چرا تيری آنری بهترين بازيکن تاریخ ليگ برتر است؟

آیا این واقعاً می‌تواند آغاز پایان رویاهای لیگ برتر آرسنال باشد؟

9 آپریل 2004.

سامی هیپیا به تازگی با استفاده از دفاع ناامیدکننده‌ای از طرف آرسنال، به لیورپول یک گل در ورزشگاه هایبری تقدیم کرده است.

فاجعه.

آرسنال با آگاهی از اینکه تنها هشت بازی دیگر با جاودانگی در لیگ برتر انگلیس فاصله دارد، به مصاف لیورپول ژرار هولیه رفته بود. آن‌ها در طول فصل 2003/04 تاکنون در 30 بازی بی‌شکست بودند و در صورت عدم شکست در هشت بازی دیگر، به عنوان اولین "شکست ناپذیران" فوتبال مدرن انگلیس و همچنین قهرمانان لیگ برتر برای سومین بار تحت مدیریت آرسن ونگر، تاجگذاری خواهند شد.

نگاهی به تقویم می‌اندازیم، از بین هشت بازی باقیمانده، بازی مقابل لیورپول به نظر می‌رسید که بیشترین احتمال برخورد با مشکل در آینده برای آرسنال داشته باشد. با برد در چهار بازی از پنج بازی اخیر و گل نخوردن از اواخر ماه مارچ، لیورپول با فرم بسیار خوبی وارد این بازی شده بود. این فرم بخش قابل توجهی از آن به استیون جرارد و مایکل اوون، دو ستاره تیم، تعلق داشت که هر دوی آن‌ها قادر بودند با یک حرکت ناگهانی بازی را برای تیمشان ببرند.

واضح بود که هر گونه کاهش کوچک در سطح عملکرد در مقابل لیورپول می‌توانست به پایان ناگهانی خواست آرسنال برای پایان دادن به فصل بی‌باختی منجر شود.

در عرض پنج دقیقه، یک خطای کوتاه در تمرکز، تهدید به همین نتیجه را داشت و اگر تیری آنری در زمین حضور نداشت، شاید همین اتفاق می‌افتاد.

خوشبختانه برای آرسنال، او در زمین بود و 25 دقیقه بعد او تیمش را به شرایط برابر برگرداند. این مهاجم پر جنب و جوش با حرکتی که تنها او می‌توانست انجام دهد، پشت دفاع لیورپول حرکت کرد و پاس چیپ شده از رابرت پیرس را به کنترل خود درآورد و سپس با پای راست توپ را به آرامی درون دروازه قرار داد.

1-1.

با اینکه تیمش را در وضعیت مناسبی قرار داد تا برای برد تلاش کند، یک اشتباه دفاعی دیگر لیورپول را دوباره در نیمه اول به رهبری می‌رساند.

ستاره های فوق الذکر لیورپول، جرارد و اوون، با هم ترکیب شدند تا از غفلت دفاع آرسنال استفاده کنند و اولی توپ را به سمت دومی فرستاد تا بازی 2-1 شود.

فاجعه دوباره.

آرسنال با انرژی بیشتری در نیمه دوم وارد بازی شد. در دقیقه‌های ابتدایی نیمه دوم، یک حرکتی که توسط آنری آغاز شده بود، باعث شد که پیرس نتیجه را مساوی کند.

60 ثانیه بعد، آنری با شیوه‌ای کاملا قابل توجه، نتیجه را به 3-2 تغییر داد.

پس از اینکه آنری با توپی در فاصله 40 یاردی و 11 بازیکن لیورپول در میان خود و دروازه قرار گرفت، تمامی 38,119 تماشاگر حاضر در ورزشگاه بلافاصله بلند شدند، با انتظار کامل از ستاره تیمش که به طرز عجیبی راهی برای گلزنی پیدا خواهد کرد.

و به طور قطع، او این کار را انجام داد.

آنری سریعاً از دیتمار هامان عبور کرد و در شانس مقابله با جیمی کاراگر و ایگور بیشکان در لبه‌ی محوطه جریمه قرار گرفت. یک قدم کوچک به سمت چپ باعث شد که این دو نفر به یکدیگر برخورد کنند و به آنری اجازه دهد تا به سمت چپ محوطه حرکت کند. به طرز معمول آنری، او سپس بدن خود را باز کرده و توپ را به زیبایی به گوشه‌ی پایین دروازه فرستاد.

3-2.

پایان بازی.

ستاره‌ی آرسنال به گل سوم خود در اواخر بازی رسید - یکی از 30 گلی که در فصل 2003/04 به ثمر رساند و تیمش را به قهرمانی بی‌شکست در لیگ برتر الهام داد.

شاید چیزی که این نمایش آنری را خیلی خاص می‌کند، رایج بودن این نمایش در طول هشت سال حضور او در آرسنال است.

این هت‌تریک، مانند چهار گل آندری آرشاوین در آنفیلد، یا گل ماینور فیگروآ از وسط زمین در برابر استوک سیتی، یا گل چیپ سباستین کوئتز در برابر کیوپی‌آر، یک هت‌تریک معمولی نبود. این هت‌تریک خود آنری بود.

وقتی که به برنامه "پریمیرشیپ" ITV نگاه می‌کردم، همیشه به نظر می‌رسید هر شنبه‌شب، آنری کاری را انجام می‌دهد که قبلاً باورش هم نمی‌شد. در این هفته خاص در آوریل، آن "چیز" که او انجام داد، این هت‌تریک بود.

چند هفته بعد، آن "چیز" چهار گل در برابر نیوکاسل بود.

چند هفته بعد از آن، این "چیز" بردن عنوان قهرمانی لیگ برتر به عنوان رهبر تیمی بود که برای 38 بازی بی‌باخت باقی مانده بود.

آنری به طور پیوسته شگفت‌انگیز بود و همین امر او را به برترین بازیکنی تبدیل می‌کند که تاکنون در لیگ برتر انگلستان حضور داشته است.