خاطرات به یاد ماندنی

چه بازی بود ارسنال لیورپول..
ارشاوین بهترین بازیش برای ارسنال کرد
ممنون

شهرام این نظر من بود صرفا...هیچ کس بزرگ تر از باشگاه نیست !!!

سروش جان پاراگراف اولت شادم کرد یه جک به تمام معنا بود

عکسات خیلی خاطره انگیز بود و جالبی این عکس ها اینکه الان هیچ کدو به جز ونپرسی رو نداریم هیچ کدوم از بازیکنان و این میتونه ترسناک باشه واسه از دست دادن ونپرسی

با علی ارشدی هم موافقم: ولی برای من جام گرفتن مهم نیست(در مقابل فلسفه ای که ونگر به در فوتبال آرسنال ایجاد کرده)

هومن عجب جمله ای گفتی اگه من میدونستم این جملات از کجا میاد واست:
این است ونگر، از شکست سنگین ترس نداره ، از بازی کثیف و زشت ترس داره !!!


در ضمن به قول مهدی افسرده و محمد تا ابد In Arsen We Trust

پست جالب و زیبا و خوبی بود مهران من که لذت بردم..

دستت درد نکنه، خیلی از خاطراتو زنده کردی.

من که به شخصه ترجیح می دم به هر سبکی که ممکنه و با هر بازیکن و مربی حتی بی اخلاق هم که شده جام ببریم. هویت باشگاه ورزشی به پیروزی و افتخارات اونه، نه به سبک بازی و پرورش بازیکن برای سایر باشگاه ها.

اگه معیارت جام های فصل بعده که باز هم یه جورایی دور از دسترسه؛ سیتی باز هم خرج های میلیونی می کنه، چلسی قهرمان اروپا هم همینطور، منچستر هم که همیشه شاخه. خرید درست حسابی نکنیم، برای چهارمی باید با تاتنهام و نیوکاسل و لیورپول بجنگیم. تازه شانس بیاریم تیمایی مثل اورتون یا استون ویلا که هر از چندگاهی شاخ میشن، دور برندارن.

امسال واقعا باید خرید کنیم. و هر طور که شده رابین رو حفظ کنیم، وگرنه کلاهمون پس معرکست.

عالی بود

علی جان مگه بده که در بخش خاطرات به جای برد های پر گل از کاپ هامون حرف بزنیم یا تو خیابونای لندن با کاپ دور افتخاری بزنیم ؟؟؟

مهران کاظمی@ اینو واقعا قبول دارم! اعتبار باشگاه چه خوشمون بیاد چه نه تا حد زیادی به افتخاراتشه! برای منِ هوادار این فلسفه ی ونگر خیلی دوست داشتنیه و حتی به باشگاه اعتبار هم میده اما متاسفانه عقل مردم تو چشمشونه! اون که گفتم برام مهم نیست از زاویه دید خودم بود وگرنه برای اعتبار باشگاه بله باید جام هم بدست آورد

راستی مرسی از لطف همه

راستی یادم رفت بگم :
like like

عالی بود،مرسی!
خانواده ام شانس آوردن که بازیه با منچستر رو تلویزیون نداد وگرنه تمام خونه رو میریختم بهم...
یکی از بدترین خاطراتم تو این چند سال بعد باخت 8-2 امسال،فک کنم 2 سال پیش بود،اون بازیه آرسنال و لیورپول که تو امارات(اشبرتون) بود 1-1 شد که ما دیقه ی 95 گل زدیم و لیورپول دیقه 96 گل مساوی رو زد!اون همه شادی کردم بعدش،گل مساوی رو زدن نیم ساعت گریه کردم فقط...

اولی از فراموش نشدنی ترین هاست یادمه اون سال بازی افتاده بود تو محرم و من به خاطر بازی نرفته بودم مراسم
بلند ترین داد فوتبالیم رو هم بعد از گل هانری زدم
6-3 با لیورپول هم فوق العاده بود نکته ای که هیچ وقت یادم نمیره اینه که تو طنز باغ مظفر که اون زمان پخش میشد دوبار به این برد اشاره شده بود
بقیه هم در نوع خودشان خیلی از خاطرات قشنگ رو زنده میکنن
البته باریهای دیگه ای هم بود مثل برد 1-0 منچستر تو اولترافورد 2007 برد 3-1 تاتنهام تو وایت هارت لین 2008 ...
در ضمن به قول مهدی افسرده تا ابد In Arsen We Trust
ممنون از پست خوبت

نمی دونم! ولی برای من جام گرفتن مهم نیست(در مقابل فلسفه ای که ونگر به در فوتبال آرسنال ایجاد کرده)

In ARSENE We Trust

تا ابد In Arsene We Trust