲۰۱۱ با مبلغی حدود ۲۷.۵ میلیون یورو از شمال لندن به شمال غرب نقل مکان کرد و نقش کلیدی در قهرمانی سیتی در فصل بعد داشت. گائل کلیشی نیز در همان پنجره نقل و انتقالات به شمال پیوست و باکاری سانیا نیز در سال ۲۰۱۴ به این باشگاه پیوست.

واضح بود که سیتی از وضعیت مالی آرسنال سوءاستفاده می‌کرد. آرسنال به دلیل بدهی‌های ناشی از ساخت ورزشگاه امارات، در طول دهه ۲۰۱۰ تنها می‌توانست تماشاگر موفقیت سایر تیم‌ها باشد. آرسنال تحت هدایت آرسن ونگر، به طرز باورنکردنی توانست تیمش را در لیگ قهرمانان حفظ کند. این پنج بازیکن موفقیت‌های متفاوتی در سیتی داشتند، اما کلیشی و نصری بیشترین افتخار را برای شهروندان کسب کردند. به نظر می‌رسد که این حمله، پایه‌های رقابت امروزی را بنا نهاد و خاطرات آن انتقال‌ها، به ویژه انتقال آدبایور، همچنان در ذهن هواداران توپچی‌ها باقی مانده است.

خشم و اعتراض ونگر علیه منچستر سیتی

انگار دیروز بود که آرسن ونگر در سال ۲۰۱۸ از دنیای مربیگری فوتبال خداحافظی کرد، اما بله، واقعاً شش سال از خداحافظی این فرانسوی با کت بلند از فوتبال می‌گذرد. با این حال، این اسطوره آرسنال با خروج آرام خداحافظی نکرد و در سال ۲۰۱۷ خشم خود را نسبت به قدرت مالی منچستر سیتی نشان داد، اما این اولین باری نبود که او در مورد مردان منچستر اظهار نظر می‌کرد.

در سال ۲۰۱۱، گاردین گزارش داد که این فرانسوی علناً منچستر سیتی را به نقض قوانین مالی یوفا متهم کرد، موضوعی که تا به امروز باعث بحث و گفتگوهای زیادی شده است. او علناً در مورد قرارداد اسپانسری با شرکت هواپیمایی اتحاد صحبت کرد و از میشل پلاتینی، رئیس وقت یوفا، خواست تا در مورد این قرارداد اقدام کند.

ونگر گفت: "این سؤال واقعی در مورد اعتبار بازی جوانمردانه مالی را مطرح می‌کند. این همان چیزی است که همه چیز در مورد آن است. آن‌ها به ما پیام می‌دهند که می‌توانند با انجام هر کاری که می‌خواهند از آن دور شوند. این بدان معناست که بازی جوانمردانه مالی اجرا نخواهد شد. به همین سادگی است. من می‌توانم درک کنم که آن‌ها چگونه این کار را می‌کنند، اما این سؤال واقعی را مطرح می‌کند. دشواری و اعتبار بازی جوانمردانه مالی در خطر است.

"علاوه بر این، اگر قرار است بازی جوانمردانه مالی فرصتی داشته باشد، اسپانسری باید با قیمت بازار باشد. نمی‌توان آن را دو برابر، سه برابر یا چهار برابر کرد، زیرا این بدان معناست که بهتر است این کار را نکنیم و همه را آزاد بگذاریم. این نیز قابل دفاع است، اما اگر آن‌ها قوانین را وضع می‌کنند، باید از آن‌ها پیروی کنند."

ونگر همچنان به جنگ لفظی با سیتی ادامه داد و درست قبل از ترک آرسنال در سال ۲۰۱۸، از مقایسه تیم شکست‌ناپذیرش با تیم سیتی در فصل ۲۰۱۷/۱۸ که تنها تیمی بود که به ۱۰۰ امتیاز در یک فصل لیگ برتر رسید، ناراحت بود. رکوردی که تا به امروز پابرجاست.

او در گفتگو با ایونینگ استاندارد گفت: "ببینید، ما بنزین نداشتیم اما ایده داشتیم، آن‌ها بنزین و ایده دارند، بنابراین این کار را کارآمدتر می‌کند. بنابراین، همه انتظار دارند و پیش‌بینی می‌کنند که آن‌ها دوام خواهند آورد. چرا که نه؟ این می‌تواند اتفاق بیفتد، اما هنوز راه درازی در پیش است. در حال حاضر فکر می‌کنم همه چیز برای آن‌ها در داخل بازی‌ها پیش می‌رود، اما شاید آن‌ها نیز کیفیت لازم برای تغییر شرایط به نفع خود را داشته باشند."

متهم شدن منچستر سیتی به ۱۱۵ فقره اتهام

هنگامی که اعلام شد منچستر سیتی به ۱۱۵ فقره اتهام مالی از سوی لیگ برتر انگلیس متهم شده است، موج شوک به بالاترین سطح فوتبال انگلیس رسید. با توجه به کسر امتیاز از اورتون و ناتینگهام فارست در فصل گذشته، نظارت بر لیگ برتر برای رسیدگی به اتهامات سیتی افزایش یافته است.

همانطور که در تمام فوتبال دهه ۲۰۲۰ وجود دارد، رسانه‌های اجتماعی مملو از گمانه‌زنی‌ها در مورد موضع آرسنال در مورد پرونده منچستر سیتی است و برخی نظریه پردازی می‌کنند که آرسنال بخشی از یک کارتل قرمز با منچستر یونایتد و لیورپول است که برای مجازات سیتی فشار می‌آورند. از آنجایی که این تیم‌ها بیشترین احتمال سود بردن از مجازات‌های سیتی را دارند، این موضوع دور از ذهن نیست.

تاکنون بزرگترین نشانه این موضوع، پیامدهای پرونده سیتی علیه لیگ برتر در رابطه با قوانین معاملات طرف‌های مرتبط است که در پاییز ۲۰۲۱ معرفی شد. پس از فاش شدن اینکه هیئت قضایی حکم داد که قوانین APT غیرقانونی هستند، شواهدی از جلسه استماع فاش شد که نشان می‌داد آرسنال یکی از هشت تیمی بود که علیه سیتی شهادت داد.

با این حال، این تنها نوک کوه یخ برای سیتی است، زیرا لیگ برتر همچنان ادعا می‌کند که این پرونده را برده است زیرا قوانین به طور کامل لغو نشده‌اند. این همچنین به عنوان مقدمه‌ای جالب برای جلسه رسیدگی به ۱۱۵ اتهام عمل می‌کند و از نظر رقابت، نشان می‌دهد که آرسنال می‌خواهد سیتی مجازات شود.

پپ گواردیولا مقابل میکل آرتتا

اکنون به مسائل درون زمین بازگردیم، سرمربیان فعلی هر دو تیم، پپ گواردیولا و میکل آرتتا، زمانی در کنار هم بودند، اما اکنون رقبای سرسختی هستند. آرسنال و منچستر سیتی در دو فصل گذشته برای کسب عنوان قهرمانی با هم رقابت کرده‌اند، اما این رقابت بسیار شبیه استاد و شاگرد است.

مانند مربیانشان، منچستر سیتی در کسب جام‌های قهرمانی حرفه‌ای است و آرسنال به دنبال انفجار در صحنه و معرفی خود به جهان است، اما گاهی اوقات فاقد بی‌رحمی و آن لمس پیروزی هستند. در طول این فصل‌ها مثال‌هایی وجود داشته است که این موضوع را برجسته کرده است، مانند تسلیم شدن آرسنال در سال ۲۰۲۳ یا عملکرد فوق‌العاده سیتی در ۲۳ بازی بدون شکست پس از شکست مقابل آستون ویلا در فصل گذشته.

آرتتا تحولات زیادی در آرسنال ایجاد کرده است و آن‌ها را از یک تیم معمولی به تیمی تبدیل کرده است که امید واقعی برای پایان دادن به انتظار طولانی برای چهارمین عنوان قهرمانی لیگ برتر را دارند. دوران مربیگری اسپانیایی‌ها تحت نظارت گواردیولا در منچستر سیتی آغاز شد و این دو نفر یک همکاری مربیگری فوق‌العاده داشتند، که با سه سال حضور آرتتا به عنوان دستیار مربی و کسب دو عنوان قهرمانی لیگ برتر، یک جام حذفی و دو جام کارابائو نشان داده شد.

وقتی اونای امری در سال ۲۰۱۹ به عنوان سرمربی باشگاه شمال لندن اخراج شد، آرتتا به توپچی‌ها پیوست و اگرچه اوضاع در لیگ برتر با دو پایان متوالی در رتبه هشتم بهترین شروع را نداشت، اما او در سال ۲۰۲۰ تنها چند ماه پس از پیوستن به باشگاه، جام حذفی را به دست آورد و با پیروزی ۲-۰ در نیمه‌نهایی مقابل سیتی، اولین ضربه را به رقیب سابقش گواردیولا وارد کرد.

سپس آرتتا شروع به معکوس کردن شانس توپچی‌ها در لیگ برتر کرد و این تیم به نزدیک‌ترین حد ممکن برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان در سال ۲۰۲۲ رسید، اما آن‌ها به رقیب دیرینه خود تاتنهام باختند. با این حال، فصل بعد زمانی بود که رقابت به شکل کنونی شروع به شکل‌گیری کرد.

آرسنال در یک مقطع هشت امتیاز از سیتی جلوتر بود و به نظر می‌رسید آرتتا آن‌ها را به سمت اولین عنوان قهرمانی از زمان شکست ناپذیران در سال ۲۰۰۴ هدایت می‌کند، اما این اتفاق نیفتاد و آرسنال هر دو بازی با سیتی را باخت، شکست ۳-۱ در امارات و شکست ۴-۱ در اتحاد، که در نهایت حرکت را به شدت به سمت سیتی تغییر داد. با این حال، در فصل ۲۰۲۳/۲۴، آرسنال آن را به روز آخر برد و تنها با دو امتیاز کمتر از سیتی، فصل را به پایان رساند و آرتتا چهار امتیاز مقابل مربی سابق خود کسب کرد.

آخرین فصل این رقابت فقط چند هفته پیش نوشته شد، اما اولین نشانه‌های تنش بین این دو مربی سابق در واکنش به تساوی ۲-۲ سپتامبر دیده شد. گاردین گزارش داد که گواردیولا پس از اینکه آرتتا گفت که او "تمام اطلاعات" را در مورد باشگاه سابق خود دارد، در پاسخ به نظری در مورد استفاده تیمش از تاکتیک‌های خشن در این بازی حساس، به طور خصوصی عصبانی شده بود.

این موضوع گواردیولا را ناراحت کرد زیرا او آرتتا را مربیگری کرده بود و به او اجازه داده بود تا کار آرسنال را علیرغم اینکه در وسط فصل بود و ابهاماتی از سوی افراد داخل باشگاه وجود داشت، بر عهده بگیرد. این اختلاف اولین نشانه‌های شکاف در دوستی آن‌ها را نشان داد، بنابراین بازی برگشت در اول فوریه می‌تواند جالب باشد.