اولین دوگانه (دبل) آرسنال

در  دهه ی اخیر یا شاید در دوره ای بیشتر، دبل تبدیل به یک اتفاق عادی شده  است و آرسنال تنها در دوره ی حضور آرسن ونگر دو بار موفق به انجام آن شده است اما اگر کمی در تاریخ  به عقب بازگردیم خواهیم دید که کسب  عنوان قهرمانی لیگ و جام  حذفی یک هدف نهایی و مقدس در فوتبال انگلیس به شمار می رفته است.

زمانی که فصل 1970/71 به پایان رسید، تاتنهام  تنها الهه ی دوگانه در قرن بیستم  در انگلستان بود. با پایان این لیگ  حالا این آرسنال بود که به سمت  رقابت با این کار اسپرز بیل  نیکولسون در 10 سال قبل پیش می رفت.

وقتی  آرسنال در رقابتی شانه به شانه در صدر  جدول موفق به کسب عنوان لیگ شد،  حالا این تیم با برد جنجالی در نیمه نهایی مقابل استوک سیتی،  در جریان کسب عنوان اول در اف-ای کاپ قرار داشت.

آن  ها گام اول در کسب دوگانه شان  را در خانه ی حریف قدیمی و با برد  یک بر صفر برداشته بودند. و پنج  روز بعد، مردان "می" در ویمبلی برابر  لیورپولی قرار می گرفتند که آخرین مانع بین آن ها و تضمین جایی مطمئن  در تاریخ بود.

در  یک بعد از ظهر بسیار گرم ویمبلی و پس از فصلی طولانی و سخت برای هر دو تیم، حالا لیورپول و آرسنال به سمت دیداری سخت تر می رفتند. آرسنال در جریان بازی موقعیت های بهتری  برای گل زنی ایجاد کرد ولی از دست دادن موقعیت های پیاپی توسط ری کندی، جرج گراهام و چارلی  جرج کاملا کار را برای آن ها در زمانی های معمول بازی نابود  کرد و نا تمام رها کرد تا دو تیم به وقت های اضافی نگاه کنند.

هنوز  دبل در دسترس بود ولی در عرض 2 دقیقه این استیو های وی و  لیورپول بودند که توانستند ضربه ی  اول را بزنند. باب ویلسون انتظار یک سانتر را داشت ولی مهاجم لیورپول  ضربه ی محکم را روانه ی جهت موافق  دروازه اش کرد.

این اولین باری نبود که آرسنال می بایست  برای کسب پیروزی حسابی به زحمت می افتاد. فرانک مک لینتوک برای پنجمین بار متوالی در آستانه ی شکست در ویمبلی قرار داشت و این بار در مقابل هم تیمی های خودش صف آرایی کرده بود. اما در عرض تنها چند دقیقه حالا آن ها برای نتیجه ی مساوی باید از ضربه ی ادی کلی ممنون می بودند؛ گراهام روی آن ضربه بازی را به تساوی کشاند که البته با استناد به تصاویر تلویزیونی حدس زده شد که او تاثیری روی توپ شلیک شده نداشته و گل حتی بدون دخالت او وارد دروازه ی ری کلمنث شده است.

به  هر حال آرسنال به بازی برگشته بود  و حتی چیزهای بهتری هم در انتظارش  بود. جرج یک پاس از جان رادفورد  دریافت کرد و از 20 یاردی کلمنث  را مغلوب خود کرد. وقتی توپ به تور  لیورپول چسبید، جرج روی چمن ویمبلی خود را به زمین انداخت و با دستش ضربه ای به پشت خودش زد تا این خوشحالی هم به عنوان یکی از شادی های نمادین در تارخ جام حذفی ثبت شود