۲۰ نکته‌ای که درباره جورجینیو نمی‌دانستید

تابعیت ایتالیا

جورجینیو در واقع در برزیل، در شهر کوچک ایمبیتوبا در جنوب این کشور به دنیا آمد. او از طریق پدربزرگ پدری اش که اهل لوزیانا در ونتو است، اصالت ایتالیایی دارد. او در مورد تصمیم خود گفت: «انتخاب ایتالیا آسان بود. برزیل هرگز به من این فرصت را نداد که رویایم را برآورده کنم. ایتالیا مرا برای بازی برای آنها انتخاب کرد، با وجود اینکه در کشور دیگری به دنیا آمده بودم. وقتی به کمک نیاز داشتم، ایتالیا به من کمک کرد.»

فرزند مصمم

در سن پنج سالگی، خرید جدید ما از قبل زندگی آینده خود را در نظر گرفته بود. وقتی پدرش از او پرسید وقتی بزرگ شد می‌خواهی چه کار کنی، جورجینیو پاسخ داد: «من می‌خواهم فوتبالیست شوم.» وقتی پدرش توضیح داد که سخت است، وقتی او را دور از خانواده و احتمال آسیب جدی می‌گذراند، دوباره از او پرسید که آینده‌اش چه خواهد بود. پاسخ دوباره این بود: "من می خواهم فوتبالیست شوم."

عشق مادرانه

جورجینیو موفقیت خود را عمدتاً به یک نفر واگذار می کند - مادرش، یک بازیکن آماتور سابق که خودش از یک خانواده فوتبالی آمده بود: "او بود که مرا به تمرین می‌برد." "مامان من بود که توپ را گرفت و به من گفت: "بیا! حالا بیایید تمرین کنیم. بیا بریم. راست، راست، چپ، چپ. من توپ را به بالا پرتاب می‌کردم و او می گفت: "نه، اینجوری کنترلش کن." و به این ترتیب، بعدازظهرهای زیادی در ساحل سپری شد.»

فداکاری های اولیه

جورجینیو در نوجوانی اولین قدم های خود را در فوتبال 11 نفره برداشت و به سرعت در یک تورنمنت در برزیل شناسایی شد. با این حال، این به معنای دور شدن 120 مایلی از خانواده‌اش در سن 13 سالگی برای پیوستن به یک مدرسه فوتبال در گوابیروبا است که در راه‌اندازی افرادی که با مهاجرت به ایتالیا موفق به کسب رتبه شده‌اند، تخصص دارد. دو سال بعد، جورجینیو تحت تأثیر قرار گرفت و راهی ورونا شد.

نام اصلی او چیست؟

خورخه لوئیز فرلو فیلهو اکنون بیشتر با نام جورجینیو شناخته می شود، اما دوستان دوران کودکی او را به نام اسطوره او، بازیساز افسانه‌ای رومانیایی، گئورگه هاگی، هاگینیو صدا می‌زدند. نام مستعار او در میان تیم ملی ایتالیا، «Il Professore» (پروفسور) یا «رادیو جورجینیو» است که به ویژگی های رهبری و سازمانی او و همچنین ارتباط مستمر او در طول بازی‌ها اشاره دارد.

تحت رادار

جورجینیو در سه باشگاه بزرگ برزیل - سائوپائولو، پالمیراس و اینترناسیونال آزمایشاتی را پشت سر گذاشت، اما در همه آنها ناموفق بود. او گفت: "من به عقب برگشتم و همچنان می‌خواستم یک فوتبالیست شوم، مهم نیست که چقدر سخت باشد." "این به من انگیزه داد که تسلیم نشوم، به خودم ایمان داشته باشم. خانواده‌ام به من اعتقاد داشتند، دوستانم به توانایی های من ایمان داشتند، همه به من ایمان داشتند.

تأثیرات اولیه

او علاوه بر هاگی، به رونالدو، رونالدینیو و کاکا نیز نگاه می‌کرد، اما در طول دوران حضورش در گوابیروبا متقاعد شد که تمام رویاهای آن‌ها را کنار بگذارد و در آینده جلوتر بازی کند و به هافبکی که امروز می‌شناسیم تبدیل شد. پس از آن، او شروع به مطالعه آندره آ پیرلو و ژاوی کرد تا به تسلط بر این موقعیت کمک کند.

هرگز تسلیم نشوید

هنگامی که او برای اولین بار به ایتالیا نقل مکان کرد، تنها 20 یورو در هفته توسط ایجنتش به او می‌دادند که بعداً جورجینیو متوجه شد که مقداری از پول نقد او را به جیب می‌زند. این تقریباً باعث شد که او دنیای جدید خود را پشت سر بگذارد، اما مادرش از او خواست که ادامه دهد و گفت: «حتی به آن فکر نکن! تو خیلی نزدیکی، چند سالی هست که هستی، نمیذارم برگردی به خونه! شما باید آنجا بمانید و سخت تلاش کنید."

چهره دوستانه

زمانی که جورجینیو شروع به نفوذ به تیم اصلی ورونا کرد، با گلر تیم رافائل پینیرو، که او نیز در برزیل متولد شده بود، ملاقات کرد و این زوج به سرعت با هم پیوند برقرار کردند. پینیرو که متوجه شد جورجینیو ایجنتش را عوض کرده است، او را زیر بال خود گرفت تا برایش غذا و لباس تهیه کند. رافائل فصل گذشته بازنشسته شد و در اسپتزیا هم تیمی یاکوب کیویور بود.

الهام الهی

در حالی که او هنر خود را در ورونا آموخت، این جوان در یک صومعه زندگی می‌کرد. او می‌گوید: ''در دانشکده مکانی برای راهبان و مکانی دیگر برای علما بود. شش نفر از ما در یک اتاق کوچک به مدت یک سال و نیم زندگی کردیم. مردم آنجا به طرز شگفت انگیزی با ما رفتار کردند، همیشه محترمانه. آنها واقعاً از ما مراقبت کردند و غذا فوق العاده بود. باید تا ساعت 11 در خانه می‌بودیم.''

جنتلمن اهل ورونا

اولین لحظه مهم دوران حرفه ای او زمانی بود که در سال 2014 به ورونا کمک کرد تا برای اولین بار پس از 11 سال به سری آ برسد. او سپس با زدن 7 گل در 18 بازی به آنها کمک کرد تا به جمع چهار تیم برتر لیگ برسند. مالک فعلی مائوریتزیو ستی فاش کرد که در سال 2012 پس از درک استعداد جورجینیو، باشگاه را خریداری کرد.

با ساری خوشحالم

هیچ مربی ای بیشتر از 162 باری که مائوریتزیو ساری جورجینیو را در دوران حرفه‌ای خود در ناپولی داشته، انتخاب نکرده است و به او کمک کرد تا به یک ستاره در سری آ تبدیل شود. در روزی که ساری در تابستان 2018 به عنوان سرمربی چلسی منصوب شد، جورجینیو نیز با این باشگاه قرارداد امضا کرد و این دو به پیوند خود در انگلیس ادامه دادند.

دقت ضربات پنالتی

جورجینیو در طول دوران حرفه‌ای خود بازیکن ثابت ضربات پنالتی بوده است و از 48 ضربه پنالتی، موفق به گل کردن 41 پنالتی شده است و 19 تلاش از 22 تلاشش در لیگ برتر به ثمر نشسته است؛ هیچ بازیکنی در این مدت بیشتر از او پشت ضربات پنالتی قرار نگرفته است. او به عنوان بهترین گلزن چلسی در فصل 2019/20 لیگ برتر با هفت گل بود که همه آن‌ها از روی ضربات پنالتی به ثمر رسید.

لمس توپ

جورجینیو تنها در سومین بازی خود در لیگ برتر در آگوست 2018 با 186 بار لمس توپ در بازی مقابل نیوکاسل به رکورد لیگ برتر رسید و چهار هفته بعد با ثبت 191 برابر وستهم از آن پیشی گرفت. در حالی که این رکورد اکنون در اختیار رودری از منچسترسیتی است (195 برابر وستهم در فوریه 2020)، خرید جدید ما سه بار در لیست هفت نفر برتر این لیست قرار دارد.

لذت مضاعف

جورجینیو پس از قهرمانی در یورو 2020، به لیست زبده ای از بازیکنان پیوست که هم جام لیگ قهرمانان اروپا و هم جام ملت های اروپا را در یک سال برده‌اند. اولین نفر لوئیس سوارز در سال 1964 بود که برای اینترمیلان و اسپانیا بازی کرد، در حالی که در سال 1988 هانس فن بروکلن، رونالد کومان، بری فن ایرله و جرالد واننبورگ با آیندهوون و هلند دبل کردند. در سال‌های اخیر، فرناندو تورس و خوان ماتا، دو بازیکن چلسی، این شاهکار را با اسپانیا تکرار کردند، در حالی که کریستیانو رونالدو و په‌په آخرین کسانی بودند که این کار را با رئال مادرید و پرتغال انجام دادند.

سال به یاد ماندنی

جورجینیو پس از قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا و یورو 2021 در فصل 2020/21، جایزه بهترین بازیکن سال یوفا را دریافت کرد. پس از جمع آوری آرای مربیان تیم های ملی، مربیان شرکت کننده در رقابت های اروپایی و هیئت داوران، این ملی پوش ایتالیایی کوین دی بروین و انگولو کانته را پشت سر گذاشت تا این جایزه معتبر را دریافت کند.

بازی مقابل آرسنال

این هافبک ایتالیایی در فصل 2019/20 در خانه و خارج از خانه دو بار مقابل ما برای چلسی گلزنی کرد. او اواخر دسامبر 2019 در جریان برد 2-1 چلسی در امارات به میدان رفت، قبل از اینکه ماه بعد در جریان یک تساوی پر هرج و مرج 2-2 در استمفوردبریج، از 12 یاردی موفق به گلزنی شود. این یکی از چهار پیروزی جورجینیو در طول 10 بازی با آبی ها بود، از جمله پیروزی در فینال لیگ اروپا 2018/19 در باکو، اما 12 ماه بعد در فینال جام حذفی شکست خورد.

بالای لیست

هیچ هافبک ایتالیایی در لیگ برتر به اندازه 21 گل جورجینیو گل نزده است. نزدیکترین رقیب او روبرتو دی متئو است که 15 گل برای چلسی به ثمر رساند، در حالی که تنها مهاجمان پائولو دی کانیو، جیانفرانکو زولا، بنیتو کاربونه، فابریزیو راوانلی و گرازیانو پله بیشتر از تعداد گل‌های فعلی او گلزنی کرده‌اند.

تاریخ ساز

در سپتامبر 2021، او برای اولین بار به مناسبت سی و هشتمین بازی ملی خود در مقدماتی جام جهانی مقابل لیتوانی، کاپیتان ایتالیا شد، در یک بازی که پیروزی 5-0 را برای تیم جورجینیو به ارمغان آورد. این اولین باری بود که از سال 1960، زمانی که میگل آنخل مونتووری متولد آرژانتین بازوبند را بست، یک ایتالیایی غیر بومی کاپیتان تیم ملی شد.

سومین ایتالیایی

جورجینیو سومین بازیکن ایتالیایی خواهد بود که در مسابقات رقابتی برای ما حضور خواهد داشت. آرتورو لوپولی اولین نفر بود که در 9 بازی بین سال های 2004 تا 2006 سه گل به ثمر رساند، در حالی که ویتو مانونه 23 بار بین سال های 2009 تا 2012 بازی کرد.