پسری با مو های قرمز...

از فِردی گفتن همان قدر که لذت بخش و زیبا است میتوان گفت تلخ هم میباشد.

 مرور خاطرات، یاد روز هایی که ونگر وستارگانش یک غول بزرگ در بریتانیا بودند و پادشاهی زندگی فوتبالی را سپری می کردند، میخندیدن شادی می کردند و جام های بریتانیا را تا حدودی به افتخارات افزوده می کردند.
اما چرا تلخ است؟ مرور خاطرات و مقایسه با این روز ها سخت است، درک کردن اینکه آرسنال باید برای سهمیه با رقبا جنگ بکند سخت است، آیا واقعا این آرسنال همان آرسنال افسانه ای اوایل قرن ۲۱ است؟!.
از تلخی ها می گذریم و قطعا همه ما می دانیم که روز های اوج به زودی باز می گردد و آرسنال می شود همان تیم رویایی ، چه با ونگر که اگر بماند یا مربی جدیدی برای این باشگاه بزرگ جایگزین بشود، صبر خواهیم کرد تا روز های خوش فرا برسد، صبری که طرفداران دوست داشتنی آرسنال دارند بسیار قابل ستایش است.

اما فردی لیونبرگ همان سرباز فراموش نشدنی توپچی ها در سال ۱۹۹۸ از سوئد پا به هایبری افسانه ای گذاشت.
در همان بازی اول که به او بها داده شد، در میدان درخشید و مقابل شیاطین بزرگ فرگوسن موفق به گلزنی شد تا به همگان ثابت کند چقدر تشنه گلزنی است بها دادن به او یک تصمیم بزرگ به حساب می آید.
همان طور هم بود، به مهره های اصلی ونگر در ترکیب اصلی تبدیل شد و به عنوان هافبک با شماره هشت با آن موهای قرمز یکی از محبوب ترین بازیکنان هایبری محسوب شد.
درخشش در یورو ۲۰۰۰ مقابل انگلستان به همگان ثابت نمود که چقدر مهره تاثیر گذار و خطر ناکی برای تیم های برتانیایی می باشد و یک بازیکن باهوش و با استعدادی زیاد و میل شدید به گلزنی در ارسنال پا به توپ شده است.
قطعا در کنار آن تیم بزرگ و ستارگان فراموش نشدنی ، میتوان لیونبرگ را یک ستاره نام برد، یکی از ارکان توپچی ها در سال ۲۰۰۰/۲۰۰۱ که مردان ونگر توانستند علاوه بر قهرمانی در لیگ جزیره جام اتحادیه را بالای سر ببرند، که در فینال مقابل چلسی رقیب سنتی هم موفق به گلزنی شد.
لیونبرگ توانست بهترین بازیکن سال انگلستان بشود که فصل قبلش ویرا توانسته بود این عنوان بزرگ را تصاحب بکند.

همچنین در همان فصل علاوه بر شکست مقابل لیورپول در جام حذفی توانست یک گل زیبا را وارد دروازه لک لک های مرسی ساید بکند تا فصل خوب خودش را علاوه برا درخشش در لیگ و جام حذفی همچنین در اتحادیه به پایان برساند.
شاید مصدومیت شدید پیرس فرانسوی در سال ۲۰۰۲ بسیار نگران کننده بوده است، اما با بودن مرد مو قرمز سوئدی همه چی درست شد و جای پیرس کاملا پُر و بدون حس کردن جای خالی اش فصل را سپری کردند، قطعا هیچ زمان درخشش قابل تحسین فِردی در پنج بازی و به ثمر رساندن شش گل ان هم در پست هافبک بسیار قابل ستایش است، پنج بازی که با پیروزی خاتمه پیدا کرد. همچنین درخشش مقابل شفلید که تک گل بازی را به ثمر رساند باعث صعود آرسنال به فینال جام حذفی شد که با جشن قهرمانی پایان یافت و تنها جام کسب نموده در آن سال به حساب می آمد و در لیگ بعد از منچستر یونایتد در مقام دوم جای گرفتند.

اما بعد از کسب یک قهرمانی در فصل ۲۰۰۲ ، حال وقتش برای یک سال رویایی رسیده بود.
ِآرسنال با اسطوره هایی چون ( هانری _ برگکمپ _ ویرا _ لیونبرگ_ و...) که میتوان به گفتن هر اسمی از آن ها یک کتاب بزرگ و با صفحه های بی شمار نوشت.
آرسنال بدون شکست فصل را به پایان رساند، قهرمانی لیگ را جشن گرفت، رکورد دار شد و لیونبرگ سوئدی در کنار قهرمانی در لیگ برای سومین بار قهرمان جام اتحادیه شدند که در ضربات پنالتی ضربه خود را به درستی در دروازه جای داد.
قطعا در سال ۲۰۰۶ و به لطف درخشش در آرسنال توانست مرد سال فوتبال سوئد بشود که با کنار زدن زلاتان مهاجم فعلی منچستر یونایتد ، این عنوان بزرگ را به افتخارات خودش افزود.
لیونبرگ علاوه بر گلزنی در بازی های حساس که او را بسیار محبوب کرده بود، قدرت بازیسازی اش او را یکی از بهترین بازیکنان هافبک های میانی در اروپا
تبدیل کرده بود.

اما این سال های خوش پایانی هم داشت، انگار همین دیروز بود که لیونبرگ با مبلغ سه میلیون یورو از هالمساتدس سوئد راهی ارسنال شده بود.
سرانجام بعد از حضور ۹ ساله خود در آرسنال و به ثمر رساندن ۷۲ گل پایانی بر افتخارات پوشیدن لباس ارسنال فرا رسیده بود‌.

اگرچه کمتر کسی فکر می کرد آن زمانی که در دیدگاه ۳۹ هزار طرفدار هایبری و دقیقه ۸۰ بازیکن سوئدی که جایگزین آنلکا شده بود، روز بسیار محبوب و جزو تیم رویایی و شکست ناپذیر آرسنال باشد.
همچنین کسی فکرش را نمی کرد پس از پیشنهادات از سرزمین چکمه( اینالیا ) همچنین روسیه و سوئد ، انتخابش چکش ها یا همان وستهام باشد، تیمی از لندن که مسیر بعدی فرزند مو قرمزی ونگر بود، اما هیج گاه در وستهم و تیم های بعدی ( از کشور های اسکاتلند_ ژاپن و آمریکا) حتی درصدی از درخشش خود در آرسنال را به نمایش نگذاشت.

اگر چه با گذشت سالها و روی اوردن به دنیای مربیگری، هدایت تیم زیر ۱۵ ساله های آرسنال را بر عهده گرفت و همچنین سفیر باشگاه تیم لندنی هم شد، اما بعد از پیشنهاداتی از آلمان به عنوان دستیار آندریاس یونکر راهی وولفسبورگ شد تا در تیم گرگ های آلمانی شروع به کار بکند.

🎁تولدت مبارک فردی لیونبرگ؛ شاید تو در آینده ای نه چندان دور هدایت خانه رویایی را بر عهده بگیری... شاید........

✍️نویسنده : ابوالفضل کریم آبادی ( صدر )
✅با تشکر ویژه از دوست عزیز و گرامیمان جناب صدر