۵۰ بازیکن برتر آرسنال - آلن بال

دیوید اوه لری: "من به یاد می آورم که فکر می کردم او باید بازیکن بزرگی باشد که آن کفش‌یهای سفید را پوشیده است، و آلن بال واقعا بازیکن بزرگی بود." 

سخت است که با حرف های دیوید اوه لری مخالفت کرد.

آمدن بال به هایبوری در دسامبر 1971 خبر بزرگی بود. آرسنال به تازگی دابل را به دست آورده بود، اما تنها چند ماه بعد، آنها با رکورد نقل و انتقالات انگلستان، ستاره قهرمان جهان را به خدمت گرفتند. این یک سرمایه گذاری خوب بود. تکنیک و توانایی پاس دادن او باعث شد آرسنال تیم جذاب تری برای تماشا باشد. او سهم زیادی از گل های آرسنال را به دست آورد - 52 گل در 217 بازی.  

تعجب آور است که بال با آرسنال جامی ​​به دست نیاورد. او بخشی از تیمی بود که در فینال جام حذفی 1972 با نتیجه 1-0 به لیدز یونایتد باخت و فصل بعد در لیگ به مقام دوم رسید. اووف!! بسیار نزدیک بود، اما نشد. بال، یک رهبر فطری بود، در ابتدای فصل 1973/74 کاپیتانی را بر عهده گرفت و با فروپاشی تیم دوگانه 1971 و ظهور نسل جدیدی از بازیکنان - از جمله لیام برادی - به تاثیرگذارترین بازیکن آرسنال تبدیل شد.

مصدومیت آرسنال را از حضور بال در ابتدای فصل 1974/75 محروم کرد و نتایج در غیاب او ضعیف شد. بال تنها یک فصل کامل دیگر در هایبوری ماند و به توپچی های در حال مبارزه کمک کرد تا برای دومین بار در سال 1975/76 جایگاه خود را در صدر جدول تثبیت کنند. بدون بال، ممکن بود اتفاق غیرقابل تصوری رخ دهد. بال در دسامبر 1976 آرسنال را ترک کرد و به ساوتهمپتون پیوست و با کمک به صعود این تیم به لیگ برتر، نوعی رنسانس را تجربه کرد. او دوران بازی خود را در آمریکا به پایان رساند و در طول 19 سال، هفت باشگاه را مربیگری کرد، از جمله دو دوره در پورتسموث را تجربه کرد.

بال در سال 2000 به پاس خدماتش به فوتبال، نشان MBE را دریافت کرد و در آوریل 2007 در سن 61 سالگی بر اثر حمله قلبی درگذشت. 

برادی گفت: "به نظر من او یکی از بهترین بازیکنان تاریخ آرسنال بود." "او به من کمک زیادی کرد و من احساس می کنم او با دیوید اوه لری، فرانک استپلتون و گراهام ریکس، سهم زیادی در پیشرفت ما داشت و تجربه خود را در بازی به ما منتقل کرد."