صحبت‌های پتی درباره‌ی عشق به دوران بازیگری در آرسنال

 

این ملی‌پوش فرانسوی در سال 1997 از موناکو به آرسنال پیوست و در طول دوران حضور سه‌ساله‌اش در شمال لندن لیگ برتر و جام حذفی را فتح کرد.

 

وی در سال 2000 آرسنال را به مقصد بارسلونا ترک کرد. اما او که این هفته تولد 45 سالگی‌اش را جشن می‌گیرد هنوز خاطرات شیرینی از جو سرزنده‌ی رختکن آن زمان تیم دارد.

 

او می‌گوید: «آن ترکیب پر از شخصیت‌های بزرگ و افراد مضحک بود. فرهنگ و سبک بازی کاملا با فرانسه فرق داشت و ما با گوش کردن به موسیقی رپ برای بازی آماده می‌شدیم. ایان رایت را به خاطر می‌آورم که در داخل رختکن سروصدا می‌کرد و می‌توانستم حس کنم که هیاهوی هواداران دیوارها را می‌لرزاند.»

 

«روی تمام نیمکت‌ها یادگاری‌هایی از بازیکنان قدیمی به چشم می‌خورد و مثل این بود که بخشی از تاریخ باشی. احساس می‌کردی تو بخشی از تاریخ هستی و می‌توانی حضور تمام بازیکنان قدیمی را در انرژی رختکن حس کنی. همچنین به‌یاد می‌آورم که رفتار دیوید دین تا چه اندازه گرم و دوستانه بود. من عاشق پوشیدن لباس آرسنال بودم.»

 

«ما لیگ برتر را فتح کردیم و این اولین قدم برای آرسن ونگر و بازیکنان فرانسوی بود که در انگلیس اعتباری کسب کنند. ما زیر فشار فوق‌العاده‌ای بودیم چون می‌دانستیم آرسن هم مانند ما فرانسوی است و همیشه باید بیشتر و بیشتر و بیشتر تلاش کنیم.»

 

«تمام بازیکنان انگلیسی متوجه این موضوع بودند و از همان ابتدا می‌دانستند که ما برای پیروزی هر کاری می‌کنیم و هر چه در توان داریم می‌گذاریم تا عضوی از تیم باشیم.»

 

«به همین خاطر بردن جام حذفی در ومبلی حس ویژه‌ای داشت و مرا به یاد ورزشگاه استاد دو فرانس و بردن جام جهانی در آن‌جا مینداخت.»