یک قرن در اوج: حضور ۱۰۰ فصلی آرسنال در سطح اول فوتبال انگلیس

تساوی بدون گل آرسنال مقابل ناتینگهام فارست در ۲۶ فوریه، حضور آن‌ها در لیگ برتر برای فصل آینده را قطعی کرد. در حالی که اجتناب از سقوط، برای باشگاهی در قامت آرسنال، به سختی دلیلی برای جشن گرفتن است، این دستاورد یک نقطه عطف قابل توجه به شمار می‌رود.

این تضمین حضور در لیگ برتر برای فصل آینده، به این معنی است که آن‌ها فصل ۲۰۲۵/۲۶ را در صدمین فصل متوالی حضور خود در سطح اول فوتبال آغاز خواهند کرد.

توپچی‌ها رکورد طولانی‌ترین حضور بی‌وقفه در بالاترین سطح فوتبال را از زمان انتخاب شدن به لیگ دسته اول قدیمی پس از جنگ جهانی اول، زمانی که لیگ از ۲۰ به ۲۲ تیم گسترش یافت، در اختیار دارند. بله، درست است. انتخاب شدن!

وولویچ آرسنال از سال ۱۹۰۴ تا ۱۹۱۳، نه فصل را در سطح اول فوتبال سپری کرده بود، اما همزمان با نقل مکان از جنوب لندن به هایبوری در شمال لندن در سال ۱۹۱۳، سقوط کرد. آن‌ها دو فصل را در لیگ دسته دوم گذراندند، قبل از اینکه لیگ‌های فوتبال به دلیل جنگ در اروپا متوقف شوند.

زمانی که لیگ فوتبال در سال ۱۹۱۹ از سر گرفته شد، از ۲۰ به ۲۲ تیم گسترش یافت. به طور سنتی، این کار از طریق فرآیند انتخاب انجام می‌شد، جایی که دو تیم سقوط کرده مجدداً انتخاب می‌شدند و دو تیم برتر از سطح دوم به لیگ برتر می‌پیوستند.

با این حال، در میان شایعاتی مبنی بر "اعمال نفوذ" سر هنری نوریس، رئیس آرسنال، بر تصمیم برخی از اعضای هیئت مدیره لیگ، دو تیم برتر از لیگ دسته دوم - دربی کانتی و پرستون نورث اند - به همراه چلسی که در فصل ۱۹۱۴/۱۵ لیگ دسته اول در رتبه نوزدهم قرار گرفته بود، انتخاب شدند. جایگاه آخر به طور بحث‌برانگیزی به آرسنال داده شد که در لیگ دسته دوم در رتبه ششم قرار گرفته بود (بعداً به دلیل اشتباه در محاسبه میانگین گل، به رتبه پنجم اصلاح شد).

نظریه‌های زیادی در مورد آنچه اتفاق افتاد وجود دارد، اما تنها چیزی که قطعی است این است که تیمی که از دست داد، رقیب جدید آرسنال در شمال لندن، تاتنهام هاتسپر بود که در فصل ۱۹۱۴/۱۵ در لیگ دسته اول در رتبه آخر قرار گرفته بود و انتظار کامل داشت که جایگاه خود را حفظ کند.

این موضوع، آتش اولیه رقابت شدیدی را که با نقل مکان توپچی‌ها از وولویچ به قلمرو شمال لندن اسپرز آغاز شده بود، شعله‌ور کرد.

اولین فصل لیگ فوتبال در سال ۱۸۸۸/۸۹ بود و دو عضو بنیانگذار آن، استون ویلا و بلکبرن، وضعیت خود را در سطح اول فوتبال تا سال ۱۹۳۵/۳۶ حفظ کردند، زمانی که هر دو در یک فصل سقوط کردند و به حضور ۴۴ فصلی آن‌ها در سطح اول فوتبال پایان دادند. این رکورد فصل‌های متوالی تا فصل ۱۹۳۸/۳۹ ادامه داشت، زمانی که ساندرلند حضور ۴۵ فصلی متوالی خود را آغاز کرد، پس از پیوستن به سطح اول فوتبال در سال ۱۸۹۰/۹۱. این تیم از ویرسایدز این رکورد را تا ۵۷ فصل قبل از سقوط در سال ۱۹۵۸ افزایش داد.

این رکورد تا فصل ۱۹۸۳/۸۴ پابرجا بود، زمانی که آرسنال پنجاه و هشتمین فصل متوالی خود را در سطح اول فوتبال انجام داد. آن‌ها این روند را گسترش داده‌اند.

در زمان‌های اخیر، برخی از باشگاه‌ها به عنوان ارکان اصلی سطح اول فوتبال تثبیت شده‌اند، زیرا اختلافات مالی و اندازه باشگاه‌ها افزایش یافته است. پنج مورد از شش رکورد طولانی‌ترین حضور متوالی در سطح اول فوتبال در حال حاضر ادامه دارد و تیم ششم احتمالاً در فصل ۲۰۲۶/۲۷ به ۱۰ تیم برتر خواهد پیوست، زیرا چلسی تنها دو فصل از نسل‌های قبلی تیم‌های لیورپول و اورتون عقب‌تر است که حضورشان در ۳۸ فصل به پایان رسید.

با وجود داشتن طولانی‌ترین حضور فعلی، آرسنال تنها در رتبه چهارم فهرست تمام ادوار برای بیشترین فصل حضور در سطح اول فوتبال انگلیس قرار دارد.

استون ویلا و لیورپول هر دو فصل‌های بیشتری نسبت به توپچی‌ها در بالاترین سطح فوتبال بازی کرده‌اند، اما اورتون با ۱۲۲ فصل تا به امروز، پیشتاز است. وضعیت تافی‌ها در برخی مواقع متزلزل به نظر می‌رسید، با تنها یک بار حضور در نیمه بالایی جدول در پنج فصل گذشته (و آن هم رتبه دهم بود)، و در ۳۰ سال گذشته، آن‌ها سه بار یک رتبه بالاتر از مناطق سقوط قرار گرفته‌اند.

از بین ۱۰ تیم برتر، تنها ساندرلند در حال حاضر یک باشگاه سطح اول نیست، اگرچه گربه‌های سیاه امیدوارند به زودی به لیگ برتر بازگردند، زیرا در حال حاضر برای حضور در صدر جدول چمپیونشیپ رقابت می‌کنند.

در حالی که آرسنال خود را برای ورود به صدمین فصل متوالی حضور در سطح اول فوتبال آماده می‌کند، میراث آن‌ها به عنوان یکی از ماندگارترین نهادهای فوتبال انگلیس، محکم و پابرجا باقی می‌ماند.