از این به بعد ... و از این به قبل

شکست سنگین در بازی ابتدایی لیگ قهرمانان در مرحله یک هشتم نهایی به رویه ای سنتی برای آرسنال تبدیل شده و شاید تاریخ باری دیگر برای آرسنال تکرار شد و شکست 3-1 در خانه این بار نه در برابر بایرن که اینبار در برابر موناکویی رقم خورد که شاید ساده ترین قرعه ای بود که همگان ارزوی آن را داشتند .

حال بهتر است کمی شفاف تر بحث کنیم .

بحث پیرامون دوم شدن تیم در ادوار گذشته و اینکه تلاش تیم برای اول شدن در گروه طی چند سال گذشته به قدر کافی نبوده و هر ساله رتبه دوم گروهی از آن آرسنال میشود و عیب این موضوع  در این است که همواره در دیدار اول میزبانی به نوعی بلا تکلیفی را برای آرسنال رقم میزدند و تقریبا در همه بازی های ابتدایی یک هشتم نهایی گل اول را دریافت کردیم و آن هم در چهل دقیقه ابتدایی و هیچ گاه از آن درس نگرفتیم و دریافت گل اول در خانه میتواند به منزله تلاش برای به ثمر رسانده حد اقل 2 گل میباشد و این نیز می تواند موجب بهم ریختگی بازیکنان و سیستم و همچنین از دست رفتن روحیه تیمی شود و شاید بازی برابر بایرن را بتوان با این دیدار مقایسه کرد و این موضوع شاید مربوط به سرمربی تیم باشد که پیش از بازی نیز بر این موضوع تاکید شده بود که ما از دیدار های گذشته درس گرفته این و گل اول را دریافت نخواهیم کرد و این را خواهید دید ... و ما دیدیم ...

بحث بعد پیرامون تاثیر وجود یک هافبک دفاعی قدرتمند و قد بلند در میانه میدان باشد .


بدون شک بهترین بازیکن شب گذشته کودوگبیا بوده که نه تنها گل اول تیم حریف را به ثمر رساند بلکه سازمان دفاعی موناکو را از هر گونه حمله ناگهانی مصون داشت و شاید بزرگترین تفاوت را در بازی شب گذشته رقم زد ..

بحث سوم نیز پیرامون مهاجم های تیم می باشد ...
جایی که میتوان به این نکته اشاره کرد که بادکنک تا یه جایی گنجایش داره و اگر بیشتر از اون باد بشه بدون شک ........ میترکه
سانچز تمام قوای خودش را طی هفته های آغازین گذشته وشاید این دوره را بتوان دوران نزول او در نظر گرفت و حد اقل در این بازه زمانی جزء بازیکنان متوسط ارسنال به شمار میاید و تیمی که نیمی از فصل را با تکیه بر یک بازیکن بالا میاید شاید بتوان چنین روزی را برای آن  متصور شد و بهتر است به جیرود هم گریزی زد ... او بدون شک بیشترین تاثیر را در این شکست در میان بازیکنان آرسنال داشت و از دست دادن موقعیت های فراوان در چنین دیدار حساسی میتوان به این نکته اشاره داشته باشد که ظرفیت جیرود هم همین هست و تیمی که یک مهاجم درجه یک در ترکیب ندارد دقیقا در چنین روزی است که تفاوت های برای آن تیم رقم میخورد و این نیز مصداق بارز جاه طلبی باشگاه است .


و بحث پایانی را میتوان به بازی سه هفته آینده اشاره کرد.
اگر بخواهیم روی کاغذ شانس پیروزی آرسنال را بررسی کنیم شاید رقمی نزدیک به صفر به دست بیاید و بدون شک رقمی زیر15 می باشد ولی اگر بخواهیم تاریخ را بررسی کنیم شاید تا حدودی امیدواری بیشتری وجود داشته باشد هر چند شاید کمی خوش بینانه باشد .
در طی سالهای اخیر تقریبا همواره در دیدار های برگشت تیم گل اول را وارد دروازه حریفان کرده و این نیز میتواند تا حدودی جای امیدواری داشته باشد
برای مثال دیدار برابر بایرن در الینس اره نا که 2-0 با پیروزی آرسنال همراه بود و به دلیل شکست 3-1 در بازی رفت در خانه ارسنال از صعود به مرحله بعدی باز ماند .
دیدار برابر میلان که در دیدار رفت 4-0 شکست برابر این تیم رقم خورد ولی در دیدار برگشت در نیمه اول 3-0 توپچی ها پیش افتادند ولی عدم خود باوری موجب شد نتوانند گل چهارم را وارد دروازه میلان کنند.
دیدار برابر بارسلونا که در دیدار ابتدایی 2-1 توپچی ها در خانه پیش افتادند و در در دیدار برگشت گل ابتدایی را آرسنالی ها به ثمر رساندند ولی اخراج یک بازیکن  ورق را برگرداند چه بسا ارسنال از آن مرحله صعود میکرد .
 و شاید بازی برابر اینتر در سال 2004 که با شکست 3-0 ارسنال در خانه رقم خورد و در دیدار برگشت پیروزی 5-1 آرسنال موجب صعود آرسنال به مرحله بعد شد .
و مثال های دیگر که میتواند همچنان امیدهای آرسنال را برای بازی برگشت زنده کند .

شاید تا حدودی با توجه به مشخص شدن هدف برای صعود بازی برگشت برای راحت تر باشد و شاید کلید بازی در دیدار برگشت در سه موضوع خلاصه شود .
1- گل اول تیم در 30 دقیقه ابتدایی بازی
2- جاه طلب بودن و خود باوری تیم ، چیزی که در دیدار برابر میلان ، و بایرن دیده نشد
3- انتخاب یک ترکیب مناسب در دیدار برگشت زیرا موناکو در اکثر دیدار های خانگی تنها یک گل را به ثمر رسانده و با 19 گل خورده کمترین گل خورده را در میان سایر تیم های لیگ فرانسه دارد و در مرحله گروهی نیز تنها 1 گل را دریافت کرده است و لازمه شکست چنین تیمی سازماندهی مناسب همراه با اقبالی خوش است چیزی که در دیدار رفت به هیچ وجه با ارسنال نبوده است .