چهار نکته مهم از پیروزی ما مقابل آث میلان

اولین بازی دوستانه پیش‌فصل ما با پیروزی ۱-۰ مقابل آث میلان در روز چهارشنبه به پایان رسید. در اینجا چهار نکته‌ای را که در ورزشگاه ملی سنگاپور به چشم آمد، مرور می‌کنیم:

۱. بررسی بازیکنان جدید

سه خرید تابستانی تیم که در فهرست سفر قرار دارند، اولین بازی غیررسمی خود را در این دیدار انجام دادند. نانی مادوئکه به دلیل حضور در جام جهانی باشگاه‌ها در استراحت است، اما کریستین نورگارد، کپا آریزابالاگا و مارتین زوبیمندی در سنگاپور حضور دارند و به طور کامل در تمرینات شرکت می‌کنند.

نورگارد تنها بازیکن جدیدی بود که بازی را از ابتدا آغاز کرد و با یک پاس عرضی به اتان وانری در لب محوطه جریمه، بهترین موقعیت نیمه اول را خلق کرد. با این حال، بیشتر این بازی چشم‌گیر، به خاطر توپ‌ربایی‌ها و جای‌گیری‌های دقیق او بود.

او در بین دو نیمه با زوبیمندی تعویض شد و این هافبک اسپانیایی با عملکردی روان و هماهنگ، نقش مهمی در اتصال بازی از خط دفاع به حمله ایفا کرد. او همچنین با اعتمادبه‌نفس پنالتی دوم تیم را در ضربات پنالتی به گل تبدیل کرد.

اما برای آریزابالاگا، شب آرامی بود. برتری ما در جریان بازی به حدی بود که او تنها یک سیو در وقت قانونی داشت، هرچند که در ضربات پنالتی فرصتی برای درخشش پیدا کرد...

۲. هت‌تریک کپا

کم پیش می‌آید که در ضربات پنالتی، دروازه‌بانی با سه سیو در تیم بازنده باشد، اما این اتفاق برای کپا افتاد. او پنالتی دوم از کولومبو، چهارم از لیبرالی و پنجم از اوکافور را مهار کرد. سه سیو در پنج پنالتی اول باعث شد کار به مرگ ناگهانی کشیده شود، اما در نهایت میلان ۶-۵ و پس از ۹ ضربه به پیروزی رسید.

البته جام پس از ۹۰ دقیقه بازی به ما تعلق گرفت و ضربات پنالتی فقط به‌عنوان بخش دوستانه برگزار شد. گلزنان ما در ضربات پنالتی عبارت بودند از زوبیمندی، میکل مرینو، لئاندرو تروسار و دو بازیکن جوان جاش نیکولز و مکس داومن...

۳. نوجوانان درخشان

علاوه بر بازیکنان جدید، دو بازیکن آکادمی نیز اولین حضور غیررسمی خود را در این دیدار تجربه کردند: داومن و مارلی سالمون. هر دو تنها ۱۵ سال سن دارند. سالمون در این فصل بورسیه کامل دارد، اما داومن همچنان دانش‌آموز است چون در رده سنی پایین‌تر قرار دارد.

هر دو در میانه نیمه دوم وارد زمین شدند و داومن خیلی سریع خود را نشان داد. او در بال راست بازی کرد و جایگزین هم‌مدرسه‌ای سابقش، بوکایو ساکا شد. مدت کوتاهی پس از ورودش، با یک حرکت انفجاری به سمت دروازه رفت، سپس با مارتین اودگارد یک و دو کرد و با پای چپ خطرناکش ضربه‌ای زد که کمی به بیرون رفت. سپس بار دیگر نفوذ کرد و در نزدیکی محوطه جریمه یک ضربه آزاد گرفت – همه اینها تنها در پنج دقیقه ابتدایی حضورش در زمین بود.

او در این سطح از بازی کاملاً راحت به نظر می‌رسید، که عجیب نیست چون در طول سال گذشته به طور منظم با تیم اصلی تمرین کرده است. او همچنین ضربه پنالتی‌اش را با اعتمادبه‌نفس به گل تبدیل کرد.

سالمون جای ویلیام سالیبا را در دفاع مرکزی سمت راست گرفت و با وجود سن پایین، عملکردی پخته و متین داشت. یک پاس بلند مورب از دایره میانی به سمت چپ زمین به‌خصوص چشم‌گیر بود.

در پایان بازی، سه بازیکن آکادمی در خط دفاعی ما حضور داشتند: مایلز لوئیس-اسکلی و جاش نیکولز در کناره‌ها. این دومین سفر نیکولز با تیم اصلی است و به نظر می‌رسد از نظر بدنی نسبت به سال قبل رشد خوبی داشته و همکاری خوبی در سمت راست با داومن داشت.

اتان وانری در مقایسه با این نسل جدید ستاره‌ها، بازیکنی باتجربه به شمار می‌رود، اما نباید نقش او را نادیده گرفت. او در نیمه اول در نقش مرکزی عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت و در دقیقه ۲۳ نزدیک بود با یک حرکت چشم‌گیر به گل برسد؛ توپ را کنترل کرد، چرخید و بلافاصله شوت زد، اما دروازه‌بان با واکنشی عالی مانع گل شد.

۴. غلبه بر میلان - در داخل و خارج از زمین

هواداران پرشور ما در سنگاپور هفت سال منتظر دیدن تیم در میدان بودند و به نظر می‌رسید که مصمم هستند از هر لحظه لذت ببرند. از همان لحظه‌ای که آهنگ *The Angel* از لوییس دانفورد با ورود تیم به زمین پخش شد، هواداران صدای خود را به گوش همه رساندند.

بزرگ‌ترین تشویق‌ها هنگام اعلام ترکیب اصلی تیم برای ساکا و دکلان رایس بود، و پس از آن، هواداران شاهد یک پیروزی قاطع از آرسنال بودند - پیروزی‌ای که حتی می‌توانست با اختلاف بیشتری رقم بخورد.

ما ۲۳ شوت (۹ شوت در چارچوب) نسبت به تنها ۳ شوت میلان (که فقط یکی از آن‌ها در چارچوب بود) داشتیم. همچنین مالکیت توپ بیشتری داشتیم (۵۶٪ در مقابل ۴۴٪) و ۱۴ ضربه کرنر به دست آوردیم. ما روز یکشنبه دوباره به ورزشگاه ملی سنگاپور بازخواهیم گشت تا با نیوکاسل روبه‌رو شویم، و سپس به سمت هنگ‌کنگ حرکت خواهیم کرد.

هواداران زیادی از آرسنال در سنگاپور حضور دارند، و به نظر می‌رسد این ورزشگاه به خانه دوم ما تبدیل شده است. ما در سال ۲۰۱۵ دوبار در اینجا بازی کردیم (پیروزی برابر منتخب سنگاپور و اورتون) و همچنین در سال ۲۰۱۸ دوبار دیگر (پیروزی برابر پاری سن ژرمن و تساوی با اتلتیکو مادرید).

مطمئن هستیم که این آخر هفته نیز حمایت خوبی خواهیم داشت، چرا که قصد داریم این روند را ادامه دهیم.